• Kino
  • Mapa
  • Ogłoszenia
  • Forum
  • Komunikacja
  • Raport

Nieszczęsny Remus w nieznośnej bajce. O "Przygodach Remusa" Teatru Miejskiego

Łukasz Rudziński
27 stycznia 2019 (artykuł sprzed 5 lat) 
Efektowne kostiumy Hanny Szymczak to największy atut "Przygód Remusa" Teatru Miejskiego w Gdyni. Na scenie społeczność Pustkowia. Efektowne kostiumy Hanny Szymczak to największy atut "Przygód Remusa" Teatru Miejskiego w Gdyni. Na scenie społeczność Pustkowia.

Spektakl Teatru Miejskiego przybliża losy Remusa, bohatera najsłynniejszej powieści kaszubskiej, którą pod tytułem "Przygody Remusa" oglądać można w Miejskim od 26 stycznia. W galopadzie pomysłów, trików i efektów oraz licznych próbach przypodobania się młodym widzom zabrakło najważniejszego - żywego, ciekawego teatru.



Powieść Aleksandra Majkowskiego "Życie i przygody Remusa" (a właściwie "Żëcé i przigòdë Remùsa") od lat uważana jest za wielki skarb literatury kaszubskiej. Jest to przykład dzieła z pogranicza literatury ludowej, literatury pięknej i zarazem epopei kaszubskiej, przybliżającej przygody i podróże Remusa przez Kaszuby. Ten region Polski w powieści Majkowskiego to kraina częściowo mityczna, częściowo magiczna, z pewnością też oniryczna, bo trudno rozgraniczyć zdarzenia na te, dziejące się w realnym świecie, od tych będących fantazją bohatera.

Kiedy można zobaczyć "Przygody Remusa"



Rzecz dzieje się początkowo na kaszubskim Pustkowiu, w której młody Remus dowiaduje się o legendzie zapadłego zamku i o strzeżonej przez smoka Królewience. Poznając historię Kaszub z ust umierającego Pana Józefa decyduje się wyruszyć na opisane przez niego tereny. Tuła się, co raz trafiając na demonicznego Pana Czernika, w którym Remus, jako widzący więcej od innych śmiertelników, dostrzega Smętka - sprawcę ludzkiego nieszczęścia.

Z szeregu błyskawicznie następujących po sobie epizodów najlepszy jest wątek Trąby (Rafał Kowal) i Trąbiny (Małgorzata Talarczyk). Z szeregu błyskawicznie następujących po sobie epizodów najlepszy jest wątek Trąby (Rafał Kowal) i Trąbiny (Małgorzata Talarczyk).
Jednak w spektaklu Teatru Miejskiego losy Remusa nie układają się w łatwy do wychwycenia porządek. Adaptacja Krzysztofa Babickiego, choć wierna oryginałowi, składa się z szeregu pomysłów, które skutecznie odrywają uwagę od losów bohatera. Wpływ na to ma sama konstrukcja scenografii, składającej się z jasnego materiału, którym wyłożono kulisy i tył sceny, ponieważ w większości scen to animacje prezentowane na tym tle stanowią właściwą scenografię spektaklu. To rozwiązanie bardzo praktyczne - w jednej chwili bohater nie wykonując kroku może przenieść się z wiejskiej chaty do ciemnego lasu lub kryjówki Pana Jeziora, by w następnej znaleźć się w zupełnie nowej przestrzeni. Jednak w towarzystwie świateł scenicznych te ciekawe same w sobie projekcje (autorstwa Roberta Turło, Marty BranickiejMateusza Kozłowskiego) wyglądają na wyblakłe i mało efektowne, co udaje się skorygować tylko w momentach półmroku (np. gdy pojawia się Straszek).

Przeczytaj także: Teatr Miejski w Gdyni zostanie przebudowany

Aktorzy czasem mają do pomocy pojedyncze rekwizyty, częściej jednak reżyser wyposaża ich w "magiczną" siłę działającą na odległość - wszelkie reguły prawdopodobieństwa nie mają tu zastosowania. Gdy Pan Czernik (Dariusz Szymaniak) wyciąga przed siebie rękę, Remus już jest przez niego obezwładniony (w jednej chwili gestem dłoni potrafi też przywrócić życie), zaś dmuchnięcie Goliata (Szymon Sędrowski) "wyczaruje" nam projekcję nietoperza Straszka, którego Kaszubi lękają się i uważają za złego ducha.

Różne "magiczne" działania poparto kilkoma sztuczkami iluzjonistycznymi w wykonaniu Żyda Gaby (Piotr Michalski) oraz licznymi piosenkami, "śpiewanymi" przez aktorów z playbacku. Zaskakuje ich różnorodność: słyszymy "młodzieżowy" hip-hop Trudu, Strachu i Niewarto - upiorów, z którymi stale mierzy się Remus podczas wędrówki, niemal musicalowe piosenki Królewienki w wykonaniu Olgi Barbary Długońskiej, czy pozostawiający sporo do życzenia śpiew innych bohaterów. Z wielu efektów najlepiej wypada symboliczny moment śmierci, gdy Śmierć z Kosą (Marta Kadłub) nakrywa umierających płaszczem, a zmarły fizycznie znika ze sceny wraz z jej odejściem. Najmocniejszym punktem spektaklu są ciekawe kostiumy Hanny Szymczak, dzięki którym wiele postaci (m.in. Królewienka, Śmierć z Kosą, Trąbina czy Klementyna) wygląda bardzo efektownie.

Sam Remus (Grzegorz Wolf, na pierwszym planie) - w swojej tułaczce pokonuje swoje demony, by zmierzyć się ostatecznie z Czernikiem (Dariusz Szymaniak, po lewej), w którym rozpoznaje Smętka, diabła mącącego na Kaszubach. Sam Remus (Grzegorz Wolf, na pierwszym planie) - w swojej tułaczce pokonuje swoje demony, by zmierzyć się ostatecznie z Czernikiem (Dariusz Szymaniak, po lewej), w którym rozpoznaje Smętka, diabła mącącego na Kaszubach.
Niestety, lista kłopotów gdyńskiej inscenizacji jest dużo dłuższa. Po pierwsze gra świateł (Marek Perkowski) i muzyka (autorstwa Marka Kuczyńskiego) użyte zostały przez Krzysztofa Babickiego do "zmiany dekoracji" - wyraźna zmiana koloru świateł i silny akcent muzyczny podkreślone zmianą projekcji, sygnalizują widzom nową scenę - i już jesteśmy wraz z Remusem w zupełniej nowej przestrzeni, w której bohater musi się odnaleźć (a wraz z nim widzowie). Poszatkowana w ten sposób akcja powieści, rozbita zostaje na szereg błyskawicznie następujących po sobie epizodów, w których widz nie ma chwili do namysłu nad tym, co przed chwilą zobaczył.

Przeczytaj także: Wiele wątków lokalnych na 60-lecie teatru

Przy dbałości o rozrywkę i dynamikę scen (której pozazdrościć mogą "Przygodom Remusa" nawet niektóre grane w Miejskim farsy), reżyser zapomniał o pracy z aktorami. Sama wizja Remusa - wiecznego tułacza w interpretacji grającego tę postać Grzegorza Wolfa ewoluuje nieoczekiwanie z prostego chłopaka z Pustkowia w kierunku przeżywającego rozterki wewnętrzne intelektualisty (niczym jego Mistrz z "Mistrza i Małgorzaty" Miejskiego), co dodaje temu bohaterowi niezamierzonego absurdu. Aktorzy w zdecydowanej większości tworzą swoje postaci właśnie w oparciu o bohaterów z poprzednich spektakli.

Scenografia spektaklu składa się przede wszystkim z animowanych wizualizacji, odpowiadających miejscom, gdzie znajduje się Remus. Dobrze widać ją jednak tylko w momentach półmroku. Scenografia spektaklu składa się przede wszystkim z animowanych wizualizacji, odpowiadających miejscom, gdzie znajduje się Remus. Dobrze widać ją jednak tylko w momentach półmroku.
Kluczowy bohater - wspomniany Remus grany przez Grzegorza Wolfa - pozostaje niestety całkowicie przezroczysty. Zagubiony w tej postaci i nieprzekonujący aktor (któremu co jakiś czas nakazano mówić kaszubszczyzną) nie staje się naturalnym liderem spektaklu, a jego uzupełnieniem. Jego los staje się mało istotny wobec mnogości bodźców, które mnoży wokół niego reżyser. Z wielu epizodów najbardziej udany jest komediowy wątek Trąby (Rafał Kowal) i Trąbiny (Małgorzata Talarczyk), zaś sam Kowal z epizodu picia wódki z Panem Jeziora (Eugeniusz Krzysztof Kujawski) tworzy najlepszy aktorsko epizod. Z powodzeniem Martę gra Agata Moszumańska, która emocje zapatrzonej w Remusa dziewczyny oddaje bardzo wiarygodnie. Także Marcjanna Beaty Buczek-Żarneckiej jest postacią udaną, choć pobrzmiewa w niej wyraźnie echo wielu granych w ostatnim czasie przez tę aktorkę nieszczęśliwych matek.

Pomimo licznych dodatków, jak animacje zamiast scenografii, na scenie podziwiamy teatr anachroniczny, oparty na infantylnej umowności, która nie licuje z poziomem, jaki Teatr Miejski proponuje swoim widzom na co dzień. Pomysł, by możliwie uatrakcyjnić przekaz, paradoksalnie wygląda na przejaw niewiary w tekst, który - co podkreślał wielokrotnie sam reżyser - jest dla niego bardzo ważny. Młodzieżowy widz "Przygód Remusa" dzięki wielkiej dynamice scen, na której ciągle coś się dzieje (gdy aktorzy schodzą ze sceny, natychmiast ktoś wbiega na nią z krzykiem od strony widowni) pewnie nie zdąży się nim znudzić, ale też nie trudno mu będzie potraktować perłę literatury kaszubskiej inaczej niż szaloną, dziwną bajkę, bo właśnie tak przedstawił ją Babicki. Niestety, cała kaszubskość "Przygód Remusa" jest tu po prostu ornamentem, dodatkiem do zabawy.

Spektakl

6.4
8 ocen

Przygody Remusa

spektakl dramatyczny

Spektakle

Opinie (33) 1 zablokowana

  • Opinia do spektaklu

    Zobacz spektakl Przygody Remusa

    Nareszcie (3)

    Brawo i szacunek dla całej obsady TMG. Nareszcie sztuka o genezie tego Regionu. Cudze często chwalicie, swego za mało znacie.
    Czekam na kolejne adaptacje dzieł wielkich Kaszubów.
    To pięknie wpisuje się w budowanie dumy ze swojej małej i dużej Ojczyzny.
    Jeśli nie znasz swoich korzeni, to kim jesteś?
    Jeśli nie masz tożsamości, toś jak ten śmieciuch zimowym wiatrem po ulicach niesiony.
    Cały świat dumny ze swojej kultury, inności, tradycji. Dlaczego tak często innych podziwiamy, nie swojej ziemi i drugich obok siebie?

    • 17 3

    • Opinia do spektaklu

      Zobacz spektakl Przygody Remusa

      Och! jak bym chciał.

      Na przykład Necla. "Rewianie" lub "Haftowana bandera" -))

      • 0 0

    • Opinia do spektaklu

      Zobacz spektakl Przygody Remusa

      pytanie (1)

      Płatny wpis?

      • 1 4

      • Opinia do spektaklu

        Zobacz spektakl Przygody Remusa

        Odp.

        Każdy mierzy swoją miarą.

        • 0 0

  • Kawał ciężkiej kaszubskiej historii. (1)

    Spektakl trudny, tak losy kaszubskiej ziemi. Ogólnie polecam, ale rozrywki tam raczej nie znajdziecie.

    • 15 3

    • Arcydzieło

      To jest dla ducha misiu dla ducha

      • 0 0

  • Arcydzieło (1)

    Spektakl teatralny może nie odda ducha książki, nie namaluje przyrody jaką widzi Remus.
    Spektakl należy obejrzeć. To jest preludium do przeczytania naszego Kaszubskiego Arcydzieła.
    Autor "Życie i przygody Remusa" A. Majkowski wypowiada zwycięską walkę, tworzy zaporę przeciw postępującej germanizacji Hakacie.
    Bolało go, że w nowych powojennych warunkach politycznych nie rozumiano jego działalności, co więcej, że Kaszubom, którym poświęcił całe życie, by ich uratować dla polskości,
    działa się krzywda i niesprawiedliwość ze strony współbraci z innych
    rejonów, którzy nie umieli uszanować ich długoletniej walki z germanizacją,
    ich odrębności językowej i kulturalnej, odnosili się zaś do nich z wyższością
    i lekceważeniem, odsuwając ich od zajmowania stanowisk publicznych.
    Szukał więc ukojenia w pracy literackiej.
    Tak więc autor tworzy powieść o Remusie, żywota pełnego
    trudu i walki. Czytelnik wprowadzony jest w świat autora.W krąg jego
    najgłębszych uczuć i myśli, jest bowiem jakby jego symboliczną autobiografią. Remusa nie rozumiano, więc sprzedawał książki, rozwoził świadomość.

    Majkowski w kole filomackim pod nazwą
    „Mickiewicz” po raz pierwszy styka się z polską historią i literaturą,
    a w niej z buntem przeciw takiemu losowi Polaków. (Konrad- Wielka Improwizacja.)
    Uwierzył także w odrodzenie . Dlatego mały Majkowski powiedział Remusowi że
    "wybawi zapadły zamek i przeniesie przez wode królewianke".
    Bo to jest Ziemia Kaszubska i Duch Kaszubów. Po śmierci Remusa Majkowski z jego skrzyni wyjął pięknie zapisane papiery pisownią Ceynowy. Wg nich Majkowski stworzył (Życie i przygody Remusa) Rycerza natchnionego przez Króla Jeziora, namaszczonego przez pana Józefa, i wzniesiony do rangi rycerza przez pana Sarbskiego.

    • 3 0

    • Remus

      Czytając ta książkę można by ją zjeść. Jaką dusze trzeba mieć by stworzyć takie dzieło.
      Spektakl jest dla tych co się znają, albo wdrożeniem do przeczytania.A warto.
      Dlaczego nie ma tej książki jako lektura szkolna. Jestem ciekawy czy Majkowski znał Abrahama.
      Takie podobne dusze.

      • 1 0

  • Opinia do spektaklu

    Zobacz spektakl Przygody Remusa

    Dno

    Aż uszy puchną taki okropny spektakl

    • 3 3

  • (5)

    Czy przypadkiem rok temu nie robiła tego Miniatura? Nie ma jak oryginalność...

    • 7 3

    • (1)

      Tak, „Miniatura” robiła to kilka lat temu, ale tamten spektakl był sporo trudniejszy, co najmniej dla nastolatków (i pewnie nie dla wszystkich), jak na Miniaturę naprawdę niezły i oryginalny. Ten gdyński jest moim zdaniem trochę dla nikogo: za trudny dla dzieci, za dziecinny dla rodziców, ale na dzieciakach zrobił jednak wrazenie i było o czym porozmawiać w domu.

      • 4 0

      • lepszy

        Miniatura zrobiła super spektakl i tyle.
        Możecie tylko zadzrościć

        • 2 0

    • (1)

      Przy każdym przedstawieniu klasyków, Szekspira, Mickewicza czy innego znanego dzieła powiedz to samo: "Nie ma jak oryginalność." No nie. Oryginalność nie jest potrzebna w tym przypadku, tu jest potrzebna transmisja pokoloniowa dzieł wybitnych

      • 1 0

      • Klasyków jest tak wielu, że nie trzeba się powtarzać jeden po drugim.

        • 0 0

    • Miniatura

      Nie czytałam Remusa i nie zrozumiałabym nic z gdyńskiego spektaklu, gdyby nie to że widziałam wcześniej cudowne wykonanie Miniatury. A w Gdyni? Niestety zlepek niezrozumiałych scenek i brak myśli przewodniej i refleksji z jaką mógłby wyjść widz.

      • 2 2

  • podobno Kaszubi są potomkami Rzymian w linii prostej

    • 1 2

  • (2)

    Jak najwięcej takich rzeczy! dramatopisarstwo kaszubskie jest bogate (Roppel, Sychta, Trepczyk i inni), materiału jest na przynajmniej kilkanaście sezonów, a to nasz lokalny skarb, należy to pokazywać

    • 19 8

    • odpowiedź (1)

      Tylko, że teatr spartaczył spektakl...

      • 2 1

      • We wszystkim trzeba się wytrenować. Dziady się wystawia średnio co 10 lat, więc każdy reżyser uczy sie na błędach poprzednika. Remusa się wystawia raz na wiek, więc... trzeba wystawiać go częściej, żeby się reżyserzy wyćwiczyli.

        • 2 0

  • Akurat niedawno czytałem Przygody Remusa

    i wydawało mi się ,że właśnie był on prostym chłopakiem przeżywającym wewnętrzne rozterki(nie wiem czy intelektualistą ale to chyba była złośliwość pana recenzenta). Jaki w tym absurd to nie wiem.
    Poza tym jedna z postaci przewijających się przez całą powieść to Czernik (a nie Czarnik).
    Czy pan recenzent czytał w ogóle Przygody Remusa czy tylko streszczenie?
    Spektaklu nie widziałem choć zamierzam ale a propos "teatru anachronicznego" to wydaje się ,że może pasować do tematyki.

    • 3 1

  • opinia

    Znowu "teatr jednego widza".
    Dno...

    • 2 4

  • Opinie mieszane

    .. jak widzę... Nie ułatwiacie sprawy ;-) Recenzje na remis, czy może "na remus" :-) Nic to, pewnie i tak pójdę zobaczyć przy najbliższej okazji. A na razie poweekendowo poodrawiam wszystkich smakoszy teatru i smakoszy piwa znad kufelka Portera Galicyjskiego :-)

    • 0 5

1

alert Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.

Wydarzenia

Pobożni i cnotliwi. Dawni gdańszczanie w zwierciadle sztuki (1 opinia)

(1 opinia)
20 zł
spotkanie, wystawa, warsztaty

Kultura ludowa Pomorza Gdańskiego

wystawa

Wystawa "Kajko, Kokosz i inni"

wystawa

Sprawdź się

Sprawdź się

Które święto przyczyniło się do powstania teatru antycznego?

 

Najczęściej czytane