Słaba organizacja, za późno, bez szału - takie głosy można było usłyszeć w Klubie Parlament podczas niedzielnego festiwalu Wolne Miasto Gdańsk, który miał w założeniu zintegrować fanów literatury i muzyki. Wydarzenie uratował performance literacki Jakuba Żulczyka oraz występ formacji Mitch&Mitch, którego jednak mało kto doczekał.
Festiwal rozpoczął się ponad 45 minutowym opóźnieniem. Jako pierwszy wystąpił poeta
Mariusz Więcek, który aby ułatwić przyswajanie recytowanej przez niego poezji,
przygotował dla uczestników rozłożone na podłodze materace-pianki, poczęstunek ze świeżych owoców, a także dwóch masażystów z jednego z sopockich SPA. Cały zabieg został dobrze przyjęty przez publiczność, choć niewielu odważyło się skorzystać z oferowanych wygód. Bohaterami jego wierszy są ludzie z jego otoczenia - dziewczyna, babcia, tata, czy też "Pan Wata", którego Więcek pamięta z dzieciństwa. Po recytacji zostały wyświetlone filmy, na których każda z tych osób wypowiada się na temat autora i swoich wrażeń po usłyszeniu wiersza o sobie.
Bydgoski zespół
Ranoc, opisujący się jako psycho-poetycki,
nie zdołał rozruszać rozproszonej po kątach publiczności. Być może to z powodu słów - artyści raz śpiewali o tym, że chcą "czuć", a za chwilę, że "jak tego serca nie zechcesz, to wyrzucę je do śmieci".
Występ
Karola Biernata ożywił część publiczności.
Performer w ironiczny sposób przedstawił przemyślenia osoby poszukującej pracy. Wyszedł na parkiet ubrany w biały szlafrok, po czym przeczytał swój list motywacyjny, w którym przekonywał do siebie pracodawcę.
"Uwielbiam niskie zarobki",
"jestem dyspozycyjny całą dobę",
"uwielbiam telefony od szefa po osiemnastej" czy
"po co mi dom? mogę spać w biurze!" to tylko nieliczne przykłady ironicznych zdań, które wywoływały śmiech wśród uczestników. Następnie Biernat przybrał rolę terapeuty i namówił małą grupkę ludzi do wykrzyczenia swojego bólu (dosłownie!).
Koncert zespołu
Variete, który zagrał piosenki ze swoich dwóch ostatnich płyt, był oczekiwany przez publiczność, o czym świadczyły głośne oklaski i podwójny bis.
Ciekawym występem był krótki, acz treściwy performance literacki
Jakuba Żulczyka, pod tytułem
"Instytut". Autor odczytał fragment swojej najnowszej książki do demonicznych dźwięków generowanych przez
Kamila Antosiewicza. W tle wyświetlono film budujący dodatkowe napięcie i uczucie osaczenia.
Najbardziej oczekiwana przez większość przybyłych formacja
Mitch&Mitch, z powodu dużego opóźnienia wystąpiła dopiero przed dwunastą. -
Przyszliśmy tu specjalnie dla Mitch&Mitch, ale tak nas wymęczyły poprzednie zespoły i literaci, że idziemy do domu - powiedziała para studentów, zanim na scenie pojawiła się formacja.
Na sali pozostało tylko około trzydziestu osób, ale mimo tego zespół zdołał je namówić by podeszły pod samą scenę. Żywa muzyka, czasami przypominająca jazzową grupę prosto z Nowego Jorku, a czasem występ cyrkowców lub kabareciarzy rozruszała publiczność.
-
Przyszedłem tu głównie dla Mitch&Mitch i uważam, że oni ratują to wydarzenie. Variete też mógł być, ale generalny poziom, szczególnie części literackiej, był żenujący. Także organizacja pozostawia wiele do życzenia, wszystko było zbyt rozciągnięte w czasie - skomentował
Piotr, uczestnik festiwalu.
W tym samym czasie co występy na głównej scenie, w sali na drugim piętrze odbywał się pokaz filmów krótkometrażowych Moviemiento.
Wiedzieli jednak o tym tylko nieliczni, ponieważ nie było informacji gdzie jest wyświetlany. Ani razu nie wspomnieli też o nim prowadzący imprezę.
Biorąc pod uwagę fakt, że festiwal zakończył się po pierwszej w nocy i że była to niedziela,
trudno się dziwić małej frekwencji. Pozostaje mieć więc nadzieję, że kolejna edycja zostanie lepiej zaplanowana i przyciągnie więcej osób niż w tym roku, bo szkoda by się zmarnowała bądź co bądź słuszna idea festiwalu.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
Filmy