Galeria Morska znajdująca się w Spichlerzach na Ołowiance powiększa się o niezwykłe dzieło Władysława Wankiego zatytułowane "Bretonki nad morzem". Zakup wartego ponad 40 tys. złotych płótna możliwy był dzięki wsparciu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Uroczysta prezentacja obrazu odbędzie się we wtorek, 11 grudnia w Ośrodku Kultury Morskiej o godz. 12:00. Podczas spotkania o artyście oraz jego twórczości opowiedzą Liliana Giełdoń i dr Monika Jankiewicz-Brzostowska z CMM.
Władysław Wankie (ur. 1860 w Warszawie - zm. 1925 tamże) był malarzem i krytykiem artystycznym. Działał w Monachium i Warszawie. Malował sceny rodzajowe, pejzaże, a także kompozycje symboliczne, był współautorem "Panoramy Tatr". Uczył się w Warszawie u Wojciecha Gersona (1875-80) i w Krakowie u Władysława Łuszczkiewicza i Jana Matejki (1880). W latach 1882-1903 przebywał w Monachium. Był związany z grupą polskich malarzy skupionych wokół Józefa Brandta. W II połowie lat 80. odwiedził wybrzeże Bałtyku, co wpłynęło na zmianę tematyki i stylu jego malarstwa. Zapewne w 1888 nawiązał bliższą znajomość z Aleksandrem Gierymskim, pod wpływem którego zaczął przywiązywać większą wagę do studiów plenerowych, rozwijać wrażliwość na efekty kolorystyczne i świetlne obserwowane w naturze. Na przełomie 1893/94 Wankie odwiedził Holandię, dłuższy czas spędził również w Bretanii, w rybackiej osadzie Cancale nad zatoką Mont-St-Michel. W 1903 artysta powrócił do kraju i zamieszkał w Warszawie.
Obraz "Bretonki nad morzem" należy do grupy prac powstałych pod wpływem wrażeń z pobytu w Bretanii, który zainspirował odrębny nurt twórczości artysty. Jego głównym motywem są płaskie, piaszczyste plaże i pracujące na nich rybaczki w bretońskich strojach. Obrazy bretońskie Wankiego zwracają uwagę bogactwem efektów kolorystycznych i świetlnych, specyficznym sposobem kadrowania, wzorem impresjonistów sugerującym przypadkowość ujęcia prezentowanego motywu, a także nieuchwytnym nastrojem ciszy i skupienia, podkreślającym harmonijny związek człowieka ze światem natury. Odznaczają się one wysokim poziomem artystycznym, silnie zindywidualizowanym stylem, rozpoznawalnym na pierwszy rzut oka, a przy tym wpisują się trafnie w popularne nurty sztuki europejskiej, jak postimpresjonizm, w warstwie formalnej oraz będący dalekim echem późnoromantycznego panteizmu symbolizm w warstwie ideowej.
Bretonki nad morzem, Władysława Wankie, ok. 1910-20 r., 50 x 70 cm, olej, płótno, sygnowany p.d.: "Władysław Wankie".
Władysław Wankie (ur. 1860 w Warszawie - zm. 1925 tamże) był malarzem i krytykiem artystycznym. Działał w Monachium i Warszawie. Malował sceny rodzajowe, pejzaże, a także kompozycje symboliczne, był współautorem "Panoramy Tatr". Uczył się w Warszawie u Wojciecha Gersona (1875-80) i w Krakowie u Władysława Łuszczkiewicza i Jana Matejki (1880). W latach 1882-1903 przebywał w Monachium. Był związany z grupą polskich malarzy skupionych wokół Józefa Brandta. W II połowie lat 80. odwiedził wybrzeże Bałtyku, co wpłynęło na zmianę tematyki i stylu jego malarstwa. Zapewne w 1888 nawiązał bliższą znajomość z Aleksandrem Gierymskim, pod wpływem którego zaczął przywiązywać większą wagę do studiów plenerowych, rozwijać wrażliwość na efekty kolorystyczne i świetlne obserwowane w naturze. Na przełomie 1893/94 Wankie odwiedził Holandię, dłuższy czas spędził również w Bretanii, w rybackiej osadzie Cancale nad zatoką Mont-St-Michel. W 1903 artysta powrócił do kraju i zamieszkał w Warszawie.
Obraz "Bretonki nad morzem" należy do grupy prac powstałych pod wpływem wrażeń z pobytu w Bretanii, który zainspirował odrębny nurt twórczości artysty. Jego głównym motywem są płaskie, piaszczyste plaże i pracujące na nich rybaczki w bretońskich strojach. Obrazy bretońskie Wankiego zwracają uwagę bogactwem efektów kolorystycznych i świetlnych, specyficznym sposobem kadrowania, wzorem impresjonistów sugerującym przypadkowość ujęcia prezentowanego motywu, a także nieuchwytnym nastrojem ciszy i skupienia, podkreślającym harmonijny związek człowieka ze światem natury. Odznaczają się one wysokim poziomem artystycznym, silnie zindywidualizowanym stylem, rozpoznawalnym na pierwszy rzut oka, a przy tym wpisują się trafnie w popularne nurty sztuki europejskiej, jak postimpresjonizm, w warstwie formalnej oraz będący dalekim echem późnoromantycznego panteizmu symbolizm w warstwie ideowej.
Bretonki nad morzem, Władysława Wankie, ok. 1910-20 r., 50 x 70 cm, olej, płótno, sygnowany p.d.: "Władysław Wankie".
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
Filmy