ARCHITEKTURA WYBORÓW
22.06.-21.07.2024
Wernisaż: 22.06.2024 godz. 18:00
Halo Kultura, Gdynia, podziemie Hali Targowej, ul. Wójta Radtkego 36
Uczestniczki wystawy: Honorata Martin, Szare Wrony | Alicja Karska + Ania Witkowska, Agnieszka Wołodźko, Justyna Olimpia Zając
Kuratorka: Agnieszka Wołodźko
Tematyka wystawy wpisuje się w tegoroczne hasło programowe Stowarzyszenia Halo Kultura czyli "Wybory/Wyroby". W tym wypadku eksponowane prace uwypuklają aspekt odpowiedzialności za własne czyny oraz wybory, których dokonujemy w życiu codziennym i zawodowym.
Działalności duetu artystycznego Szare Wrony przyświeca idea przekierowania kreacji na rzeczy używane po to, by generować mniejszy ślad węglowy. Tworzywem ich pracy są wełniane swetry vintage, które artystki naprawiają i przerabiają, generując obieg zamknięty produkcji. W ten sposób odżegnują kryzys klimatyczny w skali mikro. W czasie wystawy, oprócz naprawionych swetrów, zaprezentują premierowo art book nawiązujący do magazynów modowych. Sumuje on dotychczasowe projekty dziewczyn i zawiera teksty zaproszonych gościń - teoretyczek i krytyczek dizajnu, kulturoznawczyń czy kuratorek. Do magazynu zgodziły się napisać: Karolina Sulej, Beata Bochińska, Anna Sienkiewicz-Rogaś, Diana Lenart, Agata Kiedrowicz oraz Marta Kołacz. Główną autorką zdjęć jest Daria Szczygieł.Poszczególne narracje diagnozują, jak przedmioty czy rzeczy chcą ożyć w polu naszej uwagi. Krótkie eseje zadają pytania o cel modyw duchu fast-fashion? Jak kierują nami nasze emocje? Jak budujemy swoje tożsamości i jak robiły to nasze babki czy prababki w czasach niedosytu, ile i jak szybko potrafimy konsumować mody i kultury oraz jaką formą manifestu artystycznego kobiet były dzianina, wełniane sploty czy haft? Pytają wreszcie o sens egzystencjalny, gdy () konfrontujemy płaszcz z chłodem, a poranione stopy uchodźcy z wygodnym obuwiem. Publikacja zawiera również akapity o zamykaniu obiegu ekonomicznego i o tym, jak próbujemy dystrybuować nadmiarem.
Projekt "Pleśń" Agnieszki Wołodźko korzysta z ludowej techniki wykonywania słomianych "pająków", slużących do dekoracji wiejskich chat w Europie Wschodniej. Litewskie "pająki", zwane "sodai", zostały wpisane na Listę Reprezentatywną Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego Ludzkości. Artystka, by posiąść umiejętność ich konstruowania, pojechała do małej wioski na pograniczu litewsko-łotewskim. Oprócz walorów estetycznych, zainteresowała ją przestrzenna, niezwykle stabilna struktura architektoniczna, powstała z łączenia ze sobą ażurowych ostrosłupów. W instalacji site specific, którą zbudowała na potrzeby wystawy, dokonała zamiany materialu konstrukcyjnego. Zamiast tradycyjnych słomek zastosowała rurki plastikowe, jeszcze niedawno masowo wykorzystywane przy sprzedaży chłodnych napojów, a obecnie zakazane w barach i kawiarniach. Powstała w ten sposób struktura wypełnia przestrzeń dawnego boksu handlowego, rozrastając się na ścianach, zwisając z sufitu nieubłaganie jak pleśń, która, gdy wymknie się spod kontroli, potrafi opanować otoczenie, zagrażając ludzkiemu zdrowiu.
Twórczyni krótkich form i notacji filmowych, Justyna Olimpia Zając, prezentuje impresje filmową, pozbawionąjednoznacznego końca. Praca ta, mająca charakter interaktywnej gry z widzem, pozwala mu ingerować w treść narracji i decydować o tym, w jaki sposób będzie ona kontynuowana. "Każdy wybór niesie ze sobą konsekwencje" mówi autorka filmu.
Cykl obrazów przedstawionych przez Honoratę Martin to wyraz jej fascynacji i szacunku do najmniejszych stworzeń na ziemi. To także prace o kryzysie społeczeństwa ludzkiego w relacji z resztą świata, o obliczu katastrofy, której możemy zapobiec poprzez zmianę narracji o otaczającym nas środowisku. Z drugiej strony w przedstawionych pracach artystka konfrontuje się z własnym ciałem w okresie ciąży. Traktuje malowanie jako plastyczne uzewnętrznienie towarzyszących jej ambiwalentnych emocji i cielesnych odczuć związanych z tym okresem.
Twórczość to dla niej punkt wyjścia, miejsce, w którym zrozumienie siebie umożliwia empatyczne przeżycie relacji z innymi, a poprzez innych, w tym osób owadzich z ziemią i zakorzenionym w niej życiem.
Projekt dofinansowany przez Miasto Gdynia.
22.06.-21.07.2024
Wernisaż: 22.06.2024 godz. 18:00
Halo Kultura, Gdynia, podziemie Hali Targowej, ul. Wójta Radtkego 36
Uczestniczki wystawy: Honorata Martin, Szare Wrony | Alicja Karska + Ania Witkowska, Agnieszka Wołodźko, Justyna Olimpia Zając
Kuratorka: Agnieszka Wołodźko
Tematyka wystawy wpisuje się w tegoroczne hasło programowe Stowarzyszenia Halo Kultura czyli "Wybory/Wyroby". W tym wypadku eksponowane prace uwypuklają aspekt odpowiedzialności za własne czyny oraz wybory, których dokonujemy w życiu codziennym i zawodowym.
Działalności duetu artystycznego Szare Wrony przyświeca idea przekierowania kreacji na rzeczy używane po to, by generować mniejszy ślad węglowy. Tworzywem ich pracy są wełniane swetry vintage, które artystki naprawiają i przerabiają, generując obieg zamknięty produkcji. W ten sposób odżegnują kryzys klimatyczny w skali mikro. W czasie wystawy, oprócz naprawionych swetrów, zaprezentują premierowo art book nawiązujący do magazynów modowych. Sumuje on dotychczasowe projekty dziewczyn i zawiera teksty zaproszonych gościń - teoretyczek i krytyczek dizajnu, kulturoznawczyń czy kuratorek. Do magazynu zgodziły się napisać: Karolina Sulej, Beata Bochińska, Anna Sienkiewicz-Rogaś, Diana Lenart, Agata Kiedrowicz oraz Marta Kołacz. Główną autorką zdjęć jest Daria Szczygieł.Poszczególne narracje diagnozują, jak przedmioty czy rzeczy chcą ożyć w polu naszej uwagi. Krótkie eseje zadają pytania o cel modyw duchu fast-fashion? Jak kierują nami nasze emocje? Jak budujemy swoje tożsamości i jak robiły to nasze babki czy prababki w czasach niedosytu, ile i jak szybko potrafimy konsumować mody i kultury oraz jaką formą manifestu artystycznego kobiet były dzianina, wełniane sploty czy haft? Pytają wreszcie o sens egzystencjalny, gdy () konfrontujemy płaszcz z chłodem, a poranione stopy uchodźcy z wygodnym obuwiem. Publikacja zawiera również akapity o zamykaniu obiegu ekonomicznego i o tym, jak próbujemy dystrybuować nadmiarem.
Projekt "Pleśń" Agnieszki Wołodźko korzysta z ludowej techniki wykonywania słomianych "pająków", slużących do dekoracji wiejskich chat w Europie Wschodniej. Litewskie "pająki", zwane "sodai", zostały wpisane na Listę Reprezentatywną Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego Ludzkości. Artystka, by posiąść umiejętność ich konstruowania, pojechała do małej wioski na pograniczu litewsko-łotewskim. Oprócz walorów estetycznych, zainteresowała ją przestrzenna, niezwykle stabilna struktura architektoniczna, powstała z łączenia ze sobą ażurowych ostrosłupów. W instalacji site specific, którą zbudowała na potrzeby wystawy, dokonała zamiany materialu konstrukcyjnego. Zamiast tradycyjnych słomek zastosowała rurki plastikowe, jeszcze niedawno masowo wykorzystywane przy sprzedaży chłodnych napojów, a obecnie zakazane w barach i kawiarniach. Powstała w ten sposób struktura wypełnia przestrzeń dawnego boksu handlowego, rozrastając się na ścianach, zwisając z sufitu nieubłaganie jak pleśń, która, gdy wymknie się spod kontroli, potrafi opanować otoczenie, zagrażając ludzkiemu zdrowiu.
Twórczyni krótkich form i notacji filmowych, Justyna Olimpia Zając, prezentuje impresje filmową, pozbawionąjednoznacznego końca. Praca ta, mająca charakter interaktywnej gry z widzem, pozwala mu ingerować w treść narracji i decydować o tym, w jaki sposób będzie ona kontynuowana. "Każdy wybór niesie ze sobą konsekwencje" mówi autorka filmu.
Cykl obrazów przedstawionych przez Honoratę Martin to wyraz jej fascynacji i szacunku do najmniejszych stworzeń na ziemi. To także prace o kryzysie społeczeństwa ludzkiego w relacji z resztą świata, o obliczu katastrofy, której możemy zapobiec poprzez zmianę narracji o otaczającym nas środowisku. Z drugiej strony w przedstawionych pracach artystka konfrontuje się z własnym ciałem w okresie ciąży. Traktuje malowanie jako plastyczne uzewnętrznienie towarzyszących jej ambiwalentnych emocji i cielesnych odczuć związanych z tym okresem.
Twórczość to dla niej punkt wyjścia, miejsce, w którym zrozumienie siebie umożliwia empatyczne przeżycie relacji z innymi, a poprzez innych, w tym osób owadzich z ziemią i zakorzenionym w niej życiem.
Projekt dofinansowany przez Miasto Gdynia.
Filmy