Oczywistość - Nierzeczywistość

"Oj, nie łapię ostrości... Odsuń się, jesteś za blisko, nie widzę cię... Za dużo światła. Wszystko znika." Słyszymy tak czasem. A przecież wszystko zależy od tego, co uznajemy na ważne, co chcemy zobaczyć i zauważyć. Poszukując prawdy artyści formułują manifesty i powstają dzieła wypełnione uniwersalnym kodem, niosącym przesłanie dedykowane nam wszystkim.

Konsekwentnie, ze swoistą ostrością widzenia Kasia Dorocińska zarejestrowała w serii fotografii "Oczywistość - Nierzeczywistość" nastroje i temperatury spotkań z życiem. To konfrontacja umysłu obserwatora/autora z rzeczywistym obrazem poprzez medium jakim jest aparat fotograficzny.

Fotografia częściej dokumentująca zdarzenia, tu przedstawia ich wyobrażenie, a tego co miało miejsce możemy się domyślać. Jak wykonać fotografię zapachu, niepokojącego rozczarowania, radości, czy realnego uczucia czasu, który mija... Autorka, igrając ze światłem, podejmuje ryzyko i skacze w nieostrą płaszczyznę basenu zamkniętego w formacie fotografii o wymiarach 60 na 90 cm.

Każda fotografia to notatka, która pomija powierzchnię/powierzchowność obiektów. Na każdej z fotografii z tej kolekcji, w rozświetleniach o różnej ciepłocie znikają elementy, ludzie i zdarzenia. Pozostają ślady, świadectwa, fotografie. Na nich obserwujemy prywatny świat Kasi Dorocińskiej.

W nim odnajdujemy podobne tęsknoty i wrażenia, odczuwamy samych siebie, czasem niewyraźnych, a na pewno mijających, zmieniających się i znikających z czasem z obszaru sprzed obiektywu aparatu.

Lepiej czasem jedynie "omieść wzrokiem" rzeczywisty obraz albo go pominąć, by w dalszej perspektywie dostrzec wartość, skarb, nas samych czy osoby obok. [Gosia Golińska]