TO HAVE & TO LOSE /MIEĆ I STRACIĆ/ - 3 projekty Mireii Sallarès
24 kwietnia o godz. 18:00 wykład "Społeczny - Intymny - Społeczny" - Moritz Neumüller rozmawia z Mireią Sallarès na temat jej twórczości.
Wernisaż wystawy - 24 kwietnia, godz. 19:30 wstęp wolny.
Raj utracony, małe śmierci, kobieca seksualność, wolność, tożsamość i egzystencja. Za pomocą trzech instalacji, na które składają się projekcje wideo, neon, afisze i fotografie w lightboxach, Mireia Sallarés przekazuje widzowi różnorodne opowieści o przeznaczeniu kobiet, które spotkała. Poprzez osobiste historie z ich życia, pokazuje jak każda z kobiet kreuje własną tożsamość w odniesieniu do struktur społecznych. W swych opowieściach koncentruje się na kobiecie z Algierii i jej pizzerii na kółkach; młodej Hiszpance, która stara się o amerykańską wizę pobytową i Meksykankach, których seksualność jest kojarzona z przyjemnością, ale jednocześnie prowokuje ataki ze strony państwa kultywującego postawę macho.
W "To Have & To Lose" Mireia Sallares wykorzystuje swoje projekcje, obrazy i instalacje, aby odtworzyć i odzwierciedlić cały cynizm, absurd, ból i samotność, które często towarzyszą ludziom. Inspiracje czerpie z doświadczeń własnych i swoich przyjaciół, a także z historii przypadkowo spotkanych ludzi.
Projekty zaprezentowane w ramach wystawy "To Have & To Lose": Las Muertes Chiquitas /Małe Śmierci/ (2008), Mi Visado de Modelo II /Wiza mojej modelki II/ (2005), Le Camion de Zahïa, Conversations Après Le Paradis Perdu /Wóz Zahii, Rozmowy po raju utraconym/ (2005)
Kurator: Moritz Neumüller
Współpraca ze strony CSW Łaźnia: Anna Szynwelska
Mireia Sallarès (ur. w 1973 w Barcelonie)
Absolwentka Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Barcelońskiego (1997); przez 6 miesięcy studiowała na Wydziale Sztuk Pięknych, a następnie kontynuowała naukę na Wydziale Sztuk Audiowizualnych w Barcelonie. W 2000 odbyła staż artystyczny w Centrum Art3 w Walencji we Francji. Tego samego roku przyznano jej stypendium Samorządu Regionu Katalonii, w ramach którego podjęła studia filmowe na New School University i Film & Video Arts Foundation /Fundacji Sztuki Filmu i Video/ w Nowym Jorku. Podczas tego pobytu brała udział w produkcji kilkunastu filmów i sztuk teatralnych we współpracy z takimi instytucjami jak Woman Make Movies i Vertiginosas /Wyspy/. Od 2004 jest członkiem zespołu twórców filmów i form dokumentalnych Photographic Social Vision Foundation of Barcelona /Barcelońskiej Fundacji 'Fotograficzna Wizja Społeczna'/.
Została wyróżniona licznymi nagrodami, m.in. INJUVE (1999) i Sinergias (Barcelona 2001). Pośród licznych wystaw, które zrealizowała, szczególnie warto wyróżnić "Soy un Animal" zaprezentowaną w ramach cyklu Corner00 w Caja Madrid Cultural Space w Barcelonie, 2004; "Rendez-vous, le consolador le plus romantique", która miała swoją premierę w New Art Barcelona w 2000; "Bienvenidos a la sociedad del espectáculo" zorganizowaną przez Matar—ACM w 1999; "Ex-Parc d'Atraccions" zaprezentowaną podczas BarcelonaTrienniale w 2000; wideoinstalację "Monocanal", która miała swoją premierę w Museo Nacional Reina Sofía /Muzeum Narodowe - Centrum Sztuki im. Królowej Zofii/ w Madrycie w 2002 oraz Mirador 06 w O.K. Centrum w Linzu w Austrii.
24 kwietnia o godz. 18:00 wykład "Społeczny - Intymny - Społeczny" - Moritz Neumüller rozmawia z Mireią Sallarès na temat jej twórczości.
Wernisaż wystawy - 24 kwietnia, godz. 19:30 wstęp wolny.
Raj utracony, małe śmierci, kobieca seksualność, wolność, tożsamość i egzystencja. Za pomocą trzech instalacji, na które składają się projekcje wideo, neon, afisze i fotografie w lightboxach, Mireia Sallarés przekazuje widzowi różnorodne opowieści o przeznaczeniu kobiet, które spotkała. Poprzez osobiste historie z ich życia, pokazuje jak każda z kobiet kreuje własną tożsamość w odniesieniu do struktur społecznych. W swych opowieściach koncentruje się na kobiecie z Algierii i jej pizzerii na kółkach; młodej Hiszpance, która stara się o amerykańską wizę pobytową i Meksykankach, których seksualność jest kojarzona z przyjemnością, ale jednocześnie prowokuje ataki ze strony państwa kultywującego postawę macho.
W "To Have & To Lose" Mireia Sallares wykorzystuje swoje projekcje, obrazy i instalacje, aby odtworzyć i odzwierciedlić cały cynizm, absurd, ból i samotność, które często towarzyszą ludziom. Inspiracje czerpie z doświadczeń własnych i swoich przyjaciół, a także z historii przypadkowo spotkanych ludzi.
Projekty zaprezentowane w ramach wystawy "To Have & To Lose": Las Muertes Chiquitas /Małe Śmierci/ (2008), Mi Visado de Modelo II /Wiza mojej modelki II/ (2005), Le Camion de Zahïa, Conversations Après Le Paradis Perdu /Wóz Zahii, Rozmowy po raju utraconym/ (2005)
Kurator: Moritz Neumüller
Współpraca ze strony CSW Łaźnia: Anna Szynwelska
Mireia Sallarès (ur. w 1973 w Barcelonie)
Absolwentka Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Barcelońskiego (1997); przez 6 miesięcy studiowała na Wydziale Sztuk Pięknych, a następnie kontynuowała naukę na Wydziale Sztuk Audiowizualnych w Barcelonie. W 2000 odbyła staż artystyczny w Centrum Art3 w Walencji we Francji. Tego samego roku przyznano jej stypendium Samorządu Regionu Katalonii, w ramach którego podjęła studia filmowe na New School University i Film & Video Arts Foundation /Fundacji Sztuki Filmu i Video/ w Nowym Jorku. Podczas tego pobytu brała udział w produkcji kilkunastu filmów i sztuk teatralnych we współpracy z takimi instytucjami jak Woman Make Movies i Vertiginosas /Wyspy/. Od 2004 jest członkiem zespołu twórców filmów i form dokumentalnych Photographic Social Vision Foundation of Barcelona /Barcelońskiej Fundacji 'Fotograficzna Wizja Społeczna'/.
Została wyróżniona licznymi nagrodami, m.in. INJUVE (1999) i Sinergias (Barcelona 2001). Pośród licznych wystaw, które zrealizowała, szczególnie warto wyróżnić "Soy un Animal" zaprezentowaną w ramach cyklu Corner00 w Caja Madrid Cultural Space w Barcelonie, 2004; "Rendez-vous, le consolador le plus romantique", która miała swoją premierę w New Art Barcelona w 2000; "Bienvenidos a la sociedad del espectáculo" zorganizowaną przez Matar—ACM w 1999; "Ex-Parc d'Atraccions" zaprezentowaną podczas BarcelonaTrienniale w 2000; wideoinstalację "Monocanal", która miała swoją premierę w Museo Nacional Reina Sofía /Muzeum Narodowe - Centrum Sztuki im. Królowej Zofii/ w Madrycie w 2002 oraz Mirador 06 w O.K. Centrum w Linzu w Austrii.
Filmy