Podobne wydarzenia
17 kwietnia - 8 maja 2024, godz. 18:00
Sopot,
Goyki 3 Art Inkubator
Wstęp wolny
11 - 24 października 2024
Gdańsk,
Galeria Triada
Wstęp wolny
Z okazji 60. lecia powstania miesięcznika Kultura w Bibliotece Głównej Uniwersytetu Gdańskiego (Gdańsk-Oliwa, ul. Wita Stwosza 53) od wtorku 15 maja 2007 roku, od godz. 13.00, można będzie oglądać wystawę Jerzy Giedroyc i Dziupla Kultury. Prezentacja została przygotowana przez Towarzystwo Opieki nad Archiwum Instytutu Literackiego w Paryżu, Bibliotekę Uniwersytecką w Gdańsku i Milosz Institute. Partnerami projektu są Bank BISE i Europejskie Centrum Solidarności.
We wnętrzach Biblioteki Uniwersyteckiej będzie można poznać dorobek literacki najbardziej znanej instytucji emigracyjnej.
O tytułowej „Dziupli Kultury” pisał Jerzy Giedroyc:
Kiedy po wojnie postanowiłem wydawać „Kulturę”, przypomniałem sobie Gombrowicza i nawiązałem z nim kontakt… Nawiązana współpraca zaowocowała świetnym „Trans-Atlantykiem”, a potem „Dziennikiem”. Nie była to współpraca łatwa. Czesław Miłosz w pierwszym tak trudnym okresie „wybrania wolności” zakwestionował w ogóle sens pisania na emigracji po polsku, uważając, że to jest składanie rękopisów do dziupli. Dziupla „Kultury” okazała się jednak nie najgorszym miejscem, bo wyszli z niej w świat i sam Miłosz, a także Gombrowicz, Jerzy Stempowski, Andrzej Bobkowski, Herling-Grudziński i jakże wielu innych. Nikt jednak chyba się nie orientuje, jakiego to wymagało wysiłku, nie waham się powiedzieć – poświęcenia. W moim pojęciu rola redaktora nie polega jedynie na tym, że poznaję się na czyimś talencie – jest to przede wszystkim rola opiekuńcza. Rola tym bardziej trudna, że „Kultura” była pismem emigracyjnym, biednym, a jednocześnie przesiąkniętym chorobliwym imperatywem zachowania niezależności, a więc unikała uzależnienia się od jakiegokolwiek możnego mecenasa.
Przewodnikiem literackim po historii Instytutu będzie Czesław Miłosz, który w swoim eseju Początek legendy napisał: Chciałbym, żeby w tym, co powiem o Jerzym Giedroyciu, znalazło się coś przydatnego dla młodych pokoleń. Młodym niesłychanie trudno wyobrazić sobie epokę, w której działał. A życie Giedroycia trwało długo i był on człowiekiem kilku epok.
Już od końca lat pięćdziesiątych do Kultury przyjeżdżali liczni goście z Polski. Wśród nich byli m.in. Agnieszka Osiecka, Marek Hłasko, Jarosław Abramow-Newerly i STS, Roman Polański i Wacek Kisielewski.
W „Bibliotece Kultury” do dnia dzisiejszego ukazało się 538 tomów, w tym m.in. Dzienniki Witolda Gombrowicza, Inny świat Gustawa Herlinga-Grudzińskiego, Zniewolony umysł Czesława Miłosza, Szkice piórkiem Andrzeja Bobkowskiego, Piękni dwudziestoletni Marka Hłasko, Doktor Żywago Borysa Pasternaka, Archipelag GUŁag Aleksandra Sołżenicyna i 159 numerów Zeszytów Historycznych.
Do przygotowania wystawy wykorzystano fotografie z archiwum Instytutu Literackiego w Paryżu, a także zdjęcia Bohdana Paczowskiego, Ignacego Szczepańskiego i Piotra Wójcika (Agencja Gazeta).
Podczas prezentacji wystawy odbędą się spotkania i pokazy filmów dokumentalnych o Kulturze i Giedroyciu.
15 maja – 15 czerwca 2007 roku. Biblioteka Główna Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk-Oliwa, ul. Wita Stwosza 53, od poniedziałku do piątku od godz. 9.00 do 20.00, w soboty od 9.00 do 17.00, w niedzielę od 12.00 do 17.00.
We wnętrzach Biblioteki Uniwersyteckiej będzie można poznać dorobek literacki najbardziej znanej instytucji emigracyjnej.
O tytułowej „Dziupli Kultury” pisał Jerzy Giedroyc:
Kiedy po wojnie postanowiłem wydawać „Kulturę”, przypomniałem sobie Gombrowicza i nawiązałem z nim kontakt… Nawiązana współpraca zaowocowała świetnym „Trans-Atlantykiem”, a potem „Dziennikiem”. Nie była to współpraca łatwa. Czesław Miłosz w pierwszym tak trudnym okresie „wybrania wolności” zakwestionował w ogóle sens pisania na emigracji po polsku, uważając, że to jest składanie rękopisów do dziupli. Dziupla „Kultury” okazała się jednak nie najgorszym miejscem, bo wyszli z niej w świat i sam Miłosz, a także Gombrowicz, Jerzy Stempowski, Andrzej Bobkowski, Herling-Grudziński i jakże wielu innych. Nikt jednak chyba się nie orientuje, jakiego to wymagało wysiłku, nie waham się powiedzieć – poświęcenia. W moim pojęciu rola redaktora nie polega jedynie na tym, że poznaję się na czyimś talencie – jest to przede wszystkim rola opiekuńcza. Rola tym bardziej trudna, że „Kultura” była pismem emigracyjnym, biednym, a jednocześnie przesiąkniętym chorobliwym imperatywem zachowania niezależności, a więc unikała uzależnienia się od jakiegokolwiek możnego mecenasa.
Przewodnikiem literackim po historii Instytutu będzie Czesław Miłosz, który w swoim eseju Początek legendy napisał: Chciałbym, żeby w tym, co powiem o Jerzym Giedroyciu, znalazło się coś przydatnego dla młodych pokoleń. Młodym niesłychanie trudno wyobrazić sobie epokę, w której działał. A życie Giedroycia trwało długo i był on człowiekiem kilku epok.
Już od końca lat pięćdziesiątych do Kultury przyjeżdżali liczni goście z Polski. Wśród nich byli m.in. Agnieszka Osiecka, Marek Hłasko, Jarosław Abramow-Newerly i STS, Roman Polański i Wacek Kisielewski.
W „Bibliotece Kultury” do dnia dzisiejszego ukazało się 538 tomów, w tym m.in. Dzienniki Witolda Gombrowicza, Inny świat Gustawa Herlinga-Grudzińskiego, Zniewolony umysł Czesława Miłosza, Szkice piórkiem Andrzeja Bobkowskiego, Piękni dwudziestoletni Marka Hłasko, Doktor Żywago Borysa Pasternaka, Archipelag GUŁag Aleksandra Sołżenicyna i 159 numerów Zeszytów Historycznych.
Do przygotowania wystawy wykorzystano fotografie z archiwum Instytutu Literackiego w Paryżu, a także zdjęcia Bohdana Paczowskiego, Ignacego Szczepańskiego i Piotra Wójcika (Agencja Gazeta).
Podczas prezentacji wystawy odbędą się spotkania i pokazy filmów dokumentalnych o Kulturze i Giedroyciu.
15 maja – 15 czerwca 2007 roku. Biblioteka Główna Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk-Oliwa, ul. Wita Stwosza 53, od poniedziałku do piątku od godz. 9.00 do 20.00, w soboty od 9.00 do 17.00, w niedzielę od 12.00 do 17.00.
Filmy