PC Drama: Zdziczenie obyczajów pośmiertnych (1 opinia)

Wiktor Loga-Skarczewski o czytaniu: W tomie "Dzieł wszystkich" Bolesława Leśmiana, wydanym w roku 2012, nakładem Państwowego Instytutu Wydawniczego, znalazły się listy autora oraz jego utwory dramatyczne, w tym "Zdziczenie obyczajów pośmiertnych". Dramat ten, niewykończony za życia autora, to tragedia trzech osób związanych trójkątem miłosnym, którego akcja stanowi swoiste, jak w śledztwie kryminalnym, powtórzenie dramatu namiętności ze zbrodnią w tle. Ten film o bohaterach dramatu, zagrany przez nich samych, doczekał się licznych i ciekawych realizacji, m.in. w Starym Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie czy też (jako słuchowisko) w programie II Polskiego Radia.

Tekst Leśmiana, nieco zapomniany w ostatnich latach, uzyskuje drugie życie dzięki wspaniałemu opracowaniu Jacka Trznadla (pisarza, poety, tłumacza, krytyka literackiego i publicysty), który opierając się o dotychczasowe wydania utworu, dokonane adaptacje i udostępniony po raz pierwszy w całości(!) rękopis utworu, podjął się próby rekonstrukcji dramatu, poszerzając jego treść o skreślone przez autora fragmenty, dokonując mikroskopijnych ingerencji i niewielkich uzupełnień, które mają za zadanie podtrzymać zamierzoną przez Leśmiana rytmikę utworu-rymowanego parami trzynastozgłoskowca. Ponieważ "tylko najwyższa ranga autora może ośmielać do dokonywania podobnych adaptacji", z tym czytaniem, w wykonaniu aktorów Narodowego Starego Teatru im. Heleny Modrzejewskiej: Małgorzaty Zawadzkiej, Ewy Kaim i Krzysztofa Zawadzkiego, chcemy przedstawić naszą interpretację dramatu, ale przede wszystkim zbliżyć utwór Leśmiana, w jego najczystszej postaci, do czytelników."

Autor: Bolesław Leśmian
Opracowanie: Jacek Trznadel
Reżyseria: Wiktor Loga-Skarczewski
Tekst przeczytają: Ewa Kaim, Małgorzata Zawadzka, Krzysztof Zawadzki
Prowadzenie rozmowy z artystami: dr Paweł Sztarbowski
Tekst udostępniony dzięki uprzejmości PIW.

16.12, godz. 21.00
Debata podsumowująca sezon PC Drama 2013
Sala Suwnicowa

Grudniowym czytaniem kończymy czwarty sezon PC Dramy. Chcielibyśmy podsumować go debatą, do której zaprosiliśmy wszystkich gospodarzy wieczornych dyskusji po poniedziałkowych czytaniach. Swój udział potwierdzili: prof. dr hab. Jan Ciechowicz, prof. dr hab. Zbigniew Majchrowski, prof. UG Wojciech Owczarski, prof. UG dr hab. Ewa Nawrocka, dr Joanna Puzyna-Chojka, dr Barbara Świąder Puchowska.

O artystach:
Ewa Kaim - aktorka teatralna i filmowa. Absolwentka Państwowej Wyżej Szkoły Teatralnej im. L. Solskiego w Krakowie (dyplom 1996 r.). Na scenie Starego Teatru zadebiutowała jeszcze jako studentka rolą Strusiopawia w Śnie nocy letniej W. Shakespeare'a w reż. Rudolfa Zioło. Od 1995 jest aktorką Starego Teatru, gościnnie występując na scenach innych teatrów krakowskich.  W szkole teatralnej (i w teatrze) jej nauczycielami, mistrzami i współautorami byli m. In. Bogdan Hussakowski, Jerzy Trela czy Izabela Olszewska. Już na progu zawodowej kariery  miała możliwość współpracy z Jerzy Grzegorzewskim przy realizacji przedstawień Dziady - dwanaście improwizacji wg A. Mickiewicza (1995) oraz tak zwana ludzkość w obłędzie wg Witkacego (dublowanie roli Księżnej). Spośród ponad trzydziestu kreacji zagranych na scenach Starego Teatru przez aktorkę dużą grupę stanowią role komediowe, w których doskonale się odnajduje. Nagrodzona na Festiwalu Komedii Talia rola Marinelli w Spaghetti i miecz T. Różewicza (2000)  i wdzięczna, zalotna Józia w Damach i huzarach A. Fredry (2001) (oba spektakle w reż. Kazimierza Kutza) czy Rea w Romulusie Wielkim Dürrenmatta w reżyserii G. Pampiglione - specjalisty od komedii dell' arte (1996). Jako Teresa w Pijakach F. Bohomolca w reż . B. Wysockiej (2009) kipi energią, bawi "madrością i zdecydowaniem". Na uwagę zasługują role aktorki w inscenizacjach realizowanych przez Jana Klatę i Michała  Zadarę - reżyserów z powodzeniem szukających własnych dróg w polskim teatrze, nowych materiałów dramaturgicznych, nowych form wypowiedzi. Jako Donna Evarista de las Cuebas w Weselu hrabiego Orgaza R. Jaworskiego, niezwykłej inscenizacji Jana Klaty (2010), Ewa Kaim jest kwintesencją kobiecości: pięknej, zmysłowej, namiętnej, pełnej iście hiszpańskiego temperamentu, wabiącej głosem i sposobem poruszania. W kolejnym przedstawieniu: Koprofagi czyli znienawidzeni ale niezbędni, na podstawie powieści Josepha Conrada W oczach zachodu i Tajny agent (2011) Jan Klata powierzył jej dwie role: Sofii Antonowny (w części I) oraz Winnie - żony tytułowego tajnego agenta (w części II). Szczególnie ta druga postać ewoluująca od ufności i miłości do nienawiści i pustki wbija się w pamięć widza. Ewa Kaim otrzymała prestiżową nagrodę im. Leona Schillera dla młodych artystów sceny za rok 1999 oraz - w 2001 roku stypendium twórcze miasta Kraków.

Wiktor Loga-Skarczewski - jeden z najmłodszych członków zespołu artystycznego Narodowego Starego Teatru im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie. Urodził się w Katowicach w 1985 roku. Studiował na Wydziale Aktorskim krakowskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego. W czasie ostatniego roku studiów grał w spektaklach dyplomowych: "Dobry człowiek z Seczuanu" w reżyserii Pawła Miśkiewicza oraz "Sędziowie" przygotowanego przez ówczesnego rektora szkoły, Jerzego Stuhra. Jego role zostały dostrzeżone na 26. Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi, gdzie otrzymał za nie Pierwszą Nagrodę Aktorską oraz Nagrodę Dziennikarzy. W tym samym roku występuje po raz pierwszy na deskach krakowskiej sceny - gra Ajaksa w "Piekarni" Bertolda Brechta (reż. Wojtek Klemm). Karierę aktorską harmonijnie łączy z pracą w krakowskiej PWST, gdzie był asystentem Małgorzaty Hajewskiej-Krzysztofik przy spektaklu dyplomowym "Iwona, księżniczka Burgunda", a obecnie pracuje jako wykładowca i asystent prof. Jerzego Treli na zajęciach Wydziału Aktorskiego. Jego talent i zaangażowanie w pracy na uczelni dostrzegła, powoływana przez Prezydenta Miasta Komisja Stypendialna, przyznając mu w 2009 roku indywidualne Stypendium Twórcze Miasta Krakowa. Grał w wielu filmach (zarówno realizacjach doświadczonych reżyserów jak i etiudach studentów szkół filmowych) - m.in. "Jan Paweł 2" reż. John Kent Harrison, "Góra Góry" reż. Paweł Woldan (spektakl Teatru TV), "Generał" reż. Anna Jadowska i Lidka Kazen, serialach "Czas honoru 2", "Po prostu Majka" "Usta, usta" oraz "Prosto w serce". Na deskach krakowskiej sceny narodowej występuje w spektaklach Mikołaja Grabowskiego - "Tartuffe" oraz "Czekając na Turka", "Przemianie" w reżyserii Magdaleny Miklasz oraz "Dwunastu stacjach" przygotowanych przez Ewę Rysową razem z Mateuszem Pakułą. Od czerwca 2011 roku możemy oglądać go również w przedstawieniu "Mewa" w reżyserii Pawła Miśkiewicza, w którym gra postać Trieplewa. Natomiast październik br. Wiktor Loga-Skarczewski zakończył dwoma kolejnymi premierami: "Koprofagi, czyli znienawidzeni ale niezbędni" w reż. Jana Klaty oraz "Nasze miasto" w reż. Szymona Kaczmarka.

Paweł Sztarbowski - doktor nauk humanistycznych. Ukończył filozofię na Uniwersytecie Warszawskim, studiował Wiedzę o Teatrze w Akademii Teatralnej w Warszawie, w Instytucie Sztuki PAN obronił dysertację doktorską "Teatr i Solidarność. O teatrze wspólnoty". W latach 2006-2011 pracował w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego na stanowisku kierownika działu promocji teatru. Od marca 2011 pracuje na stanowisku zastępcy dyrektora ds. programowych w Teatrze Polskim w Bydgoszczy. Jest twórcą Nowej Siły Krytycznej - grupy młodych recenzentów piszących dla Polskiego Wortalu Teatralnego e-teatr.pl. Jako recenzent i publicysta współpracował m.in. z "Tygodnikiem Powszechnym", "Notatnikiem Teatralnym", "Teatrem", "Didaskaliami", "Opcjami", "Metrem", "Newsweek Polska", a także z pismami zagranicznymi zajmującymi się teatrem - "Theater der Zeit", "Svet e Divadlo" i "Theatre Seasons". Był stałym felietonistą portalu e-teatr.pl oraz autorem wielu tekstów naukowych na temat teatru wygłaszanych na ogólnopolskich i międzynarodowych konferencjach oraz publikowanych w tomach zbiorowych. Jest redaktorem książek Liberated energy (Warszawa 2011) i Teatr wspólny (Bydgoszcz 2013). Prowadzi zajęcia z dramaturgii w ramach Laboratorium: Projektowanie Kultury przy SWPS w Warszawie. Jako dramaturg współpracował m.in. z Michałem Zadarą przy projekcie Kupiec Mikołaja Reja w Starym Teatrze w Krakowie, z Pawłem Łysakiem przy V (F) ICD-10. Transformacje i Operze za trzy grosze w Teatrze Polskim w Bydgoszczy i Opowiem wam bajkę w Muzeum Powstania Warszawskiego i Wojciechem Farugą przy spektaklu Walentyna w Domu Spotkań z Historią w Warszawie. Pracował też nad tekstem i dramaturgią polsko-szwajcarskiego spektaklu Against w reżyserii Nilsa Torpusa. Dla Teatru Polskiego Radia adaptował słuchowiska reżyserowane przez Pawła Łysaka - Dziady Adama Mickiewicza i Proszę państwa do gazu na podstawie opowiadań Tadeusza Borowskiego, a także Mimesis na podstawie opowiadań Pawła Huelle w realizacji Radia Pomorza i Kujaw. Jest autorem słuchowisk Somosierra i Wyczółkowski wychodzi z obrazu. Somosierra nagrodzona została Grand Prix Festiwalu Telewizji Polskiej i Polskiego Radia "Dwa Teatry" (2011). Jest laureatem teatralnej nagrody Prezydenta Miasta Bydgoszczy za rok 2012.

Małgorzata Zawadzka - aktorka teatralna i filmowa. Absolwentka Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie. Od 2000 roku związana z krakowskim Starym Teatrem. Role w Starym Teatrze w Krakowie: Artystka w Nie-Boska komedia Z. Krasińskiego, reż. K. Nazar, 5.11.2000, Ania w Wiśniowy sad A. Czechowa, reż. R. Brzyk, 3.03.2001, Zuzia w Damy i huzary A. Fredry, reż. E. Kutryś, 16.12.2001, Dziewka Bosa w Trzeci Akt wg Szewców S. I. Witkiewicza, reż. J. Jarocki, 9.04.2002, Ola w Car Mikołaj T. Słobodzianka, reż. R. Brzyk, 12.12.2002, Zofia w Damy i huzary A. Fredry, reż. K. Kutz, 10.2003, Bela w Zaratustra wg F. Nietzschego i Nietzsche. Trylogia E. Schleefa, reż K. Lupa, 27.06.2004, Kasia w Puzzle Sz. Wróblewskiego, reż. Ivo Vedral, 06.11.2005, Jane, Valerie w Językami mówić będą A. Bovella, reż. M. Kotański, 26.02.2006, International Velvet w Factory 2 reż. K. Lupa, 16.02.2008, Doris w Ifigenia. Nowa tragedia (według wersji Racine'a) reż. Michał Zadara, 27.06.2008.

Krzysztof Zawadzki - (ur. 12 sierpnia 1970 roku w Lwówku Śląskim); aktor teatralny, telewizyjny i filmowy. Studiował na Wydziale Aktorskim w krakowskiej Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej im. Ludwika Solskiego, którą ukończył w 1997 roku. Tuż przed ukończeniem studiów zadebiutował w sztuce Tadeusza Słobodzianka Obywatel Pekoś w reżyserii Mikołaja Grabowskiego na scenie Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie, z którym związał się na stałe. Zagrał szekspirowską tytułową postać w spektaklu Hamlet (2000-2001) w reżyserii Krzysztofa Jasińskiego w Krakowskim Teatrze Sceny STU. Za kreację Księcia Lwa Nikołajewicza Myszkina w przedstawieniu wg Fiodora Dostojewskiego Idiota (2002-2003) w reżyserii Barbary Sass otrzymał Nagrodę Ludwika przyznawaną przez krakowskie środowisko artystyczne oraz uhonorowany został nagrodą Złotej Maski przyznaną najpopularniejszemu w 2002 aktorowi scen krakowskich w plebiscycie publiczności. W 2004 roku za rolę Gustawa-Konrada w spektaklu Adama Mickiewicza Dziady. Gustaw-Konrad w reżyserii Macieja Sobocińskiego odebrał nagrodę aktorską na Opolskich Konfrontacjach Teatralnych "Klasyka Polska". Można go było zobaczyć także na scenie krakowskiego Starego Teatru im. Heleny Modrzejewskiej w roli Duncana w sztuce szekspirowskiej Makbet (2007) w reżyserii Andrzeja Wajdy oraz w blisko siedmiogodzinnym spektaklu Krystiana Lupy Factory 2 (2008), zbiorowej fantazji zainspirowanej twórczością Andy'ego Warhola jako Malanga i Candy. Pierwsze kroki na dużym ekranie stawiał melodramatem Izabelli Cywińskiej Kochankowie z Marony (2005) w roli pacjenta sanatorium zakochanego w wiejskiej nauczycielce (Karolina Gruszka).