Każdy z nas przeszedł jakieś traumy w dzieciństwie, okresie dojrzewania lub w życiu dorosłym. Nie każdy postanawia jednak ogłaszać je wszystkim w tomiku poezji swojego autorstwa. Przykład "Księgi grawitacji" przekonuje, że wiadomość o tym, co nas uwierało przez ostatnie lata, czasami lepiej zachować dla siebie.
2010-12-17 01:41
P.S. Piesek to figura metaforyczna.
2010-12-17 01:39
Okropna, szkolna, nieudolna próba interpretacji. Jeśli już zdecydował się Pan na utożsamienie bohatera lirycznego z osobą autora, to powinien być Pan konsekwentny i nie wspominać o matce podmiotu lirycznego. Może nie wszystkie wiersze są do końca udane, ale mnie "Księga grawitacji" skłoniła do niejednej refleksji.
2010-12-16 23:46
że nie wie o czym pisze a przy tym nie czyta książek, które recenzuje. przelatuje poezję jak panienki, widocznie nikt mu nie powiedział, że chodzi o coś więcej. trzecia liga krytyki literackiej. pan rudziński nie zauważył, że pierwsza liga ma inne zdanie o książce majera i że taką amatorską (a przy tym złośliwą) krytyką robi większą krzywdę sobie niż autorowi.
2010-12-16 19:11
albo , nadal o tym marzysz :-)
2010-12-16 22:17
Marzenia się spełnia.
Spełnij swoje!
Napisz tomik, tylko może nieco lepszy niż ten Dawida Majera. ;)
2010-12-16 16:00
Dobrze, że ktoś zauważył początkującego poetę i jego tomik. Dobrze, że jest recenzja (skądinąd.... dobra, Ł. Rudziński nie krytykuje na siłę i nie udawadnia jak to jest bez sensu naśladować Hłaskę i pisać grafomańskie wiersze).
Mnie osobiście podobają się tytuły, bo podobne zlepki chodzą mi po głowie po pół litra;)
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
Jak Muzeum Historyczne Miasta Gdańska nazywało się do 2000 roku?
Filmy