Wernisaż: Spragnieni miasta - Jacek Dominiczak

 
Dzisiaj, po 12 latach, w białej przestrzeni ŁAŹNI 2 konstruuję nowe architektoniczne spotkanie. Tym razem jego dialogiczna formuła nie jest ukryta jest ujawniona, by być zapisem pragnienia miasta, manifestem tęsknoty za przestrzenią nasyconą relacjami, klimatami i zdarzeniami. W białej sali ŁAŹNI 2 buduję DIAFORMĘ nową formę dialogiczną która przynależy temu miejscu: temu miastu, temu budynkowi, tej sali.
 
Jacek Dominiczak jest profesorem sztuki i architektem IARP (Izby Architektów Rzeczypospolitej Polskiej). Na Wydziale Architektury Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku prowadzi Pracownię Projektowania Wnętrz Miejskich dedykowaną studiom nad zaawansowaniem architektury i urbanistyki współczesnych miast.
 
Profesor Dominiczak pracuje nad dialogiczną formułą etyki architektury, jest autorem teorii Miasta Dialogicznego oraz narzędzi pomocnych w jego projektowaniu: Metody Siatki Miejskiej i Kodu Tożsamości Lokalnej. Jest badaczem i popularyzatorem tych idei: rezultaty swoich prac przedstawia w publicznych wykładach, seminariach, warsztatach i wystawach, pisze o nich w książkach i czasopismach. Jest też praktykiem opracowywanych idei projektuje wtedy, gdy idea zaciekawia Innych i ma szanse realizacji.
Przez 12 lat pracował w podróży. Wykładał i uczył projektowania na uczelniach w różnych miejscach świata: w USA na uniwersytetach Carnegie Mellon (1991-97) i Michigan (1992), w Meksyku w Instituto Technologico y de Estudios Superiores de Monterrey (199, w Portugalii na Universidade da Beira Interior (2006-10). Wykładał też na ASP w Krakowie (2010-11), na uniwersytetach Warszawskim (1999-2000) i Gdańskim (2016-19). Przy wsparciu Programu Fulbrighta (1992) i Fundacji Kościuszkowskiej (1993) oraz europejskich programów artystycznych SEAS (2004-10) i CORNERS (2011-13), badał miasta Ameryki Północnej i Europy. Pracował dla miast w Polsce i w Australii.
W rezultacie wszystkich tych praktyk powstały liczne opracowania studialne, projektowe i artystyczne między wieloma innymi takie jak kompletny Kod Tożsamości Lokalnej miasta Fremantle w Australii (2009), czy realizacja wnętrz Centrum Sztuki Współczesnej ŁAŹNIA 2 w Gdańsku (2012).
 
Międzynarodowej publiczności przedstawiona była instalacja Deley(er)ing Facade w trakcie 9. Międzynarodowej Wystawy Architektury w Wenecji (2004) oraz wystawa Uncovering the City. Architectural Dialogues, która pokazana była w USA, Kanadzie, i Danii (1994). Krajowej publiczności przedstawione były między innymi: indywidualna wystawa DEFORMA. Intymność Miasta Dialogicznego (Katowice 2015) oraz akademickie wystawy Studia : Gdańsk (SARP Gdańsk 2016) i Ku idei Miasta Dialogicznego (Instytut Sztuki WYSPA, Gdańsk 2013).
Publiczne zainteresowanie wywołały cykle wykładów Miasto Dialogiczne, Miasto Ukryte (PGS, ASP Gdańsk, 1998-99), Przemyśleć miasto. Miasto Dialogiczne wobec realności (IKM Gdańsk, 2015-16).
 
Wydana została monografia Miasto Dialogiczne i inne teksty rozproszone (ASP Gdańsk, 2016), zredagowana i wydana została seria pięciu albumów fotograficznych Przemysleć Miasto. Perspektywy gdańskie (Fundacja Karrenwall, 2012-2014).
Opracowane przez profesora Jacka Dominiczaka Kody Tożsamości Lokalnej uzyskały nagrody Amerykańskiego Instytutu Architektów w USA (1995) i Krajowej Izby Urbanistów w Polsce (2009). Zrealizowane wnętrza CSW ŁAŹNIA 2 uzyskały wyróżnienie Generalnego Konserwatora Zabytków w Polsce (2013).
W swojej dotychczasowej pracy akademickiej profesor Jacek Dominiczak był promotorem sześciu rozpraw doktorskich i ponad czterdziestu magisterskich. Wygłosił ponad siedemdziesiąt zaproszonych wykładów akademickich i publicznych, w tym akademickie wykłady inauguracyjne (ASP w Gdańsku, 1997, 2002) i naukowe keynote adress (Australia ICOMOS National Conference 2006). Swoje idee przedstawiał na uczelniach i w instytucjach Polski, Łotwy, Chorwacji, Niemiec, Szwajcarii, Holandii, Danii, Szwecji, Włoch, Hiszpanii, Portugalii, USA, Kanady i Australii.
 
Profesor Jacek Dominiczak jest absolwentem gdańskiego I Liceum Ogólnokształcącego im. Mikołaja Kopernika (1973) oraz Wydziału Architektury Politechniki Gdańskiej (197. Po latach podróży znowu mieszka i pracuje na Głównym Mieście w Gdańsku.