Wielbicie groteski szytej bardzo grubymi nićmi i rubasznego humoru spod znaku księdza Baki będą z pierwszej premiery Nowej Sceny Teatru Muzycznego z pewnością zadowoleni. "Bal w Operze" pomimo bardzo pomysłowej scenografii pozostaje jednak przestylizowaną, zaskakująco statyczną aranżacją poematu Tuwima.
|
|
2012-04-24 21:15
napisał
"min. rozbiera aktorów do naga, jak w swoim "Hair", tyle że tam była to metafora odarcia z marzeń młodości i brutalnej konfrontacji młodych ludzi ze światem dorosłych."
O ile dobrze pamiętam jest to typowa interpretacja nagości podczas śpiewania "Where do I go" (koniec I aktu) a Kościelniak rozebrał aktorów nie tam (jak 90% spektakli Hair) ale radosnej Hare-Krishna.(w tej nagość była metaforą wolności i miłości).
Dawno to było ale chyba się nie mylę.
2012-04-23 20:43
Niestety zawiodłam się na spektaklu. Nie jest to wg mnie repertuar do tratru muzycznego. Dialogi śpiewane choć bardzo piękne były chwilami całkowicie zagłuszone przez muzykę (bardzo piękną) przez co niestety niezrozumiałe, a przecież słowa miały tu kluczowe znaczenie. Scenografia bardzo pomysłowa. Jeżeli chodzi o widownię, niestety miejsca bardzo niewygodne, ciasne, nie ma co robić z nogami jeżeli ma się powyzej 160 cm wzrostu. Ogólnie wielki zawód.
2012-04-22 17:01
To nawet ja prosty widz zrozumiałem wymowę tej sceny.Oczywiście mogła się ona podobać lub nie.
2012-04-20 10:58
Recenzent naprawdę nie zauważył odwołań do holocaustu??? Aktorzy są nadzy, bo przyjechał pociąg, który jechał cały czas. Czeka ich rampa i "Łaźnia". Dlatego ten spektakl nie mógł być radosnym i kipiącym energią
Odwołania do Apokalipsy dał sam Tuwim, bo w pierwszym wydaniu Balu, każda część miała swoje motto z Apokalipsy.
2012-04-18 22:13
To ja Panu, Panie Rudziński, zdradzę po co ta nagość. A (stety albo i niestety) nie jestem reżyserem tego ani żadnego innego spektaklu.
Albo nie - sam Pan zgadnie! Niech tylko zestawi ją Pan z zawartością "skrzynek" w podłodze - zegarki, zdjęcia, ubrania, dokumenty, włosy. Z Apokalipsą św. Jana (por. 'apokalipsa spełniona'). W końcu ze strojami w ostatniej scenie (pasiaki byłyby już chyba zbyt dosadne).
Wstyd, proszę Pana, wstyd.
2012-04-18 15:08
Bardzo nieudany spektakl. Jeden z gorszych Teatru Muzycznego. Jestem ogromnie rozczarowana. Nie wspominając o nowej scenie - szczególnie o jej bardzo, bardzo niewygodnych miejscach, na których można spokojnie posiedzieć maksymalnie godzinę. :(
2012-04-16 00:15
Mi się piersi Karoliny Trębacz podobały.
2012-04-16 23:13
mi też one chyba najbardziej utkwiły w pamięci
2012-04-15 23:16
Czytając recenzje i opinie mam wrażenie, że byliśmy na różnych przedstawieniach. Ale każdy ma prawo do własnego zdania, ja również. Szłam na tę sztukę tylko i wyłącznie z szacunku dla muzyki Możdżera, ponieważ teatr muzyczny w Gdyni od dłuższego czasu nie przedstawił nic, co by mnie usatysfakcjonowało.A tutaj taka miła niespodzianka;)
Autor artykułu dokonał oceny przedstawienia głównie z teatrologicznego punktu widzenia. Ja jestem muzykologiem więc skoncentrowałam się głównie na muzyce a ta była rewelacyjna. Aktorzy bezbłędnie i czysto wykonywali bardzo skomplikowane partie wokalne mimo wielkiego wysiłku fizycznego, jaki wkładali w kreacje aktorskie. Zespół instrumentalny grał na niższym poziomie dynamicznym niż śpiewali aktorzy, a mimo to obie te grupy perfekcyjnie ze sobą współpracowały- wokaliści nie mieli problemu z odebraniem dźwięku, nie zaliczali falstartów, byli świetnie skoordynowani przy czym nie kierował nimi dyrygent i bardzo często nie mieli ze sobą kontaktu wzrokowego. Trzej aktorzy, których autor wymienia w artykule, moim zdaniem nie wybijali się poziomem wykonawczym ponad pozostałych. Bardzo podobała mi się różnorodność barw głosów, co w przypadku partii zespołowych dało ciekawy efekt. Nie podobały mi się wysokie partie Karoliny Trębacz, śpiewane głosem "normalnym", z partiami śpiewanymi sopranem operowym poradziła sobie dobrze. Bal w operze jest rozpisany na zespół aktorów ale nie autonomicznych, a działających jak organizm- każdy jest ważny i musi dobrze spełniać swoją rolę, żeby organizm na tym nie ucierpiał. Tak właśnie było tutaj. Aktorzy, których partia była bardziej rozbudowana, faktycznie sprawiali wrażenie bardziej widocznych. Ale w tym samym czasie pozostali nie pozostawali bierni, choć mogłoby się tak widzowi wydawać. Tą bierność też trzeba było zagrać i aktorzy robili to znakomicie. No i dykcja! Nie czytałam tekstu Tuwima przed spektaklem a ani przez moment nie miałam problemu z jego zrozumieniem. To naprawdę sztuka!
Kościelniak wykazał się wielką kreatywnością ale nie przesadził. Nie jest to inscenizacja łatwa i prosta w odbiorze, nie jest to typowy musical, do którego miłośnicy gatunku są przyzwyczajeni. Nie ma ckliwych piosenek, przejmujących partii baletowych, ale jest kawał dobrej muzyki i znakomita gra aktorska. Wspomniane w artykule symulowane wymioty połączone z posiłkiem moim zdaniem okazały się ciekawym zabiegiem, chociaż faktycznie była to tautologia. Nie można jednak dzieła budować na samych aluzjach i metaforach, bo widza by to zmęczyło. Czasem trzeba powiedzieć coś wprost, żeby mózg mógł się zregenerować i przygotować do odbioru kolejnych bodźców. Scena "sedesowa" podobała mi się bardzo. Kościelniak przedstawił ją jako przegląd prasy (przynajmniej ja tak to odebrałam) a prasę wiadomo, gdzie się czyta najlepiej;) Golizna na koniec to faktycznie niewypał, chociaż aktorzy obu płci bardzo atrakcyjnie się prezentowali;) Był to element niepotrzebny, który w jednym z najważniejszych momentów dzieła, ponieważ na sam koniec, pozostawia niesmak.
Rzeczą, która przeszkadzała mi najbardziej, było zbyt szerokie rozstawienie aktorów na scenie. Widz nie ma możliwości tego ogarnąć przez co koncentrując się na jednej rzeczy, inne mu umykają. A są to często rzeczy ciekawe, więc szkoda by było cokolwiek utracić.
Podsumowując, to nie jest spektakl dla wszystkich. Miłośników piosenek i tańca odsyłam na Shreka lub Lalkę. To teatr quasi offowy, metaforyczny. Jeżeli ktoś idzie na spektakl wyposażony w konkretne oczekiwania zapewne wyjdzie rozczarowany. Żeby doświadczyć Balu w operze radziłabym zresetować umysł i całą wiedzę o teatrze muzycznym, wszelkie przyzwyczajenia, nawyki i upodobania. Usiąść na widowni i po prostu chłonąć to, co dzieje się na scenie, bez porównywania z czymkolwiek innym.
2012-04-16 23:12
sorrry ale to byłe jedno wielkie przeinterpretowane przeambitne po prostu bardzo słabe przedstawienie którego nikomu nie polecę a nawet odradzę
2012-04-15 23:41
poza jednym
________Zakończenie dla mnie wzruszające...
______Obnażenie fizyczne kulturalnie wykonane. Akceptuję, bo odczytałam przesłanie tej sceny ...
Spektakl zrobił na mnie duże wrażenie - dziękuję CAŁEMU zespołowi...
2012-04-15 23:51
coś w tym jest. Chyba już pod koniec włączyły mi się moje własne oczekiwania i jedyny przekaz, jaki odebrałam, to taki, że nie jest tak, jakbym tego oczekiwała. Trzeba będzie pójść jeszcze raz. A że kulturalnie zgadzam się całkowicie! Siedziałam w pierwszym rzędzie i ani kawałka... ;)
2012-04-15 14:04
Spektakl ewidentnie nieudany! To się zdarza najlepszym,zwłaszcza, że Kościelniak wiele razy udowadniał, że jest świetnym reżyserem.WIELKIE brawa dla władzy,że fundusze unijne i NASZE podatki poszły na nowa scenę Teatru Muzycznego.Brawo za inwestowanie w kulturę,to się zawsze zwraca dziesięciokrotnie.Podnosi wrażliwość i wyobraźnię tubylczej ludności i przypomina,że życie to nie tylko łykanie i wydalanie.Ale....na litość Boską o co chodziło projektantowi tej sali?! Czy zażartował???!!!chciał nam przypomnieć,że Gdynia jest miastem rybackim.Na widowni siedzi się jak szprotka w puszce.Jeżeli ktoś ma więcej niż metr czterdzieści nie ma szans!!!!Jest TAK CIASNO,że trudno wykonać jakikolwiek ruch.To jest JAKAŚ AFERA!!!!A może chodzi o to, aby upchnąć jak najwięcej widzów i co za tym idzie sprzedać więcej biletów???!!!Nie chce mi się wierzyć w taką pazerność połączoną z tępotą i brakiem wyobraźni.Jeżeli ktoś dowie się,że spektakl trwa dłużej niż godzinę po prostu nie przyjdzie.Chytry dwa razy traci!!!! Przecież to będzie trzeba poprawiać jak spartaczone autostrady! Kocham mój kraj!
2012-04-16 21:22
komfort na sali tragiczny. miejsca na nogi brak.Byc moze sala bedzie przeznaczona dla dzieci?
2012-04-16 15:08
Niestety tu się zgadzam.
Mając ponad 1,9m wzrostu uratowało mnie siedzenie w pierwszym rzędzie co nie zmienia faktu, że po 20min nie wiedziałem na którym boku siedzieć i jak się obracać żeby nie wypaść z małego fotela.
Dodatkową farsą są podłokietniki, które są krótsze od moich zgiętych w łokciach rąk przez co wiadomo kto, co i gdzie może sobie je wsadzić ;-)
2012-04-16 15:13
a mi się podobało. I co zjecie mnie? To była farsa na obecnie panujących. Tytuł z 1936 pasuje jak ulał dzisiaj. Te groby to jak tragedia smoleńska. Tuwim pisząc też bał się, że nastąpi jakiś kataklizm. U nas podobnie, rząd sie wali, partia od zioła próbuje rządzic, kler słabnie. koniec świata
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
W którym roku "Sołdek" jeden z oddziałów Narodowego Muzeum Morskiego został pierwszy raz zwodowany?
Filmy