• Kino
  • Mapa
  • Ogłoszenia
  • Forum
  • Komunikacja
  • Raport

Maciej Kosycarz: Jak działa nos fotoreportera?

Borys Kossakowski
4 września 2013 (artykuł sprzed 10 lat) 
Grand Prix konkursu oraz nagrodę w kategorii Wydarzenie, otrzymało zdjęcie pt. "Demontaż" autorstwa Adama Warżawy. Grand Prix konkursu oraz nagrodę w kategorii Wydarzenie, otrzymało zdjęcie pt. "Demontaż" autorstwa Adama Warżawy.

- Nos fotoreportera każe mu na przykład w szkole podstawowej sfotografować koleżankę z klasy niżej. A potem okazuje się, że to Aneta Kręglicka, Miss Świata z 1989 roku - mówi Maciej Kosycarz, współorganizator konkursu Gdańsk Press Photo. Najlepsze fotografie trójmiejskich reporterów zawisną w czwartek w galerii Nadbałtyckiego Centrum Kultury, pomysłodawcy konkursu. Będzie można tam zobaczyć zdjęcia nagrodzonych, m.in. Adama Warżawy (Grand Prix), Piotra Wittmanna, Artura Hutnika, Krzysztofa Mystkowskiego, Anny Marii Binieckiej, Renaty Dąbrowskiej, Kacpra Kowalskiego, Macieja Moskwy i Łukasza Głowali. Wernisaż zacznie się o godz. 17. Wstęp wolny.



Maciej Kosycarz w pracy. Maciej Kosycarz w pracy.
Nagroda w kategorii "Ludzie" – "Anna Iwasiuta. Aktorka" autorstwa Anny Marii Binieckiej. Nagroda w kategorii "Ludzie" – "Anna Iwasiuta. Aktorka" autorstwa Anny Marii Binieckiej.
Nagroda Specjalna Prezydenta Miasta Gdańska w kategorii "Gdańskie wydarzenie sportowe i sportowiec z Gdańska" dla Krzysztofa Mystkowskiego za fotoreportaż "Euronadzieje 2012". Nagroda Specjalna Prezydenta Miasta Gdańska w kategorii "Gdańskie wydarzenie sportowe i sportowiec z Gdańska" dla Krzysztofa Mystkowskiego za fotoreportaż "Euronadzieje 2012".

Przeważnie fotografuję:

Borys Kossakowski: Gdańsk Press Photo miał być jednorazowym konkursem z okazji obchodów millenium Gdańska. W tym roku rozdaliście jednak nagrody po raz siedemnasty.

Maciej Kosycarz: Mimo że w pierwszym konkursie wzięło udział zaledwie kilkunastu fotoreporterów. Zdjęć niezbyt wiele, musieliśmy ratować wystawę, wyciągając stare zdjęcia ojca (śmiech). To były jednak jeszcze czasy fotografii analogowej. Teraz już to nam nie grozi. Do konkursu nadesłano ponad 1100 zdjęć, a jury jest bardzo zadowolone z poziomu. Paradoksalnie jednak, ten pierwszy konkurs spotkał się z pozytywnym oddźwiękiem. I dlatego razem z Nadbałtyckim Centrum Kultury postanowiliśmy go kontynuować.

Nie we wszystkich konkursach fotograficznych warto brać udział.

Są konkursy, których organizatorzy próbują wyłudzić zdjęcia od młodych fotografów. W ich regulaminach jest napisane, że udział w konkursie oznacza zrzeczenie się praw majątkowych do zdjęcia. Wiele firm i instytucji w ten sposób wyłudza zdjęcia, które później mogą wykorzystywać jak chcą. Młodzi fotografowie często nie mają świadomości, że to niezbyt czysta gra.

Jak oceniasz konkurs Gdańsk Press Photo po latach?

Trójmiasto jest silnym ośrodkiem fotografii prasowej. I ten konkurs to pokazuje. Nasi fotoreporterzy odnoszą sukcesy w kraju i za granicą, czego dowodem może być nagroda dla Kacpra Kowalskiego na World Press Photo, albo Damiana Kramskiego na Grand Press Photo. Kilka dni temu zaś Renata Dąbrowska i Łukasz Głowala znaleźli się w pierwszej dziesiątce blogów fotograficznych miesięcznika Press.

No i Maciej Kosycarz! (śmiech)

Ha, ha, jako młody chłopak nie przypuszczałem, że zostanę fotoreporterem. Nie chciałem. Moja mama była dziennikarką i wybijała wszystkim ten zawód z głowy. To praca bardzo stresująca. Parałem się różnych zajęć, między innymi prowadziłem wypożyczalnie i sklepy z płytami na Przymorzu i we Wrzeszczu. Ale okazało się, że odziedziczyłem po ojcu nos do fotografii. W pewnym momencie tak mnie to wciągnęło, że rzuciłem pozostałe zajęcia i skoncentrowałem się tylko na tym.

Jak funkcjonuje ten dziennikarski nos?

Na przykład każe w szkole podstawowej sfotografować koleżankę z klasy niżej. A potem okazuje się, że to Aneta Kręglicka, Miss Świata z 1989 roku. Albo inna historia. Jest rok 1978, podwórko. Koledzy do mnie podchodzą i mówią, że na parkingu pod kościołem św. Brygidy stoi polonez. Chwyciłem aparat i pobiegłem zrobić zdjęcia. A później prosto do redakcji, bo okazało się, że to był pierwszy polonez w Gdańsku.

Sporo się pewnie także nauczyłeś od ojca?

Na sankach byliśmy z ojcem raz. W kinie nigdy. Ale za to ojciec zabierał mnie w weekendy na luźniejsze tematy. Na lotnisko, na wodowanie statków, na przysięgę wojskową. Pamiętam, że jak jechaliśmy na przykład do Gdyni, ojciec bez przerwy się zatrzymywał i ciągle coś fotografował. Wchodził na słupy, żeby mieć lepsze ujęcie. Do tego palił papierosy, a dwusuwowy wartburg smrodził okrutnie. Podróż ciągnęła się w nieskończoność. Myślałem, że oszaleję. Ale miałem możliwość obserwacji, jak ojciec pracuje. To była świetna szkoła zawodu. Przekazał mi bardzo dużo.

Na przykład?

Że fotoreporter musi lubić swoje zajęcie. Nie ma zleceń? Jadę na wieś na Kaszuby i fotografuję starą piekarnię! Redakcja zleca mi nudny temat? Wyciągam z niego, ile się da, zbieram pomysły na następne. Gdy jesteś w tłumie reporterów i wszyscy idą w prawo, ty idź w lewo. Ryzykujesz, ale być może zrobisz zdjęcia, jakich nikt nie ma. A po zleceniu nie chowasz aparatu.

Zbigniew Kosycarz chyba nigdy nie chował aparatu.

To prawda. Ojciec co roku odchodził na emeryturę. W redakcji "Głosu Wybrzeża" organizowano mu pożegnanie, a następnego dnia rano ojciec wychodził z domu. Gdzie ty idziesz - pytałem? Do pracy! Mówił, że na emeryturze wyda album, zrobi wystawę. Zrobiłem to dopiero ja, 11 lat po jego śmierci. Tyle trwało porządkowanie zdjęć. Wiem, że tato byłby ze mnie dumny.

Benedyktyńska robota.

Wiąże się z nią ciekawa historia. W 1996 roku, rok po śmierci ojca, założyłem własną agencję fotograficzną. Koncentrowałem się na jej rozwoju, to był dobry okres, dużo fotografowałem, miałem m.in. serię okładek w ogólnopolskich tygodnikach, sporo publikowałem za granicą. Zostałem wtedy oskarżony, że schowałem archiwum ojca i samolubnie poświęcałem się swojej karierze. Gdy w 2006 roku zacząłem wydawać albumy ze zdjęciami Zbigniewa i swoimi, ta sama osoba kpiła, że nic sam nie potrafię zrobić i podpieram się ojcem (śmiech).

Ile zdjęć udało wam się uporządkować?

Zeskanowanych i opisanych mamy około 10 tysięcy. Na szczęście znam historię Gdańska i znam ludzi, których fotografował ojciec. Ale oczywiście nie robię tego sam. Pomagają mi moi pracownicy: Paweł Marcinko i Daniel Słoboda. Część można dość łatwo opisać dzięki charakterystycznym budynkom czy licznym transparentom takim jak "XX lecie PRL" - od razu wiadomo, w którym roku zostało zrobione. Ale jest partia zdjęć, na których polegliśmy. One trafiają na... Facebooka. Ostatnio zdjęcie zupełnie mi obcej księgarni zostało rozpoznane w piętnaście minut. Okazało się, że była w Pszczółkach.

Fotoreporter to przede wszystkim obserwator. Ale ty ostatnio włączyłeś się do debaty o brzeźnieńskie wieżowce.

Tak, złamałem swoją zasadę. Zresztą już jakiś czas temu zacząłem się wypowiadać jako komentator Radia Gdańsk. Ale teraz autentycznie zrobiło mi się szkoda Gdańska. W latach 40. pojawiła się koncepcja, żeby na miejscu Starego Miasta postawić betonowe bloki. Zwolennicy wtedy chcieli "tchnąć nowe życie" w tamto miejsce. Strach pomyśleć, jakby wyglądało to miasto, gdyby ta koncepcja przeszła. Dzisiaj podobnie jest w Brzeźnie. A przecież mamy przykłady hiszpańskich kurortów, gdzie pobudowano wysokie bloki i teraz wszyscy żałują. Są miejsca wręcz stworzone pod wysokościowce, jak np. Młode Miasto. Ale nie Brzeźno!

Wyniki XVII Pomorskiego Konkursu Fotografii Prasowej Gdańsk Press Photo 2013 im. Zbigniewa Kosycarza:

Grand Prix: Adam Warżawa, "Demontaż";
Kultura: nagroda - Piotr Wittmann, "Dwa Teatry", wyróżnienia - Artur Hutnik, "Stefan Chwin" i Krzysztof Mystkowski, "Magik";
Ludzie: nagroda - Anna Maria Biniecka, "Anna Iwasiuta. Aktorka", wyróżnienie - Renata Dąbrowska, "Niewidoma" - fotoreportaż;
Życie i świat wokół nas: nagroda - Kacper Kowalski, "Ulica Spokojna"; wyróżnienie - Daniel Frymark, "Kaszubi biją rekord" - fotoreportaż;
Fotografia spoza regionu: nagroda - Maciej Moskwa, "Odłamki Syrii" - fotoreportaż, wyróżnienia - Maciej Moskwa, "Martwe miasta" - fotoreportaż, Kacper Kowalski, "Kolejka";
Sport: nagroda - Łukasz Głowala, "Kibice" - fotoreportaż, wyróżnienia - Adam Warżawa, "Rugbysta", Aleksander Knitter, "Wiejskie Euro", Piotr Wittman, "Finał";
Wydarzenie: nagroda - Adam Warżawa, "Demontaż", wyróżnienia - Daniel Frymark, "Pierwsze lądowanie", Piotr Wittman, "Ekshumacja nocą", Krzysztof Mania, "Pożegnanie Biskupa Pelplińskiego";
Nagroda Specjalna Prezydenta Miasta Gdańska w kategorii gdańskie wydarzenie sportowe: Krzysztof Mystkowski, "Euronadzieje 2012" - fotoreportaż; Piotr Wittman, "Finał".

Wydarzenia

Gdańsk Press Photo - wystawa pokonkursowa

wystawa

Wydarzenia

Opinie (43) 6 zablokowanych

  • Syn nie jest taki jak ojciec (10)

    Nie ma to jak jechać na fali sukcesów swojego ojca...Tyle w temacie, jak lubię pana Zbigniewa fotografie, to Macieja ni hu hu.

    • 47 49

    • No Mike, ty dopiero jesteś dobry! (4)

      Już wiemy, że robisz super zdjęcia, jesteś jednym z najlepszych, bo przecież nie wypowiadałbyś się tak autorytarnie o innych fotoreporterach, gdyby było inaczej. Nie ma wątpliwości, że Twój sukces jest wyłącznie Twoim dziełem. Musisz mieć sporą wiedzę na ten pracy fotoreportera, więc może dasz obejrzeć swoje foty? Skorzystalibyśmy wszyscy, gdybyś się nimi pochwalił ;)

      • 23 18

      • na tytuł fotoreportera trzeba sobie zasłużyć

        nie każdy fotoziutek z cyfrówką lub nazwiskiem, jest fotografem albo fotoreporterem

        • 17 4

      • do imiennika powyżej

        Nie jestem fotoreporterem, ale interesuję się fotografią. Nie muszę nikomu chwalić się i mieć obowiązek pokazywać zdjęcia. Jak czytam opinie poniżej, to raczej utwierdzam się w przekonaniu że sądzę dobrze.

        • 7 11

      • niektorzy na sile wysylaja zdjecia na konkursy by robic sobie nazwisko (1)

        a to nie problem przy towarzystwie wzajemnej adoracji.

        druga czesc ma gdzies pressy itp i fotografuje

        • 11 4

        • a może boi się obiektywnej oceny?

          • 3 6

    • robi kotlety i tyle.. dla mnie gniociarz :)

      • 8 7

    • Czemu (3)

      macie tutaj tylko odwagę chlapać anonimowo????
      Maciek przed nikim się nie chowa.
      Chcesz krytykować oki, ale merytorycznie
      się przygotuj i miej siłę podpisać.

      PS.
      powodzenia dla tych wszystkim którym się chce,
      mimo opluwania "uprzejmych".

      • 10 10

      • Dlatemu (2)

        Bo internet jest anonimowy, każdy ma swoją opinię i może ją w wyrazić jak chce i gdzie chce w demokratycznym kraju.

        • 9 7

        • Na szczęscie (1)

          coraz mniej anonimowy. Ostatnie wyroki sądu dają nadzieje, że plucie jadem w necie wreszcie zostanie ograniczone.
          Dzisiaj pojawił się artykuł
          o śmieciach na Otominie.
          Według mnie i śmieci w komentarzach i w lasach to przejaw
          jednej i tej samej przypadłości wielu osób - braku wartości.

          • 8 7

          • Plucie jadem? Raczej konstruktywna krytyka młodego Kosycarza. Święty jest, że nie można go skrytykować? Albo sposobu zarabiania na życie?

            • 4 5

  • Popieram wypowiedź powyżej-jak dla mnie to niestety lans na sukcesie ojca...zdjęcia p.Macieja mniej niż przeciętne.
    Nie zajmuję się fotografią,ale od lat interesuję się sztuką,w tym fotografią,więc w jakieś tam pojęcie i odniesienie mam-to dla tych,którzy zaraz na mnie naskoczą i każą pokazywać swoje portfolio ;)

    • 35 17

  • klosycarz - mierność nad miernościami (4)

    skończcie z tą propagandą miernoty! wciskanie ludziom kiepskiego zdjęcia lub innego tworu i dorabianie otoczki ARTYZMU jest żałosne.

    Zarabianie na ojcu pokazuje tylko jego 'małość' względem niego.

    • 31 24

    • do krytykantów: nie macie racji, popatrzcie na zdjęcia, - jest tam opowieść, zróżnicowanie planów, widać inne spojrzenie niż

      u innych niemyślących pstrykaczy. Zawsze z przyjemnością oglądam Jego zdjęcia, ale i jego uczniów! Polecam Panu ŁukaszowiU. wzorować się na P.Kosycarzu!

      • 13 13

    • Zniesmaczony

      masz całkowitą rację , synusiowi robią reklame a to cienizna !!!

      • 8 12

    • smutek smutek i smutek (1)

      Jak zawsze i niezmiennie zadziwia mnie specyficzny trend polskich internautów. "Komentujesz - opluj". Skąd w Was tyle zawiści? Dlaczego tak trudno napisać, że np. dobry artykuł powyżej? Zauważyć, że tyle pozytywnych, pięknych rzeczy jest w nim wymienione? Tyle wspaniałych Ludzi, fotografów, zjawisk. Dlaczego drogie internetowe sępy szukacie tylko punktów do obwarczenia, zniszczenia, pomówienia? Jeśli chcecie, żeby ta nasza polska rzeczywistość była lepsza, róbcie swoje i pokazujcie to swoje "dobre i lepsze". Smutne to. Bardzo. Ukłony dla Autora za piękny artykuł i dla Laureatów konkursu. Bo to jest już konkret. A nie czcza gadanina miernoty przed komputerem.

      • 19 9

      • wolnoc Tomku w Swoim domku

        Cale szczescie, ze autorzy krytycznych opinii maja do tego swiete prawo - co by to bylo, gdyby o zjawiskach tego swiata mozna bylo wypowiadac sie tylko pozytywnie lub wcale - istna paranoja. Cieszy mnie mocno ostatnimi czasy zjawisko formulowania mysli i pogladow wprost, nieskrepowanych zadna cenzura ani etykieta, nawet jesli niektorych gorsza lub dziwia. W tej roznorodnosci jest piekno. Jedyne co moge zarzucic to prak proby spojrzenia z innej strony na ten temat, jednowymiarowosc, co zawsze pachnie tendencyjnoscia, ale coz, kazdy ma swoj glos.

        • 0 0

  • Dlaczego (5)

    Nigdy nie zrozumię tego, że ojciec pracował na etacie na PAŃSTWOWYCH (Głosu WybrzeŻa) materiałach fotograficznych, a teraz nagle synek ma wszystko w prywatnym archiwum. Czy ma dokumenty na zakup tych ojcowskich oryginałów?
    Głos Wybrzeża to był organ PZPR czyli pieniądze nasze, podatników.
    Proszę o wytłumaczenie.
    Teraz wielki "bizmesmen". Gdyby to robił za darmo społecznie to rozumiem...

    • 31 17

    • Prawa autorskie należą do firmy zatrudniającej fotografa (1)

      no chyba, że istnieje jakas inna umowa o której nie wiesz. Możliwe, ze śmierc systemu spowodowała iż nie ma tak naprawdę spadkobiercy w formie instytucji. W takim razie kosyciarz młodzieniec mając fizycznie dostęp do materiałów wykorzystuje ja jak zresztą widac w sposób nieograniczony.

      • 6 6

      • prawa materialne zgoda...

        ale autorskie są prawami autora....

        • 2 0

    • (1)

      Podbijam temat bo ciekawy. Mnie młody Kosycarz irytuje. Nie dość, że zarabia pieniądze na zdjęciach Ojca to jeszcze teraz wielki fotograf co przyszedł na gotowe. Zobaczcie jego stronę kfp. Chcesz oglądać marne zdjęcia to płać!!!

      • 5 9

      • Ludzie

        skąd w Was tyle jadu.
        Przecież mamy wolność. Rób to sama, a lepiej
        wtedy będę miał do ciebie "malkontencie" szacunek.
        Chyba nie macie pojęcia ile kosztuje sprzęt etc.

        • 9 5

    • nie ZROZUMIEM - przez EM a nie ę - fakt, na pewno nie zrozumiesz

      nie ZROZUMIEM - przez EM a nie ę - fakt, na pewno nie zrozumiesz

      • 6 0

  • Jestem zawodowym fotografem z doswiadczeniem jakies 23 lata

    i jak patrzę na szkolne błędy popełniane przez tego "fotografika" to aż mi się błędnik buntuje. Klasyka klasyk to walące się horyzonty, poobcinane podstawy domów lub głowy ludzi az do śmieci na matrycy które powtarzają sie na każdych fociach. Nie mowiąc o miałkości tematów i braku jakiejkolwiek spójności bo reportaż nie wybacza tego.

    • 27 13

  • Maciek (1)

    jest przede wszystkim świetnym menadżerem w tym segmencie fotografii i robi dużo dla popularyzacji naszej trójmiejskiej fotografii reporterskiej. Skupia też całą grupę znakomitych fotopstryków, również tych zamienionych przez naczelnych pism, którzy wymienili swój personel na młodych i tańszych, choć cienkich zawodników. Czy on sam jest dobrym fotoreporterem? Mieści się w obecnych standardach, to pewne, a perełki trafiają się każdemu, bo trzeba być we właściwym miejscu, o właściwej godzinie, z aparatem gotowym do strzału. Tego nie można wyreżyserować, choć i tacy się zdarzają. Do dziś trwają spekulacje nad prawdziwością słynnego zdjęcia Capy. A archiwum ojca? Wiem co by mogło się stać gdyby się tym spadkiem nie zajął. Wiem co się stało z archiwum innych reporterów, zasiliły zbiory...ale składów makulatury. A puszczanie Bąków o czasach PZPR to nie jest walka o sprawiedliwość społeczną. Maciek ma na to stosowne kwity i wina jest tego kto mu sprzedał, a nie że on kupił. Zawiść panie graf czy panie józek daleko nie zaprowadzi. Aparat w łapę i do roboty, bo to ona daje sukcesy. (20 lat i co?)

    • 35 10

    • Czy

      to gwiazda pasy b. (ałtyckiej)

      m. kost.. ????

      pozdrowienia

      • 3 5

  • Nos.... (3)

    Pamiętam Pana Zbyszka.... Wspaniały człowiek. Papieros odpalany od papierosa i pełna kieszeń od marynarki filmów... Miałem przyjemność z nim pracować jako młody chłopak. To były czasy... To tempo, zapał, tamten nos fotografa.
    Jak np. robiliśmy Sopot-Festiwal, jakie było tempo, żeby ludzie mogli zobaczyć w porannej gazecie zdjęcia z koncertu...Fajne to były czasy :)
    Maciek pałętał się po gmachu, przychodził do Taty. Dziś zagadnięty na ulicy odpowiada "nie pamiętam pana..." Czyżby aparat wpływał negatywnie na pamięć?
    A może od trzymania zbyt blisko lustrzanki, nos się zadziera za wysoko?

    • 28 6

    • praca w prasie

      to spotykanie potężnej ilości osób, nie jest możliwe zapamiętanie wszystkich. I ja często odpowiadając na pozdrowienia (z uśmiechem), zastanawiam się kto to mógł być. Gdańsk, Sopot, Gdynia choć nie są milionową metropolią, mają wielu mieszkańców. Są ludzie, których się zapamiętuje i tacy, którzy umykają pamięci. Dlaczego? Pozostawiam przemyśleniom...

      • 5 8

    • Ja to myślałem (1)

      że fotograf musi mieć przedewszystkim oko... O nosie pierwsze slyszę...

      • 6 4

      • szyderca

        ale o d*pie Maryni to zapewne słyszałeś....?

        • 0 1

  • O poziomie można pewnie długo dyskutować

    Ale jedno trzeba mu oddać. Konsekwentnie dokumentuje to, co dzieje się w Gdańsku.

    • 13 10

  • Pamiętajcie świat nie znosi malkontentów

    Zanim wszelkiej maści znawcy tematu otworzą swe mówiąc delikatnie "gęby" niech pomyślą ile w życiu wydali albumów. Ile razy mieli publikacje w gazetach ogólnopolskich i międzynarodowych a przede wszystkim czy kiedykolwiek prowadzili firmę związaną z fotografią prasową nieprzerwanie od 17lat. Zbyszek Kosycarz był świetnym fotografem ale to zasługa Maćka że współczesny świat mógł je zobaczyć i docenić. A to źle że na tym zarabia? właśnie czy aby na pewno? koszta wydania albumu to wynagrodzenie współpracownikom, to grafik to korektor to drukarnia to promocja spoty reklamy ect.
    Cieszyć mnie będzie każdy następny album - bo dzięki nim wiem jak wyglądał prl w wykonaniu Zbyszka i jak wygląda dziś w wykonaniu Maćka.

    • 21 10

  • porażka

    ...

    • 10 4

1

alert Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.

Wydarzenia

Pobożni i cnotliwi. Dawni gdańszczanie w zwierciadle sztuki (1 opinia)

(1 opinia)
20 zł
spotkanie, wystawa, warsztaty

Kultura ludowa Pomorza Gdańskiego

wystawa

Wystawa "Kajko, Kokosz i inni"

wystawa

Sprawdź się

Sprawdź się

W którym roku w Gdańsku odbył się pierwszy spektakl operowy i jaki był jego tytuł?

 

Najczęściej czytane