• Kino
  • Mapa
  • Ogłoszenia
  • Forum
  • Komunikacja
  • Raport
stat
Wydarzenie już się odbyło

Wieczór z Jackiem Kaczmarskim

Zapraszamy do Ratusza Staromiejskiego na Wieczór z Jackiem Kaczmarskim.

Promocja książek:
Andrzej Kasperek "Galeria Jacka Kaczmarskiego. Skrzydło wschodnie"
Marcin Romanowski "Między bardem "Solidarności" a Jackiem Kaczmarskim. Fragmenty biografii artystycznej"

Rozmowę z Autorami poprowadzą: prof. Małgorzata Czermińska i prof. Zbigniew Majchrowski
Oprawa muzyczna: Eliza Banasik

Początek: 18:00

O autorach:

Andrzej Kasperek (1958) Po studiach na filologii polskiej na Uniwersytecie Gdańskim (wychowanek prof. Marii Janion) od lat pracuje jako nauczyciel, zajmując się "obuczaniem łbów żuławskich" w liceum w Nowym Dworze Gdańskim, jest doktorantem ( temat "Sztuka ekfrazy w poezji Jacka Kaczmarskiego"), pisarzem.

Marcin Romanowski (1987) Absolwent gdańskiej polonistyki, obecnie doktorant Wydziału Filologicznego UG. Jego zainteresowania badawcze skupiają się wokół problematyki biografii literackiej.

O książkach:

Andrzej Kasperek Galeria Jacka Kaczmarskiego. Skrzydło wschodnie.


Autor zbioru opowiadań pt. Back in the DDR..., który znalazł się w finale Nagrody Literackiej Gdynia w 2011 roku, opublikował tom esejów, który ma na celu przybliżenie twórczości Jacka Kaczmarskiego a szczególnie tej jej części, którą stanowią utwory inspirowane dziełami sztuki, czyli tzw. ekfrazy. Zbyt często słucha się piosenek Kaczmarskiego powierzchownie, nie tak, jak na to zasługują. To nie tylko przypadek "Murów". To po prostu zwykłe lenistwo, które sprawiało i sprawia nadal, że nazbyt często słuchacze prześlizgiwali się nad znaczeniami ukrytymi w jego tekstach i słyszeli to, co chcieli usłyszeć. Czasem po prostu ich wiedza nie nadążała za wiedzą i erudycją autora, który na kartce papieru potrafił zmieścić świetny opis obrazu, podać kontekst historyczny a nawet swe refleksje o kondycji Polaka, Rosjanina, człowieka...

W tomie tym Kasperek skupił się na siedmiu piosenkach, które można potraktować jako głos w debacie o stosunkach polsko-rosyjskich, są to: Pikieta powstańcza według Maksymiliana Gierymskiego, Zesłanie studentów, Wigilia na Syberii, Zatruta studnia i Powrót z Syberii według obrazów Jacka Malczewskiego  oraz Wiosna 1905 według Stanisława Masłowskiego. Pojawiają się w nich powstanie styczniowe, zsyłka na Sybir, rewolucja 1905 roku. Uzupełnieniem jest analiza Encore, jeszcze raz... według Pawła Fiedotowa.

Na odbiorze twórczości Jacka Kaczmarskiego ciągle jeszcze ciąży etykietka poety politycznego. To bardzo zawęża recepcję - spłyca rozumienie jego bogatego pisarstwa. Książka Andrzeja Kasperka nie dotyczy wyłącznie sztuki malarskiej jako tematu zainteresowań poety. Kaczmarski był twórcą zaangażowanym w swój czas, tworzył swoją wizję polskiej historii jako nauczycielki współczesnego życia Polaków, przy czym historia ta jest opowiadana pędzlem wybitnych malarzy. Ten splot zagadnień stanowi oś tematyczną książki. Ujęcie Kasperka wyróżnia się rozległością kontekstu, na tle którego pojawia się interpretacja wierszy. Autor obok kontekstu z zakresu historii sztuki tworzy bardzo bogate tło literackie, obyczajowe i historyczne - to przesądza o walorach poznawczych książki.
Andrzej Kasperek opublikuje w tym roku kolejny tom opowiadań, będzie on zatytułowany "Koronczarka".

Marcin Romanowski Między bardem "Solidarności" a Jackiem Kaczmarskim. Fragmenty biografii artystycznej

Pozornie niedorzeczne tytułowe przeciwstawienie nie tyle służy zaprzeczeniu truizmowi "Jacek Kaczmarski był bardem Solidarności", ile raczej jego sproblematyzowaniu, postawieniu pytań: co to znaczy być bardem, gdzie są granice tej strategii artystycznej, wreszcie, czy będąc bardem, można pozostać Jackiem Kaczmarskim.

Głównym wątkiem pracy jest ukazanie ewolucji rozumienia siebie jako artysty przez Jacka Kaczmarskiego. Romanowski ukazał początki jego praktyki artystycznej, narodziny legendy "barda Solidarności" oraz walkę pieśniarza z tą legendą. Kaczmarski jawi się jako artysta zawieszony między potrzebą osobistej ekspresji a skłonnością do przyjmowania pozycji przywódcy czy wychowawcy. Jest też świadomy niebezpieczeństwa zawłaszczenia artysty (jego twórczości i biografii) przez publiczność.

Ciekawy wątek autotematyczny nie wypełnia całej twórczości autora Muzeum. Miejsce w biografii artystycznej muszą znaleźć zapisy takich doświadczeń życiowych artysty jak emigracja, pochodzenie żydowskie, wyjazd do Australii czy choroba nowotworowa. Autor książki ukazał także stosunek Jacka Kaczmarskiego do polskiej historii i tradycji kulturowej, opisał, jak interpretuje on takie fenomeny jak polski romantyzm czy kulturę sarmacką oraz wskazał środki, jakich używa Kaczmarski, tworząc swe reprezentacje historyczne.

Na tym tle Romanowski przedstawia wybrane, konsekwentnie powtarzające się w ciągu całej twórczości, figury wyobraźni, odsłaniające sposób pojmowania przez pieśniarza swej egzystencji, takie jak: koniec świata, pustynia-cmentarzysko, ruiny, człowiek jako homo devoratus i homo devorans, życie jako umieranie, przestrzeń zamknięta, bezruch. To właśnie w tych wyobraźniowych przekrojach można znaleźć ślady Jacka Kaczmarskiego najbliższe jego osobistemu, prywatnemu doświadczeniu egzystencjalnemu, ślady podmiotowości artysty wolnego od obowiązków i więzów jakiegokolwiek barda.


WSTĘP: wolny

Opinie

Sprawdź się

Nestor trójmiejskich scen, Ryszard Ronczewski, obchodził w 2010 roku w Sopocie okrągły jubileusz pracy twórczej. Który?