• Kino
  • Mapa
  • Ogłoszenia
  • Forum
  • Komunikacja
  • Raport
stat
Impreza już się odbyła
PATRONAT

Imaginarium cielesności - Maria Pinińska-Bereś (1 opinia)

Od 27 stycznia 2012 w Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie oglądać można wystawę Marii Pinińskiej-Bereś "Imaginarium cielesności",którą będzie można oglądać do 4 marca.

11 kwietnia - 31 maja 2024, godz. 18:00

Wstęp wolny

17 grudnia 2022 - 31 sierpnia 2024

bilety 33 - 35 zł
Maria Pinińska-Bereś "Imaginarium cielesności"
27 stycznia - 4 marca 2012
Wystawa powstała we współpracy z Galerią Piekary (Poznań).

Wernisaż: czwartek 26 stycznia, godz. 19:30.

Wystawa czynna:
od wtorku do niedzieli w godz. 11:00 - 19:00

Na wystawie zaprezentowane zostaną prace pochodzące z różnych okresów twórczości artystki z lat 70., 80. i 90., m.in. zapisy video performance'ów "Kobieta z drabiną" (1995) czy "Działanie na przyrządy kuchenne" (1996), dokumentacja fotograficzna działań performatywnych "Modlitwa o deszcz" (1977), "List-Latawiec" (1976), "Pranie I" (1980) oraz tzw. "różowe obiekty" - "things pink" jak np.: "Struga" (1979), "Sabat" (1987), "Dam ci kwiat paproci" (1988) i "Ciemna strona księżyca" (1989), a także prace z serii Rotundy, Infantki, Okna czy Party-Tury.

Maria Pinińska-Bereś, jedna z najważniejszych polskich artystek XX wieku, uznawana jest za prekursorkę polskiej sztuki feministycznej. Artystka urodziła się w Poznaniu w 1931 roku, związała z Krakowem, gdzie ukończyła studia w 1956 na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w pracowni Xawerego Dunikowskiego, a od 1979 została członkiem Grupy Krakowskiej.

Na przełomie lat 60. i 70. w twórczości Marii Pinińskiej-Bereś zaczęły pojawiać się wątki związane z krytyczną analizą ról przypisanych kobietom, wyprzedzając tym samym o kilka lat sztukę feministyczną na Zachodzie. To wtedy artystka zaczęła tworzyć prace o lekkich formach ze sklejki, szkła i tkaniny, wypchane gąbką i watą w charakterystycznym kolorze cielistego różu. Symbolika różu wiąże się nieodłącznie z ciałem, buduarem, kobiecością i seksem. Prace Pinińskiej-Bereś poprzez swą miękkość, krągłe formy i różowy kolor, nasycone są warstwą seksualności, prowadzą swego rodzaju flirt z otoczeniem, ale jednocześnie mają charakter ironiczny, drwiąc z norm i konwencji narzucanych kobietom.

Sztuka Marii Pinińskiej-Bereś wskazuje na dystans artystki wobec codzienności i ograniczeń, z którymi musiała się mierzyć. To przecież właśnie w realnym świecie poszukiwała natchnienia, a przede wszystkim znajdowała w nim swoje własne obszary przyjemności. Z przestrzeni codzienności udało jej się wyczarować niezwykły bajkowy świat, w którym pojawiają się księżniczki, krzywe wieże, a zwyczajne kształty przyjmują niepokojące, niekiedy też erotyczne konotacje.

Prace artystki znajdują się w najważniejszych kolekcjach muzealnych w Polsce i zagranicą, m.in. w Muzeach Narodowych w Krakowie, Poznaniu, Warszawie i we Wrocławiu, w Muzeum Śląskim w Katowicach, w Zachęcie Narodowej Galerii Sztuki w Warszawie, w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, w Muzeum w Bochum i w kolekcjach prywatnych w Polsce.

Wybrane wystawy:
1973
- Galeria Współczesna, Warszawa
- The Connoisseur in Poland. Cracow Art Festiwal, BWA, Kraków
1976
- Galeria Labirynt, Lublin
- Rzeźba roku 1975 Polski południowej, BWA, Kraków
- Format: Człowiek, Galeria STU, Kraków
1980
- Galeria Krzysztofory, Kraków
- Galeria Rytm, Kraków
- Sztuka Kobiet, Galeria ON, Poznań
1982
- BWA, Lublin
- K 18 Stoffwechsel, międzynarodowa wystawa w Kassel, Niemcy
1983
- 17. Międzynarodowe Biennale, Sao Paulo, Brazylia
1986
- Zapis 2, Galeria Labirynt, Lublin
1988
- Galeria Krzysztofory, Kraków
- Galeria 72, Muzeum Okręgowe, Chełm
- The Presentation of Labirynt Gallery, 1974-1988, Centre of Arts Tapes, The Alexandra Centre - Halifax, Centre En Art Actuel Le Lieu - Quebec, Kanada
1990
- Galeria Krzysztofory, Kraków
- Cóż po artyście w czasie marnym? Sztuka niezależna lat 80., Galeria Zachęta, Warszawa, Muzeum Narodowe w Krakowie
1991
- Galeria Teatru STU, Kraków
- Artystki Polskie, Muzeum Narodowe, Warszawa
- Voices of Freedom, The National Museum of Women in Arts, Waszyngton, USA
1992
- BWA, Zamek Książąt Pomorskich, Szczecin
- BWA, Sandomierz
- Starmach Gallery, Kraków
1993
- Centrum Rzeźby Polskiej, Orońsko
-Żywioły, Państwowa Galeria Sztuki, Łódź; Galeria Domu Artysty Plastyka, Warszawa Artyści z Krakowa, Galeria Zachęta, Warszawa
1995
- Wystawa w ramach 6. Międzynarodowego Triennale Rysunku, Galeria BWA Awangarda, Wrocław
1996
- Galeria Manhattan, Łódź
- Art in Poland: New Directions, University at Buffalo Art Gallery, USA
- Impact, Avant-Garde Cracovienne après 1945, Instytut Polski w Paryżu, Francja
- Kobieta o kobiecie, Galeria Bielska BWA, Bielsko-Biała
1997
- Egzystencjarium, Galeria Studio, Warszawa
1999/2000
- Maria Pinińska-Bereś 1931-1999, Galeria Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki w Krakowie, Galeria Bielska w Bielsku-Białej, Galeria Miejska Arsenał w Poznaniu
2001
- Maria Pinińska-Bereś 1931-1999, Bałtycka Galeria Sztuki Współczesnej w Słupsku
2011
- Maria Pinińska-Bereś, Galeria Piekary, Poznań
- Trzy kobiety. Maria Pinińska-Bereś, Natalia Lach-Lachowicz, Ewa Partum, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa
- Trzy róże, Galeria Labirynt, Lublin

Opinie (1)

  • Sztuka?

    Byłam, widziałam i jako osoba wrażliwa na sztukę i mająca jako takie doświadczenie w dziedzinie, muszę przyznać, że kompletnie nie rozumiem zachwytu, gdyż dla mnie to zwykłe wypociny pseudo-artystki, która rzuciła na ziemie różowy gałganek i stara się wmówić odbiorcy, że jest tak awangardowym twórcą, że tylko ludzie "s****ący bursztynami" są w stanie zrozumieć jej dzieło ... Dla mnie brak wartości artystycznych, ciężko mówić nie tylko o treści, ale również o formie ... Myślę, że każdy człowiek o przeroście ego byłby w stanie stworzyć coś podobnego w sposób kompletnie przypadkowy, jeśli tylko będzie umiał zwrócić na siebie uwagę swoim ekscentryzmem... Górnolotne dorabianie tu idei, przekazu, kontemplacja dzieła, dyskusja i doszukiwanie się sztuki to dla mnie zabawne wysiłki niespełnionych , którzy chcą być mądrzejsi niż są ;)

    • 0 1

alert Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.

Sprawdź się

W jakim trójmiejskim teatrze grała Teresa Budzisz-Krzyżanowska?