Premiera "Pięknej i Bestii" w Teatrze Miejskim w Gdyni wzbudziła ogromne emocje wśród najmłodszych widzów. Kilkoro część spektaklu spędziło w foyer...
Gdyńskie przedstawienie zrealizowane przez Czechów: reżysera
Petra Nosálka i scenografkę
Evę Farkašovą ściągnęło do Teatru Miejskiego tłum dzieci. Już przy wejściu czekała na nie niespodzianka - każde otrzymało planszę do gry "Wycieczka do zamku Bestii". Plansza sprawdziła się także jako notatnik do zbierania autografów - na przyjęciu dla młodych widzów, zorganizowanym po spektaklu, dzieci oblegały odtwórców głównych ról:
Ewę Andruszkiewicz-Guzińską i
Rafała Kowala.
Sam spektakl udał się znakomicie. Eva Farkašova błysnęła pomysłem inscenizacyjnym: Bestia, wbrew potocznym wyobrażeniom, wcale nie jest tu lwem, lecz dostojnie poruszającym się eleganckim jaszczurem zakutym w zbroję. Scenografia i kostiumy nie mają nic wspólnego z typową słodko-cukierową estetyką dziecięcych bajek.
Nie wszyscy mali widzowie zaakceptowali wizerunek Bestii - niektóre dzieci głośno informowały, że się go boją, troje maluchów musiało w foyer ochłonąć z emocji, by potem znów wrócić na widownię. Sześcioletniego
Maćka Gucia, syna wiceprezydenta Gdyni
Michała Gucia, zafascynował kostium Bestii.
- Zbroja czadowa! Na pewno z metalu. Moja córka, czteroletnia
Alicja, wyszła z bajki rozmarzona. Nie miałam wątpliwości, że ją też urzekł kostium, ale inny.
- Falbanki przy czerwonej sukni Pięknej - wyznała.
Wszystkie dzieci znienawidziły natomiast Gabrynię (
Olga Barbara Długońska) i Marynię (
Elżbieta Mrozińska), niewdzięczne siostry Pięknej. Kilkuletnia dziewczynka, widząc, że na przyjęcie po premierze wkracza ekipa aktorów, błagała mamę:
- Zrób coś, żeby one tu nie przyszły! Ewa Andruszkiewicz-Guzińska, piękna
Nie chcieliśmy, aby Piękna była tylko niewinna i krucha, bo przede wszystkim jest inteligentna i ma złote serce. Ona nie pasuje do świata, w którym żyje. Jest dojrzalsza, myśli głębiej. Jest bardziej ludzka i to pozwala jej pokochać człowieka, który ukrywa się pod postacią odrażającego zwierzęcia.
Rafał Kowal, bestia
Jak gra się Bestię? Ciężko, oj ciężko. I w przenośni, i dosłownie, bo sam kostium waży grubo ponad dwadzieścia kilogramów! Na głowie noszę konstrukcję z tworzywa, drutu, wypełnioną pianką. Skóra nie oddycha, a mnie pot zalewa. Sama zbroja i ogon są z metalu i też nie są lekkie. Ciężka fizyczna
praca!
Petr Nosálek, reżyser spektaklu
Przed pięcioma laty tę samą baśń zainscenizowałem w warszawskim Teatrze Lalek Guliwer, ale była to inna wersja, oparta na tekście Stanisława Grochowiaka. Gdyński spektakl powstał na bazie sztuki zmarłego w 1971 r. Františka Hrubina, który napisał ją w latach 60. dla potrzeb teatru plenerowego. Wiem, że operuje inną estetyką niż królująca obecnie. Ma wolniejszą narrację. Gdyby sztuka była pisana dziś, pewnie zawierałaby więcej różnych efektów, a akcja toczyłaby się szybciej. U nas tak nie jest. Ale to chyba dobrze...
|
| Historia dziewczyny, która pokochała królewicza ukrytego w zwierzęcym ciele, należy do kanonu światowych baśni. Najpopularniejszą wersją bajki jest animowany film Disneya z 1991 r. "Piękna i Bestia" to pierwszy animowany film w historii kina, który przyniósł 100 mln dol. wpływów w pierwszym okresie wyświetlania. Zdobył też dwa Oscary: za najlepszą muzykę (Alan Menken) i piosenkę ("Piękna i Bestia"). |
|
Katarzyna Fryc
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
Filmy
