SUPERNOWA to program skierowany do artystów poniżej 30 roku życia, którzy nie mieli więcej niż trzech wystaw indywidualnych i pięciu zbiorowych. W ten sposób Zatoka Sztuki chce promować młodych ludzi u progu swej kariery twórczej.
Podobne wydarzenia
piątek, godz. 19:00
Gdańsk,
eskaem
Wstęp wolny
27 września - 10 października 2024
Gdańsk,
Galeria Triada
Wstęp wolny
Wernisaż: 31.10 godz. 18:00
Wstęp wolny
O wystawie:
"PaJacyk chciał być dorosły. To nie było proste zadanie. Przecież nie był ani rośliną, ani człowiekiem. Pewnego dnia usiadł i siedział tak. Zamknął oczy, jakby na coś czekał, jakby na coś patrzył.
-co robisz?
-jeżeli zapuszczę korzenie, jak kwiatek, albo drzewo dzięki któremu jestem, to też urosnę.
-po co siedzieć skoro można latać? - wyobrażę sobie to.
-mój synku, wyobraźnia nie działa w tę stronę. Nie przykleja do podłogi i nie zapuszcza korzeni. Odrywa od niej i prowadzi po dalekich krainach.
-ale ja widzę siebie, jak tak siedzę.
-dużo widzimy, ale trzeba nauczyć się odróżniać. Niektórych rzeczy nie ma, lub wyglądają zupełnie inaczej.
Pajacyk stał się Dorosły..."
Tak zaczyna się moje opowiadanie, do którego ilustracją jest cykl grafik wykonanych w technice wklęsłodruku - "Panorama Pana Jacyka".
Punktem wyjścia do całości była dla mnie dobrze wszystkim znana bajka Carlo collodi'ego Pinokio.
Bardzo swobodnie nawiązując do tej postaci, oraz jej przygód wykreowałam własnego bohatera, którym jest właśnie Pan Jacyk.
Pokusiłam się o własne wyobrażenie tego jak widzi on i przeżywa świat. Stoję z boku, obserwuję go i oceniam (choć nie powinnam tego robić).
Każdy z nas ocenia innych, podziwia albo gardzi nimi. Inni są punktem odniesienia dla nas samych. Pomagają nam ustalić w jakim i czy w dobrym punkcie się znajdujemy.
Bycie dorosłym wiąże się z obyciem. Przywiązujemy nadrzędną wagę do tego jak postrzegają nas inni.
Mój bohater tak jak Pinokio chce się stać prawdziwy, ale jego problem polega na tym, że nie chce rezygnować z latania.
A teraz o mnie:
Jestem absolwentką Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku. W trakcie studiów spędzałam dużo czasu w pracowni wklęsłodruku, teraz zajmuję się głównie ilustracją. W swoich pracach staram się łączyć te dwie dziedziny. Ilustracyjność grafik wykonanych w tak tradycyjnej technice jak wklęsłodruk, tłumaczy najczęściej podejmowany przeze mnie tematy ; fantazja dziecięcej wyobraźni, w skorupie zasad i norm dorosłego człowieka.
https://natalia-lament.blogspot.com/
Wstęp wolny
O wystawie:
"PaJacyk chciał być dorosły. To nie było proste zadanie. Przecież nie był ani rośliną, ani człowiekiem. Pewnego dnia usiadł i siedział tak. Zamknął oczy, jakby na coś czekał, jakby na coś patrzył.
-co robisz?
-jeżeli zapuszczę korzenie, jak kwiatek, albo drzewo dzięki któremu jestem, to też urosnę.
-po co siedzieć skoro można latać? - wyobrażę sobie to.
-mój synku, wyobraźnia nie działa w tę stronę. Nie przykleja do podłogi i nie zapuszcza korzeni. Odrywa od niej i prowadzi po dalekich krainach.
-ale ja widzę siebie, jak tak siedzę.
-dużo widzimy, ale trzeba nauczyć się odróżniać. Niektórych rzeczy nie ma, lub wyglądają zupełnie inaczej.
Pajacyk stał się Dorosły..."
Tak zaczyna się moje opowiadanie, do którego ilustracją jest cykl grafik wykonanych w technice wklęsłodruku - "Panorama Pana Jacyka".
Punktem wyjścia do całości była dla mnie dobrze wszystkim znana bajka Carlo collodi'ego Pinokio.
Bardzo swobodnie nawiązując do tej postaci, oraz jej przygód wykreowałam własnego bohatera, którym jest właśnie Pan Jacyk.
Pokusiłam się o własne wyobrażenie tego jak widzi on i przeżywa świat. Stoję z boku, obserwuję go i oceniam (choć nie powinnam tego robić).
Każdy z nas ocenia innych, podziwia albo gardzi nimi. Inni są punktem odniesienia dla nas samych. Pomagają nam ustalić w jakim i czy w dobrym punkcie się znajdujemy.
Bycie dorosłym wiąże się z obyciem. Przywiązujemy nadrzędną wagę do tego jak postrzegają nas inni.
Mój bohater tak jak Pinokio chce się stać prawdziwy, ale jego problem polega na tym, że nie chce rezygnować z latania.
A teraz o mnie:
Jestem absolwentką Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku. W trakcie studiów spędzałam dużo czasu w pracowni wklęsłodruku, teraz zajmuję się głównie ilustracją. W swoich pracach staram się łączyć te dwie dziedziny. Ilustracyjność grafik wykonanych w tak tradycyjnej technice jak wklęsłodruk, tłumaczy najczęściej podejmowany przeze mnie tematy ; fantazja dziecięcej wyobraźni, w skorupie zasad i norm dorosłego człowieka.
https://natalia-lament.blogspot.com/
Filmy