Prawdziwa karuzela marzeń. O dziecięcym spektaklu "Petit Pierre"

Łukasz Rudziński

27 lutego 2021 (artykuł sprzed 1 roku)

Opinie (9)

"Petit Pierre" Sopockiego Teatru Muzycznego Baabus Musicalis jest spektaklem dramatycznym na piętnaścioro młodych aktorów.

Premiera dziecięcego spektaklu "Petit Pierre" jest dowodem na to, że wystarczy bardzo chcieć i nie poddawać się pomimo przeciwności losu, by osiągnąć sukces. Tak było w przypadku bohatera spektaklu, niepełnosprawnego Pierre'a i tak jest w przypadku przedstawienia "Petit Pierre", które powstało w trzy tygodnie. Sopocki Teatr Muzyczny Baabus Musicali rozpoczął pracę od razu, gdy umożliwiono teatrom grę z publicznością. I nawet COVID-19, który doświadczył po drodze twórców i młodych wykonawców, nie zatrzymał ich pragnienia zaprezentowania na scenie tej przejmującej opowieści. Młodych aktorów wspomógł na scenie Leszek Możdżer.

Gdzie spędzić weekend?

Udało się zebrać na premierę "Petit Pierre" 15 młodych aktorów, co jak zauważyła po premierze twórczyni Sopockiego Teatru Muzycznego Baabus Musicalis Jadwiga Kościk, jest zaledwie jedną szóstą całego zespołu. Teatr prowadzony przez Jadwigę Kościk i Magdę "Bąbla" Adamowską kojarzony jest nie tylko z udziału w nim gromadki utalentowanych dzieci w wieku od kilku do kilkunastu lat, ale też z musicalami z niezwykle efektowną oprawą scenograficzną, kostiumową i bajecznymi makijażami.

Każde dziecko grające w spektaklu ubrane było w charakterystyczny francuski kostium z oryginalnym makijażem inspirowanym makijażem mima.

Błyskawicznie przygotowany spektakl jest jednak skromnym teatrem dramatycznym, skupionym wokół niezwykłej historii upośledzonego chłopca, na podstawie opartej na faktach książki "Petit Pierre" Suzanne Lebeau. Przybliża ona postać dotkniętego rzadką chorobą genetyczną Pierre'a Avezarda, który urodził się ze zdeformowaną twarzą i nie potrafił mówić ani czytać. Nie przeszkodziło to mu zostać niezwykłym wynalazcą, autorem zmechanizowanego wesołego miasteczka, napędzanego pracą roweru.

Oprócz gromadki dzieciaków przybliżających na scenie historię Petit Pierre'a podziwiamy kunszt Leszka Możdżera grającego na fortepianie. Możdżer doskonale zdaje sobie sprawę z tego, że to młodzi wykonawcy są najważniejsi - jego delikatne improwizacje stanowią tło dla akcji scenicznej, budują nastrój spektaklu, dobrze komponując się z wypowiadanym przez nieletnich aktorów tekstem. Tak jak i oni, muzyk ubrany jest kostium stylizowany na strój francuski - pasiasty T-shirt, czerwona bandana pod szyją, czarne spodnie. Młodzi aktorzy noszą również czarny beret i mają oryginalne, inspirowane make-upami mimów makijaże przygotowane przez Ewę Melnicką.

Najbardziej efektownym elementem scenografii jest rower napędzający zadziwiającą karuzelę Petit Pierre'a.

W zamyśle reżyserki Jadwigi Kościk mamy do czynienia z kreacją zbiorową, każdy młody aktor ma do powiedzenia swoje kwestie, prowadząc razem z innymi wspólną narrację, przybliżającą widzom życie Petit Pierre'a od narodzin aż do śmierci. Czasem jedno zdanie wypowiadane jest "na raty" przez kilkoro aktorów. Dzięki temu trudna, smutna historia niepełnosprawnego chłopca płynie dość wartko, a jedynie określone fragmenty (jak pierwsza wizyta w szkole) mają okazję wybrzmieć nieco dobitniej.

Nie jest to prosta opowieść i na pewno forma spektaklu będzie trudna w odbiorze nawet dla starszych kilkulatków, bo głównym działaniem aktorów jest mówienie, a efektowne makijaże działają często jak maski - trudno określić, kto aktualnie się wypowiada. Liczne statyczne momenty deklamacji ożywia przemyślany ruch sceniczny i świetna choreografia Róży Kołody, która podczas choroby reżyserki wzięła na siebie główny ciężar ustawienia spektaklu na scenie. Dzięki temu dzieci doskonale wiedzą, gdzie na ciasnej scenie Teatru na Plaży powinny się znaleźć i pomimo tego, że często są w ruchu, całość ma dookreślony, przemyślany charakter.

Młodych wykonawców wspierał grą na fortepianie Gran Touch Leszek Możdżer.

Ciekawa jest minimalistyczna, działająca na wyobraźnię scenografia Magdy "Bąbel" Adamowskiej, Joanny Rusinek i Grażyny Rigall, w której umieszczono urywki z przywoływanych zdarzeń i epok (np. szkolne biurko z początku XX wieku, bańki na mleko krów, które w młodości wypasał Pierre, czy lampy naftowe i wojskowy plecak, nawiązujące do czasów wojny) oraz obiekty fascynacji Petit Pierre'a - samoloty i mechanizacja. Dwie instalacje nawiązują wprost do niewiarygodnego wesołego miasteczka zbudowanego przez chłopca, a szczególnie efektowny jest rower w stalowej ramie, napędzający cały mechanizm.

Muzea online nie tylko w Trójmieście

Sam spektakl jest bardzo świeży, młodzi aktorzy mają duże, niekiedy bardzo trudne kwestie do powiedzenia, dlatego czasem posiłkują się tekstem sprytnie ukrytym w papierowych gazetach. Sukces spektaklu to zasługa wszystkich obecnych na scenie członków STM Baabus Musicalis w składzie: Laura Kościk Hajrić, Julia Landsberg, Michalina Mila, Lena Bzdeń, Szymon Danielewicz, Zosia Kreft, Aurelia Bąk, Marta Świątek, Lena Julke, Ignacy Ruciński, Julia Bereźnicka, Samanta Obajtek, Zosia Marszałł, Alicja Lewańczyk i Rozalia Michna.

Mocną stroną spektaklu jest znakomita choreografia Róży Kołody.

Spektakl wieńczy wpadająca w ucho piosenka o wiele mówiącym tytule "Nie masz nic do stracenia" autorstwa Jadwigi Kościk, świetnie zaśpiewana przez jej młodych podopiecznych do muzyki Leszka Możdżera. Tak jak w piosence, podróż "prawdziwą marzeń karuzelą" możliwa jest zawsze. Na takiej karuzeli znajdują się utalentowani młodzi podopieczni STM Baabus Musicalis, którzy z pewnością jeszcze nie raz oczarują publiczność.

Zdjęcia: Prawdziwa karuzela marzeń. O dziecięcym spektaklu "Petit Pierre"

30 Zobacz zdjęcia

Łukasz Rudzińskirecenzje@trojmiasto.pl

Spektakl

8.7

3 oceny

Petit Pierre

teatr dla dzieci, spektakl muzyczny

Miejsca

Teatr na Plaży Sopot, al. Franciszka Mamuszki 2
STM Baabus Musicalis Sopot, Architektów 2D/3

Spektakle

Petit Pierre

Więcej w kategorii Kultura

Opinie (9) 1 zablokowana

Widok
- Wątki
- Płaski
Sortowanie
- Od najstarszych
- Od najnowszych

Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2021-02-27 16:27

Brawo

Niesamowitą wrażliwość mają te dzieciaki. Wierzę, że wyrosną na dobrych ludzi.

Wiktor M
1 rok
- 7 2
Twoja opinia

Zmień treść

Niesamowitą wrażliwość mają te dzieciaki. Wierzę, że wyrosną na dobrych ludzi.
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2021-02-27 19:08

Mam wrażenie , że autor tej recenzji jest co najmniej nieobiektywny (2)

Pisać recenzje w ten sposób, że wynika z niej, że teatr dziecięcy może pochwalić się makeupem lub gra muzyka nawet najlepszego to raczej słaby argument za docenieniem pracy dzieci. Mógłbym się dowiedzieć czy dzieci stworzyły rolę, czy wiedziały co mówiły, czy wiedziały co śpiewały , czy grały same na instrumentach , czy same tworzyły choć część scenografii lub kostiumów.. co to za teatr dziecięcy, który wszystko robi dorosłymi a dzieci są tylko nauczonymi jak małpki lub roboty badaczami słów.

Olo
1 rok
- 8 10
Twoja opinia

Zmień treść

Pisać recenzje w ten sposób, że wynika z niej, że teatr dziecięcy może pochwalić się makeupem lub gra muzyka nawet najlepszego to raczej słaby argument za docenieniem pracy dzieci. Mógłbym się dowiedzieć czy dzieci stworzyły rolę, czy wiedziały co mówiły, czy wiedziały co śpiewały , czy grały same na instrumentach , czy same tworzyły choć część scenografii lub kostiumów.. co to za teatr dziecięcy, który wszystko robi dorosłymi a dzieci są tylko nauczonymi jak małpki lub roboty badaczami słów.
Regulamin dodawania opinii
- Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
  2021-02-27 19:53
  
  Polecam kupić bilet i obejrzeć spektakl- nie uczyłam nigdy ani małpki ani robota, za to niejednokrotnie widziałam, słyszałam,przede wszystkim- czułam wrażliwość tych dzieci i ich dojrzałe rozumienie scen, które grają. Na tym polega różnica: to jest teatr, nie kółko teatralne. Jak w teatrze- aktor gra, reżyser reżyseruje, scenograf robi scenografie itd.
  
  1 rok
  - 6 5
  Twoja opinia
  
  Zmień treść
  
  Polecam kupić bilet i obejrzeć spektakl- nie uczyłam nigdy ani małpki ani robota, za to niejednokrotnie widziałam, słyszałam,przede wszystkim- czułam wrażliwość tych dzieci i ich dojrzałe rozumienie scen, które grają. Na tym polega różnica: to jest teatr, nie kółko teatralne. Jak w teatrze- aktor gra, reżyser reżyseruje, scenograf robi scenografie itd.
  Regulamin dodawania opinii
- Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
  2021-02-28 21:36
  
  Spacer wietrzy głowy
  
  Tak, dzieci Baabusowe znają i doskonale rozumieją historię Pierre'a. Elementy scenografii były przez dzieci wykonywane podczas letnich warsztatów. Masz okazję pójść na spektakl i sam również zadać te pytania. To naprawdę fajne dzieci i chętnie odpowiedzą.Z innej beczki; to są dzieci i nie podlegają takiej samej ocenie, jak profesjonalne teatry. Pomyśl, zobacz sam, porozmawiaj, a może po prostu wstań od komputera i wyjdź z domu. ;)
  
  K
  1 rok
  - 2 2
  Twoja opinia
  
  Zmień treść
  
  Tak, dzieci Baabusowe znają i doskonale rozumieją historię Pierre'a. Elementy scenografii były przez dzieci wykonywane podczas letnich warsztatów. Masz okazję pójść na spektakl i sam również zadać te pytania. To naprawdę fajne dzieci i chętnie odpowiedzą.Z innej beczki; to są dzieci i nie podlegają takiej samej ocenie, jak profesjonalne teatry. Pomyśl, zobacz sam, porozmawiaj, a może po prostu wstań od komputera i wyjdź z domu. ;)
  Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2021-02-27 23:15

Każde dziecko zasługuje na dobre dzieciństwo, bo później jako dorosły będzie mogło czerpać z niego siłę na dalsze życie.

1 rok
- 5 1
Twoja opinia

Zmień treść

Każde dziecko zasługuje na dobre dzieciństwo, bo później jako dorosły będzie mogło czerpać z niego siłę na dalsze życie.
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2021-02-28 17:49

Tatusiowie mówcie swoim dzieciom ,że je kochacie nawet jak sami nie słyszeliście w dzieciństwie takich słów to da im siłę

przezwyciężać życiowe problemy

1 rok
- 6 0
Twoja opinia

Zmień treść

przezwyciężać życiowe problemy
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2021-02-28 22:45

Porażka, żeby nie wsparcie Leszka Możdżera nikt by o tym,,spektaklu"nie usłyszał a Pani,,reżyser "..

1 rok
- 3 2
Twoja opinia

Zmień treść

Porażka, żeby nie wsparcie Leszka Możdżera nikt by o tym,,spektaklu"nie usłyszał a Pani,,reżyser "..
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2021-03-01 22:26

Słabe to to niestety , ale PR ma świetny

1 rok
- 3 0
Twoja opinia

Zmień treść

Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2021-03-02 22:33

A od kiedy pan Rudziński biega po amatorskich spektaklach dziecięcych? Bo nigdy wcześniej nie widziałam, a mamy ich w trójmieście trochę i to całkiem niezłych. Czy trzeba mieć znajomości? A może nalezy zaprosić Leszka Możdzera?

1 rok
- 1 1
Twoja opinia

Zmień treść

A od kiedy pan Rudziński biega po amatorskich spektaklach dziecięcych? Bo nigdy wcześniej nie widziałam, a mamy ich w trójmieście trochę i to całkiem niezłych. Czy trzeba mieć znajomości? A może nalezy zaprosić Leszka Możdzera?
Regulamin dodawania opinii