Podobne wydarzenia
21 maja - 4 czerwca 2024, godz. 18:00
Sopot,
Goyki 3 Art Inkubator
Wstęp wolny
17 maja - 15 czerwca 2024
Gdynia,
Galeria Debiut
Wstęp wolny
POR-POL NET / GOYKI 3 /Ministro / Walendykiewicz
Organizatorzy: Goyki 3 Art Inkubator, Por-Pol NET (https://www.facebook.com/porpolnet.project)
Czas trwania:16.06 (piątek) 30.06 (piątek)
Godziny zwiedzania: poniedziałek piątek, 10:00 17:00, sobota 10:00- 15:00
Wernisaż wystawy: 16.06 (piątek) godz. 19:00
Projekt realizowany jest w ramach cyklu GoykiOFF
/PL
Zderzenie prac Bruna Ministro i Kamili Walendykiewicz w pierwszej chwili może wydawać się nielogiczne a w najlepszym wypadku przypadkowe. Bruno portugalski teoretyk i poeta w swoich działaniach koncentruje się na poezji eksperymentalnej, copy-arcie i literaturze elektronicznej. Wierząc w oparty na praktyce model badawczy służący produkcji wiedzy traktuje Sieć jako medium, które należy zbadać w oparciu o jego technologiczne możliwości. W związku z tym bardzo często to użytkownik oraz algorytmy przejmują kontrolę nad rezultatem, sprowadzając autora jedynie do roli inicjatora.
U Kamili zaobserwować możemy odwrotny kierunek. Artystka eksploruje treści internetowe jako stałą już oraz integralną część świata, w którym żyjemy. Bawi się estetyką wirtualną bardzo chętnie przenosząc ją na płótno a więc jedno z tradycyjnych mediów twórczych. Równolegle rozwija też swój projekt POST_PLANETA (www.postplaneta.com), której geologia składa się ze zdjęć, tekstów oraz dźwięków. To jej utopijne rozwiązanie dla zbliżającej się katastrofy klimatycznej stworzenie planety istniejącej jedynie w internecie.
Zarówno Ministro, jak i Walendykiewicz, podejmują tematy społeczne, bliskie dzisiejszym działaniom aktywistycznym. U Bruna będzie to przemoc oraz eksploracja relacji na linii władzawiedza. U Kamili troska o planetę oraz krytyka antropocentrycznego spojrzenia na całe środowisko. Wspólnym narzędziem jest Sieć. W obu przypadkach traktowana natomiast w nieco odmiennych kategoriach.
Jako część polsko-portugalskiego projektu dotyczącego nowych form sieciowości, POR-POL NET stanowi przestrzeń konfrontacji dzieł artystów wizualnych i poetów posługujących się w swojej pracy językiem kultury sieciowej. Chociaż prace tego rodzaju są obecne zarówno w kontekście galeryjnym, jak i akademickim co najmniej od lat 90. XX wieku, naszym celem jest pokazanie przede wszystkim młodych pokoleń zarówno profesjonalnych artystów jak i amatorów oraz zaprezentowanie przekrojowych prac związanych ze zjawiskami internetowymi, które mogą sprowokować do refleksji nad współczesnymi strategiami networkingu i procesami powstawania tego, co Trevor J. Blank definiuje jako cyfrowe kultury wernakularne (digital vernacular cultures).
Wystawa gra zatem z mnożeniem i rekonfigurowaniem możliwych połączeń między artystami, ideami, technikami i treściami inspirowanymi współczesną kulturą internetową. Prezentowane w jej kontekście dzieła nawiązują do hybrydyczności, rekombinacji, pasożytnictwa i multilinearności jako ważnych strategii artystycznych, często idących w parze z zawiązywaniem nowych, oddolnych inicjatyw oraz roli rozmaitych technologii w podtrzymywaniu bądź modyfikowaniu tego typu połączeń. Skupiając ponad 20 twórców pracujących w różnych mediach oraz prezentując ich prace w sposób symultaniczny w kilkunastu przestrzeniach rozproszonych po dwóch stronach kontynentu, sama służy za ćwiczenie w ustanawianiu form bez jasno ustalonego centrum.
Dodatkową wariację wokół wystaw w przestrzeni rzeczywistej prezentuje wirtualna ekspozycja w galerii prowadzonej przez Piotra Kopika Kliki i Obroty (klikiiobroty.eu). To tam, w gąszczu minerałów (wydobywanej w Polsce miedzi oraz pozyskiwanego na terenach portugalskich litu) prezentują swoje prace wszyscy zaproszeni do projektu artyści.
Strona projektu a w nim pełna lista artystów: www.porpol.net
/EN
At first glance, the juxtaposition of the works coming from Bruno Ministro and Kamila Walendykiewicz may seem illogical or at best completely accidental. The Portuguese researcher and poet takes inspiration from experimental poetry, copy-art, and e-literature; moreover, he believes in a practice-based model for knowledge production and approaches the Web as first and foremost a medium of extraordinary technological capacities. For this reason, in many of his works, the final result depends on the algorithms and the creativity of the users, with the author being just the initiator of the whole process. By contrast, the Polish visual artist explores the contents of the Internet as both mundane and constituent parts of the world we live in; she plays with the aesthetics of the Web, translating them onto canvas that is one of the most traditional artistic media. Parallely, she works on a POST_PLANETA project (www.postplaneta.com), whose geological strata consist of photos, texts, and sounds. As such, it offers a utopic solution to an approaching climate disaster by creating an internet-based planet.
What Ministro and Walendykiewicz have in common, is the involvement in social matters, which puts them close to contemporary activism. In the case of the former, it is especially the notion of violence and exploitation resulting from the correlations between knowledge and power; for the latter, it is the preoccupation with the planet and the criticism of the anthropocentric view of the environment. In both instances, the Web becomes a universal tool for addressing such matters even if doing so with a slightly different approach.
As a part of a Polish-Portuguese project dedicated to new forms of networking, the exhibition brings together works of visual artists and poets, confronting various strategies in which the elements of internet culture are now used for creative purposes. While paying legacy to a wide range of older initiatives of this kind (not excluding the 2015 p2p exhibition curated by Piotr Marecki and Alvaro Seiça), it aims at introducing the visitors to the most recent examples and, through that, provoke a reflection on the generational and technological shifts, the processes behind the emergence of the so-called vernacular digital cultures, and the new concepts in curatorship, literary theory, and artivism.
Divided into several spaces spread around Poland and Portugal as well as an interactive, digital room in Piotr Kopiks Kliki i Obroty Gallery (www.klikiiobroty.eu) the project engages over 30 artists and academics, while also putting in dialogue audiences from the two opposite sides of the continent. In this sense, it is also the initiative itself that becomes a living, susceptible network, in equal parts dependent on digital and analogue media. With many works and accompanying events picking up on the notions of hybridity, recombination, multilinearity and parasitism, it also highlights different forms in which the engagement with various technologies enhances and modifies the ways in which we connect with one another.
The official website of the Project: www.porpol.net
Organizatorzy: Goyki 3 Art Inkubator, Por-Pol NET (https://www.facebook.com/porpolnet.project)
Czas trwania:16.06 (piątek) 30.06 (piątek)
Godziny zwiedzania: poniedziałek piątek, 10:00 17:00, sobota 10:00- 15:00
Wernisaż wystawy: 16.06 (piątek) godz. 19:00
Projekt realizowany jest w ramach cyklu GoykiOFF
/PL
Zderzenie prac Bruna Ministro i Kamili Walendykiewicz w pierwszej chwili może wydawać się nielogiczne a w najlepszym wypadku przypadkowe. Bruno portugalski teoretyk i poeta w swoich działaniach koncentruje się na poezji eksperymentalnej, copy-arcie i literaturze elektronicznej. Wierząc w oparty na praktyce model badawczy służący produkcji wiedzy traktuje Sieć jako medium, które należy zbadać w oparciu o jego technologiczne możliwości. W związku z tym bardzo często to użytkownik oraz algorytmy przejmują kontrolę nad rezultatem, sprowadzając autora jedynie do roli inicjatora.
U Kamili zaobserwować możemy odwrotny kierunek. Artystka eksploruje treści internetowe jako stałą już oraz integralną część świata, w którym żyjemy. Bawi się estetyką wirtualną bardzo chętnie przenosząc ją na płótno a więc jedno z tradycyjnych mediów twórczych. Równolegle rozwija też swój projekt POST_PLANETA (www.postplaneta.com), której geologia składa się ze zdjęć, tekstów oraz dźwięków. To jej utopijne rozwiązanie dla zbliżającej się katastrofy klimatycznej stworzenie planety istniejącej jedynie w internecie.
Zarówno Ministro, jak i Walendykiewicz, podejmują tematy społeczne, bliskie dzisiejszym działaniom aktywistycznym. U Bruna będzie to przemoc oraz eksploracja relacji na linii władzawiedza. U Kamili troska o planetę oraz krytyka antropocentrycznego spojrzenia na całe środowisko. Wspólnym narzędziem jest Sieć. W obu przypadkach traktowana natomiast w nieco odmiennych kategoriach.
Jako część polsko-portugalskiego projektu dotyczącego nowych form sieciowości, POR-POL NET stanowi przestrzeń konfrontacji dzieł artystów wizualnych i poetów posługujących się w swojej pracy językiem kultury sieciowej. Chociaż prace tego rodzaju są obecne zarówno w kontekście galeryjnym, jak i akademickim co najmniej od lat 90. XX wieku, naszym celem jest pokazanie przede wszystkim młodych pokoleń zarówno profesjonalnych artystów jak i amatorów oraz zaprezentowanie przekrojowych prac związanych ze zjawiskami internetowymi, które mogą sprowokować do refleksji nad współczesnymi strategiami networkingu i procesami powstawania tego, co Trevor J. Blank definiuje jako cyfrowe kultury wernakularne (digital vernacular cultures).
Wystawa gra zatem z mnożeniem i rekonfigurowaniem możliwych połączeń między artystami, ideami, technikami i treściami inspirowanymi współczesną kulturą internetową. Prezentowane w jej kontekście dzieła nawiązują do hybrydyczności, rekombinacji, pasożytnictwa i multilinearności jako ważnych strategii artystycznych, często idących w parze z zawiązywaniem nowych, oddolnych inicjatyw oraz roli rozmaitych technologii w podtrzymywaniu bądź modyfikowaniu tego typu połączeń. Skupiając ponad 20 twórców pracujących w różnych mediach oraz prezentując ich prace w sposób symultaniczny w kilkunastu przestrzeniach rozproszonych po dwóch stronach kontynentu, sama służy za ćwiczenie w ustanawianiu form bez jasno ustalonego centrum.
Dodatkową wariację wokół wystaw w przestrzeni rzeczywistej prezentuje wirtualna ekspozycja w galerii prowadzonej przez Piotra Kopika Kliki i Obroty (klikiiobroty.eu). To tam, w gąszczu minerałów (wydobywanej w Polsce miedzi oraz pozyskiwanego na terenach portugalskich litu) prezentują swoje prace wszyscy zaproszeni do projektu artyści.
Strona projektu a w nim pełna lista artystów: www.porpol.net
/EN
At first glance, the juxtaposition of the works coming from Bruno Ministro and Kamila Walendykiewicz may seem illogical or at best completely accidental. The Portuguese researcher and poet takes inspiration from experimental poetry, copy-art, and e-literature; moreover, he believes in a practice-based model for knowledge production and approaches the Web as first and foremost a medium of extraordinary technological capacities. For this reason, in many of his works, the final result depends on the algorithms and the creativity of the users, with the author being just the initiator of the whole process. By contrast, the Polish visual artist explores the contents of the Internet as both mundane and constituent parts of the world we live in; she plays with the aesthetics of the Web, translating them onto canvas that is one of the most traditional artistic media. Parallely, she works on a POST_PLANETA project (www.postplaneta.com), whose geological strata consist of photos, texts, and sounds. As such, it offers a utopic solution to an approaching climate disaster by creating an internet-based planet.
What Ministro and Walendykiewicz have in common, is the involvement in social matters, which puts them close to contemporary activism. In the case of the former, it is especially the notion of violence and exploitation resulting from the correlations between knowledge and power; for the latter, it is the preoccupation with the planet and the criticism of the anthropocentric view of the environment. In both instances, the Web becomes a universal tool for addressing such matters even if doing so with a slightly different approach.
As a part of a Polish-Portuguese project dedicated to new forms of networking, the exhibition brings together works of visual artists and poets, confronting various strategies in which the elements of internet culture are now used for creative purposes. While paying legacy to a wide range of older initiatives of this kind (not excluding the 2015 p2p exhibition curated by Piotr Marecki and Alvaro Seiça), it aims at introducing the visitors to the most recent examples and, through that, provoke a reflection on the generational and technological shifts, the processes behind the emergence of the so-called vernacular digital cultures, and the new concepts in curatorship, literary theory, and artivism.
Divided into several spaces spread around Poland and Portugal as well as an interactive, digital room in Piotr Kopiks Kliki i Obroty Gallery (www.klikiiobroty.eu) the project engages over 30 artists and academics, while also putting in dialogue audiences from the two opposite sides of the continent. In this sense, it is also the initiative itself that becomes a living, susceptible network, in equal parts dependent on digital and analogue media. With many works and accompanying events picking up on the notions of hybridity, recombination, multilinearity and parasitism, it also highlights different forms in which the engagement with various technologies enhances and modifies the ways in which we connect with one another.
The official website of the Project: www.porpol.net
Filmy