- 1 Co robić w długi weekend w mieście? (40 opinii)
- 2 Orzechowski: Szukam dziur w rzeczywistości (16 opinii)
- 3 Maj miesiącem festiwali (7 opinii)
Spamalot: W sam raz na niepogodę
Trwa dobra passa Teatru Muzycznego. Po rewelacyjnej "Lalce" na deski teatru trafił kolejny tytuł, który powinien na dłużej zagościć w repertuarze. "SPAMALOT, czyli Monty Python i święty Graal" udowadnia, że Polacy lubią angielski humor i potrafią się przy nim dobrze bawić.
Tajemnicą sukcesu tego tytułu na całym świecie jest finezyjny, bardzo efektowny scenariusz stworzony przez komików grupy Monty Pythona. Jeśli dodać do tego świetnie napisany tekst, charakterystyczny "montypythonowski" absurd, czy humor sytuacyjny i przede wszystkim niezwykle chłonną konwencję musicalu parodiującego musical (wręcz pożądane są tu wpadki i improwizacje), będziemy mieć prawie gotowy przebój.
Wraz z rycerzami Króla Artura wybieramy się w szaloną podróż po świętego Graala, bardziej niż efekt ich poszukiwać interesują nas jednak kolejne przygody, w których dzielni rycerze mogą się wykazać. Będą musieli udowodnić męstwo w pojedynkach, rozwiązywać trudne zadania rycerzy Ni, poradzić sobie z krwiożerczymi lub spadającymi zwierzętami, wreszcie stawić czoła niespodziewanym namiętnościom i sercowym dylematom. A wszystko to pod płaszczykiem typowo angielskiego humoru.
Maciejowi Korwinowi, reżyserowi gdyńskiego przedstawienia, udało się przenieść Monty Pythona na polski grunt. Pomaga w tym niewątpliwie bardzo dobre tłumaczenie Bartosza Wierzbięty, ale też atrakcyjna inscenizacja typu "non replica" (bez wiernego odwzorowania scenografii i kostiumów wersji broadwayowskiej), która niekiedy wymusza inne rozwiązania sceniczne niż na Broadwayu. W pewnym momencie pojawia się zresztą postać z napisem "Roma. Non replica production" - aluzja do warszawskiego Teatru Muzycznego Roma, specjalizującego się w tego typu widowiskach.
Aktorsko najlepiej wypadają Jerzy Jeszke, który Królowi Arturowi nadaje romantycznej donkiszoterii oraz Marek Kaliszuk w postaci zniewieściałego Herberta (równie dobry jak jego broadwayowski pierwowzór grany przez Christiana Borle). Prześmieszny jest Sasza Reznikow jako Historyk i Francuz, a Marek Richter bardzo konsekwentnie buduje nieco zagubioną, poczciwą postać Lancelota. Niestety, poza brawurową, imponującą składanką przebojów na zamku Camelot, niewidoczna jest Marta Smuk jako Pani Jeziora. Rola ta jest o tyle niewdzięczna, że składa się niemal z samych piosenek (Sarze Ramírez, świetnej broadwayowskiej Pani, przyniosła ona prestiżową Tony Awards).
Nawias, w jaki twórcy "Spamalotu" ujęli swój spektakl, obejmuje również parodie innych musicalów - bez trudu wypatrzymy słynny taniec z butelkami ze "Skrzypka na dachu". Bardziej uważni widzowie wychwycą nawiązania do "Lalki" i "Francesco", rozpoznają Upiora z "Upiora w operze" (który zachowuje "maskę", ale za to ile odkrywa!), czy aluzje do niegranego w Polsce musicalowego "Robin Hooda".
I choć miejscami spada tempo spektaklu (początek II aktu), a choreografia układów tanecznych pozostawia sporo do życzenia, powstał bardzo sprawny spektakl, któremu śmiało można wróżyć kilkuletnie powodzenie. Bo o tym, że angielski humor po polsku w wydaniu zespołu Teatru Muzycznego (kolejny raz świetnie dysponowana orkiestra Dariusza Różankiewicza) jest śmieszny, przekona się każdy, kto wybierze się na Monty Pythona po gdyńsku.
Spektakl
SPAMALOT, czyli Monty Python i święty Graal
Miejsca
Spektakle
Opinie (56) 5 zablokowanych
-
2010-10-05 11:27
no coz klakierzy
kiedys siedzieli teraz wstaja szkoda kasy
- 1 1
-
2010-10-05 17:13
opisy do zdjęć
Proszę poprawnie podpisywać zdjęcia, bo na pierwszej fotce nie jest Jeszke tylko Szyc!!
"Wracający po 30 latach do Teatru Muzycznego Jerzy Jeszke z powodzeniem wciela się w poszukiwacza świętego Graala. Króla Artura będzie grać wymiennie z Bernardem Szycem."- 1 0
-
2010-10-06 14:18
a na wyspach
PASSION
- 2 0
-
2010-10-06 15:49
Marta Smuk super! (1)
Marta Smuk jako Pani Jeziora jest rewelacyjna! Szczególnie przy scenie z Camelotem (mix muzyczny :) POlecam!
- 2 0
-
2010-10-07 17:21
Widziałam ją na pokazach przedpremierowych i była w niedyspozycji głosowej..mam nadzieję, że na premierze poszło lepiej.
- 0 0
-
2010-10-06 17:40
bez endu bez endu (1)
gdyby nie pani która siedziała obok mnie i zaciesz miała z każdego słowa (z jakiegoś klubu przyjaciół teatru) to był bym bardzo zadowolony z wizyty, a tak to tylko fajnie było. Czekam na Żywot Briana to dopiero będzie ubaw :)
- 1 0
-
2010-11-27 23:15
Brian
niestety "not the messiah" - oratorium na podstawie Żywota Briana nie prezentuje się już tak przebojowo, ale kto wie może trafi kiedyś na polskie sceny
- 0 0
-
2010-10-09 11:47
Super zabawa
Świetne tłumaczenie, bawiłam się lepiej niż na "oryginale".
Teatr Muzyczny to nadal najjaśniejszy punkt na kulturalnej mapie Trójmiasta.- 1 0
-
Opinia została zablokowana przez moderatora
-
2011-01-22 16:54
super!!!
byłam i szczerze polecam, choć nie jestem fanką angielskiego humoru i nigdy nie oglądałam Monty Pythona to naśmiałam się aż mi łzy leciały
świetny, lekki, odstresowujący jeden z lepszych spektakli jakie widziałam w muzycznym
wyszłam bardzo zadowolona i roześmiana.- 0 0
-
2011-01-22 17:30
Zawiedziony jestem
Poszedłem, zachęcony fragmentami które widziałem na Koncercie Noworocznym i bardzo się rozczarowałem. Umiem docenić dobry żart, różne odniesienia były dla mnie zrozumiałe, ale i tak nie bawiły. Skoro nie dla żartów to można to zobaczyć dla gry aktorskiej i również się dobrze bawić no ale ze wzgledu na sceneariusz z tym też średnio. Stroje i Pani Marta Smuk to jedyne pozytywne elementy.
- 1 0
-
2014-04-03 10:05
obciach!
Na oficjalnym plakacie do spektaklu wystąpił poważny błąd.
Jak można się tak pomylić na plakacie? Jak można przez tyle czasu go nie poprawić? Jak to możliwe ze na oficjalnej stronie teatru również tyle czasu figuruje TAKI błąd? Jak można nie odpowiedzieć jak ktoś (ja) grzecznie piszę do sekretariatu teatru zwracając uwagę na taki ośmieszający error?- 1 1
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.