W piekle dzieciństwa. Recenzja książki "Świat porzuconych dzieci"

Aleksandra Lamek

28 września 2012 (artykuł sprzed 11 lat)

Opinie (33)

Jadwiga Wojtczak-Jarosz, "Świat porzuconych dzieci", Wydawnictwo Marpress, Gdańsk 2012.

Zamiast beztroskich zabaw z rodzicami - pogarda lub, w najlepszym przypadku, obojętność wychowawców. Zamiast smacznego domowego obiadu - rozwodniona zupa i restrykcyjnie wydzielona jedna kromka chleba. Tak właśnie wygląda życie w domach dziecka opisane przez sopociankę, Jadwigę Wojtczak-Jarosz w książce "Świat porzuconych dzieci".

Co jakiś czas opinię publiczną bulwersują kolejne doniesienia medialne o tragicznych wydarzeniach w domach dziecka. Molestowanie seksualne, brutalne akty przemocy wśród opiekunów i wychowanków, brak odpowiedniej opieki medycznej, ciągły strach przed wymyślnymi karami za złe zachowanie - chyba nikt nie ma wątpliwości, że życie w różnego rodzaju placówkach wychowawczych często przypomina najgorszy koszmar. Koszmar tym straszniejszy, że rozgrywający się tuż obok, za zamkniętymi drzwiami i murami budynków, które teoretycznie powinny zapewniać najmłodszym bezpieczeństwo i możliwość normalnego rozwoju.

"Świat porzuconych dzieci" to mocny głos osoby, która przez wiele lat zajmowała się dziećmi z domów dziecka, nosząc im pomoc nie tylko medyczną, ale i wsparcie psychiczne. Sopocianka, Jadwiga Wojtczak-Jarosz prowadziła program "Uratować Życie" mający na celu leczenie ubogich dzieci z byłych republik sowieckich. Jej wspomnienia układają się w mozaikę niezwykłych obrazów, zapamiętanych przez autorkę podczas podróży po Ukrainie, Białorusi czy Gruzji. Przyjemne momenty mieszają się tu z tymi dużo bardziej smutnymi, czy wręcz tragicznymi, wciągając czytelnika w świat skrajnej nędzy i przygnębiającej rzeczywistości różnego rodzaju przytułków, schronisk i domów dziecka.

Autorka prowadzi nas przez zatłoczone sale stołówek, gdzie każde dziecko ma wydzieloną tylko jedną kromkę chleba, "żeby się przypadkiem nie przejadło". Pokazuje zaniedbane, zawszawione dzieci w opłakanym stanie fizycznym, które mogą poskarżyć się na ból dopiero wtedy, gdy "zacznie się lać krew", inaczej nikt nie uwierzy w ich dolegliwości. Wraz z nią wędrujemy po ulicach Ukrainy, zaglądamy do kanałów, gdzie nocują odurzone butaprenem bezdomne dzieci. I wciąż, czytając o kolejnych absurdalnych, biurokratycznych przepisach, zastanawiamy się, gdzie zagubiła się sprawa najważniejsza - dobro tych wszystkich dzieci?

Wojtczak-Jarosz czasem komentuje sytuacje, których była świadkiem, i z goryczą pisze o nie zawsze przyjemnych rozmowach z dyrektorkami poszczególnych domów dziecka. Trudno nie podzielać jej wściekłości i poczucia bezradności, gdy głupio skonstruowane prawo okazuje się silniejsze od woli pomocy dzieciom. A jednak jej determinacja, by znaleźć kolejnych sponsorów i sfinansować jak największą ilość badań i koniecznych zabiegów medycznych jest ogromna. Może gdyby takich ludzi było więcej, los porzuconych dzieci byłby bardziej znośny?

Gdy kończyłam lekturę tej książki, media zaczęły nagłaśniać wiadomość o dwójce opiekunów z rodziny zastępczej z Pucka, którzy przez wiele lat maltretowali, a w końcu zamordowali powierzone im dzieci. I jeszcze raz pomyślałam sobie, że to my, dorośli, możemy stworzyć najmłodszym warunki do normalnego rozwoju i dorastania, ale też możemy zamienić ich życie w piekło. Pytanie tylko, kto poniesie odpowiedzialność za ich dzieciństwo, którego nigdy tak naprawdę nie było?

Aleksandra Lameka.lamek@trojmiasto.pl

Opinie (33) 5 zablokowanych

Sortowanie
- Od najnowszych
- Od najstarszych

Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2012-09-28 21:49

bo komunistycznemu panstwu lepiej zabierać dzieci rodzicom i oddawać do domów dziecka i "rodzin zastepczych"
wszak przy okazji wykarmi się całe stado urzedników
a gdyby te same pieniadze przekazać potrzebujacym rodiznom to dzieci wychowywałyby się ze swoimi rodzicami
ale co wtedy zrobiliby "biedni" urzednicy

11 lat
- 12 1
Twoja opinia

Zmień treść

bo komunistycznemu panstwu lepiej zabierać dzieci rodzicom i oddawać do domów dziecka i "rodzin zastepczych" wszak przy okazji wykarmi się całe stado urzedników a gdyby te same pieniadze przekazać potrzebujacym rodiznom to dzieci wychowywałyby się ze swoimi rodzicami ale co wtedy zrobiliby "biedni" urzednicy
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2012-09-28 10:41

Źle zadane pytanie i jeszcze bardziej zła teza (1)

"Pytanie tylko, kto poniesie odpowiedzialność za ich dzieciństwo, którego nigdy tak naprawdę nie było? "

Przecież winnych znamy z imienia i nazwiska. Pani kierowniczka uciekła w zwolnienie lekarskie, a starosta który ją zatrudnił, wbrew wymogom konkursu, cieszy się dobrym zdrowiem.

Hey Młody Junaku śmiało linę chwyć!
11 lat
- 22 2
Twoja opinia

Zmień treść

"Pytanie tylko, kto poniesie odpowiedzialność za ich dzieciństwo, którego nigdy tak naprawdę nie było? " Przecież winnych znamy z imienia i nazwiska. Pani kierowniczka uciekła w zwolnienie lekarskie, a starosta który ją zatrudnił, wbrew wymogom konkursu, cieszy się dobrym zdrowiem.
Regulamin dodawania opinii
- Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
  2012-09-28 21:37
  
  Za tragedię odpowiedzialne było gro urzędników i specjalistów od pomocy
  
  Począwszy od pracowników pomocy społecznej, PCPR, nauczycieli szkolnych na pracowniku PPP Puck, który odwiedzał rodzinę po śmierci pierwszego dziecka- kończąc. Nikt nic nie zauważył, nikogo to tak naprawdę nigdy nie obchodziło.
  
  ;/
  11 lat
  - 6 0
  Twoja opinia
  
  Zmień treść
  
  Począwszy od pracowników pomocy społecznej, PCPR, nauczycieli szkolnych na pracowniku PPP Puck, który odwiedzał rodzinę po śmierci pierwszego dziecka- kończąc. Nikt nic nie zauważył, nikogo to tak naprawdę nigdy nie obchodziło.
  Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2012-09-28 11:24

??? (2)

proponuje Pani "autorce" zanim wypowie się na jakikolwiek temat sprawdzić czy ma to potwierdzenie w faktach chociaż w Googlach, dzieci które zginęły w Pucku zostały umieszczone w tej rodzinie w styczniu tego roku więc Ci "rodzice" nie mogli ich maltretować wiele lat jak pisze Pani, wypadałoby się trochę przygotować merytorycznie przed pisaniem czegokolwiek, no i podzielam opinie powyżej... gdzie jest recenzja ??? Pulitzera raczej nie będzie ;))

RR
11 lat
- 36 5
Twoja opinia

Zmień treść

proponuje Pani "autorce" zanim wypowie się na jakikolwiek temat sprawdzić czy ma to potwierdzenie w faktach chociaż w Googlach, dzieci które zginęły w Pucku zostały umieszczone w tej rodzinie w styczniu tego roku więc Ci "rodzice" nie mogli ich maltretować wiele lat jak pisze Pani, wypadałoby się trochę przygotować merytorycznie przed pisaniem czegokolwiek, no i podzielam opinie powyżej... gdzie jest recenzja ??? Pulitzera raczej nie będzie ;))
Regulamin dodawania opinii
- Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
  2012-09-28 15:07
  
  Dokładnie! (1)
  
  W ogóle z artykułu wynika, że to pani Jadwiga napisała recenzję tytułowej książki...bo powyższy artykuł recenzją nie jest na pewno. Bełkot i to taki na siłę, choć pani Aleksandra z buźki całkiem, całkiem :D
  
  P.S. Temat dzieci poruszający i godny uwagi.
  
  bezszelestny ninja
  11 lat
  - 3 0
  Twoja opinia
  
  Zmień treść
  
  W ogóle z artykułu wynika, że to pani Jadwiga napisała recenzję tytułowej książki...bo powyższy artykuł recenzją nie jest na pewno. Bełkot i to taki na siłę, choć pani Aleksandra z buźki całkiem, całkiem :D P.S. Temat dzieci poruszający i godny uwagi.
  Regulamin dodawania opinii
  - Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
    2012-09-28 19:14
    
    Może i tak całkiem całkiem ale to zdjęcie wygląda tak jakby przemoc rodzinna padła na na oko od prawej...a może make up nie wyszedł.
    
    piszę sobie nie na temat bo mi się nudzi
    11 lat
    
    1 0
    
    Twoja opinia
    
    Zmień treść
    
    Może i tak całkiem całkiem ale to zdjęcie wygląda tak jakby przemoc rodzinna padła na na oko od prawej...a może make up nie wyszedł.
    Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2012-09-28 16:52

Rodzice

Winnych znamy z imienia i nazwiska....zawsze rodzice. Powołali na ten świat i...tyle.

Wera
11 lat
- 1 1
Twoja opinia

Zmień treść

Winnych znamy z imienia i nazwiska....zawsze rodzice. Powołali na ten świat i...tyle.
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2012-09-28 14:48

jeżeli chodzi o piekło dzieciństwa...

to polecam książkę "Dziewczynka, która widziała zbyt wiele" Doroty Wardy.

me
11 lat
- 2 1
Twoja opinia

Zmień treść

to polecam książkę "Dziewczynka, która widziała zbyt wiele" Doroty Wardy.
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2012-09-28 13:09

tak, tak ...

dzieci to jakieś przekleństwo tego świata, lepiej jakby ich nie było
takie odnoszę wrażenie, czytając artykuł i komentarze ...

eurokokospoko
11 lat
- 6 4
Twoja opinia

Zmień treść

dzieci to jakieś przekleństwo tego świata, lepiej jakby ich nie było takie odnoszę wrażenie, czytając artykuł i komentarze ...
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2012-09-28 12:29

zrobić to potrafi byle lamus ale na ludzi wychować...

11 lat
- 14 2
Twoja opinia

Zmień treść

zrobić to potrafi byle lamus ale na ludzi wychować...
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2012-09-28 12:09

Potworna okładka

Dawno nie widziałam gorszej.

lolz
11 lat
- 12 6
Twoja opinia

Zmień treść

Dawno nie widziałam gorszej.
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2012-09-28 11:01

A gdzie ta recenzja ksiązki?

Fajnie, wiemy, że o dzieciach, ale gdzie ta recenzja?

bob
11 lat
- 30 3
Twoja opinia

Zmień treść

Fajnie, wiemy, że o dzieciach, ale gdzie ta recenzja?
Regulamin dodawania opinii