Festiwal na skrzydłach

Rozmowa z Leszkiem Kopciem, który cieszy się z dużej ilości debiutów na tegorocznym Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni.

Czy oficjalny plakat festiwalowy, na którym taśma filmowa jest unoszona przez biało-czerwone skrzydła odzwierciedla stan dzisiejszej kinematografii, czy to może nawiązanie do rządowych koncepcji patriotyzmu jutra?

Płomieniste skrzydła polskiej kinematografii nie są w żaden sposób umocowane ideologicznie, ich obecność na plakacie wynika po prostu z werdyktu jury, które oceniało projekty plakatów i spośród prawie setki nadesłanych wybrało właśnie ten.

Przed nami 31. Festiwal Polskich Filmów Fabularnych. W prace nad iloma z nich był pan zaangażowany?

Zrobiłem dotąd siedem festiwali - dwa jako producent, a kolejne już jako dyrektor.

Czy w taką co roku powtarzaną pracę nie wkrada się po tylu latach pewien automatyzm?

Na pewno nie w kwestii organizacyjnej, ponieważ co roku minister kultury powołuje nową dyrekcję festiwalu i wszystko zaczyna się od nowa. Wiadomo jednak, ze za każdym razem nad organizacją pracuje fundacja filmowa, powołana specjalnie do tego celu. Dlatego zaraz po rozliczeniu festiwalu rozpoczynamy poszukiwanie sponsorów kolejnej edycji.

Ile kosztował tegoroczny festiwal?

Ok. 2 mln, z czego gros dał budżet i samorządy, natomiast sponsorzy wyłożyli ok. 30 proc. Zeszłoroczny festiwal był nieco droższy, ponieważ była to impreza jubileuszowa, obfitująca w rozmaite imprezy towarzyszące. Natomiast w tym roku rozpoczynamy promocję filmu polskiego za granicą w Gdyni.

Promocję filmu polskiego za granicą w Gdyni... Jak to ma wyglądać?

Wśród gości festiwalu będą zarówno dyrektorzy międzynarodowych festiwali filmowych, jak i przedstawiciele instytutów kinematografii z całej Europy. Elementem tej promocji jest akcja, którą zaczynamy w tym roku, a która polega na tym, że w czasie naszego festiwalu robimy dzień kinematografii jednego z europejskich państw: pokazujemy ich filmy, oni opowiadają o swoim sposobie finansowania kinematografii. Później rewanżują nam się tym samym na swoich festiwalach. Co roku będziemy oczywiście promowali inny kraj, w tym roku zaczynamy od Niemiec.

Ile zobaczymy premier na festiwalu?

W konkursie głównym będzie 10 lub 12 premier. Ta niepewność wynika z tego, ze dwa filmy być może trafią jeszcze do dystrybucji we wrześniu.

A ilu debiutantów?

Wyjątkowo dużo, bo aż 14 w konkursie głównym. Nawet jeśli odejmiemy Andrzeja Seweryna, którego po raz pierwszy widzimy w roli reżysera filmowego, ale w świecie filmu działa od dawien dawna, to taka ilość debiutów jest kapitalna i doskonale rokuje na przyszłość.

W konkursie głównym zobaczymy 24 filmy, do konkursu kina niezależnego zakwalifikowano niewiele mniej, bo 21 filmów. Czy dziś, gdy dzięki technologii cyfrowej każdy może stać się twórcą kina niezależnego a swoje prace publikować w internecie, jest sens organizowania takich konkursów?

Jeśli są chętni, a w tym roku zgłoszono do tej kategorii 52 filmy, to znaczy że taki sens jest. Sądzę, że widownia festiwalowa jest dość wyjątkowa. To nie tylko krytycy, ale także producenci, dystrybutorzy, również z zagranicy, na dotarciu do której twórcom zależy. Każda propozycja zrobienia filmowi offowemu premiery w czasie festiwalu spotyka się z entuzjazmem i zapewniam że sala jest wtedy wypełniona po brzegi. Sądzę więc, że pomimo konkurencji, choćby ze strony internetu, rola festiwalu w promowaniu twórczości niezależnej wcale nie maleje.

Ile przygotowano biletów dla zwykłych kinomanów z Trójmiasta i Polski?

Liczba nie jest może nieograniczona, ale z pewnością ogromna. W zeszłym roku, w Silver Screenie filmy festiwalowe, czyli nie tylko konkursowe obejrzało ok. 30 tys. widzów. W tym roku będzie podobnie. Dlatego pogląd, że festiwal jest zamknięty czy hermetyczny trzeba włożyć między bajki.