Recital Fortepianowy Eugen Indjic

Eugen Indjica - laureat konkursu i. Fryderyka Chopina w Warszawie, im.Artura Rubinsteina w Jerozolimie oraz konkursu w Leeds.

muzyka poważna - koncerty w Trójmieście

PROGRAM
Wolfgang Amadeus Mozart (1756-1791)
Sonata a-moll KV 310
Allegro maestoso
Andante cantabile, con espressione
Presto

Fryderyk Chopin (1810-1849)
Nokturn c-moll op. 48 nr 1

Mazurki
f-moll op. 7 nr 3
b-moll op. 24 nr 4
cis-moll op. 30 nr 4
fis-moll op. 59 nr 3

Ballada g-moll op. 23

PRZERWA
Claude Debussy (1862-1918)
Preludia z zeszytu II
Feuilles mortes (Zwiędłe liście)
Les fées sont d'exquises danseuses (Wróżki są wybornymi tancerkami)
Général Lavine - eccentric (Ekscentryczny generał Lavine)
Ondine (Rusałka)
Feux d'artifice (Sztuczne ognie)

Igor Strawiński (1882-1971)
Trzy fragmenty z "Pietruszki"
Danse russe (Taniec rosyjski)
Chez Petrouchka (U Pietruszki)
La semaine grasse (Zapusty)

Eugen Indjic
Urodził się w 1947 roku w Belgradzie w rodzinie Rosjanki (pianistki-amatorki) i Serba (wysokiego rangą oficera króla Jugosławii Piotra II). Gdy miał 4 lata wyemigrował z matką
do USA (Springfield koło Bostonu).

Naukę gry na fortepianie rozpoczął w wieku 8 lat pod kierunkiem Gruzinki Lubow Stephani. Po dwóch latach nauczycielka przedstawiła go Aleksandrowi Borowskiemu, który przez następne pięć lat był jego mistrzem fortepianu (1959-1964). Studia pianistyczne odbył w Juilliard School of Music w Nowym Jorku u asystentki Rosiny Lhevinne Lee Thompson i Mieczysława Münza (1965-1968) oraz równolegle w Harvard University (1965-1969) u Lorina Bermana i Leona Kirchnera (teoria, kompozycja). W 1968 roku na artystycznej drodze spotkał Artura Rubinsteina, który do końca swego życia pozostał doradcą i przyjacielem młodego artysty. W latach 1965-1972 Indjic spędzał urlopy na lekcjach u Nadii Boulanger w Paryżu oraz u Clifforda Curzona w Fontainebleau. Pracował też z Witoldem Małcużyńskim na Majorce i Konstantym Schmaelingiem w Paryżu.

Pianista jest laureatem trzech międzynarodowych konkursów pianistycznych: IV nagroda w Warszawie (Konkurs Chopinowski, 1970), III nagroda w Leeds (1972) i II nagroda w Tel Awiwie (im. Artura Rubinsteina, 1974).

Pianista zaczął koncertować publicznie w bardzo młodym wieku. Mając 13 lat wystąpił jako solista z Washington National Symphony Orchestra wykonując Koncert fortepianowy Es-dur F. Liszta, a rok później z tą samą orkiestrą II Koncert fortepianowy B-dur J. Brahmsa. Koncert Brahmsa wykonał powtórnie w 1965 roku z Boston Symphony Orchestra pod dyrekcją Ericha Leinsdorfa - był wówczas najmłodszym solistą tej sławnej orkiestry.

Pierwsze tournée artystyczne (13 koncertów) Indjic odbył w Danii (1963) wspólnie z profesorem Aleksandrem Borowskim. Od tego czasu koncertował w prawie wszystkich państwach Europy, w Ameryce Północnej i Środkowej, Afryce oraz krajach Bliskiego i Dalekiego Wschodu. W Polsce jest częstym i lubianym gościem.

Pianista dokonał wielu nagrań dla firm fonograficznych - takich, jak "Muza" Polskie Nagrania, Columbia, RCA Victor, Claves, czy Calliopé.

Był jurorem międzynarodowych konkursów pianistycznych, m.in.: Konkursu Chopinowskiego Warszawie, im. Liszta we Wrocławiu, Vianna Da Motta w Lizbonie, im. Rubinsteina w Tel Awiwie. Regularnie prowadzi kursy mistrzowskie w Europie (Paryż, Praga), a także w Japonii i USA.