Spotkanie z twórczością Mariana Kołodzieja

Wystawa w Teatrze w Oknie jest zapowiedzią większego projektu, realizowanego przez Muzeum Narodowe w Gdańsku, Nadbałtyckie Centrum Kultury i Muzeum II Wojny Światowej pod tytułem Marian Kołodziej. Teatr życia. W grudniu tego roku w Kościele św. Jana w Gdańsku zaprezentowana będzie wystawa prac Mariana Kołodzieja w aranżacji Przemysława Klonowskiego, w dniach 5 i 6 grudnia w NCK odbędzie się konferencja naukowa poświęcona życiu i twórczości Artysty.
W Teatrze w Oknie pokażemy m. in. projekty scenograficzne, kostiumy i fragmenty dekoracji ze spektakli Teatru Wybrzeże, Opery Bałtyckiej, Teatru Wielkiego w Łodzi. Zaplanowane są także spotkania z Żoną Artysty, znakomitą aktorką, Haliną Słojewską, z kuratorem projektu Marian Kołodziej. Teatr życia, Małgorzatą Abramowicz (MNG) oraz pokaz filmów poświęconych twórczości Mariana Kołodzieja.

MARIAN KOŁODZIEJ, wybitny scenograf przez wiele lat związany z Teatrem Wybrzeże w Gdańsku.
Urodził się 6 grudnia 1921 roku w Raszkowie koło Ostrowa Wielkopolskiego, zmarł 13 października 2009 roku w Gdańsku, został pochowany w Harmężach koło Oświęcimia.
W czerwcu 1940 roku z pierwszym transportem trafił do KL Auschwitz, dostał numer obozowy 432. Do tej historii wrócił dopiero po1992 r., gdy przeżył zawał mózgu. W ramach rehabilitacji (miał sparaliżowaną prawą stronę ciała), na małych kartkach zaczął rysować ołówkiem przywiązanym do dłoni. Później rysunki łączył w większe kompozycje. Powoli wracał do zdrowia. "Moim celem nie było tworzenie sztuki. Temat obozu do sztuki się nie nadaje" - mówił Kołodziej. Powstał wówczas wstrząsający cykl - zapis pamięci o współwięźniach, upodleniu, cierpieniu i heroizmie, bardzo osobisty, bolesny. Kołodziej wahał się, czy może pokazać go publicznie, w końcu w 1994 w Gdańsku odbyła się wystawa Klisze pamięci. Labirynty Mariana Kołodzieja. Obecnie zbiór tych prac znajduje się w Centrum Ojca Kolbego w Harmężach, miejscu dawnego Oświęcimskiego podobozu.
W 1950 Kołodziej ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie, studiował malarstwo i scenografię u Karola Frycza. W 1951 roku debiutował na scenie Teatru Wybrzeże w Gdańsku scenografią do spektaklu W. Biegańskiego Korzenie sięgają głęboko A. D'Usseau i J. Gowa. Na trójmiejskiej scenie współpracował z Z. Hübnerem (m.in. Ladacznica z zasadami J.-P. Sartre'a, 1956), J. Jarockim (m.in. Męczeństwo z przymiarką I. Iredyńskiego, 1960) i J. Golińskim (m.in. Zmierzch demonów R. Brandsteattera, 1967). W 1968 roku zaprojektował oprawę plastyczną znakomitego przedstawienia T. Minca - Tragedii o Bogaczu i Łazarzu Anonima Gdańskiego, rok później dekoracje do Termopil polskich T. Micińskiego w reżyserii M. Okopińskiego, z którym przygotował jeszcze m.in. Potępienie doktora Fausta J. S. Sito (1972). Pracował także ze S. Hebanowskim, z którym przygotował m.in. Maleńką Alicję
E. Albee'go (1971), Cmentarzysko samochodów F. Arrabala (1972), Sen F. Kruszewskiej (1974) i Bazylissę Teofanu T. Micińskiego (1978).

Realizował także przedstawienia z A. Hanuszkiewiczem [Teatr Narodowy w Warszawie, m.in. Nie-boska komedia Z. Krasińskiego (1969) Norwid (1970), Święt Joanna G. B. Shawa (1969) i Hamlet Szekspira (1970)], z K. Kutzem, m.in. Przedstawienie "Hamleta" we wsi Głucha Dolna I. Brešana w Teatrze na Woli (1977), Śmierć Dantona G. Büchnera (1982) i Bałałajkina i spółkę S. Michałkowa (1984) w warszawskim Teatrze Ateneum (1984).
Pracował także ze Z. Bogdańskim, R. Majorem, K. Meissner, K. Babickim, J. Warmińskim. Zrealizował ponad 200 scenografii teatralnych i ponad 30 filmowych (Westerplatte S. Różewicza, Krzyż Walecznych - debiut K. Kutza).
Marian Kołodziej zaprojektował także ołtarze papieskie, na gdańskiej Zaspie w roku 1987 i na sopockim hipodromie w roku 1999.

SPOTKANIA ODBĘDĄ SIĘ W DNIACH: 3,4,5 PAŹDZIERNIKA O GODZ. 18:00
WSTĘP: WOLNY.
ZAPRASZAMY!!!

Szczegółowe informacje będą zamieszczane na stronie www.teatrszekspirowski.pl/teatrwoknie oraz na stronie MNG (www.muzeum.narodowe.gda.pl)