PC Drama: Przyjaciel"
Radosław Paczocha
Czwartą odsłonę projektu PC Drama otworzy akcja teatralizacji przestrzeni miejskiej "Idąc za słowem" Iwony Zając. Przed Klubem Żak przez miesiąc będzie eksponowany billboard JESTEM autorstwa Młodej Załogi nawiązujący tematyką do kwietniowego czytania sztuki Postać. Czwartą współczesną sztuką, która zostanie wyreżyserowana w ramach otwartych prób czytanych będzie dramat Radosława Paczochy "Przyjaciel".
Rozmowę pospektaklową podczas wieczoru poprowadzi dr Barbara Świąder-Puchowska.
Autor sztuki: Radosław Paczocha
Reżyseria: Bartłomiej Potoczny
Komentarz naukowy: dr Barbara Świąder-Puchowska
Tekst przeczytają: Katarzyna Bieniek, Tomasz Cymerman i Grzegorz Roman
"Przyjaciel" autorstwa Radosława Paczochy to historia nawiązująca do głośnej sprawy porwania i zabójstwa Olewnika, ale przedstawiająca ją z pozycji przyjaciela ofiary, tego, który jest podejrzany przynajmniej o udział, jeśli nie o zlecenie porwania i zabójstwa. To ascetyczna rozgrywka między bohaterem a przesłuchującym go policjantem, w której od czasu do czasu pojawiają się - jak dodatkowe wyjaśnienia - inni bohaterowie historii. W roku 2009 dramat Paczochy otrzymał główną nagrodę w drugiej edycji konkursu dramaturgicznego METAFORY RZECZYWISTOŚCI, zorganizowanego przez Teatr Polski w Poznaniu.
"Pisząc "Przyjaciela" starałem się sfotografować stan świadomości człowieka, który bez względu na to, czy jest winien zarzucanych mu czynów, musi stworzyć przekonującą kreację. Jeżeli jest winny musi przekonująco zagrać niewinnego. A jeśli jest niewinny to i tak zmuszony jest w bardziej przekonujący sposób niż dotychczas "stworzyć" wizerunek człowieka niewinnego. Konieczność nieustannego odpowiadania na zarzuty w sposób nieunikniony powoduje głębokie zmiany w świadomości oskarżonego, który jak szachista musi z odpowiednim wyprzedzeniem przewidywać pytania oskarżycieli. Chcąc tego czy nie, wpuszcza w końcu do swojej głowy ich głos. W ten sposób w jego świadomości rodzi się przewrotna zależność od tego, czemu stara się zaprzeczyć. Przyparty do muru próbuje najpierw wyobrazić sobie wizerunek człowieka niewinnego, a potem dostosować siebie do tego wizerunku. Ciągle musi pamiętać o tym, że nawet jeżeli jest niewinny, to i tak jego niewinność może nie wystarczyć do przekonania oskarżających. Dlatego jego świadomość nie ma ani chwili odpoczynku. Cały jej wysiłek musi iść w stronę obrony siebie. Tylko siebie jako kogo? Ofiary czy przestępcy?" (Radosław Paczocha)
Radosław Paczocha
Czwartą odsłonę projektu PC Drama otworzy akcja teatralizacji przestrzeni miejskiej "Idąc za słowem" Iwony Zając. Przed Klubem Żak przez miesiąc będzie eksponowany billboard JESTEM autorstwa Młodej Załogi nawiązujący tematyką do kwietniowego czytania sztuki Postać. Czwartą współczesną sztuką, która zostanie wyreżyserowana w ramach otwartych prób czytanych będzie dramat Radosława Paczochy "Przyjaciel".
Rozmowę pospektaklową podczas wieczoru poprowadzi dr Barbara Świąder-Puchowska.
Autor sztuki: Radosław Paczocha
Reżyseria: Bartłomiej Potoczny
Komentarz naukowy: dr Barbara Świąder-Puchowska
Tekst przeczytają: Katarzyna Bieniek, Tomasz Cymerman i Grzegorz Roman
"Przyjaciel" autorstwa Radosława Paczochy to historia nawiązująca do głośnej sprawy porwania i zabójstwa Olewnika, ale przedstawiająca ją z pozycji przyjaciela ofiary, tego, który jest podejrzany przynajmniej o udział, jeśli nie o zlecenie porwania i zabójstwa. To ascetyczna rozgrywka między bohaterem a przesłuchującym go policjantem, w której od czasu do czasu pojawiają się - jak dodatkowe wyjaśnienia - inni bohaterowie historii. W roku 2009 dramat Paczochy otrzymał główną nagrodę w drugiej edycji konkursu dramaturgicznego METAFORY RZECZYWISTOŚCI, zorganizowanego przez Teatr Polski w Poznaniu.
"Pisząc "Przyjaciela" starałem się sfotografować stan świadomości człowieka, który bez względu na to, czy jest winien zarzucanych mu czynów, musi stworzyć przekonującą kreację. Jeżeli jest winny musi przekonująco zagrać niewinnego. A jeśli jest niewinny to i tak zmuszony jest w bardziej przekonujący sposób niż dotychczas "stworzyć" wizerunek człowieka niewinnego. Konieczność nieustannego odpowiadania na zarzuty w sposób nieunikniony powoduje głębokie zmiany w świadomości oskarżonego, który jak szachista musi z odpowiednim wyprzedzeniem przewidywać pytania oskarżycieli. Chcąc tego czy nie, wpuszcza w końcu do swojej głowy ich głos. W ten sposób w jego świadomości rodzi się przewrotna zależność od tego, czemu stara się zaprzeczyć. Przyparty do muru próbuje najpierw wyobrazić sobie wizerunek człowieka niewinnego, a potem dostosować siebie do tego wizerunku. Ciągle musi pamiętać o tym, że nawet jeżeli jest niewinny, to i tak jego niewinność może nie wystarczyć do przekonania oskarżających. Dlatego jego świadomość nie ma ani chwili odpoczynku. Cały jej wysiłek musi iść w stronę obrony siebie. Tylko siebie jako kogo? Ofiary czy przestępcy?" (Radosław Paczocha)
Filmy