Dorota Masłowska pisze książki tylko dla hipsterów? Jeśli tak, to po lekturze "Kochanie, zabiłam nasze koty" część stałych czytelników (a na pewno tych bez poczucia humoru) śmiertelnie się na nią obrazi. Nikt inny nie potrafi tak boleśnie szydzić ze świata, w którym ludzką tożsamość określa para koszmarnie drogich kaloszy i kawa wypita w najbardziej trendowej knajpie w mieście.
2012-12-03 12:14
Malewicz też kiedyś zrobił podobną rzecz. Namalował taki obraz:v "Czarny kwadrat na białym tle". Każdy mógłby go namalować, bo trywialnie prosty, a przecież, o Boże Boże, jakże kipi od znaczeń, jakże zagrał malarstwu na nosie. Owszem, Malewicz zagrał. Bardzo wcześnie obnażył pewien mechanizm. Nie trzeba mieć wiele talentu. Wystarczy mieć pomysł i zrobić coś pierwszemu. A później zrobić szum i już idzie moda w miasto. To samo stało się z tą panią pretendującą do miana pisarki. Środowisko, które wypromowało M. lubi sobie akurat popromować to, na czym dobrze zarobi, to już super, wyrabiamy opinię, wszyscy czytają i się zachwycają. Na szczęście jest trochę czytelników wychowanych na prawdziwej literaturze, dla których pseudozabawa językiem nie wystarczy. Duża czcionka i mało stron? Naród będzie czytał, idzie nowe Nike!
Brak Wam nowej literatury? Rozejrzyjcie się po półkach w księgarni, ile jest polskich nazwisk, które wydają na prawdę ciekawą beletrystykę, a mają po prostu gorszą, albo żadną, reklamę. Kupujecie bzdurę M. jak dziecku kolejną plastikową lalkę w hipermarkecie, bo brak pomysłu na prezent, ale dobrze wygląda i modna, bo solidnie rozreklamowana. Kolejna książeczka o tym samym, tym samym stylem. Kolejna tak samo krótciutka, skromniutka. Wystarczy. Dla popkulturowego czytelnika, który łyka wszystko, co sprzeda reklama, w zupełności wystarczy.
PS 10 lat na rynku i wciąż dobrze zapowiadająca się debiutantka. A o prawdziwych talentach sza...
2012-12-03 23:14
Zamiast się na Masłowską wyzwierzać, podrzuć, proszę, kilka wartościowych pozycji do przeczytania.
2012-12-19 08:49
mistrzu "piura"
2012-12-03 15:23
odnoszę wrażenie, że krytycznie nastawieni czytelnicy zwyczajnie do tej książki nawet nie zajrzeli. To pierwsza książka Masłowskiej, którą przeczytałam i naprawdę zaskoczyła mnie autorka swoją dojrzałą oceną rzeczywistości, trafnym psychologicznie opisem postaci i doskonałym stylem. Gratuluję Pani Doroto!!!
2012-12-06 15:15
ale po przeczytaniu tak błyskotliwej recenzji (bez ironii) chętnie przeczytam. Bardzo podobają mi się recenzje Pani Lamek; mam nadzieję, że książka Masłowskiej jest równie dobra.
2012-12-20 18:44
Nie wiem, o czym jest ta książka i za każdym razem mam ten sam problem z Masłowską. Językiem włada tak perfekcyjnie, jakby od dziecka chodziła na intensywne zajęcia pięć razy w tygodniu, jak rosyjskie dziewczynki, przyszłe baleriny. Jest niesamowita, zdobywa wszystkie puchary w tej dyscyplinie, to fakt. I na dodatek jest autentycznie zabawna: wzięła kieliszek najlepszego wina (carlo rossi) i moczyła w nim usta. No i fabuła jest nie byle jaką konstrukcją. W tym się z autorką recenzji zgadzam, ale te kategoryczne mądrości nie tylko o książce, ale i o życiu w otaczającej nas rzeczywistości (nie będę cytować, w tekście są odpowiednio wytłuszczone), sprawiają, że krzywi mi się twarz, a głowa odgina się na szyi w niedowierzaniu. A może ja po prostu nie rozumiem. Mam dwie teorie: albo wszystko jest u Masłowskiej literacką kreacją, która zdecydowanie odmawia zajmowania się poważnymi tematami (wprost?) albo powłoka pozorów i kpiny, w którą sprawnie obtoczone jest każde zdanie, nie pozwala mi dostrzec, co jest prawdziwe w tej książce. Czy kiedy postać pisarki w książce opisuje, jak potrafi być kłótliwa i zaczepna znów nabija się tym razem ze stereotypu udręczonego artysty w impasie twórczym. Ja nie wiem, a chciałabym wiedzieć. Rozumiem, że wszystko, co mam wiedzieć, jest na papierze, ale brakuje mi szczerości.
Nie wiem, co Masłowska myśli o swoich bohaterach, ale dla mnie nie są jedynie namiastką człowieka. Martwią się o swoje życie, o swój wizerunek, o to, że czeka ich samotność. Ganiają za nową bluzką, może nawet po Galerii Bałtyckiej, wiją się we wstydliwych wspomnieniach na kacu no, no, nikomu się to nigdy nie przydarzyło, jakaż to duchowa i emocjonalna pustka(jak stwierdza autorka recenzji). Jednak biorę pod uwagę opcję, że każda z nas może mieć rację, bo u Masłowskiej trudno jest się doszukać, o co tak naprawdę chodzi i okropnie mi to przeszkadza.
2013-03-04 17:03
......to przeca bełkot.......
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
Protestanckie przekazy ikonograficzne które można zobaczyć w Dworze Artusa w Gdańsku to...?
Filmy