The White Resonance / Deep Dancing

THE WHITE RESONANCE
koncept, choreografia, wykonanie: Anna Haracz / muzyka: Anna Haracz, tape collage / kostium: Anna Haracz / światła: Anna Haracz

Anna Haracz: "Kiedyś napisałam:
Kiedy ból, cierpienie, nieprzyjemne zdarzenia, obecny problem, czy nurtujące pytanie przekładamy na język sztuki transformujemy je często w coś pięknego i wartościowego. Poprzez proces tworzenia, czyli układania choreografii czy budowania struktury improwi-zacji, doboru czy tworzenie muzyki, wyboru kostiumu i przebiegu dramaturgii odbywa się w umyśle przetwarzanie zdarzeń, towarzyszących im emocji, uczuć, wspomnień. Koncen-tracja na celu lub temacie z próby na próbę przechodzi w medytację. Dzięki medytacji two-rzy się dystans do tematu. A z poziomu dystansu wiele rzeczy wygląda inaczej, zachodzi proces zmiany czyli transformacji. I o tym jest to solo. O przetwarzaniu słabości w siłę, dysfunkcji w atuty, a biedy w obfitość..."

Anna Haracz
Twórczyni teatru KINO VARIATINO, niezależna tancerka, choreograf, nauczyciel jogi i medytacji. Z teatrem realizuje własne spektakle prezentowane na trójmiejskiej scenie of-fowej, festiwalach teatralnych i tanecznych w Polsce i zagranicą. Dotychczas zreal-izowała około 20 autorskich spektakli oraz brała udział w wielu projektach artystycznych. Jest absolwentką Państwowego Studium Animatorów Kultury i Bibliote-karzy we Wrocławiu, specjalizacja taniec oraz posiada tytuł zawodowego tancerza wyda-wanego przez ZASP. Jest uznanym pedagogiem tańca współczesnego, oraz certyfikowanym nauczycielem hatha-jogi wg. metody Iyengara w stopniu Intorductory II oraz Vinyasa Krama Jogi. Od lat realizuje autorski program terapii poprzez improwizację taneczną, pracę z głosem oraz jogę. Z reguły jej spektakle oraz praca to:"atmosfera, prosta i wyrazista forma, obecność, po-dróżowanie wokół osobistych wypowiedzi mających w percepcji wymiar sen-sytywny. Kanałem komunikacji stają się zmysły a nie emocje. To taniec subtelności ruchu, dźwięku, koloru, kostiumu, rekwizytu, dialogu, uważności, zestrajania. To dotykanie cennej warstwy bytu"

---

DEEP DANCING
Alan Bilmor presents - "Deep dancing" / choreografia, wykonanie: Andrzej Morawiec / muzyka: Aleksandra Bilińska

Tytuł "Deep dancing" jest próbą przeprowadzenia prostej analogii dla pojęcia "Deep Listening". Promowany przez Pauline Oliveros - deep listening - polega na intensywnym zatopieniu się w morzu otaczających nas dźwięków i subiektywnym, świadomym wyborze - które z nich są dla nas w konkretnym momencie ważne. "Deep dancing" to próba przełożenia idei Pauline Oliveros dotyczących warstwy dźwiękowej na ruch. Otoczenie tancerza, oprócz przestrzeni w której się porusza fizycznie, to również przestrzeń dźwiękowa. Ważne by uświadomić sobie rzeczywiste relacje ciała tancerza względem ich obu. Idea przecież nie nowa, eksplorowana wcześniej przez między innymi Carla Orfa czy Rudolfa von Labana. W każdym momencie możemy wywołać ruch w kilku miejscach naszego ciała jednocześnie nadając mu nieoczekiwane linie i kształty. Należy skupić się na ciele jako części przestrzeni, otworzyć je na "dotykanie" przestrzeni negatywnej. Taniec oparty o tę metodę posiada własny rytm uzależniony jedynie od właściwości fizycznych ciała, oddech. Tak generowany ruch zdobywa autonomiczność, wychodzi z pozycji podległej składowych muzyki, stanowiąc o swoistych właściwościach wyrazowych. Muzyka pełni tu rolę partnera, otoczenia dźwiękowego jak również wyzwala potencjał psychokinetyczny tancerza . W efekcie obie dziedziny współgrają ze sobą wzajemnie się uzupełniając.

Andrzej Morawiec
Absolwent bytomskiej Szkoły Baletowej i Instytutu Kultury w Leningradzie na wydziale pedagogiki baletu i choreografii. Tańczył w zespole baletu Państwowej Opery Śląskiej i Śląskim Teatrze Tańca w Bytomiu, gdzie jednocześnie zajmował się asystenturą i repetycją prac choreografów zagranicznych. Występował gościnnie w Gdańskim Teatrze Tańca i Kieleckim Teatrze Tańca. Współpracował z wydziałem akrobatyki sportowej AZS AWF w Katowicach, jako choreograf i instruktor tańca. Pedagog tańca klasycznego i współczesnego, twórca licznych prac choreograficznych w bytomskiej Państwowej Ogólnokształcącej Szkole Baletowej, prezentowanych zarówno w kraju jak i za granicą. Tam też założył "Tom Bombadil Dance Company", a choreografia "Loa" w wykonaniu tego zespołu zdobyła wyróżnienie II Gdańskich Debiutów Młodych Choreografów w 1997 roku. Od września 2001 roku - nauczyciel tańca w Ogólnokształcącej Szkole Baletowej w Gdańsku. Od lutego 2002 roku - wykładowca tańca współczesnego na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina na wydziale Pedagogiki Baletu w Warszawie.