Są ładne, inteligentne, ambitne i piekielnie zdolne. Na co dzień próbują okiełznać ogień udowadniając, że nie potrzeba do tego mistycyzmu. Wystąpiły z fireshow na Heineken Opener Festival, tuż przed koncertem Chemical Brothers. W tym roku pojawią się na festiwalu Glastonbury. Po prostu dziewczyny z gdyńskiej grupy Mamadoo.
Spotykam się z nimi w jednej z gdyńskich kawiarni. Wesołe, ciągle się śmieją.
Ania i Monika Derda są siostrami. Z
Kingą Kuczyńską znają się od dzieciństwa. Fireshow postanowiły spróbować, gdy na wakacyjnym wyjeździe zobaczyły jedną z pierwszych w Polsce grup zajmującą się tą niezwykłą sztuką. Na początku dla zabawy, później wzajemnie się motywując - rozwijały pasję. Z
Mirą Leśniewską poznały się przypadkowo.
-
To było na pierwszej konwencji ogniowej w Ostródzie - mówi
Mira Leśniewska. -
Spotkałam Kingę i Anię, zgadałyśmy się, że jesteśmy z Trójmiasta. Pomyślałyśmy, że fajnie byłoby coś razem porobićI porobiły. Do tego stopnia, że z luźnej grupy dziewczyn zrobiły profesjonalną, pod nazwą
Mamadoo, zajmującą się
pokazami ognia. A ponieważ z natury wszystkie są wesołe i optymistycznie patrzą na życie, w swoich przedstawieniach pokazują ogień rozrywkowo.
-
Większość grup skupia się na mistycznym przedstawianiu ognia - tłumaczy
Kinga Kuczyńska. -
Na podkreśleniu, że to żywioł, który trzeba okiełznać, "my jesteśmy wojownikami ognia i teraz robiąc niebezpieczne rzeczy dajemy wam opanowany żywioł". A my chciałyśmy inaczej, aby było to show rozrywkowe, zrobione na wesoło. Aby miało pozytywną energię. I to się przyjęło.Nad nową choreografią i pokazem pracują zimą. Ćwiczą wtedy na sali udostępnianej przez
Akademickie Centrum Kultury UG Alternator. Z ogniem trenują w plenerze. -
Stworzenie choreografii zawierającej tricki i opierającej się na tańcu jest bardzo skomplikowane - tłumaczy
Monika Derda. -
Nie jesteśmy tancerkami, ale zawsze staramy się, aby show był tanecznie atrakcyjny. Zazwyczaj jest tak, ze kiedy się czymś zainspirujemy, idziemy za ciosem i na podstawie fajnego pomysłu robimy choreografię. Cała praca polega jednak na tym, że robić to synchronicznie na cztery osoby. I to są godziny prób. Bardzo trudno jest włączyć do choreografii tanecznej ogień, który rządzi się swoimi prawami i musimy sobie z nim poradzić.Dlatego czasem zdarzają się małe dramaty. Ale jak na optymistki przystało, dziewczyny świetnie sobie z nimi radzą. -
Kiedyś maznęłam sobie ogniem kilka miejsc na głowie - opowiada ze śmiechem
Ania Derda. -
Kiedy wyczesałam włosy, okazało się, że dość dużo ich straciłam. Musiałam zmienić fryzurę, zrobić grzywkę. Było to dość bolesne, ale każda z nas ma modne podgolenia. Lansujemy nowe trendy. Dziewczyny z Mamadoo same ponoszą koszty swojej działalności. Są dla siebie instruktorkami, stylistkami i menadżerkami. Trzeźwo patrzą na życie. Organizują
Festiwal Rytmu i Ognia FROG oraz
KuglART Fest w Sopocie. Teraz, jak dziewczyny same przyznają, są w trochę trudnym dla siebie okresie życia. -
Część z nas skończyła, część właśnie kończy studia - wyjaśnia Kinga. -
Do tej pory mogłyśmy pogodzić studiowanie i dodatkowe zajęcia zarobkowe, bo pokazy mamy głownie latem. Teraz przyszedł czas, by zweryfikować swoje plany. Najbliższe miesiące pokażą, czy mamy czas na Mamadoo i jednocześnie pracę zawodową.Na razie jednak dziewczyny przygotowują się do wyjazdu na festiwal, jeden z największych w Europie, do
Glastonbury. -
To festiwal głównie muzyczny- wyjaśnia Kinga. -
Istnieje tam mocna scena teatralna, artystyczna, w ramach której będziemy występować. Damy tam sześć pokazów, trzy autorskie, a pozostałe będą częścią większego występu zrealizowanego przez kilkunastu artystów. Festiwal w Glastonbury obchodzi swoje 40-lecie istnienia i ten pokaz ma obrazować rocznicę, od lat 70-tych po nowe milenium.Dziewczyny czują, że ten rok będzie dla nich przełomowy. To teraz chcą podjąć decyzję o przyszłości Mamadoo, o karierze zawodowej, życiu osobistym. I chcą zdobywać świat. -
Nie spodziewałyśmy się, że dojdziemy do momentu, w którym osiągniemy sukces - mówi Kinga. -
Że będziemy rozpoznawalne, że będziemy miały grupę robiącą pokazy gdzieś indziej niż w ogródku znajomych przy grillu. Oczywiście nie zrobiłyśmy tego zupełnie same, pomagają nam bliscy i znajomi, oni też są częścią naszego sukcesu. Osoby których nie widać na scenie, takie jak nasz techniczny - Jakub Zieliński, który jest z nami niemal od początku. Mimo że schowany za kulisami, to bez niego nie odbyłby się żaden pokaz. Mamadoo jest dla nas wielkim darem. Jeszcze wiele może się wydarzyć i nas zaskoczyć.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
Filmy
