Podobne wydarzenia
sobota, godz. 20:00
Gdańsk,
Oria Magic House
A'freak-an Project" Wojciecha Staroniewicza to projekt muzyczny inspirowany muzyką czarnego lądu. Jest to wirtualna podróż do Afryki. Posługując się własnym językiem i wyobraźnią, artyści tworzą całkiem nową wizję tego bogatego kulturowo kontynentu.
W programie koncertów znajdują się utwory, których nazwy pochodzą od imion w różnych językach południowoafrykańskich. "Asale" jest kobiecym imieniem, które można przetłumaczyć jako czasownik "mówić" w języku Yao (Malawi); "Dingane" to męskie imię, które oznacza "tego, który poszukuje" w języku Zulu (RPA); "Chisisi" znaczy "sekret" w języku Yao (Malawi); Muchaneta oznacza "poczujesz się zmęczony" w języku Shona (Zimbabwe); "Chenzira" oznacza "urodzony w podróży" w języku Shona (Zimbabwe); "Utni" to "życie" w języku Yao (Malawi) i w końcu "Dakarai" to "radość" w języku Shona (Zimbabwe). Imiona te definiują każdy utwór ze strony muzycznej, wizualnej i interpretacyjnej.
Niektóre kompozycje są bardzo dynamiczne, wielowątkowe (mp. "Muchaneta"), grane w szybkim tempie. Inne natomiast (np. "Chisisi") utrzymane są w mrocznej tonacji, gdzie dźwięki pojawiają się w trójwymiarowej przestrzeni, różnych rejestrach, barwach i skrajnej dynamice. Ważnym elementem każdego występu jest improwizacja oraz wzajemna inspiracja muzyków, która powoduje, że każdy koncert jest zupełnie inny, niepowtarzalny. Emocjonalność utworów sprawia, że odbiorcy czują się częścią muzyki, a dzięki wizualizacjom, z łatwością przenoszą się do krainy dźwięków. Połączenie wrażeń audiowizualnych zwiększa siłę odbioru i przekazu.
Koncepcja programu koncertowego jest dualna. W pierwszej interpretacji ukryta jest opowieść. Artyści opowiadają historię pewnej kobiety ("Asale"), która poprzez mowę i opowieści zwraca na siebie uwagę mężczyzny ("Dingane"), który poszukuje miłości. Między nimi pojawia się sekretna, ledwie wyczuwalna więź ("Chisisi"), która swoją zachłanną ewolucją powoduje wręcz pewne mistyczne zmęczenie ("Muchaneta"), aby przerodzić się w chęć wspólnego podróżowania przez życie ("Chenzira"). Kobieta i mężczyzna postanawiają być razem już do końca ("Utni"), co sprawia, że czują się bardzo szczęśliwi ("Dakarai") i chcą się tym szczęściem podzielić ze wszystkimi.
Druga interpretacja jest ściśle związana z nazwami utworów, które są nadanymi przez Agnieszkę Ledóchowską imionami osób znajdujących się na grafikach artystki, które były inspiracją do skomponowania muzyki przez Wojciecha Staroniewicza i stworzenia niesamowitych komputerowych wizualizacji przez Rafała Chomika. Efektem eksperymentów graficznych Agnieszki jest ukazanie różnorodności ludzkiej kondycji i przeciwieństwa stanów emocjonalnych. Intencją Agnieszki było stworzenie nierzeczywistej wręcz osoby, znalezienie jej Alter Ego w świecie wyobraźni. Wyraża się to zarówno w wymiarze duchowym, jak i rzeczywistym, a interpretacja obrazów ma tworzyć ich wypadkową.
Do wspólnego grania skomponowanej przez siebie muzyki, która stanowi trzon tego projektu a zawarta jest stylistycznie w szeroko pojętym idiomie jazzu i muzyki etnicznej, Wojciech Staroniewicz zaprosił znanych i cenionych muzyków ze środowiska trójmiejskiego. Łatwo się zorientować, że taki dobór muzyków jest gwarancją, z jednej strony bardzo wysokiego poziomu wykonawczego, a z drugiej permanentnej zmienności i nieprzewidywalności tego, co będzie się działo na scenie w czasie koncertu.
"Sama muzyka, podobnie do obrazów/zdjęć, była odrobinę transowa, wprowadzająca lekko w odmienny stan świadomości. Domyślam się, że w Afryce taka muzyka głównie opiera się na rytmie i na elemencie katarktycznym, który wprowadza w trans wszystkich uczestniczących w tańcu i graniu. Afryka jest kontynentem przeciwieństw. Nie sądzę, żeby ktoś z fotografowanych miał obawy przed "utratą duszy", gdyż zdjęcia pani Agnieszki to nierzeczywiste osoby. Artystka doszukuje się alter-ego w świecie swojej wyobraźni.
Zdjęcia oddają m.in. przeciwieństwa stanów emocjonalnych i ludzkiej kondycji. Jeśli nie udało się Państwu wyjechać na safari i doświadczyć odmienności duchowości ludów afrykańskich była okazja do przeniesienia się choćby w wyimaginowany sposób na jeden wieczór na ten nieodległy skrawek ziemi. ...Doświadczając muzycznej ekstazy, dzięki wybitnym muzykom można było oddalić się trochę od świata zastanego. Połączenie jazzu z brzmieniem afrykańskich instrumentów na taką skalę to u nas coś nowego, czego powinien wysłuchać każdy miłośnik etnicznych klimatów, jak i jazzu na wysokim poziomie".
Aktualności Gdyńskie - Gazeta Świętojańska
"Tegoroczna Zadymka stała się też okazją do pojedynku jazzowych saksofonistów. Na pierwszy ogień poszli Polacy, czyli zespół pochodzącego z Trójmiasta Wojciecha Staroniewicza. Tuż po nich na scenie brylował amerykański młody wilk James Carter. W konfrontacji z takim gigantem trudno nawet marzyć o zwycięstwie. Dobrze, jeśli uda się zejść z ringu o własnych siłach. A jednak polska grupa poradziła sobie znakomicie. Odwołując się do afrykańskich korzeni jazzu, świetnie skomponowana i bogato zaaranżowana muzyka Staroniewicza wzbudziła zachwyt publiczności".
Lotos Jazz Festival - Bielska Zadymka Jazzowa, Tomasz Handzlik
Wojciech Staroniewicz - postać znana polskiej publiczności od ponad 20 lat. Saksofonista i kompozytor zaskakujący wciąż nowymi autorskimi projektami muzycznymi, o szerokim spektrum stylistycznym, zarejestrowanymi na albumach: "Karambola", "Quiet City", "Hand made", "Conversession", "Alternations", "A'freak-an Project". Znakomity sideman, chętnie zapraszany przez innych muzyków, żeby wymienić chociażby wieloletnią współpracę z norweską grupą "Loud Jazz Band" czy sekstetem Włodzimierza Nahornego.
W ostatnich latach koncertuje jako solista z Polską Filharmonią Kameralną Sopot Wojciecha Rajskiego. Także jako solista, wykonuje solowe improwizacje w musicalach "Porgy and Bess" i "The Witness" w reżyserii Ryszarda Ronczewskiego. W jego karierze artystycznej przewinęło się wiele wspaniałych nazwisk: Andrzej Jagodziński, Włodek Pawlik, Cezary Konrad, Adam Cegielski, Nippy Noya, Helge Lien, Erik Johannessen, Brian Melvin oraz praktycznie z cała czołówka jazzowa Trójmiasta.
Wojciech Staroniewicz, jako jedyny wśród polskich saksofonistów jazzowych, został zakwalifikowany do półfinału Międzynarodowego Konkursu Improwizacji Jazzowej w Waszyngtonie w 1991 roku, gdzie znalazł się w gronie 21 saksofonistów wybranych z całego świata. Oprócz tego zdobył pierwszą nagrodę zespołową oraz indywidualną, za najlepszą kompozycję na festiwalu "Jazz Juniors". Rok później, wraz z zespołem "Set-Off", zdobył pierwszą nagrodę - "Złoty klucz do kariery" - na "Pomorskiej Jesieni Jazzowej" oraz drugą nagrodę na "International Contest for Youth Orchestras in Hoeilaart" - Belgia.
Jest także laureatem prestiżowej nagrody Prezydenta Miasta Sopotu "Sopocka Muza 2009" w dziedzinie kultury i sztuki.
Staroniewicz koncertował prawie we wszystkich krajach europejskich a nawet w dalekim Szanghaju. Grał na głównych scenach większości polskich festiwali jazzowych, m.in. na: Jazz Jamboree, Jazz nad Odrą, Warsaw Summer Jazz Days, Gdynia Summer Jazz Days, Jazz na Starówce (Warszawa), Lotos Jazz Festival Bielska Zadymka Jazzowa i in., poprzedzając koncerty m.in.: Kenny Garett'a, Chick'a Corei, Davida Sancheza, Jamesa Cartera, Yellow Jackets.
Wybrana dyskografia: Set-Off - PSJ 206/1987; On The Other Side - JAM 1989; Loud Jazz Band - Live "Akwarium" Jazz Club; Loud Jazz Band - "4 Ever 2 U" Merkury 1995 (nominowana do nagrody "Fryderyk"); The Beginner - Koch 1996; Quiet City - Polonia Records 1995; Karambola - Allegro/B52 1999 (nominowana do nagrody "Fryderyk"); Fantazja Polska Nahorny Chopin - Polskie Radio S.A., Warszawa 2000; Hand-made - Allegro 2002; Fantazja Polska Nahorny Karłowicz - Polskie Radio S.A., Warszawa 2002 (nominowana do nagrody "Fryderyk"); Follow the Soul - Allegro 2003; Loud Jazz Band "Don't Stop The Train" - Allegro 2004; The Best Of Polish Jazz 2005 - Chazz Records USA, Compilation Polish Jazz Network; Loud Jazz Band - "The Way to Salina" (norwegian edition) Allegro 2005; "Dominik Bukowski & Projektor" Allegro 2005; Staroniewicz / Melvin / Lemańczyk - "Conversession - live" Allegro Records 2006; Loud Jazz Band "Passing" - LJB Music Records 2007; Loud Jazz Band "Living Windows" - LJB Music Records 2008; "Alternations" - Allegro Records 2008; "Silence" LJB Music Records 2010; "Nahorny sekstet Chopin Genius Loci" Confiteor 2010; "A'freak-an Project" - Allegro Records 2010.
Wojciech Staroniewicz - saksofon tenorowy
Przemek Dyakowski - saksofon tenorowy
Darek Herbasz - saksofon barytonowy
Irek Wojtczak - saksofon tenorowy, sopranowy
Dominik Bukowski - marimba, wibrafon
Janusz Mackiewicz - gitara basowa
Adam Czerwiński - perkusja
Larry Okey Ugwu - instrumenty perkusyjne
Rafał Chomik - wizualizacje
Rezerwacja stolików w klubie pod numerem 58 555 8560
muzyka poważna - koncerty w Trójmieście
W programie koncertów znajdują się utwory, których nazwy pochodzą od imion w różnych językach południowoafrykańskich. "Asale" jest kobiecym imieniem, które można przetłumaczyć jako czasownik "mówić" w języku Yao (Malawi); "Dingane" to męskie imię, które oznacza "tego, który poszukuje" w języku Zulu (RPA); "Chisisi" znaczy "sekret" w języku Yao (Malawi); Muchaneta oznacza "poczujesz się zmęczony" w języku Shona (Zimbabwe); "Chenzira" oznacza "urodzony w podróży" w języku Shona (Zimbabwe); "Utni" to "życie" w języku Yao (Malawi) i w końcu "Dakarai" to "radość" w języku Shona (Zimbabwe). Imiona te definiują każdy utwór ze strony muzycznej, wizualnej i interpretacyjnej.
Niektóre kompozycje są bardzo dynamiczne, wielowątkowe (mp. "Muchaneta"), grane w szybkim tempie. Inne natomiast (np. "Chisisi") utrzymane są w mrocznej tonacji, gdzie dźwięki pojawiają się w trójwymiarowej przestrzeni, różnych rejestrach, barwach i skrajnej dynamice. Ważnym elementem każdego występu jest improwizacja oraz wzajemna inspiracja muzyków, która powoduje, że każdy koncert jest zupełnie inny, niepowtarzalny. Emocjonalność utworów sprawia, że odbiorcy czują się częścią muzyki, a dzięki wizualizacjom, z łatwością przenoszą się do krainy dźwięków. Połączenie wrażeń audiowizualnych zwiększa siłę odbioru i przekazu.
Koncepcja programu koncertowego jest dualna. W pierwszej interpretacji ukryta jest opowieść. Artyści opowiadają historię pewnej kobiety ("Asale"), która poprzez mowę i opowieści zwraca na siebie uwagę mężczyzny ("Dingane"), który poszukuje miłości. Między nimi pojawia się sekretna, ledwie wyczuwalna więź ("Chisisi"), która swoją zachłanną ewolucją powoduje wręcz pewne mistyczne zmęczenie ("Muchaneta"), aby przerodzić się w chęć wspólnego podróżowania przez życie ("Chenzira"). Kobieta i mężczyzna postanawiają być razem już do końca ("Utni"), co sprawia, że czują się bardzo szczęśliwi ("Dakarai") i chcą się tym szczęściem podzielić ze wszystkimi.
Druga interpretacja jest ściśle związana z nazwami utworów, które są nadanymi przez Agnieszkę Ledóchowską imionami osób znajdujących się na grafikach artystki, które były inspiracją do skomponowania muzyki przez Wojciecha Staroniewicza i stworzenia niesamowitych komputerowych wizualizacji przez Rafała Chomika. Efektem eksperymentów graficznych Agnieszki jest ukazanie różnorodności ludzkiej kondycji i przeciwieństwa stanów emocjonalnych. Intencją Agnieszki było stworzenie nierzeczywistej wręcz osoby, znalezienie jej Alter Ego w świecie wyobraźni. Wyraża się to zarówno w wymiarze duchowym, jak i rzeczywistym, a interpretacja obrazów ma tworzyć ich wypadkową.
Do wspólnego grania skomponowanej przez siebie muzyki, która stanowi trzon tego projektu a zawarta jest stylistycznie w szeroko pojętym idiomie jazzu i muzyki etnicznej, Wojciech Staroniewicz zaprosił znanych i cenionych muzyków ze środowiska trójmiejskiego. Łatwo się zorientować, że taki dobór muzyków jest gwarancją, z jednej strony bardzo wysokiego poziomu wykonawczego, a z drugiej permanentnej zmienności i nieprzewidywalności tego, co będzie się działo na scenie w czasie koncertu.
"Sama muzyka, podobnie do obrazów/zdjęć, była odrobinę transowa, wprowadzająca lekko w odmienny stan świadomości. Domyślam się, że w Afryce taka muzyka głównie opiera się na rytmie i na elemencie katarktycznym, który wprowadza w trans wszystkich uczestniczących w tańcu i graniu. Afryka jest kontynentem przeciwieństw. Nie sądzę, żeby ktoś z fotografowanych miał obawy przed "utratą duszy", gdyż zdjęcia pani Agnieszki to nierzeczywiste osoby. Artystka doszukuje się alter-ego w świecie swojej wyobraźni.
Zdjęcia oddają m.in. przeciwieństwa stanów emocjonalnych i ludzkiej kondycji. Jeśli nie udało się Państwu wyjechać na safari i doświadczyć odmienności duchowości ludów afrykańskich była okazja do przeniesienia się choćby w wyimaginowany sposób na jeden wieczór na ten nieodległy skrawek ziemi. ...Doświadczając muzycznej ekstazy, dzięki wybitnym muzykom można było oddalić się trochę od świata zastanego. Połączenie jazzu z brzmieniem afrykańskich instrumentów na taką skalę to u nas coś nowego, czego powinien wysłuchać każdy miłośnik etnicznych klimatów, jak i jazzu na wysokim poziomie".
Aktualności Gdyńskie - Gazeta Świętojańska
"Tegoroczna Zadymka stała się też okazją do pojedynku jazzowych saksofonistów. Na pierwszy ogień poszli Polacy, czyli zespół pochodzącego z Trójmiasta Wojciecha Staroniewicza. Tuż po nich na scenie brylował amerykański młody wilk James Carter. W konfrontacji z takim gigantem trudno nawet marzyć o zwycięstwie. Dobrze, jeśli uda się zejść z ringu o własnych siłach. A jednak polska grupa poradziła sobie znakomicie. Odwołując się do afrykańskich korzeni jazzu, świetnie skomponowana i bogato zaaranżowana muzyka Staroniewicza wzbudziła zachwyt publiczności".
Lotos Jazz Festival - Bielska Zadymka Jazzowa, Tomasz Handzlik
Wojciech Staroniewicz - postać znana polskiej publiczności od ponad 20 lat. Saksofonista i kompozytor zaskakujący wciąż nowymi autorskimi projektami muzycznymi, o szerokim spektrum stylistycznym, zarejestrowanymi na albumach: "Karambola", "Quiet City", "Hand made", "Conversession", "Alternations", "A'freak-an Project". Znakomity sideman, chętnie zapraszany przez innych muzyków, żeby wymienić chociażby wieloletnią współpracę z norweską grupą "Loud Jazz Band" czy sekstetem Włodzimierza Nahornego.
W ostatnich latach koncertuje jako solista z Polską Filharmonią Kameralną Sopot Wojciecha Rajskiego. Także jako solista, wykonuje solowe improwizacje w musicalach "Porgy and Bess" i "The Witness" w reżyserii Ryszarda Ronczewskiego. W jego karierze artystycznej przewinęło się wiele wspaniałych nazwisk: Andrzej Jagodziński, Włodek Pawlik, Cezary Konrad, Adam Cegielski, Nippy Noya, Helge Lien, Erik Johannessen, Brian Melvin oraz praktycznie z cała czołówka jazzowa Trójmiasta.
Wojciech Staroniewicz, jako jedyny wśród polskich saksofonistów jazzowych, został zakwalifikowany do półfinału Międzynarodowego Konkursu Improwizacji Jazzowej w Waszyngtonie w 1991 roku, gdzie znalazł się w gronie 21 saksofonistów wybranych z całego świata. Oprócz tego zdobył pierwszą nagrodę zespołową oraz indywidualną, za najlepszą kompozycję na festiwalu "Jazz Juniors". Rok później, wraz z zespołem "Set-Off", zdobył pierwszą nagrodę - "Złoty klucz do kariery" - na "Pomorskiej Jesieni Jazzowej" oraz drugą nagrodę na "International Contest for Youth Orchestras in Hoeilaart" - Belgia.
Jest także laureatem prestiżowej nagrody Prezydenta Miasta Sopotu "Sopocka Muza 2009" w dziedzinie kultury i sztuki.
Staroniewicz koncertował prawie we wszystkich krajach europejskich a nawet w dalekim Szanghaju. Grał na głównych scenach większości polskich festiwali jazzowych, m.in. na: Jazz Jamboree, Jazz nad Odrą, Warsaw Summer Jazz Days, Gdynia Summer Jazz Days, Jazz na Starówce (Warszawa), Lotos Jazz Festival Bielska Zadymka Jazzowa i in., poprzedzając koncerty m.in.: Kenny Garett'a, Chick'a Corei, Davida Sancheza, Jamesa Cartera, Yellow Jackets.
Wybrana dyskografia: Set-Off - PSJ 206/1987; On The Other Side - JAM 1989; Loud Jazz Band - Live "Akwarium" Jazz Club; Loud Jazz Band - "4 Ever 2 U" Merkury 1995 (nominowana do nagrody "Fryderyk"); The Beginner - Koch 1996; Quiet City - Polonia Records 1995; Karambola - Allegro/B52 1999 (nominowana do nagrody "Fryderyk"); Fantazja Polska Nahorny Chopin - Polskie Radio S.A., Warszawa 2000; Hand-made - Allegro 2002; Fantazja Polska Nahorny Karłowicz - Polskie Radio S.A., Warszawa 2002 (nominowana do nagrody "Fryderyk"); Follow the Soul - Allegro 2003; Loud Jazz Band "Don't Stop The Train" - Allegro 2004; The Best Of Polish Jazz 2005 - Chazz Records USA, Compilation Polish Jazz Network; Loud Jazz Band - "The Way to Salina" (norwegian edition) Allegro 2005; "Dominik Bukowski & Projektor" Allegro 2005; Staroniewicz / Melvin / Lemańczyk - "Conversession - live" Allegro Records 2006; Loud Jazz Band "Passing" - LJB Music Records 2007; Loud Jazz Band "Living Windows" - LJB Music Records 2008; "Alternations" - Allegro Records 2008; "Silence" LJB Music Records 2010; "Nahorny sekstet Chopin Genius Loci" Confiteor 2010; "A'freak-an Project" - Allegro Records 2010.
Wojciech Staroniewicz - saksofon tenorowy
Przemek Dyakowski - saksofon tenorowy
Darek Herbasz - saksofon barytonowy
Irek Wojtczak - saksofon tenorowy, sopranowy
Dominik Bukowski - marimba, wibrafon
Janusz Mackiewicz - gitara basowa
Adam Czerwiński - perkusja
Larry Okey Ugwu - instrumenty perkusyjne
Rafał Chomik - wizualizacje
Rezerwacja stolików w klubie pod numerem 58 555 8560
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
Filmy