Oko-uchem. Sweterek czy gajerek?

Jerzy Snakowski

9 września 2013 (artykuł sprzed 10 lat)

Opinie (108)

Najnowszy artykuł na ten temat Oko-ucho. Pożegnanie z tytułem i czytelnikami

O tym, że nie do końca wiemy, jak się ubrać świadczył ubiór publiczności na premierze "Chłopów" połączonej z uroczystym otwarciem Teatru Muzycznego po rozbudowie. Wszyscy się w tej celebrze pogubili.

Na pierwszy rzut oka to sprawa błaha. W obliczu likwidacji zajęć z garncarstwa dla przedszkolaków, odwołania Fułka i braku pomysłu na Targ Węglowy zimą - wręcz banalna. Ale jednak problem ów powraca do mnie niczym bumerang i jestem święcie przekonany, że dotyczy wielu z tych, którzy chadzają do teatru czy innych przybytków kultury. A jest nim kwestia tego, jak się ubrać.

I bynajmniej nie zamierzam wnikać w detale typu "po siedemnastej brąz zakazany". Rzecz idzie o zagadnienia kardynalne - elegancko czy luzacko? Formalnie czy nie półformalnie? I co w zdeklasowanym społeczeństwie znaczy formalnie? A co pół?

Jak wiadomo teatr teatrowi nie równy. Czy premiera w Muzycznym zobowiązuje do takiej samej elegancji jak szeregowy spektakl w Operze? Czy to, co włożę, idąc na Dużą Scenę Wybrzeża ujdzie także w Kameralnym w Sopocie? Czy na Mozarta można ubrać się tak jak na Warlikowskiego? Czy Szekspir wystawiony nobliwie i klasycznie zobowiązuje do elegancji, a po nowatorsku już nie? Czy mogę włożyć to samo idąc do Filharmonii w poniedziałek na kabaret, a w piątek na Beethovena?

Jak widać w tej kwestii zadawanie pytań jest niebezpieczne. Bo pierwsze rodzi następne, a ono mnoży ich długą listę. Zaraz pojawiają się warianty i permutacja. Grupy i podzbiory. A towarzyszy im irracjonalny stres - by nie odstawać. I ta niezrozumiała chęć, by się upodobnić do większości.

Że to nie tylko mój dylemat, świadczyły przyodziewki premierowej publiczności "Chłopów". Przyjęło się, że do Teatru Muzycznego można mniej formalnie, do czego ośmiela repertuar bardziej rozrywkowy niż refleksyjny. No tak, ale ubiegły piątkowy wieczór był wyjątkowy.

Nie dość, że była to inauguracja sezonu, to do tego otwarcie teatru po przebudowie plus nawet nie premiera, a wręcz prapremiera oparta na polskiej klasyce. I to jakiej - nagrodzonej Noblem! Fju, fju, fju! I wszyscy się w tej celebrze pogubili. Nikt nie odważył się na smoking, panie przeważnie w neutralnej małej czarnej, przez co mało która wyróżniała się z tłumu, a panowie kombinowali jak mogli - jeansy łączyli z marynarkami, niektórzy bez krawata, a inni za to ręcznie wiązali muchy.

Może podejrzeć ludzi teatru? Wziąć przykład choćby z reżyserów, których poznacie po tym, że zawsze przyoblekają się w czerń, która ma symbolizować ich pogardę wobec zewnętrzności i blichtru? Tylko, że nie wszyscy są wiarygodni w swej czerni, nie wszyscy są wiarygodni w swej pogardzie - jedni mają czerń czarną, zwykłą, najparszywszą i skrajnie pogardliwą, a inni czerń od Gucciego, która tania nie jest, co należy okazać metką.

To może w ogóle zignorować problem? Ba! Może nawet nie ma czego ignorować? Ubrać cokolwiek i zademonstrować, że idę do teatru, nie by się pokazać, ale by doznawać? Acz z drugiej strony - czyż wtajemniczenie nie wymaga rytuału, a rytuał oprawy, której elementem jest kostium? Może właśnie niecodzienny strój nada głębszego wymiaru wizycie w teatrze i kontaktowi z dziełem?

Gubię się w gąszczu pytań, odpowiedzi i wątpliwości. Właśnie wybieram się na spektakl na Scenie Letniej w Orłowie. Rozdarty pomiędzy dylematem "garnitur - niegarnitur" rzucam okiem na termometr za oknem. Trzynaście stopni Celsjusza i wizja wilgotnej bryzy znad morza rozstrzygają wszelkie wątpliwości. Ciepłe gacie, sweter, kurtka. I termos. Na szczęście mam jeden w eleganckim czarnym kolorze.

O autorze

Jerzy Snakowski

- Oko-uchem to rubryka, w której autor, wykładowca Akademii Muzycznej w Gdańsku, autor show popularyzującego teatr operowy pt. "Opera? Si!", dzieli się z naszymi czytelnikami swoimi spostrzeżeniami na temat trójmiejskiej kultury i nie tylko. Więcej o autorze: www.snakowski.pl

Opinie (108) 1 zablokowana

Sortowanie
- Od najstarszych
- Od najnowszych

Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2013-09-11 18:46

Jak się ubrać w termos?

Zaintrygował mnie p.Snakowski.
A tak na poważnie to rozwalają mnie panie w teatrze w tanich klapkach,żeby to jeszcze był klapek elegancki ale to z reguły klapek-człapak.
Dżinsy w teatrze są już prawie zawsze,więc ja wychodzę z założenia,że widz w teatrze powinien być chociaż umyty,wyprany i kulturalny no i mieć w miarę odpowiednie buty nie kalosze i nie klapki ani crocsy.

Binia
10 lat
- 3 1
Twoja opinia

Zmień treść

Zaintrygował mnie p.Snakowski. A tak na poważnie to rozwalają mnie panie w teatrze w tanich klapkach,żeby to jeszcze był klapek elegancki ale to z reguły klapek-człapak. Dżinsy w teatrze są już prawie zawsze,więc ja wychodzę z założenia,że widz w teatrze powinien być chociaż umyty,wyprany i kulturalny no i mieć w miarę odpowiednie buty nie kalosze i nie klapki ani crocsy.
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2013-09-12 17:01

Dobre wychowanie.

Jesteście dorosli???Mieliscie matke??Ona powinna was nauczyć-bon tonu! Wszystko.Ostatnio byłam na koncercie w kosciele św.Trójcy w 1 rzędzie siedzi osiłek własnie w gaciach-podoba sie?Mnie obraził-tym ,ze siedział w 1 rzędzie ,mógł w ostatnim-nie raziłoby artystów.To jest kosciół! Nie miał mamy.

żąba
10 lat
- 2 2
Twoja opinia

Zmień treść

Jesteście dorosli???Mieliscie matke??Ona powinna was nauczyć-bon tonu! Wszystko.Ostatnio byłam na koncercie w kosciele św.Trójcy w 1 rzędzie siedzi osiłek własnie w gaciach-podoba sie?Mnie obraził-tym ,ze siedział w 1 rzędzie ,mógł w ostatnim-nie raziłoby artystów.To jest kosciół! Nie miał mamy.
Regulamin dodawania opinii