"Koła" - Aleksandr Silwanowicz, Walentyna Szoba, Jurij Jakawienka
Wernisaż w dniu 10 marca 2010 o godz. 18.00 w tymczasowej siedziby PGS przy ul. Marii Skłodowskiej-Curie 10/12.
Wystawa czynna od wtorku do niedzieli w godz. 11.00 - 18.00 do 5 kwietnia br.
"Koła" to wystawa prac znanych grodzieńskich twórców: Walentyny Szoby, Jurija Jakawienki, Aleksandra Silwanowicza. Do ekspozycji wybrano obrazy i grafiki, w większości z 2008 i 2009 r. Artyści pochodzą z różnych zakątków Białorusi, ale wszyscy oni ukończyli Białoruską Akademię Sztuki w Mińsku pod koniec lat 80. i na początku 90. ubiegłego stulecia, po czym przyjechali tworzyć do Grodna.
Ich działalność skupiła się w pracowniach, które znajdują się w osobliwych zabudowaniach - wieżach ciśnień, wzniesionych na przełomie XIX i XX wieku. Stanowiąc swego rodzaju dominantę grodzieńskiego krajobrazu, wieże w pewien sposób wyrażają dominację tego koła artystów w całej białoruskiej sztuce. Twórcy "Koła" pracują w różnych dyscyplinach i technikach. W. Szoba tworzy arkusze graficzne w wynalezionej przez siebie technice autorskiej, J. Jakawienka - sztychy powstające przez połączenie różnych technik miedziorytu, a A. Silwanowicz - obrazy w różnych technikach malarstwa olejnego.
Artyści w swoich pracach nie odzwierciedlają rzeczywistości realnej, lecz tworzą nowy, własny, niepowtarzalny świat. Łączą ich ambitne pomysły i bezkompromisowość w stosunku do sztuki. Prezentują dzieła na poziomie światowym, o czym świadczy ich uczestnictwo w licznych wystawach międzynarodowych, plenerach i festiwalach sztuki. Grodzieńskie Koło rozprzestrzenia swój wpływ daleko poza granice Białorusi - pisze w wstępie do katalogu wystawy Swietłana Janczałowska
Aleksandr Silwanowicz - ur.17 czerwca 1965 roku w Grodnie. W latach 1987-1992 studiował na Wydziale Sztuki Monumentalno-Zdobniczej Białoruskiej Akademii Sztuki w Mińsku. W roku 2000 otrzymał nagrodę za twórcze osiągnięcia w dziedzinie kultury i sztuki miasta Grodna. Jego prace znajdują się w Muzeum Sztuki Współczesnej w Mińsku. Od 1992 r. mieszka i pracuje w Grodnie. Brał udział w licznych wystawach na Białorusi i poza jej granicami.
W obrazach Aleksandra Silwanowicza odnajdziemy ślady ikon, znalezisk kultury materialnej z kurhanów, klimat tkaniny ludowej, formy z romańskich kapiteli, ślad sztandarów cerkiewnych. Odwołaniem do przeszłości jest także gama kolorystyczna. (...) Ciepłe ochry, złamane żółcie, spatynowane czerwienie służą do budowania logicznych i czystych kompozycji. Obrazy zaludnione są przez postacie królów, Jaćwingów, pojawiające się motywy miast, zamków, aniołów, polowań, uczt rycerskich, bitew, dworskich błaznów, smoków i lwów. To świat przeszłości, tradycja opowiedziana językiem baśni o potędze.
Walentyna Szoba - ur. w Mozyrze, obwód homelski. W roku 1989 ukończyła Białoruski Państwowy Instytut Artystyczno-Teatralny, Wydział Grafiki. Od 1991 roku jest członkiem Białoruskiego Związku Malarzy. Laureatka kilku nagród, w tym nagrody "Za twórcze osiągnięcia w dziedzinie kultury i sztuki" im. A. Dubko w roku 2004.Jej prace znajdują się w Narodowym Muzeum Sztuki Białorusi, Grodzieńskim Historyczno-Archeologicznym, Muzeum Sztuki Współczesnej w Mińsku, w zbiorach Białoruskiego Związku Malarzy. Mieszka i pracuje w Grodnie. Uczestniczka kilkudziesięciu wystaw zbiorowych i indywidualnych, m.in. w Mińsku, Brześciu, Grodnie, Wrocławiu, Genewie, Limoges we Francji, San Benedetta del Toro i Fivizzano we Włoszech.
Walentyna Szoba w serii prac pod nazwą "Zabawy z księżycem" narzuca nam na plecy zaczarowany płaszcz nocy i prowadzi za sobą w nieokreśloną przestrzeń, która leży poza granicami realnego świata. (...) W pracach artystki prawie fizycznie odczuwa się płynność czasu: poruszają się okręty, płyną dźwięki, unoszą się królewny, przeistaczają się ciała niebieskie, ukazując się to młodym sierpem, to pełnią księżyca. (...) W pracach artystki obecne jest "wielkie duchowe niebo" jako podstawa istnienia człowieka. Nieprzypadkowo porównuje się prace Walentyny Szoby do dzieł Marca Chagalla, w których poruszał się po niebie razem z nieważkimi zakochanymi, miasteczkowymi: skrzypkiem, kogutem, krową, kozą... A księżyc ponad ich głowami przypominał mu, że świeci on również i nad rodzimym Witebskiem. (...)
Jurij Jakawienka - ur. w 1965 roku w Kraju Nadmorskim (Rosja). W roku 1992 ukończył Białoruską Akademię Sztuki, Wydział Grafiki. W roku 1994 zostaje członkiem Białoruskiego Związku Malarzy. Od 2007 roku członek międzynarodowego klubu grafiki "Grafikens Hus" (Szwecja). Prace swoje prezentował na wielu wystawach indywidualnych, zarówno na Białorusi, jak i m.in. w: Hiszpanii, na Litwie, w Holandii, Belgii, Szwecji, na Cyprze i w Chinach.
Jurij Jakawienka od dawna cieszy się uznaniem białoruskich i europejskich środowisk sztuki. Co roku bierze udział w licznych krajowych i międzynarodowych projektach wystawienniczych. Przegląd nagród artysty na konkursach międzynarodowych jest imponujący. Jakawienka był pierwszym twórcą na Białorusi, który w 1993 r. otrzymał główną nagrodę na prestiżowym międzynarodowym biennale grafiki "Jose de Ribera" w Hiszpanii. W 2003 r. artysta zwyciężył w międzynarodowym konkursie ekslibrisów w Ankarze w Turcji. Pociąga go odległa przeszłość, w której poszukuje wartości bliskich mu światopoglądowo (...) łączy kulturowe fenomeny, znaki, symbole, mity i przez osobiste widzenie tworzy swój własny świat. Ryciny Jakawienki (...) mają niezwykłą hipnotyczną zniewalającą moc, która zmusza do patrzenia na nie i znajdowania coraz nowszych treści (...). Jego grafiki odsyłają do europejskiej średniowiecznej miniatury i mistyki Boscha, surrealizmu i symbolizmu, narodowych tradycji sarmatyzmu i historyzmu. Najprościej jego twórczość można określić terminem "postmodernizm", ale to pojęcie nie określa istoty tego dzieła. Artysta stworzył własną technikę graficzną, łącząc ze sobą bardzo pracochłonne: akwafortę, mezzotintę i akwatintę, co dało cudowne, aksamitne odbicie, które nie ma sobie równych wśród współczesnych grafików.
Idea wystawy: Irina Silwanowicz, Zbigniew Buski
Kurator: Marek Gałązka
Wernisaż w dniu 10 marca 2010 o godz. 18.00 w tymczasowej siedziby PGS przy ul. Marii Skłodowskiej-Curie 10/12.
Wystawa czynna od wtorku do niedzieli w godz. 11.00 - 18.00 do 5 kwietnia br.
"Koła" to wystawa prac znanych grodzieńskich twórców: Walentyny Szoby, Jurija Jakawienki, Aleksandra Silwanowicza. Do ekspozycji wybrano obrazy i grafiki, w większości z 2008 i 2009 r. Artyści pochodzą z różnych zakątków Białorusi, ale wszyscy oni ukończyli Białoruską Akademię Sztuki w Mińsku pod koniec lat 80. i na początku 90. ubiegłego stulecia, po czym przyjechali tworzyć do Grodna.
Ich działalność skupiła się w pracowniach, które znajdują się w osobliwych zabudowaniach - wieżach ciśnień, wzniesionych na przełomie XIX i XX wieku. Stanowiąc swego rodzaju dominantę grodzieńskiego krajobrazu, wieże w pewien sposób wyrażają dominację tego koła artystów w całej białoruskiej sztuce. Twórcy "Koła" pracują w różnych dyscyplinach i technikach. W. Szoba tworzy arkusze graficzne w wynalezionej przez siebie technice autorskiej, J. Jakawienka - sztychy powstające przez połączenie różnych technik miedziorytu, a A. Silwanowicz - obrazy w różnych technikach malarstwa olejnego.
Artyści w swoich pracach nie odzwierciedlają rzeczywistości realnej, lecz tworzą nowy, własny, niepowtarzalny świat. Łączą ich ambitne pomysły i bezkompromisowość w stosunku do sztuki. Prezentują dzieła na poziomie światowym, o czym świadczy ich uczestnictwo w licznych wystawach międzynarodowych, plenerach i festiwalach sztuki. Grodzieńskie Koło rozprzestrzenia swój wpływ daleko poza granice Białorusi - pisze w wstępie do katalogu wystawy Swietłana Janczałowska
Aleksandr Silwanowicz - ur.17 czerwca 1965 roku w Grodnie. W latach 1987-1992 studiował na Wydziale Sztuki Monumentalno-Zdobniczej Białoruskiej Akademii Sztuki w Mińsku. W roku 2000 otrzymał nagrodę za twórcze osiągnięcia w dziedzinie kultury i sztuki miasta Grodna. Jego prace znajdują się w Muzeum Sztuki Współczesnej w Mińsku. Od 1992 r. mieszka i pracuje w Grodnie. Brał udział w licznych wystawach na Białorusi i poza jej granicami.
W obrazach Aleksandra Silwanowicza odnajdziemy ślady ikon, znalezisk kultury materialnej z kurhanów, klimat tkaniny ludowej, formy z romańskich kapiteli, ślad sztandarów cerkiewnych. Odwołaniem do przeszłości jest także gama kolorystyczna. (...) Ciepłe ochry, złamane żółcie, spatynowane czerwienie służą do budowania logicznych i czystych kompozycji. Obrazy zaludnione są przez postacie królów, Jaćwingów, pojawiające się motywy miast, zamków, aniołów, polowań, uczt rycerskich, bitew, dworskich błaznów, smoków i lwów. To świat przeszłości, tradycja opowiedziana językiem baśni o potędze.
Walentyna Szoba - ur. w Mozyrze, obwód homelski. W roku 1989 ukończyła Białoruski Państwowy Instytut Artystyczno-Teatralny, Wydział Grafiki. Od 1991 roku jest członkiem Białoruskiego Związku Malarzy. Laureatka kilku nagród, w tym nagrody "Za twórcze osiągnięcia w dziedzinie kultury i sztuki" im. A. Dubko w roku 2004.Jej prace znajdują się w Narodowym Muzeum Sztuki Białorusi, Grodzieńskim Historyczno-Archeologicznym, Muzeum Sztuki Współczesnej w Mińsku, w zbiorach Białoruskiego Związku Malarzy. Mieszka i pracuje w Grodnie. Uczestniczka kilkudziesięciu wystaw zbiorowych i indywidualnych, m.in. w Mińsku, Brześciu, Grodnie, Wrocławiu, Genewie, Limoges we Francji, San Benedetta del Toro i Fivizzano we Włoszech.
Walentyna Szoba w serii prac pod nazwą "Zabawy z księżycem" narzuca nam na plecy zaczarowany płaszcz nocy i prowadzi za sobą w nieokreśloną przestrzeń, która leży poza granicami realnego świata. (...) W pracach artystki prawie fizycznie odczuwa się płynność czasu: poruszają się okręty, płyną dźwięki, unoszą się królewny, przeistaczają się ciała niebieskie, ukazując się to młodym sierpem, to pełnią księżyca. (...) W pracach artystki obecne jest "wielkie duchowe niebo" jako podstawa istnienia człowieka. Nieprzypadkowo porównuje się prace Walentyny Szoby do dzieł Marca Chagalla, w których poruszał się po niebie razem z nieważkimi zakochanymi, miasteczkowymi: skrzypkiem, kogutem, krową, kozą... A księżyc ponad ich głowami przypominał mu, że świeci on również i nad rodzimym Witebskiem. (...)
Jurij Jakawienka - ur. w 1965 roku w Kraju Nadmorskim (Rosja). W roku 1992 ukończył Białoruską Akademię Sztuki, Wydział Grafiki. W roku 1994 zostaje członkiem Białoruskiego Związku Malarzy. Od 2007 roku członek międzynarodowego klubu grafiki "Grafikens Hus" (Szwecja). Prace swoje prezentował na wielu wystawach indywidualnych, zarówno na Białorusi, jak i m.in. w: Hiszpanii, na Litwie, w Holandii, Belgii, Szwecji, na Cyprze i w Chinach.
Jurij Jakawienka od dawna cieszy się uznaniem białoruskich i europejskich środowisk sztuki. Co roku bierze udział w licznych krajowych i międzynarodowych projektach wystawienniczych. Przegląd nagród artysty na konkursach międzynarodowych jest imponujący. Jakawienka był pierwszym twórcą na Białorusi, który w 1993 r. otrzymał główną nagrodę na prestiżowym międzynarodowym biennale grafiki "Jose de Ribera" w Hiszpanii. W 2003 r. artysta zwyciężył w międzynarodowym konkursie ekslibrisów w Ankarze w Turcji. Pociąga go odległa przeszłość, w której poszukuje wartości bliskich mu światopoglądowo (...) łączy kulturowe fenomeny, znaki, symbole, mity i przez osobiste widzenie tworzy swój własny świat. Ryciny Jakawienki (...) mają niezwykłą hipnotyczną zniewalającą moc, która zmusza do patrzenia na nie i znajdowania coraz nowszych treści (...). Jego grafiki odsyłają do europejskiej średniowiecznej miniatury i mistyki Boscha, surrealizmu i symbolizmu, narodowych tradycji sarmatyzmu i historyzmu. Najprościej jego twórczość można określić terminem "postmodernizm", ale to pojęcie nie określa istoty tego dzieła. Artysta stworzył własną technikę graficzną, łącząc ze sobą bardzo pracochłonne: akwafortę, mezzotintę i akwatintę, co dało cudowne, aksamitne odbicie, które nie ma sobie równych wśród współczesnych grafików.
Idea wystawy: Irina Silwanowicz, Zbigniew Buski
Kurator: Marek Gałązka
Filmy