Krzysztof Wróblewski. Zdjęcia z fotografii

Krzysztof Wróblewski, Zdjęcia z fotografii

Wystawa "Zdjęcia z fotografii" to projekt obrazujący proces tworzenia artystycznego zapisu w wieloletnim cyklu Wróblewskiego pt. Obrzeża. W nieco odwrócony sposób klasyczne medium rejestracyjne przybrało formę kreacyjnego jako etap dla osiągnięcia innego celu - obrazu malarskiego. To nawiązanie do najlepszej, pierwotnej tradycji, fotografia była przecież od początku swego istnienia szkicownikiem, większość XIX-wiecznych pejzażystów się nim posługiwała. Zdjęcia z fotografii koncentrują uwagę na uruchomieniu wyobraźni widza i przywołaniu przez niego barw i detali nieodwzorowanych w rysunku. Tytułowe zdjęcia to rysunki na niewielkich formatowo kalkach, które powstały w czasie przenoszenia z fotografii na papier akwarelowy różnych motywów pejzażowych, detali, portretów. Tak Krzysztof Wróblewski pisze o swoim projekcie:

Wystawa dotyczy rejestracji i utrwalania obrazów, a także udziału w tym procesie fotografii, rysunku i malarstwa. Słowa - zdjęcie i fotografia - w kontekście obrazowania są wzajemnie powiązane. Zdjąć znaczy tyle, co przenieść na płaszczyznę fragment trójwymiarowej rzeczywistości. Przez wieki "zdejmowanie" robiono różnymi sposobami i trwało to do czasu, kiedy odkryto metodę utrwalania rysunku światłem. Przy nieustannym ruchu naszych oczu fotograficzne zatrzymanie widoku wydaje się czymś sztucznym. Nawet zamknięcie powiek nie uwalnia od strumienia obrazów. Kierowani instynktem samozachowawczym dostrzegamy i zapisujemy w pamięci tylko to, co pozwala nam przetrwać. Zajmowanie się zbędnymi bodźcami wzrokowymi jest niepraktyczne. Tymczasem bywa, że bogactwo treści często tkwi w porzuconych, nieużytecznych obrazach, w niedostrzeżonej rzeczywistości, która wymyka się potocznej optyce.

Wystawa w GGF prezentuje rodzaj tradycyjnego modelu warsztatu artysty, a także pozwala na przyjrzenie się temu, jak duży wpływ wywiera fotografia na współczesną twórczość w innych dziedzinach. W rysunkach na kalce, wyeksponowanych jako miniaturowe dzieła, w cyfrowych fotografiach-szkicach oraz obiekcie malarskim, który w zamierzeniu był ostatecznym celem została zobrazowana ciągłość myślenia o obrazie. O obrazie z podróży, notatce z peryferii historii, terytorium i własnego życia twórcy. Po raz pierwszy prezentowane barwne fotografie Wróblewskiego występujące na wystawie jako szkice stanowią także ilustrację sposobu postrzegania świata przez czujnego obserwatora, a nie fotoreportera.

Krzysztof Wróblewski - urodzony w Przasnyszu w 1962, dr habilitowany sztuki. Absolwent Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych w Nałęczowie (1982), w latach 1982-1987 studiował na Wydziale Malarstwa i Grafiki w Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku. Dyplom uzyskał w pracowni Kazimierza Ostrowskiego. W 1995 doktoryzował się na ASP w Gdańsku (habilitacja w 2004 na Wydziale Malarstwa i Grafiki). Od 1989 pracuje w Katedrze Sztuk Wizualnych na Wydziale Architektury Politechniki Gdańskiej, jest członkiem Rady tegoż wydziału. W latach 1995-2003 współtworzył galerię Koło w Gdańsku. Zajmuje się malarstwem i fotografią, a od 1994 malarstwem monumentalnym w przestrzeni publicznej. Od 2000 realizuje projekt Obrzeża. Wystawia od 1986 (Ekspresja lat 80. w galerii BWA w Sopocie). Współpracuje z galerią Milano w Warszawie. Prace artysty znajdują się w zbiorach i kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą, m.in. w Australii, Austrii, Holandii, Kanadzie, Niemczech i Szwajcarii. Laureat nagród i stypendiów, m.in. Ministerstwa Kultury i Sztuki, Marszałka Województwa Pomorskiego, Srebrnego Krzyża Zasługi, Heimstiftung, Bremer Kunststipendium, Brema, Medalu Stanisława Ostoja-Kotkowskiego w kategorii Twórca Uznany, Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury.

Gdańska Galeria Fotografii jako Dział Fotografii Muzeum Narodowego w Gdańsku istnieje od 1995 roku, ale jej historia sięga awangardowych korzeni. Powstała w 1977 roku jako Galeria GN należąca do ZPAF. Prowadzona do 1982 roku przez Leszka Brogowskiego, realizowała program pokrewny sztuce konceptualnej. W 1982 roku miejsce zmieniło nazwę a od roku 1995 galeria stała się Działem Muzeum Narodowego w Gdańsku i jako taki prowadzi działalność udostępniania, opracowywania i gromadzenia zbiorów fotografii dawnej, głównie kresowej, gdańskiej i szeroko pojętej fotografii artystycznej. Program oraz zbiory Gdańskiej Galerii Fotografii przy ul. Grobla I tworzył do 2008 roku Stefan Figlarowicz. W 2009 roku placówka zmieniła formułę na prezentację szerszego kontekstu fotografii we współczesnej sztuce w tym instalacji fotograficznych, interaktywnych, wideo i działań performerskich.

Po 20 latach działalności przy ul. Grobla I, dział fotografii i galeria zmieniły siedzibę na przestrzeń ostatniego pietra Zielonej Bramy. Zapraszamy do współpracy artystów międzynarodowych i polskich do współpracy i realizacji projektów specjalnie zorientowanych na kontekst miejsca. Prezentujemy sztukę współczesną w najlepszym wydaniu, wystawy podejmujące aktualne wątki współczesnego świata oraz projekty o charakterze historycznym odnoszące się do bogatych zbiorów fotografii dawnej ze zbiorów Muzeum Narodowego w Gdańsku. Ważnym elementem obecnej działalności jest budowanie kolekcji fotografii współczesnej w pozyskiwaniu jej najciekawszych przykładów pomaga realizowany od kilku lat program zakupów dzieł w ramach ministerialnego Programu Rozwój Regionalnych Kolekcji Sztuki Współczesnej . Zespół GGF (Małgorzata Taraszkiewicz-Zwolicka, Maria Szymańska, Mariola Balińska) poza wystawami w swej siedzibie, realizuje także obszerniejsze ekspozycje fotograficzne o charakterze problemowym w innych oddziałach Muzeum Narodowego w Gdańsku. Pierwszą wystawą w ramach inauguracji pracy w nowej siedzibie jest nieoczywisty projekt z zakresu fotografii.

Wernisaż: 16.04.2015, godz. 18:00

Wystawa trwa: 17.04.2015-31.05.2015
Wtorek-niedziela: 10:00-17:00