• Kino
  • Mapa
  • Ogłoszenia
  • Forum
  • Komunikacja
  • Raport

Na Oruni spotkałem tylko jedną wesołą osobę

Natalia Wiśniewska
21 stycznia 2012 (artykuł sprzed 12 lat) 
Najnowszy artykuł na ten temat 51 lat temu zlikwidowano tramwaj na Orunię
Na wystawie "Skazani na Orunię" można będzie zobaczyć między innymi zdjęcia nieznanych zakamarków zaniedbanej dzielnicy. Na wystawie "Skazani na Orunię" można będzie zobaczyć między innymi zdjęcia nieznanych zakamarków zaniedbanej dzielnicy.

- Na Oruni budynki się rozpadają, w komunalnych kamienicach śmierdzi stęchlizną, a niektórzy mieszkańcy nadal korzystają z wychodków - mówi Grzegorz Jezierski, fotograf i autor wystawy zdjęć "Skazani na Orunię", którą od soboty, 21 stycznia, można oglądać w Domu Sąsiedzkim "Gościnna Przystań" na gdańskiej Oruni.



Portret autora fotografii, Grzegorza Jezierskiego, na fotelu na placu przy ul. Małomiejskiej. Portret autora fotografii, Grzegorza Jezierskiego, na fotelu na placu przy ul. Małomiejskiej.
Niektórzy mieszkańcy na własny koszt wymieniają okna, jednak ich komfort życia nadal pozostawia wiele do życzenia. Niektórzy mieszkańcy na własny koszt wymieniają okna, jednak ich komfort życia nadal pozostawia wiele do życzenia.
Trudno uwierzyć, że to zdjęcie z dzielnicy usytuowanej raptem kilometr od centrum Gdańska. Trudno uwierzyć, że to zdjęcie z dzielnicy usytuowanej raptem kilometr od centrum Gdańska.
Autor zdjęć nie chciał ingerować w prywatność mieszkańców, dlatego skupił się na podwórkach i budynkach. Autor zdjęć nie chciał ingerować w prywatność mieszkańców, dlatego skupił się na podwórkach i budynkach.
Natalia Wiśniewska: Urodził się pan w Gdańsku, ale na Oruni nigdy pan nie mieszkał. Skąd fascynacja akurat tą dzielnicą?

Grzegorz Jezierski: Bo mam do niej sentyment. W młodości we wszystkie wakacje właśnie tam sobie dorabiałem. Pracowałem na ulicy Żuławskiej, gdzie znajdowały się gospodarstwa rolne i ogrodnicze. Nie raz zastanawiałem się, czemu ta część Oruni jest taka zadbana, a część bliżej Gdańska mniej ciekawa. Ta dzielnica przypominała mi śląskie robotnicze osiedla bez żadnych udogodnień. Od tamtego czasu minęło 40 lat, a ja nadal gdy jadę przez Orunię do siebie do domu, nie mogę się nadziwić, że jest taka brudna i zaniedbana. Przecież to są pierwsze budynki Gdańska, jakie widzą ludzie wjeżdżający do miasta.

Wystawa zdjęć "Skazani na Orunię" to próba zwrócenia uwagi na te zaniedbania?

Dokładnie. Tu nie ma żadnego gospodarza, który by cokolwiek zrobił. Zmiany polegają na tym, że deweloper kupuje miejsce, burzy budynek i stawia nowy. To jedyny pomysł miasta na Orunię. Gdańsk chciał być Europejską Stolicą Kultury, jest gospodarzem Euro 2012, a na Oruni rozpadają się budynki, w komunalnych kamienicach śmierdzi stęchlizną, a niektórzy mieszkańcy nadal korzystają z wychodków. Orunia za torami to już w ogóle jest trzeci świat, to mógłby być plan filmowy dla adaptacji "Ludzi bezdomnych".

Na wystawie znalazły się zdjęcia zaniedbanych, zaśmieconych podwórek i rozpadających się kamienic. Nie boi się pan krytyki, że pokazuje pan tylko tę ciemną stronę miasta?

Można się zastanawiać, czy ja wyrządzam większą krzywdę pokazując te fotografie, czy miasto udając, że problemu nie ma. Ktoś powie, że powinienem skupić się na pozytywach, ale przecież o pozytywach słyszymy na każdym kroku, to jest propaganda sukcesu, którego nie ma. Ja chcę zwrócić uwagę na tę jedną z wielu dzielnic pomijanych przy projektach rewitalizacji. Zwiedziłem wiele dużych miast i w każdym z nich pielęgnuje się miejsca historyczne. W Londynie, Liverpoolu czy Sztokholmie stuletnie kamienice są zadbane, a miasto się nimi szczyci. W Gdańsku jedyne zmiany zachodzą tam, gdzie trzeba się przed kimś pokazać, jak było w przypadku Letnicy. Mam wrażenie, że to są działania na pokaz, jak za czasów komuny. Pamiętam jak w Gdańsku malowano fasady kamienic do pierwszego piętra, specjalnie na przyjazd prezydenta de Gaulle'a. Dziś jest tak samo.

Bezskutecznie ubiegał się pan o patronat prezydenta miasta Gdańska. Na swoim profilu na facebooku prezydent Adamowicz napisał jednak, że być może pojawi się na wernisażu...

Domniemam, że pokazywanie zaniedbań, które przez wszystkie kadencje prezydenta Adamowicza są kontynuowane, nie wpływa korzystnie na jego wizerunek. Ten patronat nie był mi do niczego potrzebny. Potrzebna jest pomoc dla Oruni. I słowa wytłumaczenia, dlaczego od tylu lat się tam nic nie zmienia. Gdy robiłem zdjęcia, mieszkańcy mówili do mnie "no w końcu przysłali kogoś z miasta!". Jedyni ludzie, którzy ich odwiedzają, to policjanci w radiowozie.

Rozmawiał pan z mieszkańcami?

Oczywiście. Rozmawiałem z przechodniami, robiłem im portrety, które też będą na wystawie. Zapraszano mnie do domu. W środku wszystko się sypie, budynki mają zapach stęchlizny. W mieszkaniach są popękane tynki, malowanie nie przynosi żadnego efektu, bo wystarczy że coś przejedzie i ściany pękają. Ludzie się żalili, że dzieci chorują non-stop, bo w komunalnych mieszkaniach jest pleśń i grzyb. To są ludzie prości, zwyczajni, przeważnie smutni. Spotkałem jedną osobę wesołą. Ale to była pani, która przeżyła śmierć kliniczną i cieszyła się każdym dniem. Mówi się, że Orunia jest dzielnicą patologii. Ale to miasto generuje patologię. Likwiduje się komisariat na Oruni Dolnej, a w jego miejsce nie zakłada się monitoringu. Pozbawia się jakiejkolwiek kontroli osoby, które mają tendencje do łamania prawa. Jak ludzie, którzy tam mieszkają, widząc zaniedbania i brak gospodarza, mają wyrabiać sobie szacunek do dobra społecznego?

Nie kusiło pana, aby zrobić zdjęcia w domach?

Nie chciałem ingerować w prywatność. Ja chciałem pokazać przede wszystkim zaniedbania miasta, dlatego skupiłem się na podwórkach i budynkach.

Czy miasto należycie dba o Orunię?

Czy jakieś miejsce na Oruni pana urzekło?

Cała Orunia jest bardzo klimatyczna, bo łączy kulturę proletariacką z budownictwem lat 30. Mieszkańcy tworzą swoją przestrzeń na podwórkach, gdy jest ładna pogoda wystawiają krzesła, tworzą sobie mini-ogrody. Trafiłem na kilka gołębników, rzadko spotykanych obecnie w Gdańsku. Jeden na podwórku w okolicy ul. Rejtana, drugi przy ul. Ubocze, na starym garażu. Jest też piękna kuźnia przy ul. Gościnnej, którą w końcu w tym roku remontują. Zafascynował mnie także obdrapany fotel na ul. Małomiejskiej. Fotografowałem tam kiedyś bawiące się dzieci i po paru miesiącach wróciłem w to miejsce. Fotel nadal stał. Z tego co wiem, stoi tam do dziś. To tylko dowód tego, że nikt tam nie sprząta.

Tytuł "Skazani na Orunię" raczej nie zachęca do odwiedzenia dzielnicy...

Na tytuł wpadłem dzięki mojej żonie, która nie popiera projektu. Jak zresztą wiele osób, mówiła "bo biedę pokazujesz, syf, to, co powinno zostać ukryte, to jest jakieś getto, ci ludzie to są jacyś skazańcy...". Wtedy dotarło do mnie, że to prawda. Kilometr od turystycznego centrum stworzono getto, które trzyma swoich mieszkańców w objęciach biedy.

Wydarzenia

Skazani na Orunię - Grzegorz Jezierski (7 opinii)

(7 opinii)
wystawa

Miejsca

Opinie (276) ponad 20 zablokowanych

  • =Górki Zachodnie=

    tam nawet pasów dla pieszych niema a co nie które bloki nie mają toalet i łazienek...co najlepsze nie można sobie ich zrobić w mieszkaniu więc trzeba się myć w misce...to straszne a do bloku cały czas wsadzają nowych żuli :(( smród syf można non stop sprzątać na klatce i po chwili ma się znowu to samo :(

    • 3 0

  • a propos patologii (1)

    owszem, wielu moich kolegów z dzieciństwa, gdy wychowywałam się na Oruni, siedzi teraz w więzieniu albo się ukrywa ;)
    Miejscami Orunia jest brzydka i zaniedbana. Można uznać, że to siedlisko patologii. Ale powiem szczerze, że dla mnie większą patologią są sąsiedzi, którzy się nie znają, i mieszkańcy bloku przy ul. Porębskiego 80, którzy nie mają pojęcia, gdzie jest Porębskiego 82. Na Oruni Wszyscy się w tych klatkach znają, zazwyczaj lubią, wiedzą nawet, kto mieszkał pod numerem 6, zanim wprowadzili się ci obecni. Mam gdzieś wygląd Oruni, na której często bywam (a i bywam tam z przyjemnością, choćby ze względu na Park Oruński). Chętnie wybywam z mojego nowego osiedla, na którym sąsiad przestaje palić papierosa na parapecie, chowa się w domu i zamyka okno jak tylko widzi, że idę, byle tylko nie odpowiedzieć mi na dzień dobry, bo to przecież grozi zakażeniem!!

    • 6 1

    • grozi

      jak mozna komuś z orunii mówić dzindybry? Nie ta liga chłopczyku.

      • 0 1

  • "Na Oruni spotkałem tylko jedną wesołą osobę"

    Kiwała się w przód i w tył trzymając w zębach fifkę z crackiem.

    • 4 0

  • "To nie kaszubska wieś[...]" a co macie kompleksy miejskie??

    "To nie kaszubska wieś, to dzielnica raptem kilometr od centrum Gdańska. "

    Dlaczego propagujecie taki stan rzeczy? Mieszkam na kaszubskiej wsi 100km od waszego wspaniałego Miasta, mam dom, garaż, ogródek, pole, las. Takie widoki są mi obce. Rozumiem, że w mieście się zdarzają, bo tam ciągną nieudacznicy ze wsząd...

    • 1 1

  • Na Orunii typ chciał wyrwać torbę kobiecie wychodzącej z lokalnego sklepiku.

    Kobieta wypryskała cały pojemnik żelu jamochłonowi w paszczę aż się spienił. Był problem z odzyskaniem torebki tak mocno trzymał w łapie paski że trzeba było butem paluchy łamać. Biedna kobieta miała obcasik we krwi tumana.
    Ale długo nie leżał zaraz go wysoka gruba siostra z chudym małym ojcem zabrali do mieszkania nad sklepem :-)
    Po co chodzić do cyrku wybierzcie się na Orunię.
    A najlepsze jest to że oni kradna i sprzedają na złom słupy które oświetlaja ich ulice :-)

    • 0 4

  • Dobrze że ktoś to pokazuje

    Ja mam wrażenie jakby do Gdańska po 1945 roku zjechała większość ludzi którzy tego miasta nie lubią. I taki stan jest do dzisiaj. Odbudowano centrum bez szacunku do oryginalnej zabudowy i walorów urbanistycznych a większość dzielnic jest zaniedbana. Gdańsk z uwagi na swoją historię, lokalizację ma ogromny potencjał - niestety niewykorzystywany.

    • 5 0

  • Bzdura

    Piszecie takie głupoty na temat oruni ze glowa az boli dzielnica nie jest zla sami sobie renome robicie to co bylo kiedys nie znaczy ze jest teraz w gdansku jest dużo więcej dzielnic gorszych niz orunia ,dzielnica jest O.K

    • 2 0

  • a gdzie komentarz Piotrowskiego rzecznika budnia z UM?

    będzie taki rzeczowy jak po przyznaniu wyróżnienia Mlecznemu z Szerokiej?

    • 2 0

  • Mieszkam na Oruni i jest "zaje(dwa)biście" jeden wielki rozpiździaj jak po małej wojnie: trakt św wojciecha jest jak poligon

    którym można zgubić zawieszenie, teraz jak jest remont torowiska to zostal jeden tor kolejowy a wokół tego kilka rozpadaj

    • 0 0

  • Mieszkam na Oruni i jest "zaje(dwa)biście" jeden wielki rozpiździaj jak po małej wojnie: trakt św wojciecha jest jak poligon po którym można zgubić zawieszenie, teraz jak jest remont torowiska to zostal jeden tor kolejowy a wokół tego kilka rozpadających się domów i puste place po zbużonych budynkach. Ale tak to jest OKe.:P

    • 1 0

alert Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.

Wydarzenia

Pobożni i cnotliwi. Dawni gdańszczanie w zwierciadle sztuki (1 opinia)

(1 opinia)
20 zł
spotkanie, wystawa, warsztaty

Kultura ludowa Pomorza Gdańskiego

wystawa

Wystawa "Kajko, Kokosz i inni"

wystawa

Sprawdź się

Sprawdź się

Kiedy odbył się w Gdańsku premierowy pokaz filmu "Popiół i diament"?

 

Najczęściej czytane