Państwowa Opera Bałtycka konsekwentnie odświeża swój repertuar. Trzy jednoaktówki składające się na "Men's Dance" zabierają nas w odmienne obszary tańca, które z klasycznym baletem niewiele mają wspólnego. Każdy w tym wielogłosie może znaleźć coś dla siebie.
2009-03-31 11:27
2009-03-29 21:46
Łatwiej chyba zrozumieć kobietę niż geja artystę
2009-02-07 22:36
2009-02-27 23:54
skoro masz takie poglądy... Kobiety lubią tańczyć i chcą mieć do tego tańca partnera. Poza tym trochę więcej tolerancji!!!
Opinia została zablokowana przez moderatora
2009-02-07 22:52
A ja uwielbiam gdy facet dobrze tańczy. Bardzo mnie to kręci. I tak dla ścisłości - jestem kobietą.
2009-02-08 11:45
shall we dance ? ;)
2009-02-08 18:48
wydaje mi się , że poniekąd z tego błędu wynika Pana mylna interpretacja. Ruch Jacka Przybyłowicza wywodzi techniki conteporary , to bardzo piękny styl modern dance i bynajmniej nie chodzi w nim o karykaturę jakiejkolwiek techniki tańca w tym również a być może zwłaszcza tańca klasycznego. Zwrot - WESOŁE HASANIE PO SCENIE - sprawia mój naprawde duży niesmak, do ubogości słownictwa i nie tylko...
2009-02-24 18:11
Czytając zwrot - sprawia mój naprawdę duży niesmak - także odczuwam pewien niesmak :-)
2009-02-15 21:46
...to nie paziów tylko raczej beztroskich uczniaków. No ale ja się nie znam:)
2009-02-10 10:48
Wojciech Misiuro to postać kultowa - tancerz, mim i choreograf. Urodził się w Gdańsku. Mieszka w Sopocie. Jest absolwentem Gdańskiego Studia Baletowego oraz Studia Pantomimy przy Teatrze Pantomimy Henryka Tomaszewskiego. W 1987 roku założył autorski Teatr Ekspresji, z którym zrealizował własne spektakle: "Umarli potrafią tańczyć" (1988), "Dantończycy" (1989), "ZUN" (1990), "Idole perwersji" (1991), "College No 24" (1992), "Miasto mężczyzn" (1994), "Pasja" (1995), "Kantata" (1997) i "Tango" (1999)--BRAVO VOJTKU!--TAAK DALEJ!
2009-02-13 14:04
i klakier!
2009-02-11 23:32
Komassa-nadal nie potrafi wyjść z poziomu harcerskiej"Gawędy",brawo dla autora muzyki. Przybyłowicz-to nie jest nawet liga okręgowa,jego układ to tragedia.Co kilka sekund tancerze zwijaja sie jakby "kopał"ich prąd a taniec w piórach to już zupełnie mnie rozwalił. Misiuro-czyli samuraj Jack i męskie kabuki w jednym zapowiadało sie interesująco ale niestety japońskie fascynacje"made in Poland"rozczarowują jednak z tych trzech części chyba tylko ta zostaje w pamięci chociaż spodziewałem się czegoś więcej po tak znanym twórcy.Ogólnie -kiepsko.
2009-02-10 22:30
Drodzy internauci wpisujący tu swoje wątki - też widziałem "Men s Dance" i każdy tu może mieć swoją osobistą recenzję z tego spektaklu. Ale od początku - "Tango Live" momentami ciekawe duety , zespół baletowy wogóle niewykorzystany , co to jest 3 krótkie wyjścia zespołowe i z tego 2 bardzo niezgrane i nierówne - miałem niedosyt, kolejne sekwencje powtarzające się - wielkie brawa dla muzyków i tylko ono obronili tą część - czyli część muzyczną - reszta tanecznie jak i choreograficznie niedopracowana.
"Przybyłowicz" tych jego kilka krótkich sekwencji czy jakoś tak - ciekawa plastyka ciała od pasa w górę ,natomiast te ciągłe kicki nogami zaczęły mnie drażnić w tych ciężko wygladąjących butach, ciekawy efekt piór w dywanie ,projekcja hm - to już kiedyś było - nie do konca to mi sie podobało .Generalnie nastawiłem się na wow , a było weee ,czyli wcale nie powalił mnie na kolana .
"Tamashi" coż nastawiłem się na teatr tańca i specyficzną choreografię znając już realizację tego choreografa W.MISIURO przed kilkunastoma laty i był jakiś pomysł i troszkę zbyt drażniące dzwięki i środkowa częśc z t 3 tancerzami ,która ciągle się powtarzała była dość nudna , najlepszy był jednak finał tej czesci oraz 2 tancerki które chyba były perełką tej części , nie przebił ich nawet samuraj ciągle skaczący i fikający - wręcz popisujący sie - chyba nie o to chodzi. Generalnie - to mozę być jako wieczór choreografów zdecydowanie na jeden wieczór bądź dwa ,ale nie jako pozycja repertuarowa. Podumowując były kiedyś lepsze wieczory baletowe - premiery.
2009-02-10 20:45
"Tango Life" było piękne, lekkie, zwiewne, pełne namiętności natomiast jesli chodzi o Tamashi.... ledwo wysiedziałam do końca, gdybym wiedziała, że to bedzie takie psychodeniczne to wyszłabym po drugim akcie, porażka
2009-02-08 15:40
Dziękuję za przychylny artykuł. Jednak muszę zaznaczyć, że koncepcja scenograficzna, także oświetlenie, to wizje choreografa, a nie Izy Stronias, która była dobrym duchem przedstawienia Tango Life, i której najwięcej zawdzięczamy.
2009-02-10 09:42
ja Wam dziękuję za tę muzykę - Przemo, to było piękne!
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
Filmy
Od kiedy Muzeum Narodowe w Gdańsku funkcjonuje pod obecną nazwą?
