• Kino
  • Mapa
  • Ogłoszenia
  • Forum
  • Komunikacja
  • Raport

Konkurs, który jest jak wino. O "Pamiętajmy o Osieckiej" w Teatrze Atelier

Łukasz Rudziński
9 sierpnia 2021 (artykuł sprzed 2 lat) 
W tegorocznym Konkursie "Pamiętajmy o Osieckiej" w Sopocie wzięło udział dziewięcioro finalistów oraz laureatka Nagrody Publiczności z ubiegłorocznej edycji. W tegorocznym Konkursie "Pamiętajmy o Osieckiej" w Sopocie wzięło udział dziewięcioro finalistów oraz laureatka Nagrody Publiczności z ubiegłorocznej edycji.

Mijają lata, a to jest niezmienne - teksty Agnieszki Osieckiej w interpretacjach młodych ludzi trafiają do serca, mienią się różnymi odcieniami i wciąż sięgają ponadczasowej prawdy o człowieku. Zakończona właśnie 24. edycja Konkursu "Pamiętajmy o Osieckiej"Teatrze Atelier potwierdza, że teksty te wciąż rezonują i stanowią znakomite przygotowanie do kariery estradowej dla młodych, uzdolnionych wokalistów, którzy już prawie ćwierć wieku mierzą się z twórczością autorki "Niech żyje bal" czy "Na zakręcie" w dedykowanym jej pamięci konkursie.



Co grają w trójmiejskich teatrach w najbliższym czasie


Kim była Agnieszka Osiecka wie chyba każdy, zwłaszcza po tym, jak w ubiegłym roku Telewizja Polska przypomniała historię tej niezwykłej artystki w kontrowersyjnie przyjmowanym serialu "Osiecka". Początkowo to Fundacja Okularnicy im. Agnieszki Osieckiej (założona przez córkę Osieckiej Agatę Passent) już w 1997 roku podjęła się organizacji promującego twórczość Osieckiej konkursu, który obecnie jest potężnym, trwającym pół roku wieloetapowym przedsięwzięciem. Głównym organizatorem Konkursu od kilku lat jest Teatr Nowy im. Tadeusza Łomnickiego w Poznaniu, a jego współorganizatorem niemal od początku istnienia "Pamiętajmy o Osieckiej" pozostaje Teatr Atelier w Sopocie.

Najbardziej zadowolony wyjedzie z Sopotu Krzysztof Stępień, który zyskał uznanie jury i publiczności otrzymując obie najważniejsze nagrody. Najbardziej zadowolony wyjedzie z Sopotu Krzysztof Stępień, który zyskał uznanie jury i publiczności otrzymując obie najważniejsze nagrody.
Po raz 23. jeden z etapów rozgrywany był w Sopocie, gdzie finaliści konkursu odbywają tygodniowe warsztaty wokalne, których kluczowym elementem są codzienne wieczorne występy na scenie Teatru Atelier, podczas których mogą dopracować swoją interpretację wybranych na konkurs piosenek przed jesiennym finałem.

Co roku do Trójmiasta przyjeżdża około dziesiątki wykonawców oraz laureat Nagrody Publiczności z ubiegłego roku, ponieważ publiczność podczas każdego koncertu głosuje na najlepsze swoim zdaniem wykonanie, a nagrodą jest powrót po roku i ponowne wykonanie docenionych piosenek. W ubiegłym roku Nagrodę Publiczności otrzymała Aleksandra Bernatek, która w trakcie piosenki "Ukradła Cyganka kurę" zagrała krótkie solo na flecie poprzecznym. Bernatek w 2020 roku w Sopocie zajęła III miejsce, a w ogólnopolskim finale wspięła się na podium o jedno miejsce wyżej.

Tym razem do konkursowej rywalizacji w Sopocie przystąpiło dziewięcioro wokalistów. Wieczory prowadziła Magdalena Smalara, kierownictwo artystyczne nad Konkursem niezmiennie sprawuje Jerzy Satanowski, a publiczność z kilkutygodniowym wyprzedzeniem wykupuje miejsca na widowni, zdając sobie doskonale sprawę z tego, czego można się po tych koncertach spodziewać.

II nagrodę za dojrzałą interpretację piosenek "Miasteczko Bełz" i "ZOO" otrzymała Julia Mika. II nagrodę za dojrzałą interpretację piosenek "Miasteczko Bełz" i "ZOO" otrzymała Julia Mika.
O to, aby wykonywany repertuar nie był zbyt wąski i nie składał się z ciągle powtarzanych piosenek dba wspomniana dwójka wraz z kierownikiem muzycznym przedsięwzięcia Jackiem Piskorzem. Akompaniuje on młodym wykonawcom na fortepianie, razem z Łukaszem Belcyrem (gitary), Waldemarem Franczykiem (perkusja), Michałem Kapczukiem (gitara basowa) i Wiesławem Wysockim (instrumenty dęte).

Wprawdzie organizatorzy Konkursu już przed wyłonieniem finalistów sygnalizowali, że poziom tegorocznych zgłoszeń był "zatrważająco wysoki". Bywały jednak lata, gdy rywalizacja toczyła się na wyższym poziomie interpretacyjnym.

Oprócz szerzej znanych piosenek ("Ucisz serce", "Cyganek", "Wariatka tańczy", "Sama chciała", "Ballada o Chmielnej" czy "Miasteczko Bełz") usłyszeliśmy wiele mniej znanych kompozycji, m.in. "Zaśpiewaj coś wesołego", "Jak pięknie jest umierać między gołębiami", "Rozmowa poety z komornikiem", "Gdyby Zenek", "ZOO".

III nagroda trafiła do mającej wielkie możliwości interpretacyjne Pauliny Talarskiej. III nagroda trafiła do mającej wielkie możliwości interpretacyjne Pauliny Talarskiej.
Sopocki etap bezapelacyjnie wygrał Krzysztof Stępień, który grając na gitarze bez towarzyszenia zespołu stworzył w czasie swoich piosenek właściwie dopracowany w szczegółach osobny minikoncert. Oprócz umiejętności gitarowych Krzysztofa Stępnia wyróżniała dojrzała i oryginalna interpretacja tekstów Osieckiej "Wariatka tańczy" i "Gdyby Zenek" - w obu wypadł on brawurowo. W nagrodę otrzymał I Nagrodę sopockiego etapu Konkursu oraz Nagrodę Publiczności.

II miejsce decyzją sopockiego jury zajęła autorka przejmujących, dojrzałych interpretacji "Miasteczka Bełz" i "ZOO" Julia Mika, zaś z III nagrody cieszyła się obdarzona wielką wrażliwością głosu Paulina Talarska, która zaśpiewała "Życie nie stawia pytań" i "Czantorię".

Z kolei trzy równorzędne wyróżnienia trafiły do dwóch najmłodszych, nastoletnich uczestniczek tegorocznej edycji - Martyny Guzy (zaśpiewała "Piosenkę o maskaradzie" i "Ucisz serce)" i Jagody Pawlik ("Piosenka o ostatnim Doboszu" i "Ballada o Chmielnej") oraz do Katarzyny Polewany (wykonawczyni "Sama chciała", "Dobranoc Panowie").

  • Martyna Guzy została wyróżniona za wykonanie "Piosenki i maskaradzie" i "Ucisz serce".
  • Jagoda Pawlik została wyróżniona za wykonanie "Piosenki o dobrym Doboszu" i "Ballady o Chmielnej".
  • Katarzyna Polewany została wyróżniona za wykonanie "Sama chciała" i "Dobranoc Panowie".
Skład finalistów sopockiego etapu uzupełniły bardzo wsobna, grająca na ukulele Berenika Karwan, obdarzony ciekawym głosem Filip Rychcik oraz interesujący zwłaszcza w "Rozmowie poety z komornikiem" Wojciech Kurcjusz.

Sounding Jerusalem: wycieczka po wielokulturowej Jerozolimie z André Ochodlo



Kolejny raz okazało się, że lubimy to, co znamy, bo chociaż format konkursowych koncertów nie zmienia się od lat, od zawsze towarzyszy im ogromne zainteresowanie. I nic w tym dziwnego, bo Agnieszka Osiecka nie tylko dzięki swoim mądrym, poetyckim tekstom porusza słuchaczy, ale też otwiera drzwi do kariery młodym ludziom. Oby tegoroczni finaliści przekonali się o tym osobiście.

Wyniki 24. Konkursu "Pamiętajmy o Osieckiej", etap II, Sopot:

I Nagroda: Krzysztof Stępień
II Nagroda: Julia Mika
III Nagroda: Paulina Talarska

Trzy równorzędne wyróżnienia: Martyna Guzy, Jagoda Pawlik, Katarzyna Polewany.

Nagroda Publiczności: Krzysztof Stępień.

Wydarzenia

28. Lato Teatralne: Pamiętajmy o Osieckiej. Konkurs na interpretację piosenek Agnieszki Osieckiej, II etap

65 zł
poezja śpiewana, piosenka aktorska, festiwal teatralny, przegląd

Miejsca

Opinie (13)

  • Poziom niski, ale zwycięstwo zasłużone (1)

    trzy osoby, które zdobyły główne nagrody, w pełni sobie na wygraną zasłużyły. Potem długo długo nic i dopiero reszta. A z tej reszty nikt, kto w jakikolwiek sposób wy się wyrózniał - tu poziom był słaby. Pani ubiegłoroczna, która otwierała koncert, niepotrzebnie wzięła flet, bo tylko jej przeszkadzał, a nic wartościowego nie dodawał - zagrała raptem kilka dźwięków, wciśniętych na siłę przez aranżera. To naprawdę nie jest coś, co jest atutem i bardziej psuje ogólne wrażenie niż podbija poziom

    • 6 1

    • Hm...

      Bardzo surowa opinia. Bawiłam się doskonale. Dziwią wyróżnienia dla pań Polewany i Pawlik - w mojej opinii były to zdecydowanie najsłabsze wykonania wieczoru. Dziwniejszy jest jedynie brak wyróżnienia dla pani Karwan za pierwszą piosenkę.

      • 0 0

  • Ohh te wszystkie gwiazdy udajace fascynacje Osiecka (1)

    • 3 2

    • Super komentarz. Daję łapkę w górę.

      Też lubię mieć jedno uniwersalne zdanie, które mogę wrzucić do wątku, żeby się wydawało, że coś rozumiem.
      Np.
      - Szczepisz się?
      - Och! Ci wszyscy antyszczepionkowcy!
      albo
      - Chcesz ziemniaków?
      - Oh! te polskie warzywa!
      lub
      - Zacząłem trenować na siłowni!
      - Oh te wszystkie osoby udające fascynację siłownią!
      i jeszcze
      - Budują nową kładkę.
      - Oh te mosty, kładki, udawanie fascynacji przechodzeniem na drugą stronę, błazenada!

      Pozdro!

      • 1 0

  • (2)

    Czy może mi ktoś wyjaśnić fenomen tych piosenek Osieckiej? Naprawdę, mimo 35 lat życia i muzyki będącej moją drugą pasją, kompletnie tego nie czuję. Nie, żebym uważał je za złe- po prostu nie mogę tego "poczuć", są takie, nie wiem, nijakie, takie estradowe - w tym sensie, że trudno mi wyobrazić sobie, by ktoś słuchał sobie "Osieckiej" w zaciszu domowym, podczas imprezy, rozmowy, na rowerze, gdziekolwiek. To taka muzyka dla uczniów śpiewu czy jak?
    Proszę o konstruktywną odpowiedź, bez wycieczek personalnych, nie pytam złośliwie czy coś.
    Pozdro

    • 4 7

    • Skoro nalegasz

      Ok, ok, skoro pytasz, to odpowiem, chociaż miałam robić pranie.
      1. Osiecka pisała teksty. Muzyki nie pisała. Zatem być może odpowiedź na Twoje pytanie jest zawarta już w tej prostej prawdzie. Pewna grupa ludzi odnajduje w tych tekstach własne doświadczenie, przyjemność, myśl itd.
      2. Osiecka napisała tyle tekstów (2000?), że pewnie każdy się w jakimś odnajdzie. 2000 tekstów wyśpiewywanych przez licznych polskich artystów to dla ludzi: wspomnienia, młodość, wycieczki w góry, pierwszy pocałunek etc. Słowem - sentyment.
      Czy po 35 latach życia dalej trudno Ci uwierzyć, że można się bawić przy "Niech żyje bal"?
      3. Ja jestem tą osobą, która słucha piosenek Osieckiej i dobrze się przy nich bawi, zatem...jak już dojdziesz do odpowiedzi, dlaczego jedni ludzie lubią niebieski a inni wolą kolor szary, to daj znać, chętnie się dowiem.
      Pozdro!

      • 1 0

    • To taka kultura dla ćwierćinteligencji, pewnie stąd takie odczucia...

      • 0 1

  • Dla kasy

    Tworzy się festiwale żenada to i zero profesjonalizmu.Kultura tylko odpowiedzialna społecznie

    • 2 3

  • Piękna i przejmująca jest piosenka "Polska Madonna". Śpiewała ją nasza nieśmiertelna kochana Rodowiczka. Polecam!

    • 2 3

  • serial w TVP był najlepszy (2)

    prawdziwy i wciągający

    • 9 7

    • "Prawdziwy" serial dla (1)

      "nowych elit". Serialowe disco-polo. Scenariusz przepisany z wikipedii, a każdy odcinek to komiksowa ilustracja kolejnych dykteryjek z życia poetki oraz usilne charakteryzowanie aktorów na lata 50., 60., 70.... Sukces serialu o Annie German ośmielił telewizyjnych magików do kolejnych biografcznych " dzieł" i teraz można bez końca powielać schemat.
      W kolejce mamy Rodowicz, Czerwone Gitary, Skaldów, Grechutę, Młynarskiego, Koftę, Szczepanika, Krawczyka i.... tak bez końca. A wyrobiona widownia TVP będzie miała poczucie, że "liznęła kultury", bo to przecież o artystach...

      • 7 5

      • rodzina konsultowana i aprobowała

        ależ nic nie stoi na przeszkodzie, aby TVN dla starych elit III RP i PRL nakręciła lepszy... co się jak wiadomo nigdy nie stanie bo taniej zrobić kolejne odcinki Niani...

        • 3 5

  • Boli po nim głowa?

    • 5 7

alert Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.

Wydarzenia

Pobożni i cnotliwi. Dawni gdańszczanie w zwierciadle sztuki (1 opinia)

(1 opinia)
20 zł
spotkanie, wystawa, warsztaty

Kultura ludowa Pomorza Gdańskiego

wystawa

Wystawa "Kajko, Kokosz i inni"

wystawa

Sprawdź się

Sprawdź się

ERGO Hestia jest sponsorem tytularnym największej hali sportowo-widowiskowej na Pomorzu - ERGO ARENY. Od kiedy?

 

Najczęściej czytane