• Kino
  • Mapa
  • Ogłoszenia
  • Forum
  • Komunikacja
  • Raport
stat
Impreza już się odbyła

Anna Wywiał - Między Niebem a Ziemią | Wernisaż

Zapraszamy Państwa do unikalnego świata reliefów jutowych. Wspólnie z artystką mamy nadzieję, że to będzie dobra, przyjemna podróż, która dostarczy wielu inspiracji. Przekonajcie się, że tkanina jutowa to w swej prostocie naprawdę unikalny surowiec.

maj 15

środa, godz. 18:00

Gdańsk,
Wstęp wolny

11 kwietnia - 31 maja 2024, godz. 18:00

Wstęp wolny
ANNA WYWIAŁ
Pochodzi z Łodzi. Z wykształcania jest architektką, z pasji artystką. Tworzy autorskie reliefy z tkaniny jutowej. Sztuka od zawsze odgrywała w jej życiu kluczową rolę. Najbardziej zainteresowała ją twórczość związana z materiałami i teksturą. Patrząc na prace Jagody Buić jugosłowiańskiej artystki tworzącej m.in. monumentalne instalacje z gobelinów, lub Magdaleny Abakanowicz, doszła do wniosku, że praca z tkaninami daje ogromne pole do wyrażenia swoich emocji. Tkaninę ceni za jej surowość, wielkoformatowość, przede wszystkim zaś za strukturalność, którą oferuje.

Na fascynację materiałami niewątpliwie wpłynęło miasto, z którego pochodzi. Łódź, niegdyś słynąca z prężnie działającego przemysłu przędzalnianego, zainspirowała ją do wyboru kierunku działalności artystycznej. Liczne wizyty w muzeach i podróż po Meksyku, podczas których zetknęła się z etniczną twórczością ze sznurka upewniły ją, że tkanina to surowiec, z którym chce pracować.

Ogromny wpływ na twórczość artystki ma również natura. Dąży do tego, by jej sztuka zawsze w jakiś sposób nawiązywała do harmonii, jaką oferuje przyroda. Dzieła mają wywoływać uczucie spokoju i skłaniać do prostych życiowych refleksji. Wybór padł na tkaninę jutową oryginalną, surową, w pełni naturalną, dającą możliwość pewnych modyfikacji.

Wystawa Między Niebem a Ziemią
Cykl obrazów nawiązujących do życiowej wędrówki człowieka oraz natury ściśle z nią związanej.
Jak twierdzi artystka pomysł na wystawę przyszedł sam. Pojawił się szybko i naturalnie. Pani Anna zawsze dzieliła swoje obrazy na trzy główne grupy, które określała jako Ziemskie, Niebiańskie i Piekielne.

W skład kategorii Ziemskiej wchodzą obrazy niejako nawiązujące do natury. 
Łąka, Ogniste trawy, Słońce czy Wschód Słońca to obrazy przedstawiające harmonijność przyrody. Jej piękno, które tkwi w prostocie. W rutynowych ziemskich cyklach, jak wschód i zachód słońca. Na tych przysłowiowych łąkach i trawach egzystujemy. Łąki i ogniste trawy to też prosta metafora naszego ziemskiego padołu. To nawiązanie do naszych szczęśliwych chwil, do rajskiego Edenu, z którym natura od zawsze się kojarzyła.

Analogicznie jest z kategorią Niebiańskie.
Andromeda czy Antliae, które skłaniają nas do wgłębienia się w wymiar niebiański, a wręcz kosmiczny. Bezkres galaktyki i jej tajemniczość nawiązuje do tego, co czeka nas później. Do nieodkrytej tajemnicy życia po śmierci. 

Cykl Piekielny to obrazy, które odwołują się do ludzkiej natury. Natury, która jest nieoczywista, czasem przerażająca, ale i arcyciekawa. Wędrówka to nic innego jak życie ludzi, pełne chaosu, nieoczywistych sytuacji, krętych ścieżek losu. Życie jest jak labirynt i mam wrażenie, że zawiłość wędrówki doskonale to odzwierciedla. Otchłań zaś to nasze przysłowiowe piekło. Otchłań chaosu i zagubienia. Samotności i niezrozumienia z którym człowiek często się spotyka. To nieoczywiste piekło na które nie musimy czekać aż do śmierci bo te może mieć miejsce już w trakcie naszego życia.

Opinie

Sprawdź się

Anna Sakowicz napisała książkę “Czas grzechu”, która jest pierwszym tomem rodzinnej sagi zatytułowanej: