Wydarzenie w ramach
Podobne wydarzenia
piątek, godz. 20:00
Gdańsk,
Katedra Oliwska
niedziela, godz. 20:00
Gdańsk,
Teatr Szekspirowski
Sala koncertowa Akademii Muzycznej, ul. Łąkowa 1/2
Koncert "Teatr Instrumentalny"przygotowany przez prof. Johna Kenny w ramach III SPOTKANIA Z MUZYKĄ NOWĄ
Wykonawcy: Monika Kaźmierczak - carillon, Ignacy Jan Wiśniewski - fortepian, Gianluca Imperator (Włochy) - fortepian, Anna Sawicka - wiolonczela, Małgorzata Skorupa - skrzypce, Piotr Słupecki - fortepian oraz zespół Teatru Instrumentalnego.
Koncert z cyklu KONCERTY MUZYKI NOWEJ pt. ,,Teatr instrumentalny'', przygotowanym przez Johna Kenny (profesora Guildhall School of Music and Drama w Londynie oraz Royal Scottisch Academy of Music and Drama w Glasgow) w ramach warsztatów przeprowadzonych ze studentami Akademii Muzycznej odbędzie się w ramach inauguracji instalacji UNDERCOVER Esther Stocker, która odbędzie się w przejściu podziemnym między ulicami Łąkowa i Podwale Przedmiejskie.
Kurator: Jadwiga Charzyńska
Koordynacja: Anna Szynwelska
Projekt wspierany przez Austriackie Forum Kultury
Współpraca: Akademia Muzyczna w Gdańsku
John Kenny, ur. 1957, brytyjski puzonista, aktor, wszechstronny wykonawca muzyki współczesnej, jazzowej i dawnej. Studiował w Royal Academy of Music in Londynie, pracował jako muzyk i aktor w Bubble Theatre w 1981 roku.Jako puzonista debiutował w Rurcell Room w 1982 r. Rok później został laureatem Miedzynarodowego Konkursu Wykonawców Muzyki Współczesnej ,,Gaudemaus'' w Rotterdamie. W 1984 roku założył TNT Music Theater, który we współpracy z dramaturgiem Paul'em Stebbings'em prezentował spektale w Wielkiej Brytanii, Skandynawii, Niemczech, Rosji i Japonii. Od 1993 roku gra także na starym celtyckim rogu o nazwie carnyx, odnalzionym w wykopaliskach sprzed 2000 lat. Obecnie jest profesorem Guildhall School of Music and Drama w Londynie oraz Royal Scottisch Academy of Music and Drama w Glasgow.
Esther Stocker UNDERCOVER
Autorka próbuje pokazać artystyczny wariant wejścia do podziemnego pasażu, zdekonstruować zwykłość i podejść do konstrukcji raz jeszcze, dając jej szansę na zaistnienie osobowe. W zasadzie odsłania wejście poprzez opakowanie formy w siatkę współrzędnych, sfragmentaryzowanych struktur i czarno-białych wzorów. Definiuje ją przez inność i każe się zdziwić, zatrzymać, pomyśleć nad bezmyślnym przechodzeniem obok form, z jakimi funkcjonuje się każdego dnia.
"Myślałam o znaku, który nadałby tej przestrzeni indywidualny kształt" - pisze autorka. "To pomysł malarski zewnętrznego «oblicza» dwóch głównych wejść do podziemnego przejścia w czarnej i białej strukturze. Obejmuje sobą wszystkie okrągłe dachy, ściany i okna wychodzące na ulicę. Powodem, dla którego myślałam o tych dwóch znakach, jest chęć zbudowania relacji pomiędzy dwiema stronami, jak i nadanie estetycznej wartości istniejącym formom". Taki wybór, jak podkreśla autorka, "ma pokazać, jak decyzja estetyczna może przekształcić strukturę funkcjonalną w coś innego".
Artystkę interesuje również to, co dzieje się w sferze fragmentaryzowania: widzi w tym procesie drogę do połączenia elementów artystycznych z przemysłowymi, pokazuje możliwości formy, którą w innych okolicznościach postrzegalibyśmy jako zwykłą i nieporadną, pokazuje, jak na pospolitą topografię można popatrzeć świeżym okiem. Paradoksalnie podnosi roboczą formę ubierając ją w odświętny strój i pozostawiając ją taką także w dzień powszedni, nie zważając na słońce i deszcz, nie martwiąc się, że ulegnie zniszczeniu lub też że święto spowszednieje. Artystka zainicjowała dla potrzeb Dolnego Miasta mozolny proces powlekania pierwiastkami estetycznymi materiału pospolitego, proces świeckiej sakralizacji codzienności przez użyczenie formom użytkowym trwałych walorów artystycznych.
Koncert "Teatr Instrumentalny"przygotowany przez prof. Johna Kenny w ramach III SPOTKANIA Z MUZYKĄ NOWĄ
Wykonawcy: Monika Kaźmierczak - carillon, Ignacy Jan Wiśniewski - fortepian, Gianluca Imperator (Włochy) - fortepian, Anna Sawicka - wiolonczela, Małgorzata Skorupa - skrzypce, Piotr Słupecki - fortepian oraz zespół Teatru Instrumentalnego.
Koncert z cyklu KONCERTY MUZYKI NOWEJ pt. ,,Teatr instrumentalny'', przygotowanym przez Johna Kenny (profesora Guildhall School of Music and Drama w Londynie oraz Royal Scottisch Academy of Music and Drama w Glasgow) w ramach warsztatów przeprowadzonych ze studentami Akademii Muzycznej odbędzie się w ramach inauguracji instalacji UNDERCOVER Esther Stocker, która odbędzie się w przejściu podziemnym między ulicami Łąkowa i Podwale Przedmiejskie.
Kurator: Jadwiga Charzyńska
Koordynacja: Anna Szynwelska
Projekt wspierany przez Austriackie Forum Kultury
Współpraca: Akademia Muzyczna w Gdańsku
John Kenny, ur. 1957, brytyjski puzonista, aktor, wszechstronny wykonawca muzyki współczesnej, jazzowej i dawnej. Studiował w Royal Academy of Music in Londynie, pracował jako muzyk i aktor w Bubble Theatre w 1981 roku.Jako puzonista debiutował w Rurcell Room w 1982 r. Rok później został laureatem Miedzynarodowego Konkursu Wykonawców Muzyki Współczesnej ,,Gaudemaus'' w Rotterdamie. W 1984 roku założył TNT Music Theater, który we współpracy z dramaturgiem Paul'em Stebbings'em prezentował spektale w Wielkiej Brytanii, Skandynawii, Niemczech, Rosji i Japonii. Od 1993 roku gra także na starym celtyckim rogu o nazwie carnyx, odnalzionym w wykopaliskach sprzed 2000 lat. Obecnie jest profesorem Guildhall School of Music and Drama w Londynie oraz Royal Scottisch Academy of Music and Drama w Glasgow.
Esther Stocker UNDERCOVER
Autorka próbuje pokazać artystyczny wariant wejścia do podziemnego pasażu, zdekonstruować zwykłość i podejść do konstrukcji raz jeszcze, dając jej szansę na zaistnienie osobowe. W zasadzie odsłania wejście poprzez opakowanie formy w siatkę współrzędnych, sfragmentaryzowanych struktur i czarno-białych wzorów. Definiuje ją przez inność i każe się zdziwić, zatrzymać, pomyśleć nad bezmyślnym przechodzeniem obok form, z jakimi funkcjonuje się każdego dnia.
"Myślałam o znaku, który nadałby tej przestrzeni indywidualny kształt" - pisze autorka. "To pomysł malarski zewnętrznego «oblicza» dwóch głównych wejść do podziemnego przejścia w czarnej i białej strukturze. Obejmuje sobą wszystkie okrągłe dachy, ściany i okna wychodzące na ulicę. Powodem, dla którego myślałam o tych dwóch znakach, jest chęć zbudowania relacji pomiędzy dwiema stronami, jak i nadanie estetycznej wartości istniejącym formom". Taki wybór, jak podkreśla autorka, "ma pokazać, jak decyzja estetyczna może przekształcić strukturę funkcjonalną w coś innego".
Artystkę interesuje również to, co dzieje się w sferze fragmentaryzowania: widzi w tym procesie drogę do połączenia elementów artystycznych z przemysłowymi, pokazuje możliwości formy, którą w innych okolicznościach postrzegalibyśmy jako zwykłą i nieporadną, pokazuje, jak na pospolitą topografię można popatrzeć świeżym okiem. Paradoksalnie podnosi roboczą formę ubierając ją w odświętny strój i pozostawiając ją taką także w dzień powszedni, nie zważając na słońce i deszcz, nie martwiąc się, że ulegnie zniszczeniu lub też że święto spowszednieje. Artystka zainicjowała dla potrzeb Dolnego Miasta mozolny proces powlekania pierwiastkami estetycznymi materiału pospolitego, proces świeckiej sakralizacji codzienności przez użyczenie formom użytkowym trwałych walorów artystycznych.
w każdą sobotę 
Filmy