Kilka miesięcy temu poinformowali, że w tym roku oficjalnie zakończą swoją działalność. Artyści Sopockiego Teatru Tańca mówią "pas". Joanna Czajkowska i Jacek Krawczyk po raz ostatni zorganizowali wydarzenie pod szyldem STT - tym razem jest to Postscriptum - celebracja pożegnania" ich własnego teatru.
Spotkali się na scenie w 1998 roku. Artysta działający w Teatrze Ekspresji Wojciecha Misiuro i młoda tancerka współpracująca z Krzysztofem Leonem Dziemaszkiewiczem nie mieli prawa podejrzewać, że przypadkowy w gruncie rzeczy udział
Jacka Krawczyka w spektaklu
Joanny Czajkowskiej "Niunia poważnie myśli o życiu" będzie początkiem jednego z najlepszych i najbardziej rozpoznawalnych teatrów niezależnych w Polsce.
Recenzja spektaklu "Dali" Sopockiego Teatru Tańca
Ich Sopocki Teatr Tańca początkowo był Teatrzykiem Okazjonalnym, ponieważ działać miał okazjonalnie, jednak większość zwracała uwagę na pierwszy człon nazwy, nie kojarzony z tradycją teatrzyków studenckich (co zainspirowało Czajkowską i Krawczyka), a z czymś pobłażliwym, nieprofesjonalnym. Dlatego Teatrzyk Okazjonalny po kilku latach stał się Teatrem Okazjonalnym, aby w 2010 roku przemianować się na Sopocki Teatr Tańca.
Dziś ten twór to już właściwie przeszłość. W niedzielę, 17 grudnia, po raz ostatni Joanna Czajkowska z Jackiem Krawczykiem wyjdą pod jego szyldem na scenę, na której obecny STT działał przez zdecydowaną większość swojego istnienia - w Teatrze Atelier w Sopocie.
- Dotarliśmy do ściany. Przez lata staraliśmy się o to, aby Sopocki Teatr Tańca stał się instytucją kultury, aby mógł zatrudniać tancerzy na etat. To się nie udało. Wytrwaliśmy przez 25 lat na scenie, grając chyba najwięcej jako niezależny teatr tańca w Polsce - około 20 razy w roku. Wiemy, że zasługujemy na to, by traktowano nas poważnie. Skoro nie udało się przekonać do tego włodarzy, kończymy działalność, bo prowadzenie prowadzenie teatru bez zespołu, bez gwarancji, że za rok znajdą się dla nas jakiekolwiek środki, z pomocą oddanych wolontariuszy, to wielki wysiłek i odpowiedzialność. Nie mamy chęci ani sił dalej co roku walczyć o przetrwanie - tłumaczyli oboje po sobotnim spektaklu.
Recenzja "Wariata i zakonnicy" Sopockiego Teatru Tańca
Artyści nieprzypadkowo na pożegnanie wybrali spektakl
"Alchemik Halucynacji", który specjalnie wznowili na grudniowe zakończenie działalności. To spektakl, który grany był najdłużej, bo od 2006 do 2012 roku. Powstał w Teatrze Okazjonalnym, a grany był także po zmianie nazwy na Sopocki Teatr Tańca i wreszcie zjeździł z tancerzami pół świata. Zatańczyli go m.in. w Argentynie, całej Europie czy Indonezji.
Spektakl inspirowany jest poezją Zbigniewa Herberta i jego cyklem "Pan Cogito". Dlatego też krótkie taneczne występy wyłonionych z półmroku tancerzy pomyślane są jako interpretacje kolejnych wierszy Herberta - poświęcono je fizycznemu i duchowemu "ja" tancerzy, będących tu właściwie swoim lustrzanym odbiciem.
Recenzja "Traktatu o Estetyce. Techniki defektów i skaz" STT
"Alchemik..." chociaż zagrany został po przeszło dekadzie przerwy, zachował cały swój czar - elektryczny, intrygujący początek, delikatny, liryczny środek - gdy oboje tancerze się do siebie zbliżają oraz dynamiczny, bardzo wymagający fizycznie, synchroniczny taniec w finale. Joanna Czajkowska i Jacek Krawczyk tańczą w dalszym ciągu znakomicie, a oparty na klasycznym, prostym w wyrazie ruchu spektakl z powodzeniem mógłby być grany w dalszym ciągu. Niestety, tak się nie stanie.
W drugiej części wieczoru, będącej tytułową celebracją pożegnania, dziesięcioro tancerek związanych z teatrem Czajkowskiej i Krawczyka w różnych okresach jego istnienia, zatańczyło improwizowane etiudy do losowo wybranych przez publiczność haseł. Zatańczyły:
Joanna Nadrowska,
Aleksandra Foltman,
Katarzyna Wyborska,
Kalina Porazińska,
Larysa Grabińska,
Wiktoria Rudnik,
Ewa Kliszewska,
Justyna Matacz,
Katarzyna Maślewska i
Anna Andrzejewska. Jednak na widowni było co najmniej drugie tyle artystów związanych z tym STT przez lata. Niepowtarzalne jam session zapewnili
Ireneusz Wojtczak i
Michał Gos, a zaśpiewała sopranistka
Lena Gruszczyńska.
Recenzja "Wszystko co widać. OHIO" Sopockiego Teatru Tańca
To niestety kolejny niezależny teatr tańca, który kończy swoją działalność. Od dwóch lat nowych spektakli nie przygotowuje Teatr Dada von Bzdülöw, tworzony przez trzy dekady przez
Leszka Bzdyla i
Katarzynę Chmielewską, któremu skończyła się rezydencja w Teatrze Wybrzeże. Sopocki Teatr Tańca przez cały ostatni 25 rok działalności żegna się z publicznością, organizując radosne, pogodne święto, podszyte smutną refleksją i nutą goryczy, że nie udało się zmienić struktury funkcjonowania.
Przypomnijmy, że teatr formalnie działał jako Stowarzyszenie Dance sic! Association i uzależniony był od corocznych programów grantowych i stypendiów, aby móc prowadzić działalność artystyczną i edukacyjną (kształcił młodych tancerzy w ramach Grupy Projektowej STT, również przygotowującej spektakle). Co roku STT w konkursie grantowym otrzymywał od miasta Sopot środki na działalność, zapewniono mu też stałą rezydencję w Teatrze Atelier w Sopocie. Przez wiele lat nie udało się jednak przekonać włodarzy miasta czy województwa do stworzenia instytucji, w której założyciele teatru mieliby etaty i mogli prowadzić regularny zespół taneczny.
Recenzja "Melencolii" Sopockiego Teatru Tańca
Artyści Sopockiego Teatru Tańca schodzą ze sceny na własnych warunkach, z podniesioną głową i pomimo ćwierćwiecza spędzonego na scenie, w bardzo dobrej kondycji artystycznej. Wielka szkoda, że tak dobry teatr, który przygotowywał spektakle przemyślane, dopracowane intelektualnie, wizualnie, muzycznie i przede wszystkim tanecznie, kończy swoją działalność.
Podczas ostatniego akordu STT, czyli
"Postscriptum 2 - celebracji zakończenia (17 grudnia, godz. 17:00) premierę będzie mieć pełnometrażowy film dokumentalny o Sopockim Teatrze Tańca w reżyserii Piotra Czarneckiego. Promowana będzie książka doktor Anny Jazgarskiej "Sopocki Teatr Tańca i coś pięknego. Opowieść", zobaczyć będzie można krótkometrażowy film "Antiquarius" w reż. Jacka Krawczyka i wykonaniu tancerzy STT oraz spektakl Grupy Projektowej STT "Ciało w całości". Bilety wciąż są dostępne.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
Filmy
