Produkcja "Księżniczki czardasza" to wydarzenie precedensowe, bo operetek w Trójmieście praktycznie nie mamy. Jednak fundacji Kultura Teraz! udało się wystawić spektakl na Scenie Teatralnej NOT z ciekawymi głosami, bardzo dobrą choreografią, zredukowaną do minimum scenografią, budząc zachwyt publiczności, która spragniona tego typu rozrywki przymyka oko na niedociągnięcia.
Terminy grania "Księżniczki czardasza"
Gdzie iść na operę lub operetkę w Trójmieście
2022-12-29 22:59
Idźcie i obejrzyjcie sami zamiast marnować czas na jakiegoś komputerowego gniota w kinie! Możecie przyjść w dżinsach. Tylko popcorn zjecie później. Zobaczycie, że warto!
2022-11-28 14:55
Treści cudowne! Świetnie odegrany przez wyśmienitych aktorów. Polecam cieplutko pójść z całą rodzinką(:
2022-01-02 23:29
Głosy artystów śpiewających wbijają w fotel. Na tej operetce można się przenieść w czasie i poddać rytmom tańca i niesamowitego śpiewu. Bicie brawa i śmiech to nieodzowne elementy przedstawienia. Jeszcze i jeszcze...
2020-01-11 00:59
Byłam wczoraj ... Kochani, więcej takich wspaniałych przedstawień. Ciągle mi mało i mało... Wszystko było wspaniałe. Scena nagle okazała się ogromna, dźwięk rozchodził się w przestrzeni magicznie. Artyści cudowni (i aktorsko, i muzycznie, i tanecznie). Dłonie same składały się do braw, a usta do śpiewu i skandowania: jeszcze, jeszcze, jeszcze...
2020-01-10 14:10
2020-01-04 10:26
Nie pamiętam kiedy pan Rudziński popełnił tak przyjazną krytykę więc myślę, że można pogratulować sukcesu, choć miarą sukcesu nie jest przecież przychylność krytyków ale zachwyt publiczności A ta zachwycona była bardzo, o czym mogłam się przekonać będąc na noworocznej premierze.
Szkoda, że panu Rudzińskiemu zabrakło czasu czy chęci by dostrzec i opisać, co działo się we foyer. Przy tak szczegółowym opisie samej sztuki, trochę to dziwi, wszak była to integralna część całego premierowego wydarzenia! Dzięki kilku prostym, ale jakże skutecznym zabiegom widz mógł zapomnieć, że znajduje się na siermiężnym korytarzu NOTu. Fortepian i grająca na nim cudowna pani Grażyna Troc, pucybut czy chłopiec - gazeciarz, jakby żywcem przeniesiony z ulic Wiednia, Budapesztu, Warszawy, rozdający gościom program... Program, przyprószony sepią, jak strona ze starej gazety ... No cymes. A diabeł tkwi w szczegółach :) To wszystko wprowadzało widzów w klimat Europy z początku XX wieku :) A potem było już tylko lepiej !!!
Pani dyrygent Sylwia Janiak - Kobylińska nie tylko po mistrzowsku poprowadziła orkiestrę ale kapitalnie zintegrowała się z aktorami uczestnicząc w tym co działo się na scenie, wykazując się przy tym doskonałym poczuciem humoru.
I to nie prawda, że gra aktorska odtwórców głównych ról rozczarowuje, czy pozostawia niedosyt. Ich role bronią się rewelacyjnym warsztatem wokalnym. Pani Barbara Lewicka ze swym obłędnym sopranem z taką lekkością wykonywała swoje partie, że w zasadzie mogłaby nic nie robić poza śpiewem i to już by wystarczyło! Tymczasem udało jej się stworzyć bardzo przekonującą postać. Delikatną i subtelną. Pan Przemek Radziszewski swym powalającym, pełnym ekspresji tenorem wbił mnie w fotel. I choć ja również zachwyciłam się hrabim Boni w wykonaniu pana Grzegorza Kołodzieja, choć oczarował mnie Feri zagrany przez pana Marcina Milocha, choć niesamowicie podobała mi się pani Małgorzata Chmielecka jako Stasi, a kreacje pani Anny Kociarz Konopińskiej i pana Macieja Konopińskiego to majstersztyk aktorski, to spokojni, lekko nieśmiali, stonowani Sylva i Edwin nie rozczarowali mnie ani trochę!
Ale może pan Rudziński spodziewał się ujrzeć szansonistkę wampa? Albo rozhisteryzowanego synalka księcia Leopolda? Kto wie? :) Ja jakoś nie mogę (i nie chcę) wyobrażać sobie Sylvy miotającej się po scenie, ani przesadnie sfrustrowanego Edwina :)
Mogłabym tak jeszcze długo, bo pomysł, bo reżyseria, bo choreografia, bo kostiumy, bo pomysłowa choć bardzo skromna scenografia... :) No nic nie poradzę na to, że całe przedstawienie zrobiło na mnie jak najlepsze wrażenie i z pewnością obejrzę je ponownie. Ale pora kończyć :) Tylko podniosę na koniec jedną kwestię.
Zachwyciło mnie, zdziwiło ale i ucieszyło coś jeszcze. Otóż siedząc na widowni odnosiło się wrażenie, że cały zespół bardzo dobrze się rozumie, świetnie się czuje w swoim towarzystwie i doskonale się bawi! Ta przyjazna atmosfera, radość z gry, śpiewu czy tańca dodawała wartości całej sztuce i biła ze sceny z taką siłą, że publiczność nie mogła się jej oprzeć, podrygując, klaszcząc a nawet śpiewając wraz z artystami :)
Cieszę się bardzo, że miałam możliwość obejrzenia Księżniczki Czardasza w takim wykonaniu. A, że apetyt rośnie w miarę jedzenia, to teraz bardzo chętnie przeniosłabym się jeszcze do Paryża i nieśmiało liczę na to, że cały zespół weźmie kiedyś na warsztat Lehara, ;)
2020-01-10 13:22
Sama prawda! Zdecydowanie polecam spektakl! Klimat i zaangażowanie i serducho ekipy daje nam widzom przyjemność
2020-01-05 14:42
nie Małgorzata
2020-01-06 19:43
Nie Małgorzata ... Proszę mi wybaczyć przejęzyczenie! :)
2020-01-10 13:03
Dziekujemy za wspaniałe doznania artystyczne. Doceniamy trud przygotowania spektaklu w niełatwym miejscu. Pomimo może niektórych niedociągnięć opisanych przez innych, warto skorzystać z tej propozycji. Warto spędzić czas z rodziną i z Księżniczką Czardasza:).
2020-01-06 14:14
Operetki brakuje w Trójmieście - gatunek dla każdego, nie tak trudny jak opera a do tego można się pośmiać. ;)
Organizatorzy i artyści przenoszą w klimat lat 20, nawet foyer NOTu nie wygląda tak źle. Jak dla mnie poziom artystyczny na 5+! Zdjęcia nie oddają tego co na scenie.
Polecam wszystkim, którzy jeszcze nie byli, ja pójdę jeszcze raz!
2020-01-05 20:22
Wspaniałe przedstawienie. Nawet budynek NOT-u udało się wyekwipować w stosowną do wydarzenia oprawę. Na scenie duet Lewicka/ Radziszewski emanuje silnymi , pięknej barwy wokalami. Jest też dobra gra aktorska i taniec. Role drugoplanowe np. pary książęcej odegrane także po mistrzowsku. Do tego wszystkiego jeszcze orkiestra, która bierze czynny udział w przedstawieniu.
brawa, brawa, brawa dla zespołu występujących i pomysłodawców.
2020-01-02 10:22
Doceniam trud i zaangażowanie wszystkich biorących udział w tym spektaklu. Ale gra aktorska (poza wspomnianymi w artykule aktorami Wybrzeża i panem Kołodziejem) faktycznie była poniżej krytyki. Rozumiem, że czasu na próby mało, że spektakl dotrze się z czasem, ale tak drewniana, sztywna gra większości solistów nie powinna mieć miejsca. Szczególnie pani Lewicka grała jakby brała udział w apelu szkolnym, a nie w spektaklu, za który trzeba płacić 70-110 zł. Poza tym było całkiem nieźle. Tylko i aż gra aktorska prawie wszystkich do poprawki.
2020-01-04 21:52
I do dziś jestem pod niegasnącym wrażeniem nie tylko wokali ale gry aktorskiej, umiejętności tanecznych, scenariusza i pomysłu na całe przedstawienie . Sylwa w wykonaniu Barbary Lewickiej to głos niezrównany, zachwycająca gracja ale także występ aktorsko ogromnie udany. Partnerujący jej Przemek Radziszewski grający Edwina ,i solo, i w duecie wystąpił porywająco. Bez ról księżnej i księcia spektakl też byłby uboższy. Siedziałam w szesnastym- ostatnim rzędzie a donośne głosy , dobra dykcja i nagłośnienie sprawiły, że nic nie ubyło z urody wydarzenia. Żal tylko, że tak świetny spektakl, godny najwspanialszych scen operowych świata osadzony został w na scenie NOT-u. Niemniej i tak cudownie było zatracić się w operetce i oderwać od codzienności. Widownia była zachwycona. Kompletnie nie rozumiem krytyki i jeszcze jej odnoszenia do cen biletów. To jest po prostu niesmaczne.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
Zgodnie z planami miejskimi, obecna siedziba CSW Łaźnia miała pełnić bardzo oryginalną funkcję. Jaką?
Filmy
