• Kino
  • Mapa
  • Ogłoszenia
  • Forum
  • Komunikacja
  • Raport
stat
Wydarzenie już się odbyło

PC Drama: Postać

cze 17

poniedziałek, godz. 19:30

Gdańsk,
bilety 10 zł
lis 19

wtorek, godz. 19:00

bilety 200 zł
ulgowy 170 zł
Kup bilet
PC Drama: Postać
Pierre Charras

Przekład: Katarzyna Sowula

Trzecią odsłonę projektu PC Drama otworzy akcja teatralizacji przestrzeni miejskiej Idąc za słowem Iwony Zając. Przed Klubem Żak przez miesiąc będzie eksponowany billboard "Czekam" autorstwa Młodej Załogi nawiązujący tematyką do marcowego czytania sztuki "Czekając na Romea". Trzecią współczesną sztuką, która zostanie wyreżyserowana w ramach otwartych prób czytanych będzie dramat Pierre\'a Charrasa "Postać" w tłumaczeniu Katarzyny Sowuli. Komentarz naukowy podczas wieczoru wygłosi dr Tomasz Swoboda.

Francja była pierwszym krajem europejskim, który poznał się na geniuszu angielskiego malarza, Francisa Bacona (Dublin 1909 - Madryt 1992). W 1971 roku odbyła się pierwsza, indywidualna wystawa retrospektywna artysty w paryskim Grand Palais. Postać (tyt. oryg. Figure) Pierra\'a Charrasa, inspirowany wrażeniami wyniesionymi z tejże wystawy, jest podróżą do korzeni inspiracji malarza o imieniu Francis. W czternastu krótkich rozdziałach łączy on osobiste wspomnienia i uwagi na temat sztuki (te drugie zaczerpnięte z rozmów, jakie francuski krytyk Michel Archimbaud przeprowadził z Francisem Baconem). W formie uteatralizowanej wspomnienia i uwagi wypowiadane przez artystę, któremu towarzyszy niemy w ciągu całego spektaklu model, tworzą formę "monologu na dwa głosy". Przetworzone przez pamięć wspomnienia dają impuls, by przy pomocy słów malować na scenie obrazy.

Sztuka Pierre\'a Charrasa opowiada o artyście, który w towarzystwie "niemego" modela - przygodnie spotkanego mężczyzny "maluje" swój autoportret. Odsłania przed nami swoje lęki i fascynacje, mówi o inspiracji, artystach i krytykach, wspomina bliskich, oswaja śmierć, miłość i intymność... (Sabina Horzela)

Język sztuki ulega ciągłej transformacji, unaoczniając tym samym alienację Francisa. Czasami odnosi się wrażenie, że niczym nieskrępowany potok realistycznych opisów przekształca się w hiperrealizm (opis zarzynanego i obdzieranego ze skóry zwierzęcia), aby znów po chwili przybrać postać banalności, absurdu. Jednak prezentowany świat, mimo rozproszenia, tworzy pewną organiczną ciągłość. Sposób wypowiedzi poprzez krzyk, szept, złość i powagę oraz ironię sprawia, że tekst nie jest zastygłą konstrukcją. Jednak nie ma tu miejsca na dialog w pełnym tego słowa znaczeniu. Pytania zostają zawieszone w próżni, a odpowiedzi nadchodzą z opóźnieniem, bowiem odpowiada na nie ten, co je sam zadaje. Dialog to jeden wielki monolog, tyle że rozpisany na kilka kwestii. Sztuka często "kipi " od różnorodnych aluzji. Konotuje skryte żądze, akty przemocy i uległości. Wsłuchujemy się w tekst pełen luk, wahań i ciszy, która jest tu tak samo ważna jak dźwięk. Patrząc na milczącego modela, człowieka ledwo co poznanego w barze, można by powiedzieć, że cisza stanowi często rzeczywiste centrum sztuki. Wokół niej obraca się cała samotność postaci. (Katarzyna Dera)

Reżyseria: Joanna Grabowiecka
Wideo: Didier Legare
Wizualizacja: Jakub Burakiewicz
Tutor: dr Tomasz Swoboda
Tekst przeczytają: Jerzy Pożarowski i Michał Czernecki

O artystach:
Joanna Grabowiecka - ur. w 1977 r. w Bystrzycy Kłodzkiej; absolwentka kierunku cywilizacja śródziemnomorska i filologia polska (specjalizacja: teatrologia) na UJ, Université Paris VIII, Arts du spectacle, Master 1; studentka reżyserii dramatu w Akademii Teatralnej w Warszawie; brała udział w rozmaitych kursach i szkoleniach: dziennikarskie (UJ), projektowanie scenografii i dekoracji teatralnej, l\'A.D.A.C., Paryż; absolwentka warsztatów teatralnych prowadzonych przez Eduardo Gilio - Teatr Acción z Argentyny (Katowice) oraz warsztatów teatralnych prowadzonych przez Biňo Sauitzvy (Brazyllia) - Le Collectif des Yeux (Paryż). Była jedyną polską stażystką w międzynarodowym projekcie dramaturgiczno-teatralnym Université d\'été européenne - la mousson d\'été, Pont-ŕ-Mousson, Francja. Współpracowała przy kilkunastu spektaklach teatralnych (scenografia, kostiumy, aktorka). Odbyła staże teatralne w Komedii Francuskiej i Théâtre de la Ville w Paryżu, prowadziła warsztaty z arteterapii z dramy, teatralno-kabaretowe Kabaret od kuchni; od 2007 r. organizuje cykliczną, autorską imprezę Nocne Prowokacje w Rybnickim Centrum Kultury; stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za osiągnięcia naukowe; laureatka II nagrody "za walory teatralne" dla spektaklu "Postać. Spowiedź artysty..." na IX Festiwalu Sztuki Teatralnej w Rybniku.

Michał Czernecki - ur. w 1978 r.; aktor teatralny, filmowy i telewizyjny; absolwent Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. L. Solskiego w Krakowie (2003); do grudnia 2005 aktor Narodowego Starego Teatru im. H. Modrzejewskiej w Krakowie. Obecnie niezwiązany stałą umową z żadnym teatrem. Współpracuje z kilkoma teatrami w Polsce m.in. z Teatrem Narodowym w Warszawie i Starym Teatrem w Krakowie; otrzymał wyróżnienie za debiut, za rolę Victora w sztuce "Polaroidy" M. Ravenhilla na 43. Kaliskich Spotkaniach Teatralnych, II nagrodę aktorską, za rolę Gerarda w przedstawieniu Maestro na Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi w 2003 r.; dwukrotny stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego; zagrał m.in. w Teatrze Starym: "Szkoła żon" - reż. E. Kutryś, "Mistrz i Małgorzata"- reż. K. Lupa, "Niewina" - reż. P. Miśkiewicz, "Zaratustra" - reż. K. Lupa, "Nocny autobus" - reż. J. Tumidajski; w Teatrze Rozmaitości: "Cokolwiek się zdarzy, kocham cię" - reż. P Wojcieszek; w Teatrze Narodowym: "Fedra" - reż. M. Kleczewska; w Teatrze Telewizji: "Hamlet" - reż. Ł. Barczyk, "Maestro" - reż. K. Globisz, "Klucz" - reż. W. Smarzowski; w filmach: "Doskonałe popołudnie" - reż. P. Wojcieszek, "Karol - historia człowieka, który został papieżem" (RAI UNO), "Futro" - reż. T. Drozdowicz, "Wojna polsko-ruska" - reż. Xawery Żuławski.

Jerzy Pożarowski - ur. 1955; aktor filmowy, teatralny i telewizyjny; absolwent Wydziału Aktorskiego PWST w Warszawie (1978). Grał w teatrach warszawskich - Narodowym, Północnym, Szwedzka 2/4, Dramatycznym, Rozmaitości. Gościnnie występował w Teatrach w Słupsku, Radomiu, Na Kresach, Na Woli, Stara Prochownia, Buffo, Adekwatnym. Jego najważniejsze role: Adolf w "Dziadach" A. Hanuszkiewicza; Alosza w "Braciach Karamazow" A. Hanuszkiewicza, Romeo w "Romeo i Julii" reż. Ryszard Peryt, Basilio w "Życie jest snem" reż. Krystyna Skuszanka, Iwan w "Braciach Karamazow" reż. Jerzy Krasowski, Wzrok w "Magii grzechu" reż. Tadeusz Słobodzianek, Piekarz w "Testamencie psa" reż. Piotr Cieplak, Bugrow w "Płatonowie" Czechowa reż. Adam Orzechowski, Apemantus w "Tymonie Ateńczyku" Szekspira reż. Maciej Prus, Pankracy w "Nie-boska komedia - instalacja teatralna" reż. Paweł Wodziński; laureat II Nagrody na festiwalu w Toruniu za monodram "Assunta" wg Norwida w 1983 r. Obecnie związany z Teatrem Polskim w Bydgoszczy.

Tomasz Swoboda - autor książki "To jeszcze nie koniec?" (słowo/obraz terytoria, 2009); laureat nagrody "Literatury na Świecie za rok 2008 w kategorii Nowy głos"; wykłada literaturę francuską na Uniwersytecie Gdańskim.

O projekcie:
PC Drama
W latach 2002 - 2003 Klub Żak realizował projekt Scena Nowej Dramaturgii, który promował najnowsze teksty pisane dla teatru oraz przygotowywał widzów do odbioru współczesnej dramaturgii. Głównym nurtem działalności SND były próby czytane dramatów najnowszych, do których realizacji zapraszano aktorów trójmiejskich scen. W 2003 roku odbywał się cykl Dramatorium z próbami czytanymi dramatów m.in. "Na gałęzi" (reż.: Piotr Łazarkiewicz, z udziałem Anny Muchy i Krystyny Łubieńskiej).

Nawiązując do historii sceny teatralnej Żaka, postanowiliśmy reaktywować projekt, ale w nieco zmodyfikowanej, poszerzonej formule. Podążając za duchem epoki, nadaliśmy mu nową nazwę i rozbudowaliśmy program.

PC Drama - to interdyscyplinarny projekt, którego głównym założeniem jest performatywne czytanie dramatu współczesnego. Idea projektu nawiązuje do twierdzenia prof. Barbary Lasockiej - Pszoniak: Granice teatru to granice słowa. Tam, gdzie kończy się słowo, tam nie ma już teatru. Program ściśle określa misję artystyczną, obszar poszukiwań - od estetycznych, przez antropologiczne, po literackie czy społeczne. Pragniemy zachęcić odbiorców do czynnego zainteresowania sztuką teatru oraz wykreować inną wizję teatru, nie jako instytucji, ale jako otwartej, kolektywnej przestrzeni działania i poszukiwania. Celem projektu jest zwiększenie szansy Gdańska i Metropolii w staraniach o tytuł Europejskiej Stolicy Kultury 2016. Planujemy cykl siedmiu spotkań, które odbywać się będą w ostatni poniedziałek miesiąca (luty - maj, październik - grudzień), w galerii Klubu Żak. Wstęp na wszystkie imprezy będzie bezpłatny.

W ramach projektu odbędą się:
OTWARTE PRÓBY CZYTANE:
Zapraszane będą realizacje sztuk na podstawie współczesnej dramaturgii, aktorskie wypowiedzi słowne lub słowno-muzyczne stworzone i wykonywane przez uznanych artystów. Do współpracy zaprosimy najciekawszych reżyserów młodego pokolenia, dramaturgów i aktorów, którzy zmierzą się z rzadko prezentowanymi w Polsce tekstami.

PANELE DYSKUSYJNE, WYKŁADY, PRELEKCJE:
Paralelnie do performatywnego czytania dramatu odbywać się będzie cykl kameralnych rozmów z udziałem publiczności, do których zaprosimy najwybitniejszych twórców i reformatorów teatru: reżyserów, dramaturgów, aktorów, scenografów, kompozytorów, krytyków teatralnych, historyków teatru oraz pasjonatów. Wykłady poprowadzi kadra akademicka Uniwersytetu Gdańskiego.

Idąc za słowem - TEATRALIZACJA PRZESTRZENI MIEJSKIEJ (STREET ART)":
Od marca do maja na billboardzie przed Klubem Żak będą prezentowane autorskie prace Iwony Zając i Młodej Załogi oraz studentów Kulturoznawstwa, nawiązujące tematyką do comiesięcznych otwartych prób czytanych. Szablony wykorzystane na billboardach posłużą jako inspiracja dla uczestników warsztatów muralesowych, odbywających się we wrześniu, prowadzonych przez wybitną trójmiejską artystkę Iwonę Zając. Efekt tych warsztatów będzie można obejrzeć w przejściu podziemnym przy Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Gdańskiego - dramat zaistnieje w przestrzeni miejskiej, dotrze do szerszego grona odbiorców. Całość projektu zostanie podsumowana w postaci dokumentacji fotograficznej oraz katalogu.

Opinie

Sprawdź się

W którym roku gdańska publiczność miała okazję po raz pierwszy obejrzeć film "Blaszany Bębenek"?