Jeden z najsłynniejszych polskich kompozytorów i jedna z najbardziej rozpoznawalnych na świecie polskich orkiestr spotkali się w Sopocie, by dać wspólny koncert. I oby więcej było takich koncertów jak ten.
Polska Filharmonia Kameralna prowadzona od blisko 30 lat przez
Wojciecha Rajskiego należy bez wątpienia do grona najbardziej zasłużonych polskich zespołów. Pod koniec lat osiemdziesiątych orkiestra dawała po sto koncertów rocznie, będąc oklaskiwana przez publiczność w najświetniejszych ośrodkach muzycznych.
Zespół wystąpił m. in. w
Filharmonii Berlińskiej,
Sali Gasteig w Monachium,
Gewandhaus w Lipsku,
Musikhalle w Hamburgu,
Sali Pleyela w Paryżu,
Musikverein w Wiedniu i
Concertgebouw w Amsterdamie.
Choć teraz zaproszenia do tych legendarnych miejsc nie napływają już tak obficie, PFK wciąż występuje głównie poza rodzimym Trójmiastem. Jednak jak już tutaj występuje, to rzadko z tak ambitnym repertuarem, jak podczas wtorkowego koncertu pod batutą
Krzysztofa Pendereckiego. Szkoda, bo jak się okazuje, mimo wielu przeszkód, muzycy wciąż utrzymują wysoki poziom, który sytuuje ich w gronie najlepszych polskich orkiestr.
Tym razem, zamiast kolęd lub aranżacji muzyki rozrywkowej, przybyli do
Opery Leśnej melomani mieli okazję usłyszeć
Adagietto z opery "Raj utracony" i Sinfoniettę Nr 2 K. Pendereckiego, oraz V Symfonię B-dur F. Schuberta.
O ile podczas wykonania dzieł Pendereckiego orkiestra mnie nie porwała, a moją uwagę zdecydowanie bardziej przykuła pełna wrażliwości i dbałości o barwę gra klarnecisty
Krzysztofa Zbijowskiego (realizującego partię solową w Sinfonietcie), to w Symfonii Schuberta zespół pokazał swoje najlepsze oblicze.
Chciałoby się powiedzieć, że muzycy swobodnie pokonywali wszelkie karkołomności, ale bardziej trafne wydaje się stwierdzenie, że po prostu panowali nad całością formy (i trzeba tu uczciwie dodać, że dyrygujący orkiestrą maestro Penderecki raczej im nie przeszkadzał, niż pomagał). W grze sopockich filharmoników nie dostrzega się wysiłku związanego z graniem trudnych miejsc, jest raczej podporządkowanie spraw technicznych wyższemu celowi, jakim jest dobra i ciekawa interpretacja.
Byłoby wspaniale, gdyby można było częściej doświadczać tak dobrych koncertów w wykonaniu lokalnych instytucji muzycznych. Dlatego mam poczucie, że znakomita historia, doświadczenie na prestiżowych scenach i wciąż wysoki poziom Polskiej Filharmonii Kameralnej są nie do końca docenianymi i wykorzystywanymi wartościami, którymi dysponuje Sopot.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
Filmy