Magdalena Hanysz-Stefańska: Linoświaty

Jeślibym miała pokusić się o określenie jednym słowem mojej dotychczasowej twórczości powiedziałabym: optymizm. Robię grafiki, czasami maluję i od 20 lat, bo od tylu lat jestem tytularnym artystą plastykiem staram się patrzeć na świat przez różowe okulary. Moją twórczość można zaliczyć chyba śmiało do tej z gatunku optymistycznej. Choć tematyka jaką podejmuję jest całkiem poważna i różnorodna. Jestem obserwatorem , komentatorem wydarzeń z życia toczącego się obok mnie, czasami wprost wchodzę w głąb siebie i wyciągam na światło dzienne moje osobiste bebechy, innym znów razem wytykam błędy polityków w odległej krainie. Inspirują mnie zachowania ludzkie, głupota, biurokracja, uniwersalizm, moje przeżycia, doznania. Pokawałkowaną rzeczywistość zapamiętuję i przetwarzam w sobie tylko znanych, a właściwie nieznanych czeluściach szarych komórek. Nie szukam poklasku, nie podążam za modą, za nowościami, nie chcę epatować nowoczesnością czy tanią prowokacją.

Najbardziej upodobałam sobie linoryt kolorowy i tą technikę uprawiam najczęściej, cały czas kreowanie mojego "linorytowego" świata bawi mnie i sprawia mi mnóstwo radości, którą chciałabym się podzielić. Chętnie uczestniczę w konkursach graficznych. Na swoim koncie mam między innymi najbardziej mnie cieszące Wyróżnienie na Taiwanie i Nagrodę Równorzędną w Konkursie Graficznym im. Józefa Gielniaka w Jeleniej Górze, choć ogromne znaczenie ma na dla mnie również już sam udział w Międzynarodowym Triennale Grafiki.

W swojej macierzystej Uczelni ASP w Gdańsku jako pracownik naukowy w stopniu adiunkta prowadzę Pracownię Podstaw Grafiki Artystycznej, jestem doktorem habilitowanym. Pełnię również funkcję Kierownika Katedry Grafiki Artystycznej na Wydziale Grafiki ASP Gdańsk.