Na wystawie pokazujemy ubiory kobiece i męskie z czasów romantyzmu oraz liczne akcesoria mody i drobiazgi potrzebne w podróży i na wakacjach. Brakuje natomiast strojów kąpielowych, których wtedy jeszcze po prostu nie było. Moda lat 1823-1850 jest przedstawiona w czterech aspektach wiążących się z życiem w kurorcie: w podróży, na spacerze, w zaciszu wynajętego pokoju oraz na balu. Rozwój mody romantycznej można prześledzić dzięki rycinom żurnalowym, miniaturom i obrazom.
W Europie Środkowej popularność zdobył styl biedermeier, zwany stylem "udomowionego romantyzmu". W modzie romantycznej wyraźne były inspiracje czasami średniowiecza i epoką rokoko. Prostotę bawełnianych sukni czasów napoleońskich stopniowo zastąpiono przepychem jedwabnych kreacji o coraz bardziej wymyślnych formach. Obcisła górna część sukni, podkreślająca szczupłość talii i ramion, kontrastowała z obfitą spódnicą i wielkimi rękawami. Nawet moda męska nie oparła się charakterystycznej dla tego okresu tendencji do przerysowanych form sylwetki.
Moda romantyczna daleka była od naszego wyobrażenia wakacyjnej wygody, ale osoby z towarzystwa spędzające wakacje nad morzem robiły wszystko, żeby ubrać się odpowiednio do okoliczności. W położonym w surowym klimacie Sopocie dni upalne przeplatały się z deszczowymi, a spacery nad morzem często z konieczności zastępowano rozrywkami uprawianymi we wnętrzach. W takich warunkach dobór odpowiedniej na wyjeździe garderoby był dla letników szczególnie trudny.
Eksponaty prezentowane na wystawie pochodzą z kolekcji Muzeum Narodowego w Krakowie i Muzeum Narodowego w Warszawie.
Kurator wystawy: Joanna Regina-Kowalska
Koordynator: Justyna Gibbs
Aranżacja: Małgorzata GLiwińska-Radwańska