Biednemu (czytaj: kulturze) wiatr w oczy. I to zarówno w przenośni, jak i dosłownie. Po kilkunastu latach orania na kulturalnym poletku dochodzę do wniosku, że największym wrogiem wydarzeń artystycznych nie jest finansowe ubóstwo czy sieczka popkultury, ale warunki atmosferyczne.
idę mimo wszystko - deszcz mi niestraszny
18%
waham się, czy iść - wszystko zależy od mojego nastroju
52%
zostaję w domu - to żadna przyjemność bawić się w deszczu
30%
Żeby tylko Państwo wiedzieli, ile czasu spędzają organizatorzy, dyrektorzy i wykonawcy na obserwacji termometrów, hydrometrów, barometrów, sprzecznych doniesień serwisów pogodowych i analizowaniu łamania w kościach.
Bo jeśli na godzinę przed imprezą miasto zaatakuje śnieżyca - nikt nie wyjdzie z domu. Jeśli z nieba zacznie lać się żar - miast nieklimatyzowanej salki kina studyjnego widz wybierze zimne piwo w ogródku. I niech tylko nastanie maj, a obroty w kasie drastycznie spadną - Szekspir i Mozart przegrywają z grillem. W skwarne dni cudownym rozwiązaniem wydają się plenery.
Opera Leśna, plaża, ulice gdańskiego Śródmieścia, sopockie parki starają się wówczas tętnić kulturalnym życiem. Jednak na skutek chyba nie do końca przemyślanej decyzji naszych przodków znaleźliśmy się w tak nieobliczalnej strefie klimatycznej, że nawet najlepiej zaplanowana impreza musi często przegrać z aurą. Lodowaty, nocny powiew z sopockich lasów potrafi nawet w lipcu przegonić z Opery Leśnej połowę widzów. Scena na Plaży Teatru Miejskiego jest świetnym pomysłem, dopóki sztorm nie zeżre kawałka plaży. Czasem bywa tak zachłanny, że pochłonie i scenę.
Feta przyciąga tysiące, które w kilka minut rozpędza jedna letnia ulewa.
Właśnie siedzę w kafejce z wodą chlupiącą w butach. Przez zalane deszczem okno patrzę na ociekającą strugami wody arenę w Weronie. Razem ze mną przemoczona do suchej nitki czterdziestoosobowa grupa wielbicieli opery z Trójmiasta. Mit słonecznej Italii przed chwilą prysł. Czekamy z zaciśniętymi kciukami.
"Nuż się rozchmurzy" - oszukujemy sami siebie. A miało być tak pięknie! Włoska gorąca noc! "Aida"! Domingo! Wczoraj mieliśmy więcej szczęścia. W siódmej minucie "Rigoletta" zaczęło kropić. Niezadaszeni muzycy przerwali w połowie arii i w przedstawieniu nastąpiła stop-klatka. W ciągu kilku minut elegancka widownia, narzucając na siebie niebieskie peleryny przeciwdeszczowe, zamieniła się w dziesięciotysięczną armię smerfów. Po chwili wyczekiwania rozpoczął się masowy rytuał zaklinania pogody - skandowane oklaski i okrzyki, ktoś niezłym tenorem zaintonował operową arię. Ostatecznie chmury rozpędziła niezawodna meksykańska fala. Spektakl potoczył się dalej od momentu, w którym przerwał go deszcz.
Jednak dziś ledwie Domingo zakończył dyrygowanie uwerturą, gdy rozwarły się niebiosa i lunęło z nich deszczem i błysnęło piorunami. Tym razem nie pomogła ani meksykańska fala, ani litania do świętego Tadeusza Judy od przypadków beznadziejnych, ani nawet hymny do świętego Krzysztofa, który potrafi przenieść wybrańców na drugi brzeg rzeki. A jedna z nich właśnie zaczynała przepływać przez werońską arenę.
Przewodniczka kłamała, mówiąc, że pada tu raz na ruski rok. Pada przynajmniej dwa razy. Przez pewien czas udawaliśmy twardzieli, ale w trzydziestej minucie musieliśmy ustąpić pod naporem kolejnych hektolitrów wody.
Na widowni pozostały najwytrwalsze smerfy wierzące w cud. Trudno im się dziwić, skoro przyjechali specjalnie na "Aidę" z całej Europy. A jedyne co mogli obejrzeć, to moknące w deszczu sfinksy, piramidy i sztuczne palmy, które z minuty na minutę coraz smętniej zwieszały swe plastikowe liście, pełniące teraz bardziej rolę rynny niż elementu scenografii.
Smętnym jest pocieszenie, że to nie tylko u nas.
A zawodowe spaczenie każe mi liczyć straty. Pieniądze za bilety do zwrotu, honoraria za gotowość do wypłacenia. I robi mi się żal. Żal widzów, żal organizatorów, żal artystów. Tyle wysiłku i pieniędzy, tyle nadziei i wakacyjnych planów. I wszystko na nic - z powodu jakiegoś głupiego frontu atmosferycznego, którego nie powinno tu być. Zatem chwała im, ryzykantom, kulturalnym hazardzistom - organizatorom plenerowych imprez! Niech jak najczęściej świeci im słońce!
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
Filmy
