Podobne wydarzenia
piątek, godz. 22:00
Gdańsk,
Stacja Food Hall
Wstęp wolny
czwartek, godz. 19:30
Gdynia,
Blues Club
PHIL GUY – voc, guitar
JACEK JAGUŚ – rhythm guitar
BRUCE FEINER- saxes, Hammond
BARTEK SZOPIŃSKI – keyboards
KRZYSZTOF CHMIELIŃSKI – bass
SZYMON SZOPIŃSKI – drums
Jednemu z najwybitniejszych gitarzystów współczesnego Chicago Philowi Guy’owi towarzyszyć będzie amerykańsko – polski skład specjalnie przygotowany na obejmującą Polskę i Czechy trasę koncertową, jaka będzie miała miejsce w dniach od 14 do 30 listopada. Oprócz muzyków amerykańskich skład grupy stanowić będą czołowi polscy muzycy rekomendowani przez Johnny’ego Rawlsa współpracującego z większością z nich w ubiegłorocznej europejskiej trasie koncertowej oraz
BRUCE FEINER - znakomity saksofonista tenorowy, a także pianista, pozostający pod nieodpartym wpływem Dextera Gordona, Charliego Parkera, Jr. Walkera i Gene’a Ammonsa. Jeden z najwybitniejszych, współczesnych producentów płytowych.
BRACIA SZYMON I BARTEK SZOPIŃSCY to członkowie grupy Boogie Boys - „Odkrycia Roku 2004” w ankiecie Blues Top czytelników pisma Twój Blues, dziś czołowej naszej grupy mającej w swym dorobku także udział w wielu renomowanych festiwalach europejskich. Za rok 2005 czytelnicy Twojego Bluesa obdarzyli Bartka Szopińskiego tytułem Bluesowego Pianisty Roku.
KRZYSZTOF CHMIELIŃSKI to jeden z najbardziej utalentowanych basistów młodego pokolenia, wielki miłośnik i znawca swego instrumentu a także konstruktor i producent gitar basowych.
JACEK JAGUŚ – założyciel zespołu JJ Band, szczycącego się podwójnym tytułem Zespołu Roku (2003 i 2004). Obie wydane dotąd przez jego zespół płyty uzyskały miana Płyt Roku (2003, 2004).
PHIL GUY jest jednym z tych chicagowskich bluesmanów, którzy urodzili i wychowali się na farmach Południa i znają prawdziwy rodowód bluesa. Za młodu zaznał pracy na polu bawełny, bo jego rodzice byli dzierżawcami kawałka ziemi w Lettsworth w Luizjanie.
W rodzinie było jeszcze dwóch braci i dwie siostry, a wszyscy od najmłodszych lat byli wyczuleni na muzykę. W domu, w którym nie było ani bieżącej wody, ani prądu, zaszczytne miejsce zajmował gramofon nakręcany korbą. W ten sposób Phil od początku zaznajomiony był z Muddym Watersem, Johnem Lee Hookerem czy Lightnin’ Hopkinsem, bo właśnie płyty tych wykonawców i im podobnych namiętnie kupował ojciec. Szkołę śpiewania na głosy, podobnie jak jego starszy brat Buddy, i większość rówieśników zdobywał w czasie nabożeństw kościelnych. Po wyjściu z kościoła chłopcy siadywali na wałach przeciwpowodziowych nad rzeką i śpiewali przygrywając sobie na samodzielnie wykonywanych instrumentach strunowych przypominających gitary.
Na szersze wody pierwszy wypłynął Buddy, grający w zespole Rufula Neala w najbliższym miasteczku Torras, w jedynym tamtejszym barze. Phil mając 15 lat, zastąpił Buddy’ego kiedy ten zdecydował się wyjechać do Chicago.
W 1969 r. Buddy zaprosił brata do Chicago, bo dostał propozycję wyjazdu do Afryki zorganizowanego przez agencje rządowe Stanów Zjednoczonych i kompletował na tę okazję zespół. W zespole Buddy’ego, do którego trafił wtedy Phil grali jeszcze: saksofonista A.C. Reed, basista Earnest Johnson i perkusista Charles Hicks. Grali zróżnicowany repertuar – ulubione przez Buddy’ego powolne bluesy oraz kawałki Jamesa Browna, które były domeną Phila.
Już w następnym roku Philowi trafiła się kolejna, jeszcze większa przygoda. Z zespołem Buddy’ego wziął udział w bezprecedensowym wydarzeniu zatytułowanym „The Festival Express”. Była to trasa koncertowa przez prawie całą Kanadę, bo od Toronto do Calgary, z udziałem najsławniejszych amerykańskich i kanadyjskich wykonawców folkowych i rockowych tamtych czasów (Janis Joplin, The Grateful Dead, The Band, Delaney & Bonnie) przemieszczających się pociągiem Canadian Pacific Railway i dających koncerty na stadionach w każdym większym mieście po drodze.
Do znaczących wydarzeń należała też tura po Europie, kiedy bracia grali przed zespołem the Rolling Stones.
Nobilitacją dla Phila było zaproszenie go do współpracy przez Johna Lee Hookera, Muddy’ego Watersa i Juniora Wellsa. Często już wtedy grywał w najsłynniejszych wówczas klubach Theresa’s i Checkerboard Lounge. Potem grywał też Sonem Sealsem, Koko Taylor, A.C. Reedem i wieloma innymi, ale nigdy nie odmawiał swemu bratu, któremu towarzyszył też w kilku kolejnych, europejskich trasach i nagrał z nim kilka płyt (m.in. „Stone Crazy” i „Buddy And Phil Guy”).
Założył też wreszcie swój zespół The Chicago Machine (Mike Morrison - bas; Maurice John Vaughan – git., sax, Proffesor Eddie Lusk - hammond, Andre Cotton – perk.) potrafiący zagrać i do tańca i bluesowo.
Jego dziełem jest – jako muzyka i producenta - także najnowsza płyta Phila „He’s My Blues Brother”. W tytułowym utworze Philowi towarzyszy jego brat Buddy. Utwory z tej płyty w sporym stopniu złożą się na repertuar wykonywany podczas jesiennej trasy koncertowej w Polsce.
W listopadzie będziemy mieli okazję po raz pierwszy w Polsce usłyszeć ognistą muzykę w wykonaniu Phila Guy’a.
Bilety do nabycia (od 1.11.06):
- EMPIK ul. Świętojańska 68, Gdynia
- Salon Muzyczny PULS Centrum Gemini, Skwer Kościuszki, Al. Waszyngtona 21, Gdynia
- Salon Muzyczny PULS ul. Pucka 14, Wejherowo
- Księgarnia COMA Dworzec PKP, Gdynia
- Bohema Jazz Club, Al. Waszyngtona 1, Gdynia tel. 058/ 669-19-90, 502-172-532
Rezerwuj bilety już dziś!
JACEK JAGUŚ – rhythm guitar
BRUCE FEINER- saxes, Hammond
BARTEK SZOPIŃSKI – keyboards
KRZYSZTOF CHMIELIŃSKI – bass
SZYMON SZOPIŃSKI – drums
Jednemu z najwybitniejszych gitarzystów współczesnego Chicago Philowi Guy’owi towarzyszyć będzie amerykańsko – polski skład specjalnie przygotowany na obejmującą Polskę i Czechy trasę koncertową, jaka będzie miała miejsce w dniach od 14 do 30 listopada. Oprócz muzyków amerykańskich skład grupy stanowić będą czołowi polscy muzycy rekomendowani przez Johnny’ego Rawlsa współpracującego z większością z nich w ubiegłorocznej europejskiej trasie koncertowej oraz
BRUCE FEINER - znakomity saksofonista tenorowy, a także pianista, pozostający pod nieodpartym wpływem Dextera Gordona, Charliego Parkera, Jr. Walkera i Gene’a Ammonsa. Jeden z najwybitniejszych, współczesnych producentów płytowych.
BRACIA SZYMON I BARTEK SZOPIŃSCY to członkowie grupy Boogie Boys - „Odkrycia Roku 2004” w ankiecie Blues Top czytelników pisma Twój Blues, dziś czołowej naszej grupy mającej w swym dorobku także udział w wielu renomowanych festiwalach europejskich. Za rok 2005 czytelnicy Twojego Bluesa obdarzyli Bartka Szopińskiego tytułem Bluesowego Pianisty Roku.
KRZYSZTOF CHMIELIŃSKI to jeden z najbardziej utalentowanych basistów młodego pokolenia, wielki miłośnik i znawca swego instrumentu a także konstruktor i producent gitar basowych.
JACEK JAGUŚ – założyciel zespołu JJ Band, szczycącego się podwójnym tytułem Zespołu Roku (2003 i 2004). Obie wydane dotąd przez jego zespół płyty uzyskały miana Płyt Roku (2003, 2004).
PHIL GUY jest jednym z tych chicagowskich bluesmanów, którzy urodzili i wychowali się na farmach Południa i znają prawdziwy rodowód bluesa. Za młodu zaznał pracy na polu bawełny, bo jego rodzice byli dzierżawcami kawałka ziemi w Lettsworth w Luizjanie.
W rodzinie było jeszcze dwóch braci i dwie siostry, a wszyscy od najmłodszych lat byli wyczuleni na muzykę. W domu, w którym nie było ani bieżącej wody, ani prądu, zaszczytne miejsce zajmował gramofon nakręcany korbą. W ten sposób Phil od początku zaznajomiony był z Muddym Watersem, Johnem Lee Hookerem czy Lightnin’ Hopkinsem, bo właśnie płyty tych wykonawców i im podobnych namiętnie kupował ojciec. Szkołę śpiewania na głosy, podobnie jak jego starszy brat Buddy, i większość rówieśników zdobywał w czasie nabożeństw kościelnych. Po wyjściu z kościoła chłopcy siadywali na wałach przeciwpowodziowych nad rzeką i śpiewali przygrywając sobie na samodzielnie wykonywanych instrumentach strunowych przypominających gitary.
Na szersze wody pierwszy wypłynął Buddy, grający w zespole Rufula Neala w najbliższym miasteczku Torras, w jedynym tamtejszym barze. Phil mając 15 lat, zastąpił Buddy’ego kiedy ten zdecydował się wyjechać do Chicago.
W 1969 r. Buddy zaprosił brata do Chicago, bo dostał propozycję wyjazdu do Afryki zorganizowanego przez agencje rządowe Stanów Zjednoczonych i kompletował na tę okazję zespół. W zespole Buddy’ego, do którego trafił wtedy Phil grali jeszcze: saksofonista A.C. Reed, basista Earnest Johnson i perkusista Charles Hicks. Grali zróżnicowany repertuar – ulubione przez Buddy’ego powolne bluesy oraz kawałki Jamesa Browna, które były domeną Phila.
Już w następnym roku Philowi trafiła się kolejna, jeszcze większa przygoda. Z zespołem Buddy’ego wziął udział w bezprecedensowym wydarzeniu zatytułowanym „The Festival Express”. Była to trasa koncertowa przez prawie całą Kanadę, bo od Toronto do Calgary, z udziałem najsławniejszych amerykańskich i kanadyjskich wykonawców folkowych i rockowych tamtych czasów (Janis Joplin, The Grateful Dead, The Band, Delaney & Bonnie) przemieszczających się pociągiem Canadian Pacific Railway i dających koncerty na stadionach w każdym większym mieście po drodze.
Do znaczących wydarzeń należała też tura po Europie, kiedy bracia grali przed zespołem the Rolling Stones.
Nobilitacją dla Phila było zaproszenie go do współpracy przez Johna Lee Hookera, Muddy’ego Watersa i Juniora Wellsa. Często już wtedy grywał w najsłynniejszych wówczas klubach Theresa’s i Checkerboard Lounge. Potem grywał też Sonem Sealsem, Koko Taylor, A.C. Reedem i wieloma innymi, ale nigdy nie odmawiał swemu bratu, któremu towarzyszył też w kilku kolejnych, europejskich trasach i nagrał z nim kilka płyt (m.in. „Stone Crazy” i „Buddy And Phil Guy”).
Założył też wreszcie swój zespół The Chicago Machine (Mike Morrison - bas; Maurice John Vaughan – git., sax, Proffesor Eddie Lusk - hammond, Andre Cotton – perk.) potrafiący zagrać i do tańca i bluesowo.
Jego dziełem jest – jako muzyka i producenta - także najnowsza płyta Phila „He’s My Blues Brother”. W tytułowym utworze Philowi towarzyszy jego brat Buddy. Utwory z tej płyty w sporym stopniu złożą się na repertuar wykonywany podczas jesiennej trasy koncertowej w Polsce.
W listopadzie będziemy mieli okazję po raz pierwszy w Polsce usłyszeć ognistą muzykę w wykonaniu Phila Guy’a.
Bilety do nabycia (od 1.11.06):
- EMPIK ul. Świętojańska 68, Gdynia
- Salon Muzyczny PULS Centrum Gemini, Skwer Kościuszki, Al. Waszyngtona 21, Gdynia
- Salon Muzyczny PULS ul. Pucka 14, Wejherowo
- Księgarnia COMA Dworzec PKP, Gdynia
- Bohema Jazz Club, Al. Waszyngtona 1, Gdynia tel. 058/ 669-19-90, 502-172-532
Rezerwuj bilety już dziś!
Filmy