Spotkanie z cyklu - Z Kulturą

Wynalazcy projektują doskonałe maszyny, architekci i urbaniści doskonałe miasta, a teoretycy demokracji - idealny ustrój. A potem wszystko psują ludzie. Wciskają niewłaściwe klawisze, wydeptują ścieżki przez środek trawników i wybierają niewłaściwych kandydatów. A przede wszystkim nie czytają instrukcji. Nigdy. Czyli robią wszystko to, co z punktu widzenia "inżynierów" wszelkich specjalizacji stanowi błędy myślenia.

Czy "niecierpliwość", "lenistwo" i "głupota" mają swoje powtarzalne wzorce? Czy myśl, która błądzi, błądzi w sposób przewidywalny? Odpowiedzi na te pytania poszukujemy w ramach badań nad kulturą wernakularną, analizując między innymi teorie spiskowe, "naiwne" postrzeganie nauki czy potoczny odbiór polityki.

Gdziekolwiek pojawiają się ludzie, pojawiają się też błędy myślenia. A gdyby, choćby do pewnego stopnia, błądzenie to opisać w sposób naukowy? Może dałoby się z góry przewidzieć niektóre jego ścieżki i tak rozpoznane "reguły błądzenia" wpisać z góry w dzieła "inżynierów", żeby lepiej służyły niedoskonałym użytkownikom? Może użyteczna przyszłość nauk humanistycznych i społecznych, które tradycyjnie skupiały się chętnie na tym co dobre, piękne i mądre, leży właśnie w badaniach ludzkich

Marcin Napiórkowski - semiotyk, strukturalista, adiunkt w Instytucie Kultury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego. Kieruje międzynarodowym zespołem realizującym projekt badawczy Współczesna polska kultura wernakularna w perspektywie porównawczej. Pamięć - wyobraźnia - praktyki oporu. Prowadzi badania nad pamięcią zbiorową, kulturą popularną i współczesnymi mitami. Autor książek Mitologia współczesna (2013) i Władza wyobraźni (2014). Obecnie pracuje nad książką interpretującą 70 lat pamięci o powstaniu warszawskim w perspektywie współczesnych badań nad pamięcią kulturową. Autor bloga "Mitologia Współczesna" poświęconego analizie zjawisk kultury pełniących dziś funkcję mitów (www.mitologiawspolczesna.pl).