Kora. Boska
O Matki Boskie, które u boku Kory (Katarzyna Chlebny) zagrałyście w spektaklu! Jeśli tak wygląda przejście na drugą stronę, to nie mamy się czego bać.
Marta Gruszecka / Gazeta Wyborcza Kraków
Z tego spektaklu wychodzi się totalnie oczarowanym. Myślę, że nie jest to widowisko, na które przyjdzie ktoś przypadkowy. I żadna z tych osób nie będzie zawiedziona. Wszystko jest tu wymyślone, zagrane, dopracowane w sposób mistrzowski. Mogę zaryzykować stwierdzenie, że jest to jedna z najlepszych krakowskich produkcji ostatnich lat. Olśniewają nas kostiumy, zwraca uwagę scenografia, a pomysł na to wszystko jest (w moim odbiorze) w tym samym stopniu odważny, co unikalny. Ponadto wizualnie mamy prawdziwą ucztę - widać, że ten spektakl zrobili ludzie, którzy doskonale zdają sobie sprawę z magii teatru.
Joanna Marcinkowska, Dziennik Teatralny Kraków
Kora po śmierci staje u wrót nieba, gdzie czekają na nią Trzy Maryjki. Bardzo strojne. Jak malowane: Matka Boska Częstochowska, Matka Boska Fatimska i Matka Boska z Guadalupe. Postawiona przed groteskowym Sądem Ostatecznym Kora wraca w piosenkach i wyznaniach do ziemskich wspomnień. Nareszcie ma okazję do opowiedzenia swojego życia tym, które mogły uczynić je lepszym... Spektakl jest opowieścią o kobiecie, artystce, córce i matce, o Polsce, religii, systemie i chorobie; to baśniowa historia o miłości, tęsknocie, niemocy i żalu. Trzy Maryje symbolizują trzy różne postawy i trzy różne sfery życia. Trzy Cnoty Boskie. Matka Boska Częstochowska to Wiara - Kościół, Polska, polityka, system. Matka Boska Fatimska to Nadzieja - naiwność, czystość, dziecko i tęsknota. Matka Boska z Guadalupe to Miłość - prawdziwa wolna miłość, muzyka, szaleństwo i indiański trans...
W spektaklu usłyszymy największe przeboje Maanamu śpiewane przez Katarzynę Chlebny.
Podczas spektaklu wykorzystywane jest światło stroboskopowe oraz intensywne zadymienie sali.
Spektakl na stojąco.
Scenariusz i reżyseria: Katarzyna Chlebny
Scenografia i kostiumy: Łukasz Błażejewski
Aranże: Paweł Harańczyk
Ruch sceniczny: Karol Miękina
Charakteryzacja: Artur Świetny
O Matki Boskie, które u boku Kory (Katarzyna Chlebny) zagrałyście w spektaklu! Jeśli tak wygląda przejście na drugą stronę, to nie mamy się czego bać.
Marta Gruszecka / Gazeta Wyborcza Kraków
Z tego spektaklu wychodzi się totalnie oczarowanym. Myślę, że nie jest to widowisko, na które przyjdzie ktoś przypadkowy. I żadna z tych osób nie będzie zawiedziona. Wszystko jest tu wymyślone, zagrane, dopracowane w sposób mistrzowski. Mogę zaryzykować stwierdzenie, że jest to jedna z najlepszych krakowskich produkcji ostatnich lat. Olśniewają nas kostiumy, zwraca uwagę scenografia, a pomysł na to wszystko jest (w moim odbiorze) w tym samym stopniu odważny, co unikalny. Ponadto wizualnie mamy prawdziwą ucztę - widać, że ten spektakl zrobili ludzie, którzy doskonale zdają sobie sprawę z magii teatru.
Joanna Marcinkowska, Dziennik Teatralny Kraków
Kora po śmierci staje u wrót nieba, gdzie czekają na nią Trzy Maryjki. Bardzo strojne. Jak malowane: Matka Boska Częstochowska, Matka Boska Fatimska i Matka Boska z Guadalupe. Postawiona przed groteskowym Sądem Ostatecznym Kora wraca w piosenkach i wyznaniach do ziemskich wspomnień. Nareszcie ma okazję do opowiedzenia swojego życia tym, które mogły uczynić je lepszym... Spektakl jest opowieścią o kobiecie, artystce, córce i matce, o Polsce, religii, systemie i chorobie; to baśniowa historia o miłości, tęsknocie, niemocy i żalu. Trzy Maryje symbolizują trzy różne postawy i trzy różne sfery życia. Trzy Cnoty Boskie. Matka Boska Częstochowska to Wiara - Kościół, Polska, polityka, system. Matka Boska Fatimska to Nadzieja - naiwność, czystość, dziecko i tęsknota. Matka Boska z Guadalupe to Miłość - prawdziwa wolna miłość, muzyka, szaleństwo i indiański trans...
W spektaklu usłyszymy największe przeboje Maanamu śpiewane przez Katarzynę Chlebny.
Podczas spektaklu wykorzystywane jest światło stroboskopowe oraz intensywne zadymienie sali.
Spektakl na stojąco.
Scenariusz i reżyseria: Katarzyna Chlebny
Scenografia i kostiumy: Łukasz Błażejewski
Aranże: Paweł Harańczyk
Ruch sceniczny: Karol Miękina
Charakteryzacja: Artur Świetny
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
