Dzięki inicjatywie Nadbałtyckiego Centrum Kultury w Gdańsku zaprezentowana zostanie jedna z najznakomitszych prac Billa Violi pt. "The Messenger". Prezentacja będzie odbywać się na monitorze o rozmiarach 6 x 4 m (pow. projekcji 5,85 x 4,39 m) umieszczonym na głównej osi kościoła.
Wideo powstało w 1996 roku na zamówienie The Chaplaincy to the Arts and Recreation, jako praca typu site-specyfic wykonana dla Katedry w Durham Wielka Brytania. Od tamtej pory było prezentowane w wielu kościołach na całym świecie. Dzieło łączy typowe dla twórczości Billa Violi symbole oraz motywy, tj. światło, woda, powietrze, ciało ludzkie. The Messenger (Posłaniec) konfrontuje widza z zagadnieniem życia i śmierci, trwania i przemijania, duchowości oraz cielesności.
Sam Bill Viola tak mówi o swojej pracy:
Na początku widz zauważa niewyraźną, świetlistą i migoczącą formę zanurzoną w ciemno granatową otchłań. Stopniowo, świetlisty kształt ukazuje się widzowi jako coraz większy i coraz bardziej wyrazisty. Wkrótce staje się jasne, że ku górze, ku powierzchni wody unosi się oświetlone, promieniujące ciało ludzkie.
Woda uspokaja się podczas gdy figura w swojej wędrówce ku górze, staje się coraz bardziej klarowna. Z czasem identyfikujemy mężczyznę, który 'leżąc na plecach' zbliża się w stronę widza. W pewnym momencie mężczyzna przebija taflę wody i wynurza się. Okala go ciepłe światło, woda błyszczy na jego ciele. Otwiera oczy będąc zadziwionym, wyzwolonym i zrozpaczony jednocześnie. Nabiera głębokiego oddechu przerywając niepokojącą ciszę i po chwili ponownie zanurza się pod wodę. Wędrówka powtarza się od nowa.
Bill Viola to amerykański artysta uważany za jednego z twórców sztuki wideo. Na przestrzeni 35 lat swojej pracy stworzył wiele przełomowych filmów oraz instalacji wideo, tak pod względem technicznym jak i merytorycznym. W połowie lat 70 pracował we Florencji jako dyrektor techniczny Art/Tapes/22, jednego z pierwszych studiów wideo w Europie. Wiele podróżował badając i nagrywając tradycyjne sztuki teatralne, przedstawienia, koncerty, obrzędy, min. na Wyspach Salomona, Jawie, Bali, w Japonii, Indiach. W 1981 r. Viola jako pierwszy otrzymał zaproszenie do pobytu badawczego w laboratoriach korporacji Sony w Atsugi, gdzie zajmował się najnowszą technologią audio/wideo. Studiował także techniki reprezentacji ludzkiego ciała w Memorial Medical Center w 1983 r.
W 1995 r. na 46. Biennale w Wenecji zaprezentował nowy cykl pięciu instalacji Pogrzebane sekrety, w tym między innymi Przywitanie, jedną z pierwszych prac artysty inspirowanych malarstwem. W 1998 r. przebywał w Getty Research Institute w Los Angeles, gdzie przez rok badał przedstawienia emocji w sztuce średniowiecznej i renesansowej.
W 2002 r. stworzył pierwsze dzieło przy użyciu techniki cyfrowej high-definition, cykl Naprzód każdego dnia, zainspirowany toskańskimi freskami z okresu późnego średniowiecza i renesansu. Jest autorem adaptacji wideo opery Richadra Wagnera Tristian i Izolda, przy realizacji której współpracował z z reżyserem teatralnym Peterem Sellarsem i dyrygentem Esa-Pekką Salonenem. Premiera ich wspólnego przedsięwzięcia odbyła się w Walt Disney Concert Hall, 2004 r. oraz w Opéra Bastille w Paryżu w 2005 r. W zeszłym roku, podczas 52 Biennale w Wenecji Bill Viola zaprezentował swoją najnowszą pracę pt. Ocean Without a Shore.
Foto:
Bill Viola
The Messenger, 1996
Instalacja wideo/dźwięk
Zdjęcie: Kira Perov
08.08-4.09 2008 r. / wernisaż 8.08 godz. 19:00 wstęp wolny
poniedziałek - sobota godz. 12:00-20:00
niedziela godz. 15:00-20:00
wystawa będzie nieczynna:
9, 10 oraz 17.08.2008 r.
wstęp: 5 i 10 zł
Wideo powstało w 1996 roku na zamówienie The Chaplaincy to the Arts and Recreation, jako praca typu site-specyfic wykonana dla Katedry w Durham Wielka Brytania. Od tamtej pory było prezentowane w wielu kościołach na całym świecie. Dzieło łączy typowe dla twórczości Billa Violi symbole oraz motywy, tj. światło, woda, powietrze, ciało ludzkie. The Messenger (Posłaniec) konfrontuje widza z zagadnieniem życia i śmierci, trwania i przemijania, duchowości oraz cielesności.
Sam Bill Viola tak mówi o swojej pracy:
Na początku widz zauważa niewyraźną, świetlistą i migoczącą formę zanurzoną w ciemno granatową otchłań. Stopniowo, świetlisty kształt ukazuje się widzowi jako coraz większy i coraz bardziej wyrazisty. Wkrótce staje się jasne, że ku górze, ku powierzchni wody unosi się oświetlone, promieniujące ciało ludzkie.
Woda uspokaja się podczas gdy figura w swojej wędrówce ku górze, staje się coraz bardziej klarowna. Z czasem identyfikujemy mężczyznę, który 'leżąc na plecach' zbliża się w stronę widza. W pewnym momencie mężczyzna przebija taflę wody i wynurza się. Okala go ciepłe światło, woda błyszczy na jego ciele. Otwiera oczy będąc zadziwionym, wyzwolonym i zrozpaczony jednocześnie. Nabiera głębokiego oddechu przerywając niepokojącą ciszę i po chwili ponownie zanurza się pod wodę. Wędrówka powtarza się od nowa.
Bill Viola to amerykański artysta uważany za jednego z twórców sztuki wideo. Na przestrzeni 35 lat swojej pracy stworzył wiele przełomowych filmów oraz instalacji wideo, tak pod względem technicznym jak i merytorycznym. W połowie lat 70 pracował we Florencji jako dyrektor techniczny Art/Tapes/22, jednego z pierwszych studiów wideo w Europie. Wiele podróżował badając i nagrywając tradycyjne sztuki teatralne, przedstawienia, koncerty, obrzędy, min. na Wyspach Salomona, Jawie, Bali, w Japonii, Indiach. W 1981 r. Viola jako pierwszy otrzymał zaproszenie do pobytu badawczego w laboratoriach korporacji Sony w Atsugi, gdzie zajmował się najnowszą technologią audio/wideo. Studiował także techniki reprezentacji ludzkiego ciała w Memorial Medical Center w 1983 r.
W 1995 r. na 46. Biennale w Wenecji zaprezentował nowy cykl pięciu instalacji Pogrzebane sekrety, w tym między innymi Przywitanie, jedną z pierwszych prac artysty inspirowanych malarstwem. W 1998 r. przebywał w Getty Research Institute w Los Angeles, gdzie przez rok badał przedstawienia emocji w sztuce średniowiecznej i renesansowej.
W 2002 r. stworzył pierwsze dzieło przy użyciu techniki cyfrowej high-definition, cykl Naprzód każdego dnia, zainspirowany toskańskimi freskami z okresu późnego średniowiecza i renesansu. Jest autorem adaptacji wideo opery Richadra Wagnera Tristian i Izolda, przy realizacji której współpracował z z reżyserem teatralnym Peterem Sellarsem i dyrygentem Esa-Pekką Salonenem. Premiera ich wspólnego przedsięwzięcia odbyła się w Walt Disney Concert Hall, 2004 r. oraz w Opéra Bastille w Paryżu w 2005 r. W zeszłym roku, podczas 52 Biennale w Wenecji Bill Viola zaprezentował swoją najnowszą pracę pt. Ocean Without a Shore.
Foto:
Bill Viola
The Messenger, 1996
Instalacja wideo/dźwięk
Zdjęcie: Kira Perov
08.08-4.09 2008 r. / wernisaż 8.08 godz. 19:00 wstęp wolny
poniedziałek - sobota godz. 12:00-20:00
niedziela godz. 15:00-20:00
wystawa będzie nieczynna:
9, 10 oraz 17.08.2008 r.
wstęp: 5 i 10 zł
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
Filmy