- 1 Sztuczna inteligencja w sztuce - tak czy nie? (42 opinie)
- 2 Co robić w długi weekend w mieście? (40 opinii)
- 3 Maj miesiącem festiwali (7 opinii)
- 4 Wystawa trójmiejskiej malarki w Wenecji (69 opinii)
- 5 Spektakle z Trójmiasta w Teatrze Telewizji (10 opinii)
- 6 Pogadaj o książkach... przy piwie (57 opinii)
Zagubiona Kasia z Heilbronnu
Piękna baśń o miłości pozostaje po prostu... baśnią o miłości. "Kasia z Heilbronnu" Teatru Wybrzeże nie niesie za sobą nowych znaczeń, nie uwspółcześnia, nie rozjaśnia dość zawiłej fabuły romantycznego dramatu z początku XIX wieku. Przeciwnie. Grzęźnie w chaosie. Ale pozwala spędzić przeszło półtorej godziny w bajce dla dorosłych. Mało?
Reżyser Krzysztof Rekowski swój spektakl traktuje jak baśń. Rządzą w nim więc baśniowe prawa, poetyka snu dominuje nad rzeczywistością, to co realne miesza się z fantazją. Jedna oniryczna wizja goni drugą, jeszcze bardziej oniryczną. Nic dziwnego, że w gąszczu przeróżnych wspomnień i retrospekcji naprawdę trudno się połapać.
W postaciach Kasi i Kunegundy, rywalizujących, każda na swój sposób, o względy Fryderyka, dostrzec można baśniowe wzory dobra i zła, prawości i niegodziwości. Wykpiony przez von Kleista dramat rycerski w spektaklu Rekowskiego staje się udaną parodią rycerskiego pojedynku, w wyniku którego Fryderyk ocala Kunegundę, późniejszą narzeczoną. Z pewnością można też w osobie Fryderyka (oprócz karykatury rycerza) dopatrzeć się diagnozy współczesnego mężczyzny - wycofanego, biernego, miotającego się bez celu wiecznego chłopca. Można, tylko po co? Rekowski nie prowokuje do myślenia, zaprasza widzów do teatru po to, aby pokazać im romantyczną bajkę.
Spektakl rozgrywa się we wspaniałej, monumentalnej przestrzeni, wykreowanej przez Macieja Chojnackiego. Na niemal pustej scenie widać jedynie drewniane krzesła, a w tle niebieskie bramy kontrastujące z smutną, czarną kolorystyką całości oraz pałacowe kolumny, "ścięte" dokładnie na wysokości piętra. Jednak tym, co wypełnia scenę, jest ogromne "lustro weneckie", umieszczone ukośnie nad sceną, nadające wydarzeniom efekt synchronizacji świata rzeczywistego i fikcji, a kiedy trzeba, przepuszczające światło i ukazujące postaci umieszczone za nim lub spełniające funkcję ekranu dla wizualizacji.
W tej scenografii rozgrywa się typowy romans. Ona kocha jego, on kocha ją, ale tylko na pokaz, bo w rzeczywistości on kocha inną, tylko jeszcze o tym nie wie. W śnie poznaje prawdziwą wybrankę swego serca, a ona w bliźniaczym samym śnie poznaje jego. Reżyser w tę historię stara się tknąć powiew grozy, co niekiedy pozwala strawić pozbawione przeważnie logiki wydarzenia, kiedy indziej nadaje im wymiar niezamierzonej groteski.
Rekowski sięga po techniki filmowe, melodramat, posiłkuje się estetyką kiczu. Im bardziej pobudza maszynerię sceny i pompuje efektami swoją inscenizację, tym bardziej rozpaczliwe wydają się umizgi aktorów, jakby nieco zagubionych, odklejonych od bohaterów, pozostawionych samym sobie. Trudno przekonująco odegrać monolog do kuli bilardowej, albo kilkuminutowe duszenie krzesłem. Tym bardziej, że tempo siada już w drugiej scenie (sąd kapturowy). Szkoda, gdyż obiecujący, dwuznaczny początek, rozbudza nadzieje. Po precyzyjnej, wycyzelowanej konstrukcji bohaterów polskiego pierwowzoru "Kasi..." w reż. Jerzego Jarockiego (1994), z Kingą Preis w roli tytułowej i Mariuszem Bonaszewskim jako Fryderykiem nie ma tutaj śladu.
Nie oznacza to, że aktorzy gdańskiego spektaklu grają źle. Katarzyna Kaźmierczak buduje jedną z najciekawszych swoich ról w Wybrzeżu - jej Kasia jest wiernopoddańcza i irytująca niczym Gombrowiczowska Iwona, a zarazem budzi dużą, niewytłumaczalną sympatię. Małgorzata Brajner daje Kunegundzie determinację i osobowość "wampirycznie" łaknącej miłości kobiety, a w wyniosłą jaśniepańskość ubiera postać Hrabiny Marzena Nieczuja-Urbańska. Tylko Michał Kowalski (Fryderyk) jest spętany w swojej roli i zagubiony jak jego bohater.
Krzysztof Rekowski miał do dyspozycji sporo atutów. Działający na wyobraźnię tekst, świetną scenografię, dobrą, niebanalną muzykę (Marcin Mirowski) i ambitnych, nieco mniej grających ostatnio aktorów, ale zwyczajnie nie znalazł pomysłu na spektakl. Jednak historie miłosne zawsze są w modzie. Jedna mniej, czy więcej nie robi specjalnej różnicy. Ale właśnie "Kasia z Heilbronnu" mogła tę różnicę zrobić. Mogła.
Spektakl
Kasia z Heilbronnu
Miejsca
Spektakle
Opinie (30)
-
2011-07-29 00:08
Dziękuję
Mam taki zwyczaj: nigdy przed obejrzeniem spektaklu nie czytam recenzji. "Po" i owszem- wtedy mam już swoje zdanie i mogę porównać z opiniami innych. Dziś obejrzałam "Kasię..." i bardzo mi się podobało. Scenografia świetna, gratulacje za pomysł z lustrem weneckim i wizualizacje.Świetna gra aktorów. Mnie szczególnie podobała się Kasia ze swoją bezgraniczną miłością (czy są jeszcze takie dziewczyny w rzeczywistości?). Choć konwencja bajkowa to jednak hrabia bardzo współczesny- duży chłopiec co nie wie czego chce (najlepiej obie- bardzo różne). Pozdrawiam.
- 0 0
-
2011-02-09 17:20
OCZEKIWANIA (1)
Jestem w Wybrzeżu raz w miesiącu, chyba obejrzałam wszystko, co w moim przekonaniu warte było zobaczenia. "Kasia...." to najgorszy spektakl, jaki zdarzyło mi się ogladać. Zgadzam się z przedmówcami, że wiało nudą - ani śmiechu, ani złości, ani smutku, ani nawet chęci do głębszych przemyśleń w czasie i po przedstawieniu. A gra aktorska? Z wielką sympatią do aktorów naszego teatru, ale szczególnie mnie nie zachwyciła, bo i wykazać się specjalnie nie mogli. Szkoda czasu, aktorów i widzów. Chyba pora sięgnąć po coś naprawdę porywającego, aby nie zniechęcić tych, którzy wiernie uczestniczą w kolejnych odsłonach Wybrzeża i zachęcić tych, którzy wracają do teatru po wielu latach.
- 3 0
-
2011-02-10 21:04
"Kasia z Heilbronnu" faktycznie nie jest porywająca, ale są zdecydowanie gorsze spektakle. Najgorsza trójka wg mnie to:
1. "Ożenek" (bezkonkurencyjny, totalna masakra)
2. "Zawisza Czarny"
3. "Wiele hałasu o nic"- 3 0
-
2011-02-08 22:00
dyrektor
to swietny dyrektor a ksiadz helena to sztuka genialna i aktorka tez takich aktorow nam trzeba,
- 0 1
-
2011-02-08 21:50
lepiej o chamstwie mieszczan
niech sztuki robia bo milosc ni e dla chamow
- 1 0
-
2011-02-07 12:15
"wybrzeże" lubi ramotki
do dzisiaj zastanawiam się po co i dla kogo wystawiono tę "romantyczną" ramotkę, bo chyba nawet nie dla studentów filologii germańskiej, ćwiczących "rozbity dzban" - bezsensowna reżyseria, bezsensowna gra, pretensjonalna scenografia udająca ...coś?, a przede wszystkim po raz kolejny bezsensowny wybór, z nadzieją, że tym razem się uda, że nastąpi wielka przemiana siana w złoto - a tu, szkoda zachodu...
- 4 3
-
2011-02-07 10:34
jestem na nie!
Nie podobal mi sie spektakl i basta! Kolejna porażka artystyczna Teatru Wybrzeze! Ogólny bałagan, nic nie trzyma się kupy, ani pomysł na scenografię, (no może te nowoczesne wizualizacje) ani tekst sceniczny, ogólny bałagan, zwłaszcza dla osób, które nie znają tekstu, doprawdy trudno pojąć zamierzenia reżysera. Żadnych refleksji!
Jeśli chodzi o grę aktorską, nie czepiam się, poprawnie zagrane role i tyle na ten temat. Ale z tą kreacją Kasi nie przesadzajmy kochani widzowie- 9 4
-
2011-02-07 10:27
Brawo!
Fantastyczne pomysły na te sztukę, jak na przykład scena pierwsza, kiedy to hrabia zwraca się do swojej ukochanej. Scena z kulą do bilarda, genialna. Elementy tak proste jak balony, które dodały baśniowej atmosfery, niczym ze snu. Scena wyprawy na wojnę. Czasami wystarczy tylko lekko się zagłębić, aby to wszystko odkryć.
- 2 3
-
2011-02-07 10:09
Ozdobą spektaklu jest wysoka strazniczka - uroda i pięna figura. Szkoda,że miała małą rolę, nawet dobrze ją zagrała Szarzyznę scenografii rozświtliła piękną suknią, żal,że dopiero w ostatnich scenach.
- 1 1
-
2011-02-07 09:56
pod wrażeniem Kasi...
Jestem pod wielkim wrażeniem kreacji aktorskiej Kasi....przeuroczej Pani Kasi,
kwintesencja czystego piękna oraz to co ważne w teatrze......tajemnica, która inspiruje, zmusza do myślenia- 6 0
-
2011-02-07 09:30
(1)
A mnie sie podobała i już! Pobudza wyobraźnie i przenosi w tamten swiat . Do tego nie jest potrzebna wielka scenografia. Gra aktorów wyśmienita. Brawo młodzi aktorzy, nic nie mówia, a pieknie grają. Byłem na premierze. Dziekuję.
- 4 1
-
2011-02-07 09:42
Aktorzy naprawdę dali radę! Niestety jak dla mnie jedyny pozytywny aspekt tej premiery
- 4 0
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.