Wystawa rysunków Anny Gwiazdy (1 opinia)

Anna Gwiazda
Rysunek

Anna Gwiazda - absolwentka Wydziału Architektury Politechniki Gdańskiej (1973) oraz Wydziału Malarstwa i Rzeźby Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych (obecnie ASP) w Gdańsku (1978). Zajmuje się głównie grafiką i rysunkiem. Mieszka i pracuje w Gdańsku. Poza wystawami indywidualnymi, brała udział w licznych wystawach zbiorowych oraz konkursach graficznych i rysunkowych m.in. w Gdańsku, Sopocie, Gdyni, Łodzi, Bydgoszczy, Wrocławiu, jak również prezentowała swe prace za granicą: w Wielkiej Brytanii, Hiszpanii, Niemczech i Finlandii. Na wystawie zaprezentowanych zostanie kilkadziesiąt rysunków, które powstawały na przestrzeni ponad trzydziestu lat, począwszy od roku 1977 do chwili obecnej.

O twórczości Anny Gwiazdy, pisze w katalogu wystawy Włodzimierz Cegłowski: Na pierwszy rzut oka ten świat wydaje się przytłaczający. Nie cieszy oka lecz drażni, nie koi duszy, lecz jątrzy. Na mózg również nie wpływa najlepiej. Miłośnik landszaftu miejsca tu nie zagrzeje.Wśród zgromadzonych prac da się wyróżnić kilka odrębnych wątków tematycznych i stylistyk, jednak większość posiada coś w rodzaju wspólnego mianownika. To duch chaosu stanowiący uniwersalne tło, z którego wyrastają dopiero liczne byty rozmaitych kategorii. Z pozoru nie ma nic prostszego od tworzenia chaosu. Wydawać się może, iż wystarczy przyzwolenie na to, by rzeczy zbałaganiły się same z siebie. Nic podobnego! Porządek dopada nas w najmniej spodziewanych okolicznościach. Na kanwie chaotycznych przestrzeni rodzą się fascynujące obiekty, byty zarówno martwe jak i żywe, czasem o żywotności połowicznej. Taka kreacja to biblijny standard, kiedy to duch unosił się nad wodami, gdzie panował "męt i zamęt". Jednak efekty kreacji boskiej i gwiazdowej są inne.

Twory Anny cierpią na niedostatek istnienia. Niby są, ale nie całkiem. Trudno je nazwać bytem, chociaż i niebytem niełatwo. Nie mają atrybutu istnienia w takim sensie w jakim zwykliśmy go nadawać fenomenom rzeczywistości. Niedostatek istnienia zaś to jakaś permanentna obstrukcja bytu w niedobyt - mówiąc w krótkich żołnierskich słowach. Najwidoczniej artystka chce przedstawić "inną jawę niż jawa istnienia". Podróżnik przemierzający te bogato zapełnione niedoróbkami istnienia przestrzenie ma prawo poczuć się jak Stalker z powieści braci Strugackich "Piknik na skraju drogi", który w strefie nawiedzonej niegdyś przez kosmitów znajduje rozmaite rzeczy "nie z tej ziemi", do niczego nie podobne i niczemu nie służące, co najwyżej czasem czyniące cuda. (...) Kto zna bliżej Annę Gwiazdę ten wie o jej absolutnej miłości do kotów w szczególności i do całego królestwa zwierząt w ogólności. "Goniąc za żywiołkami drobniejszego płazu" nie przepuści żadnej okazji aby przygarnąć każdą żywiołę w opiekuńczy jasyr. Płodność w sensie biologicznym jest obca a nawet wroga jej kreacjom. Owszem, świat przedstawiony tętni życiem, ale jest to życie pozaświatowe, wykreowane z przekonania, że sama materia w każdej swojej zmarszczce czy szczelinie zawiera potencjał nagłego ograniczenia chaosu czyli jakiegoś niby zaistnienia bytu.

Kurator: Czesława Podrucka

Wystawa czynna do 3 maja, od wtorku do niedzieli w godz. 11.00 - 18.00.