Wydarzenie w ramach
"Inne Siostry" to projekt, który jest wynikiem wspólnej pracy Iwony Zając oraz Delaine Le Bas. Artystki nie znały się wcześniej, choć widziały swoje prace. Dialog rozpoczęły od wymiany listów, korespondencji między dwoma krajami - Polską i Wielką Brytanią. Zarówno Iwona Zając, jak i Delaine Le Bas w listach cofnęły się do czasu, kiedy obie miały naście lat. Pisały do siebie długie opowieści na kolorowej papeterii.
Podobne wydarzenia
piątek, godz. 17:00
Gdańsk,
GTPS
Wstęp wolny
piątek, godz. 19:00
Gdańsk,
Galeria Triada
Wstęp wolny
Przedstawiały w nich świat i rzeczywistość minionych lat. Iwonę i Delaine dzieli nie tylko różnica wieku, ale i sytuacja społeczno-polityczna, w której dorastały. Iwona w solidarnościowym Gdańsku, nieopodal Stoczni, Delaine w cygańskiej społeczności w wiejskiej części Wielkiej Brytanii.
Listy to powrót do zasobów ich pamięci. Pamięci, którą podczas pracy nad projektem pobudzały wspólnymi lekturami. Punkt wyjściowy projektu to spotkanie obu artystek i ich dialog. Zając i Le Bas poszukiwały wspólnych elementów swoich historii i doświadczeń. Jest to subiektywna opowieść na tle polityki; Solidarności w Polsce i thatcheryzmu w Anglii.
Artystkę Delaine Le Bas zainteresował motyw polskiej "Czarnej Madonny", której wizerunek Lech Wałęsa nosił w klapie. Zauważyła jej podobieństwo do celebrowanej przez społeczność Romów figury Matki Opiekunki. Penetrując ten temat, artystka powróciła do prywatnej historii rodziny. Historii, która z racji kulturowych i obyczajowych jest tabu.
Z kolei Iwona Zając odnalazła w dokumentach ojca wspomnienia z wizyty Margaret Thatcher w Stoczni Gdańskiej, natknęła się na archiwalne numery prasy podziemnej, w której wielokrotnie przewijał się temat religii. Polityczność i religijność przeplatały się wówczas, a współcześnie stały się wątkiem wystawy.
Obie artystki swoimi pracami wnikają w prywatny obszar życia i pamięci o nim. Poprzez proces odtwarzania i przypominania motywów, zdarzeń, wskazują na to, jak pamięć uległa nawarstwieniu, a wspomnienia zatarciu.
Projekt "Inne Siostry" to subiektywna mapa wspólnych zainteresowań, dialogu motywów, emocji i historii. Odmienne konteksty kulturowe, utrudniają wyznaczenie jednej klarownej linii dialogu. Strukturą wystawy są mapy narracyjne wedle zasady tzw. mappingu. Mapping, w przeciwieństwie do naukowej kartografii nie zakłada klarownej nawigacji, to raczej mapa przyzwalająca i usprawiedliwiająca moment zagubienia, tak jak szereg osobistych narracji gubi się i zatraca w wielkiej historii.
Mapą jest sama wystawa. Widz krąży wokół kilku zagadnień wspólnych dla historii obu artystek: dojrzewania w czasach przemian społecznych i politycznych, intymnych relacji rodzinnych, odkrywania traumatycznych wydarzeń w historii Europy. Punkty te stają się instrumentami nawigacyjnymi dla widza. Ścieżki, które wybierze, wytyczą własny sposób odbioru wystawy.
Dialog między Iwoną Zając, a Delaine Le Bas, jest próbą zwizualizowania ich relacji. Relacji, która przekształciła się z formalnej wymiany listów, w emocjonalne i przyjacielskie zaangażowanie.
Prace na wystawę powstały w Gdańsku, podczas miesięcznego pobytu rezydencjonalnego Delaine Le Bas w pracowni Iwony Zając.
Delaine Le Bas
Brytyjska artystka romskiego pochodzenia. Ukończyła studia artystyczne na Central St Martins College of Art and Design w Londynie. Jej rozbudowane instalacje wykorzystują haft, malarstwo, rysunek, rzeźbę, obiekty znalezione i wideo. Interesują ją kwestie narodowości, rasy, płci, ale i dzieciństwa czy rodziny. W swoich pracach mierzy się często z własnymi doświadczeniami, dotykając problemów całej społeczności romskiej, takich jak bezdomność, poczucie nieprzystosowania czy nietolerancja.
Wybrane wystawy: Safe European Home?, Wiener Festwochen, Wiedeń, 2011; Reconsidering Roma ― Aspects of Roma and Sinti Life in Contemporary Art, Kunstquartier Bethanien, Berlin, 2011; Witch Hunt, Campbell Works, Londyn, 2011; Meet Your Neighbours, Akademie Graz, Graz, 2008; Paradise Lost, Pierwszy Pawilon Romski, 52 Biennale Sztuki w Wenecji, 2007; Refusing Exclusion, Trzecie Biennale w Pradze, 2007; Room, Transition Gallery, Londyn, 2005.
Iwona Zając
Artystka urodzona i mieszkająca w Gdańsku. Skończyła wydział malarstwa na gdańskiej Akademii Sztuk Pięknych. W swojej twórczości podejmuje problematykę społeczną i feministyczną. Temat jej prac ogniskuje wokół rodziny, kobiet, czy poszukiwania tożsamości.
Przez wiele lat zajmowała się malarstwem ściennym. Do najbardziej znanych jej projektów należy Stocznia - seria szablonów na zewnętrznych murach Stoczni Gdańskiej, zawierających opowieści stoczniowców związane z ich życiem i pracą. Jest autorką filmu Nike stoczniowa odchodzi oraz napisanej wspólnie z Moniką Popow książki Idealna. Od poradnika do dialogu.
Wybrane wystawy: The Foreign Woman, Kursaal Gallery, Southend, Wielka Brytania, 2012; Cudzoziemka. Zagubiona tożsamość, NCK, Gdańsk, 2012; Teksty Bałtyku, CSW Łaźnia, Gdańsk, 2012; Telling
The Baltic, Bleckinge County Museum, Karlskrona, Szwecja 2012; Gazownia moja miłość, Artbus, NCK, Sopot, 2011; Idealna.Lab, Gdańska Galeria Miejska, Gdańsk, 2011; Idealna, Państwowa Galeria Sztuki, Sopot, 2010; Mama, Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia, Gdańsk, 2009; 1118 Miles, The Town Hall Galleries, Ipswich, Wielka Brytania, 2008; Wydział Remontu, Instytut Sztuki Wyspa, Gdańsk, 2008; Mama, SPACES, Cleveland, Stany Zjednoczone, 2007.
Specjalne podziękowania za pomoc i konsultacje merytoryczne dla Europejskiego Centrum Solidarności i Pani Iwony Kwiatkowskiej i Pani Ewy Konkel.
Prace Delaine Le Bas będzie można zobaczyć w ramach wystawy "Domy srebrne jak namioty" w Zachęcie - Narodowej Galerii Sztuki, która odbędzie się w dniach 15.10 - 15.12.2013.
Więcej informacji:
https://www.zacheta.art.pl/files/notydopobrania/nota%20pl.pdf
Listy to powrót do zasobów ich pamięci. Pamięci, którą podczas pracy nad projektem pobudzały wspólnymi lekturami. Punkt wyjściowy projektu to spotkanie obu artystek i ich dialog. Zając i Le Bas poszukiwały wspólnych elementów swoich historii i doświadczeń. Jest to subiektywna opowieść na tle polityki; Solidarności w Polsce i thatcheryzmu w Anglii.
Artystkę Delaine Le Bas zainteresował motyw polskiej "Czarnej Madonny", której wizerunek Lech Wałęsa nosił w klapie. Zauważyła jej podobieństwo do celebrowanej przez społeczność Romów figury Matki Opiekunki. Penetrując ten temat, artystka powróciła do prywatnej historii rodziny. Historii, która z racji kulturowych i obyczajowych jest tabu.
Z kolei Iwona Zając odnalazła w dokumentach ojca wspomnienia z wizyty Margaret Thatcher w Stoczni Gdańskiej, natknęła się na archiwalne numery prasy podziemnej, w której wielokrotnie przewijał się temat religii. Polityczność i religijność przeplatały się wówczas, a współcześnie stały się wątkiem wystawy.
Obie artystki swoimi pracami wnikają w prywatny obszar życia i pamięci o nim. Poprzez proces odtwarzania i przypominania motywów, zdarzeń, wskazują na to, jak pamięć uległa nawarstwieniu, a wspomnienia zatarciu.
Projekt "Inne Siostry" to subiektywna mapa wspólnych zainteresowań, dialogu motywów, emocji i historii. Odmienne konteksty kulturowe, utrudniają wyznaczenie jednej klarownej linii dialogu. Strukturą wystawy są mapy narracyjne wedle zasady tzw. mappingu. Mapping, w przeciwieństwie do naukowej kartografii nie zakłada klarownej nawigacji, to raczej mapa przyzwalająca i usprawiedliwiająca moment zagubienia, tak jak szereg osobistych narracji gubi się i zatraca w wielkiej historii.
Mapą jest sama wystawa. Widz krąży wokół kilku zagadnień wspólnych dla historii obu artystek: dojrzewania w czasach przemian społecznych i politycznych, intymnych relacji rodzinnych, odkrywania traumatycznych wydarzeń w historii Europy. Punkty te stają się instrumentami nawigacyjnymi dla widza. Ścieżki, które wybierze, wytyczą własny sposób odbioru wystawy.
Dialog między Iwoną Zając, a Delaine Le Bas, jest próbą zwizualizowania ich relacji. Relacji, która przekształciła się z formalnej wymiany listów, w emocjonalne i przyjacielskie zaangażowanie.
Prace na wystawę powstały w Gdańsku, podczas miesięcznego pobytu rezydencjonalnego Delaine Le Bas w pracowni Iwony Zając.
Delaine Le Bas
Brytyjska artystka romskiego pochodzenia. Ukończyła studia artystyczne na Central St Martins College of Art and Design w Londynie. Jej rozbudowane instalacje wykorzystują haft, malarstwo, rysunek, rzeźbę, obiekty znalezione i wideo. Interesują ją kwestie narodowości, rasy, płci, ale i dzieciństwa czy rodziny. W swoich pracach mierzy się często z własnymi doświadczeniami, dotykając problemów całej społeczności romskiej, takich jak bezdomność, poczucie nieprzystosowania czy nietolerancja.
Wybrane wystawy: Safe European Home?, Wiener Festwochen, Wiedeń, 2011; Reconsidering Roma ― Aspects of Roma and Sinti Life in Contemporary Art, Kunstquartier Bethanien, Berlin, 2011; Witch Hunt, Campbell Works, Londyn, 2011; Meet Your Neighbours, Akademie Graz, Graz, 2008; Paradise Lost, Pierwszy Pawilon Romski, 52 Biennale Sztuki w Wenecji, 2007; Refusing Exclusion, Trzecie Biennale w Pradze, 2007; Room, Transition Gallery, Londyn, 2005.
Iwona Zając
Artystka urodzona i mieszkająca w Gdańsku. Skończyła wydział malarstwa na gdańskiej Akademii Sztuk Pięknych. W swojej twórczości podejmuje problematykę społeczną i feministyczną. Temat jej prac ogniskuje wokół rodziny, kobiet, czy poszukiwania tożsamości.
Przez wiele lat zajmowała się malarstwem ściennym. Do najbardziej znanych jej projektów należy Stocznia - seria szablonów na zewnętrznych murach Stoczni Gdańskiej, zawierających opowieści stoczniowców związane z ich życiem i pracą. Jest autorką filmu Nike stoczniowa odchodzi oraz napisanej wspólnie z Moniką Popow książki Idealna. Od poradnika do dialogu.
Wybrane wystawy: The Foreign Woman, Kursaal Gallery, Southend, Wielka Brytania, 2012; Cudzoziemka. Zagubiona tożsamość, NCK, Gdańsk, 2012; Teksty Bałtyku, CSW Łaźnia, Gdańsk, 2012; Telling
The Baltic, Bleckinge County Museum, Karlskrona, Szwecja 2012; Gazownia moja miłość, Artbus, NCK, Sopot, 2011; Idealna.Lab, Gdańska Galeria Miejska, Gdańsk, 2011; Idealna, Państwowa Galeria Sztuki, Sopot, 2010; Mama, Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia, Gdańsk, 2009; 1118 Miles, The Town Hall Galleries, Ipswich, Wielka Brytania, 2008; Wydział Remontu, Instytut Sztuki Wyspa, Gdańsk, 2008; Mama, SPACES, Cleveland, Stany Zjednoczone, 2007.
Specjalne podziękowania za pomoc i konsultacje merytoryczne dla Europejskiego Centrum Solidarności i Pani Iwony Kwiatkowskiej i Pani Ewy Konkel.
Prace Delaine Le Bas będzie można zobaczyć w ramach wystawy "Domy srebrne jak namioty" w Zachęcie - Narodowej Galerii Sztuki, która odbędzie się w dniach 15.10 - 15.12.2013.
Więcej informacji:
https://www.zacheta.art.pl/files/notydopobrania/nota%20pl.pdf
Filmy
){kind=link}